Klagib bi zombi salgını gibi gidiyor ama sarıyor devam et ama saçmalamadan lütfen
Edit: Partlarin önceden hazır olduğu belli umarım çalıntı değildir

Ortalik karanlikti ve ben titriyordum aşağidan patır kütür sesler geliyordu merdivende yukariyo doğru çikan ayaklar daha sonra garip garip his oldu bende Pencereden baktim siyah siyah insanlar geliyor ne yapacagimi bilrmedim once etrafa bakindim caresizlik cok kotu birseydi elim ayagim karincalaniyordu kapiyi actim ve apartman boslugyna baktim.Oda neydi gozlerime inanamamistim. Apartmani zenciler bastı 35 liklerle beni gibmeye başladılar sabaha kadar durmadilar" edit:auüuuuüuuuuuu

Rezervasyon yaz kardeşim sardı

Evde kalamazdım, orayı da bombalamala ihtimallerinden korktum ve evden ayrılmak en mantıklı şeymiş gibi geldi. Hemen çantama 6-7 konserve ton balığı, 3-4 şişe kadar su ve birkaç temiz kıyafet attım. Bir ara CSGO oyunundan heveslenip aldığım avcı bıçağını da kemerime taktım. Evin kapısını açtım. Ayakkabılarımı giydim. Elektrikler olmayınca açılan küçük beyaz ışığın yanmasını bekledim. Zemin kata indim.
Dışarı çıkınca insanlar bana yardım eder diye düşünüyordum ancak öyle olmadı. Apartmanın kapısını açtım ve sağımı solumu kolaçan ettikten sonra dışarı adımımı attım. Sağ tarafa dönüp cadde boyunca çarşıdaki vilayet meydanına doğru yürümeye karar verdim. insanların orada toplanmış olmasını ve o binanın hala sağlam olmasını umut ediyordum.

Rezzzz ya 3

Rez panpa yarida birakma

Daha birkaç metre ilerlemişken bir çığlık duydum. Çığlığın geldiği yöne, yani caddenin karşı tarafına baktığımda 3 adamın bir kadını kovaladıklarını gördüm. Yardım etmeyi istedim. Ama cesaret edemedim. Kadın beni görünce yardım edin diye bağırarak bana doğru koşmaya başladı ancak caddenin ortasında ayağı kayıp yere düştü.
Bir karar vermem gerekiyordu. Kadına yardım edip kendimi riske mi atmalıydım? Yoksa saklanıp adamların kadını öldürmesine izin mi vermeliydim?
Hayatımda birçok zor karar verdiğimi düşünen ben, yanıldığımı işte tam o zaman anladım. Adamlar 3 kişiydi ve benden çok büyüklerdi. Benim ise bıçağımdan başka hiçbir şeyim yoktu. "Yardım etmeli miyim lan? Kadını öldürecekler kesin. Düşün Berk, düşün."

Rezarvasyon

bRezirs

Rezmadafaka

Rezzzz
`

Hayatımın en zor saniyelerinden sonra mantıklı olanı yapmaya karar verdim. Aynı zamanda bencil olanı..
Geriye doğru koşmaya başladım. Şans eseri apartmanın kapısı kapanmamıştı. Kapıyı açık tutmak için kullandığımız küçük taş kapının kapanmasını engellemişti. içeri girdiğim gibi taşı ayağımla ittirip kapıyı kapattım ve camdan izlemeye başladım.
"Ne yapıyor lan o adamlar? Tecavüz mü ediyorlar?" Hayır tecavüz etmiyorlardı. Öldürmüyorlardı da başka bir şey yapıyorlardı.
Biri boynunu ısırıyor, biri kolunu almış ağzına zütürmeye çalışıyordu. Kadını canlı canlı yiyorlar mıydı? Yoksa ben hayal mi görüyordum? ikisi kadınla uğraşıyordu. Ben onları izlerken gözümü azıcık yukarı çevirdiğimde bir çift göz bana bakıyordu. Evet bu üçüncüleriydi. Beni görmüştü. Sağa sola sendeleyerek kapıya doğru gelmeye başladı. Ne yapacağımı bilemiyordum. Donup kalmıştım, kanım çekilmişti adeta. Soğuk soğuk terliyordum. Hareket bile edemiyordum sanki.
Oraya yığılıp kalacağımı düşünürken arkamda bir el hissettim.

Rezervasyon

Rezerved

Rezzzzzxxxxxzx

O el beni sert bir şekilde geri çekti ve yere düştüm. Kalktığımda karşı komşu Mustafa abi bana bakıyordu. Eliyle gel işareti yaptı ve merdivenlerden yavaş, sessiz bir şekilde çıkmaya başladık. Ben neler olduğunu hala tam olarak idrak edemiyordum. O adamlar kimdi? Kadına ne yapıyorlardı? O adam beni görünce neden bana doğru yürümeye başladı?
Bunları düşünürken kendimi Mustafa Abinin evinde buldum. Mustafa Abi tek yaşayan bir hastane görevlisiydi. Beni hemen koltuğa oturttu ve ne olduğunu sordu.
Anlatmak istedim ama anlatamıyordum, gördüklerimden sonra çenem kilitlenmişti adeta. Vücudum buz kesilmişti. Tam o çaresizliğin içindeyken Mustafa abinin suratıma su çarpmasıyla kendime geldim.

Rezerve

Rez okucam

O an aklımdan ailemin durumundan izlediğim tüm zombi filmlerine kadar her şey geçiyordu. inanılmaz duygular içerisindeydim. Ama en çok da bilinmemezlik korkutuyordu beni. Filmlerdeki tüm o olaylar gerçek olabilir miydi? Hiç mantıklı gelmiyordu. Hem de hiç. Ben bunları düşünürken Mustafa Abi'nin tekrar "Anlat!" demesiyle yerimden zıpladım. Ne gördüysem dilim döndüğünce anlatmaya çalıştım.
Evden neden ayrıldığımı, kadının adamlardan kaçtığını, adamların kadına neler yaptıklarını veya yapmaya çalıştıklarını büyük bir kaygı içerisinde anlattım.
Ben bunları anlatırken Mustafa Abi beni normal bir hikaye anlatıyormuşum gibi dinliyordu. Oysa her şey gerçekti, nasıl bu kadar sakin olabiliyordu? Kafamdan onun da o adamlardan, artık zombi diyeceğim adamlardan olabileceği düşüncesi geçti ve bir saniyeliğine de olsa içimi büyük bir korku kapladı.

rezervasyon