Okumadım valla

Okurum rez bunu bari hızlı yaz

Hayat, bana çoğu zaman kötü suratını gösterdi. Veya ben olaylara bu pencereden bakıyorum, bilmiyorum.Akşama kadar yapacak bir işim olmadığı için Bob'un yerine gittim.

Bob'la şehre taşındığım zaman tanışmıştık. Evime eşyaları taşırken blokun aşşağı tarafında bağırış çağırış duymuştum. Gittiğimde ise Bob herifin tekiyle tartışıyordu. Adam tam Bob'a yumruk sallayacakken müdahale etmiştim.

O günden onu beri yakın dostum olarak görüyorum.

Barın camın tıklattığımda dün akşamdan kalan viski bardaklarını ovalıyordu. Camı ikinci tıklatışımda kafasını bana
çevirdi. Tebessüm edip içeri buyur etti. Kapıyı hafifçe aralayıp içeri girdim ve tezgah sandalyelerinden birine oturdum. Kafamı tezgaha koyup Bob kahvaltı hazırlarken düşündüm. Sally'nin numarası bendeydi, fakat arayacak kadar da yüzsüz değildim.Bu sırada Bob bana ikinci kahvaltımı getirdi. Ağzımda yumurtayı hafif hafif çiğnerken Bob söze girdi:

"Ah,bu sefer kim ha evlat?"
"Sally."
"Oh,yazık olmuş."
"Bildiğini-"
"Jennifer, Lucy,Stephanie ve diğerlerini biliyorum ama Sally'i ilk defa duyuyorum. Ayriyetten benim barmen olduğumu unutma.Her şeyi bilmek zorundayım çaktın?"

Konuşmanın geri kalanı ile canınızı sıkmak istemiyorum. Akşama kadar Bob ile konuştuk ve ben içki içip yemek yedim. Bugün kız avlayacak havamda değildim. Gece olduğunda Bob'a elimde kalan son parayı da verdim ve dışarı çıktım.

Sigaramı yaktım.

ilgi gelsin yazarım. Sabaha artık.

Rezzervatuarr

Panpa neden bob ve saly, ali mehmet yapaydın, kafa karıştırıyor valla

Meraba panpa bu hikayenide bekliyorum iyi geceler *

Hayatı bazen sigaramın ucundaki dumana benzetiyorum. Eğer esrarlıysa duman bana göre rengarenk çıkıyor. Hayatın sadece size iyi olduğunu düşündüğünüz zamanlar.Bir de normali vardır hızlıca yanıp biten, herkese açık olan herkesin tükenişini gördüğü, dumanın yok olup gittiğini...

O sırada önümde bir araba durdu.

Araba cidden şıktı. Hani önümde durması için benim ilah falan olmam gerekirdi. Arabadan orta yaşlarda bir adam inip bana bir paket verdi ve bana şunları dedi:

"Son işin Jason. Sıçıp batırma. Turner caddesi, Avalanche tiyatrosu.iş adamı Marcus Taylor. Kendi yöntemini kendin kur."

Adam tek bir kelime daha etmeden gözden kayboldu.

Önceki baskından geldim devam bin

Sokağın ortasında elimde bir paketle kala kalmıştım çünkü ne benim adım Jason'dı,hem de adamın dediklerinden bir tak anlamamıştım. Marcus Taylor demişti. Daha önce ismini *Business'ta okumuştum. Milyarder iş adamı. Hızlıca kaldırıma geri çıktım ve koşarak eve gittim. Paketi koltuğa fırlatıp banyoya kaçtım. Sanki paket bir canavardı da ben ondan kaçıyordum. Kafamı ellerimin arasına alıp klozete oturdum. Hızlıca bir sigara daha yakıp sakinleşmek istedim. işimi de gördükten sonra banyodan çıkıp mutfağa yöneldim ve buzdolabından bir bira çektim. Geri salona döndüm ve paketle uzaktan bakıştım.

Yavaş adımlarla pakete yürüdüm ve yanına oturdum. Kafamı rahatlatsın diye televizyonu açtım. Paketi kucağıma alıp yılbaşı hediyesi almış çocuk gibi yavaşça açtım.ilk gördüğüm para tomarı olunca inledim. Hayatımda böylesine büyük tomarı görmemiştim. Para tomarını çekince altından birkaç resim ve tabanca çıktı.Bir süre ayaklarımın titremesinin geçmesini bekledim. Tabancayı elime aldım. Bildiğimden değil sadece incelemek istedim. Elimde biraz evirip çevirdikten sonra yanıma koydum. Birde silindir şeklinde bir şey vardı. Tanrıya şükür, babam sayesinde bolca aksiyon filmi izlemiştim. Susturucuyu da tabancanın yanına koydum. Kutuda birde eski tip bir telefon vardı.Üzerine "ARAMAYA BAS" yazan bir not vardı. Aklımın bir tarafı, paketi fırlat at ve hayatına devam et diyordu. Diğer tarafı ise üzerine düşmem gerektiğini.

Merak, çoğu zaman bir yolun sonu veya yeni hayatların başlangıcı olur.

Benim için yeni bir başlangıç oldu.

Hayatın için ne kadar ileri gidebilirsin?

Ben, tahminimden daha çok ileri gittim.

Rez aldım panpa beklemedeyiz

2 YIL SONRA

BÖLÜM iKi ESKi ZAMANIN KUMLARI

Kırılmış camları botlarımla ezip gözüne tarak saplanmış uyuşturucu kuryesinin yanından geçtim. Salona geçip temizliğe başladım.

Eğer bir tetikçiyseniz, işleri temiz yapmalısınızdır. Eğer arkanızda takunuzu bırakırsanız, sizi bulurlar. işi batırmış olsanız bile bitirmelisinizdir. Arkanızı topldıbınız gerekir. Salondaki dağılmış mobilyaları düzeltip tüm izleri pudra ve kuş tüyüyle yok ettim. Geri banyoya gidip kuryenin cesedini küvete bıraktım. Kırıkları toplayıp küvete attım. Geri kalan kırılmış ne varsa onları da attım. Kuryenin kafasını çarpıp kırdığım aynayı yerinden çıkarıp orda hiç olmamış gibi bir manzara oluşturdum. Aynayı da küvete attıktan sonra aşağı kata inip kendi esrar atölyesinden biraz amonyak ve su aldım. Ayrıca benzin. Korkunç bir tepkime yaratabilir şeyler bunlar. işinizi bilmezseniz mekanı havaya uçurabilirsiniz. Küvettekileri eritip dışarı çıktım ve bir sigara yaktım ve polisleri kuryenin telefonundan arayıp şüphelendiğim yan komşumun yasaklı işlerle uğraştığını söyleyip telefonu eve doğru fırlatıp arabama bindim.

Belli bir ismim yoktu, daha doğrusu eskiden vardı.Şimdi genelde ilk yaptığım işten dolayı bana Sahnenin Arkasındaki Adam diyorlar. Arabanın kontağını çevirdim ve gaza bastım. Radyonun sesini açtım.

Bu hayatımın başlangıcının bir hatadan dolayı olduğunu bilmek gülünç.

2 yıl önce, beni bir tetikçi ile karıştıran bir teşkilat benden iş istedi. Aslında paket Gürcistan da görevde olan bir tetikçiye aitti. Fakat o anki durumda paketi alıp eve gittim. Godomanın tekini öldürmem gerekti.ilk başka kabullenemedim. Fakat paketin içindeki üzerinde "ara" yazan telefondan arama yapınca iş sonu olarak 200.000 $ alacağımı söyleyen bir telesekreter çıktı.O anki durumumda cidden taka sarmış durumdaydım. Silah kullanma yeteneğim askerden kalma poligonlardan ibaretti. Fakat borçlarımı ve halimi düşününce mantıklı geldi.

Adamı internetten araştırdım. Pisliğin tekiydi. Banliyöde yaşayan çoğu insanı evsiz bırakmıştı.

Paketteki parayla kendime güzel bir takım ve suit bilet aldım.

Rez alam bakarım

Iyi yazan bi panpam seviliorsun

Yerimi aldım

Devam reis

Geldim pampa rez

2 YIL ÖNCE

Rachel görevli olduğu suit bölümünden nefret ediyordu.Bir sürü makyajı abartmış kadın ve palazlana palazlana yürüyen erkekler vardı. Fakat koridorun başında görünen kendi yaşlarındaki çocuk farklıydı.

Koyu lacivert bir takım elbise giymişti. Kalıplıydı.Suratı köşeliydi. Saçları kumral gözleri ise sapsarıydı. Gözleri büyüleyiciydi. Cidden bir insanın gözü bu kadar sarı olabilir miydi? Önünden geçerken sırıtıp kafasıyla selam verdi.

Gamzeleri vardı.

• **

Dişlek ve aşırı çirkin kızın yanından hızla geçtim. Suitime girdim ve oturup oyunun başlamasını bekledim. Telefonumla uğraştım, fotoğraf çektim. Oyun başlamıştı. Shakespeare den olduğunu düşündüğüm bir oyuna başladılar.O gün baktığım bilgilere göre tiyatroyu bizim godoman yaptırmıştı. Kuruluşun ilk yılıydı bu yüzden oyun sonu konuşma yapılacaktı.
Işıklar kararınca suitimden çıkıp hızlıca ana salona sıvıştım."Personel harici girilmez" denen yere girdim ve karşımdaki tabelalara baktım.

IŞIKÇILAR
KULiS
ACiL ÇIKIŞ

Işıkçılar yazan yerden devam ettim ve gözlerden uzak bir biçimde sahnenin tepesine çıktım.iki adam ter içinde kalmış bir oraya bir buraya spot tutuyordu. Korkuluklara tutunup kendimi aşağı saldım ve arkalarından geçmeye başladım. Sahne arkasına inmem lazımdı.
Uygun bir boşluk bulunca atladım ve yumuşak bir iniş yaptım. Geriye beklemek kalmıştı.