sabah uyandığımda pipimi bulamadım

peşinde olduğum avım tuvaletten 10 dk sonra dönmüştü. afedersin geciktim kusura bakma demişti bende önemli değil demiştim. saatine baktı çok geç oldu kalkmalıyım diyerek ilaçlı kadehi midesine yuvarladı. ben ise afedersin istersen eve ben seni bırakayım diyerek buna teklifte bulunmuştum biraz sarhoş kafasıyla olabilir dedi. ve arabaya doğru gitmeye başladık.

az sonra gibiş vardı arkadaşlar. arabada kızın tavırlarının değiştiğini anladım. ilaç etkisini gösteriyordu. eve geldiğimde kızla birlikte eve doğru çıktık. kız ayakta zor duruyordu. kolundan tuttum ve eve çıkardım. çantasını ve ayakkabısını alıp yatakodasına zütürdüm.

yatağa oturmuştu. bunu öpmeye başlamıştım oda öpüyordu beni. daha sonra kızı soymaya başladım. çok güzel vücuda sahipti. sütyenini ve boxer ını çakardım göğüslerini yalıyordum oradan vajinasına geçtim hafif inlemişti anladığım kadarıyla bakireydi. övündüğüm penisimi vajinasına daldırdım çatır çutur gibtim. 1 saat sonra yorgunlukla yatağa yuvarladım bedenimi.

kemik dergisi çizerlerinin biraraya gelerek çıkardığı üç sayılık 64 dergisinden alıntı beyler. eksi

@24 güveniyorum panpa

kız uyuyakalmıştı. sabah eminim çığlık atıcaktı. belkide intihar ederdi pek umrumda değildi zaten. hemen arabaya atlayıp eve doğru sürdüm. gece 3 e geliyordu yorgunluktan ölüyordum. kendimi yatağa bıraktım hemen uykuya dalmışım.

sabah olmuştu.

uyandığımda korkunç derecede susadığımı hissettim yerimden kalkacak takatim kalmamıştı. boğaz kuruluğundan nefes bile zor alıyordum.

bi anda gözüme çıplak bedenim çarptı. çarşafa dolanmış haldeydi bedenim. bi terslik vardı çünkü göğüslerim büyümüştü. kalkmak için çarşafı kaldırdığımda penisimin olmadığını farketmiştim. çığlık attım istemsiz bir şekilde ama cılız ince bir kadın sesi çıkmıştı ağzımdan. ayağa zorlukla kalkıyordumki ayak bileğimde leke-yara arası bişey farkettim.

bu lekeyi bi yerden hatırlıyordum hatta bu sesi hatta bu vücut kıvrımlarını. evet bu dünkü becerdiğim kızın bedeniydi. nasıl olurdu ki bu bir kabus olmalıydı bundan o kadar emindimki bi an tamamen sakinleşmemi bile sağlamıştı. birazdan kesin uyanıcaktım.

tavana baksana bi amk belki ordan çıkar

yatak odasından çıktığımda gözüm banyoyu aramıştı ama bulamıyordum hayır burası benim evim değildi.

koridorda ceketimi gördüm ceketi dün burada çıkarıp attığımı hatırladım evet bu ev kızın eviydi nasıl olur bu neden uyanamıyorum uyanmak istiyorum ben lütfen.

Reserved

banyoyu bulduğumda aynaya bakacak cesaretim yoktu. bi 5 dk oracıkta öylece bekledim sonunda aynaya bakacak cesaret bulabilmiştim kendimde. gördüğüm manzara korkunçtu. karşımdaki yüz dün becerdiğim ve yüzüne boşaldığım surattı. hala dudaklarımda sperm kalıntıları vardı. ne yapacağımı bilemez halde banyoya girdim tüm derimi temizlemek istiyor altından tekrar ben çıkmak istiyordum. ağlamaya başlamıştım ilk göz yaşları süzüldü gözlerimden sonra sessiz bir şekilde ağlamaya başladım. hıçkırarak banyo kabinine girdim sıcak suyu açtım. suyla birlikte banyo zemini kıpkırmızı olmuştu çok geçmeden kırmızı lekenin vajinamdan gelen kandan kaynaklı olduğunu farkettim. vajinamda hafifte bir sızı vardı sanırsam ilk ilişkiden dolayıydı.

banyoda belki 2 saat beklemiştim. sadece suyun altında duruyordum öylece. dışarı çıktığımdan hala bir ümit değişmiş olabilirim diye aynaya baktım ama sadece ıslak esmer uzun saçları görebildim. hızlıca kurulanıp üzerime bişeyler giymek için yatak odasına girdim.

gardrop çok büyüktü. kapağı açtığımda karşımda zara nın kadın reyonunu buldum. salakça bi şekilde erkek kıyafetleri arıyordum. 5 dk sonra umudu keserek en sade duran bedenimi saklayacak bir pantolon bir gömlek ve bir pardesü alarak hızlıca çorap aramaya başladım ama tek bulabildiğim kadınların giydiği ten çorabı oldu. acaba tanınmamak için biraz makyaj yapıp mı çıksam diye düşündüm ama vazgeçtim sonra sadece bir güneş gözlüğü aldım.

kaldırıma zor çıktım sanki tüm herkes bana bakıyor gibiydi. özellikle erkeklerin arkalarını dönerek dolgun kalçalarımı süzmeleri tiksindirmişti beni.

nereye gideceğimi bilmiyordum. sonra kendimi bulmaya karar verdim. hemen bir taksi tuttum. şöför nereye hanımefendi diyince bi an boş boş suratına baktım adamın en sonunda cihangir diyebildim kendisine. eski benin 2+1 stüdyo dairemin olduğu semte.

cihangire kadar camdan gözümü ayırmamıştım. acaba eski ben hala duruyormuydu. yada biri benim eski bedenimi mi kullanıyordu bu düşünce midemi bulandırmıştı. acaba boğaz köprüsünden geçerken bi anda taksiden fırlayıp köprüden kendimi mi atsaydım? ve bütün bu anlamsızlığa bir son mu verseydim belki o zaman bu kabustan kalkacaktım. boğaz köprüsünü geçtikten sonra bu düşünceyide kafamdan atmıştım. eve çok az kalmıştı.