Bi anda irkilerek uyandım ve çok garipti... Yeni uyandığım halde ayakta dikiliyordum?!Acaba uyurgezermi oldum diye düşünürken nerede olduğumu anlayamadım.Her yer zifiri karanlıktı. Elimi cebime attım ve içim azda olsa rahatladı.

Telefonum cebimde duruyordu. Hemen çıkardım şarjım %84'tü. Telefonumun şarjı çabuk bitmediği için biraz da olsa şanslıydım. Sıra geldi nerede olduğumu öğrenmeye. Telefonumun Işığını açtığımda korkudan kalp krizi geçirecektim neredeyse...

Hiç bilmediğim terk edilmiş , hapishane , tımarhane vb. bir yerde idim. Buraya nasıl gelmiştim? , Neden gelmiştim? aklımda 1000 den fazla soru vardı. Aklıma eğer burada başıma bir şey gelirse birisi bulur falan diye videoçekmekti...

Videoyu başlattım önce kendimi tanıttım sonra aşırı derecede korksamda etrafı dolaşmaya başladım...

EDiT: PAMPALAR OKUYAN BELLi ETSiN ONA GÖRE DEVAM EDiCEM.

Gözüme ilk çarpan hücrelerdi. Önce hücrelerden birine girdim ve gördüklerim karşısında şok oldum. işkence görmüş , Çürümüş çıplak cesetler... Korkudan dilim tutuldu. Ve o anda içeriden çığlık sesleri gelmeye başladı.

iyice korkmaya başlamıştım. ilk önce korkunç bir kabus gördüğümü düşündüm. Kendimi tokatladım ama nafile... Rüya müya yoktu düpedüz gerçekti. Çığlık sesleri yakınlaşmaya ve artmaya başlamıştı. hemen havalandırmayı kırıp içine girdim ve çığlık seslerinin geldiği yöne doğru bakmaya başladım.

Gördüğüm,El ve Ayak bilekleri birbirine kalın zincirlerle bağlanmış insan dışı yaratıklardı. Buradan hemen kaçmam lazımdı. Yaratıklar uzaklaştıktan sonra bir süre boyunca derin düşüncelere daldım. Ve uyuya kaldım. Uyandığımda içinde bulunduğum mekanın ışıkları açıktı.Ve içeride Ölümüne depar atan yaratıklar vardı.. Havalandırmadan ölene kadar çıkamayacağımı düşündüm.

O anda havalandırmadan ( arkamdan ) bir ses duydum...

KiM CUGULUYO AMK

Beyler kahvaltı yapıp yazıcam

Heyecanla arkama döndüm ama havalandırma karanlık olduğundan bir tak göremedim.O sırada Sarimsakkokulukalem? diye bi ses duyunca havanlandırmadakinin yaratık değil insan olduğunu anladım. içim kıpır kıpır olmuştu. Hemen sessizce sen kimsin ?Dedim o anda yüzünü gördüm.Ve o en yakın arkadaşım Denizdi. Nasıl geldin lan buraya falan derken yaratıkların bizi izlediğini fark ettik. Yaratıklar burada olduğumuzu anlamıştı ve çıldırmışlardı.

Havalandırmadan geri geri kaçarken bi anda düşmeye başladık ve kendimizi bir odanın içinde bulduk. Çok garip bir odaydı. Dağınıktı. odadan işimize yarayacak eşyaları topladık ve hücrelerin olduğu kısıma çıktık. O anda deniz ve yaratıklar bir halüsünasyonlarmış gibi ortadan kayboldular. Delirmeye başladığımı anlamıştım. yaratıklar , deniz hepsi halüsünasyondu. Sadece Tımarhane ve Ben vardık...

Tımarhanenin içerisinde daha en fazla 11-12 saat geçirdiğim halde delirmeye başlamıştım. istemsizce halisünasyonlar görüyor , garipten sesler duyuyordum. Hemen buradan çıkmanın bir yolunu bulmalıydım...

Burada hiç cam yokmu dıbına koyayım derken bi cam gördüm ve cama doğru koştum şeffaf perdeyi çekmemle korkuluk olduğunu farkettim. ormanlık bir arazinin içindeydim. Belliki yüz yıllardır yaşayan ağaçların arasındaydım. Korkunç Upuzun ağaçlar.. Kurumuş dağları ve yaprakları insanı ürkürtecek derecedeydi. Buranın bir giriş kapısı olmalı diye düşündüm. Ama o kadar büyük bir yapıydıki en az 3 günümü harcamam gerektiğini düşündüm. Fazla zaman geçmeden işe koyulmaya karar verdim

Ortalığı yavaş yavaş gezerken korkunç manzaralarla karşılaşıp durdum.. Cesetler Duvarlara kanla yazılmış yazılar bunların yanlızca bir kaçıydı. Telefonumun şarjı %61 e düşmüştü ve bende yavaş yavaş acıkıp susamaya başladım.Bir şekilde yiyecek ve içecek ihtayacamı karşılamam lazımdı.. Bunları düşünerek yürüken önümdeki kapı birden kapandı...

devam ediyorum beyler

kapanan kapının ardından korkudan olduğum yerde dondum kaldım. korkudan kalp krizi gecirmek uzereydim ama dayanmaliydim bildigim tek şey buydu ve tam o sırada etrafımda ruhani varlıkların olduğunu ve kendi aralarında konuştuklarini sezdim. Her yerden hızlıca gölgeler geçiyordu bildiğim tüm duaları okudum ve bir anlık sessizlik oldu. Sanki o anda huzura kavusmustum. Sanki cenneteydim. Gözümün önünde yaşlı insanlar belirmeye başladı fiziksel özellikleri bizden çok farklıydı. O anda kaçmak gerektiğini düşündüm kıpırdadgim anda Avazlari çıktığı kadar bağırıp arapça kelimeler söylediler bende arkama bakmadan kaçmaya başladım. .