1. 24.
    0
    @22 ps 1 1994 de çıktı
    ···
  2. 23.
    0
    @43 ağlattın amk
    ···
  3. 22.
    -1
    97 yılı ve playstation oynuyorsunuz öylemi vay a.q
    ···
  4. 21.
    +1
    lise hazırlık bitti, bu kız da o çocukla 2 hafta çıkmıştı zaten, ayrıldılar.

    biz de bütün yaz bu kızla beraberdik. sinemaya gittik, alışveriş merkezlerine gittik. haftanın 3-4 günü buluştuk hep. bir bahane bulup ne yapıp edip buluştuk. ama çıkmıyorduk.

    sonra lise1 geldi, yine aynı muhabbetler. ta ki, bu kız dişindeki telleri çıkarana kadar. zaten güzel olan kız 50 kat daha güzel olmuştu. lise1 farklı bir dönemdi amk. artık hepten sevgili gibiydik, birbirimize sürekli trip atıyorduk. o beni kıskandırmak için bir erkekle ilgileniyordu, ben de bir kızla. sonra gidip birbirimize trip atıyor, ardından da gönlümüzü alıyorduk..

    böyle saçma sapan günlerdi. ama güzel günlerdi amk. bu gnlerin hiçbir tarifi yok. hiçbir kelime tarif edemez.
    ···
  5. 20.
    0
    okumadım moralimde bozulmadı müzkte açık liselilerde yok ooo devam
    ···
  6. 19.
    0
    aynı ben, tek fark bizim zamanımızda play station yoktu, amiga ya da c64 oynardık :(
    ···
  7. 18.
    +1
    reserved la kahvaltıdan sonra okurum
    ···
  8. 17.
    0
    devam amk
    ···
  9. 16.
    -1
    anlat panpa burdayız amk
    ···
  10. 15.
    0
    zemin katta oturuyoruz hep bizim evden su içerdik :(
    ···
  11. 14.
    0
    nese amk dinleyen yokmuş ben kaçar.
    ···
  12. 13.
    +2
    ben kıza açılmaya yakın -ki açılmama gerek bile yoktu amk sevgili gibi yaşıyorduk- o dönemki en yakın arkadaşım bir gece liseli sarhoşluğuyla beni aradı. o kıza aşık olduğunu söyledi. sen bu kızın ilgisini kabul etmemiştin dedi. ben çok aşığım olm bu kıza dedi. saçma sapan konuştu. ve o gün hayatm bitti işte.

    o çocuk o kıza aşıkken, o kızla çıkamazdım amk. ama ondan uzaklaşamazdım da, uzaklaşırsam nefes alamam beyler. o yüzden hep dibinde oldum, hep yakın oldum. her gün eve kadar kilometrce yürüdük, belki de o her gün ona "seni seviyorum" dememi bekledi yolun sonuna kadar. ama demedim. aptalım ki diyemedim amk.

    ve bilirsiniz işler böyle yürümez. kız belki de beni kıskandırmak için başka biriyle çıkmaya başladı.
    ergen depresyonum başladı.
    ···
  13. 12.
    +1
    neyse beyler, sonra bir gün. bir gece, ben bu kıza aşık oldum. emin olun nasıl olduğumu ben bile anlayamam, anlatamam amk. eros ok atmış gibi, bir gecede oldu her şey. arkadaşlarla tiyatroya gitmiştik. her şey o an oldu. anlat deseniz anlatamam, sebebini sorsanız sölyeyemem çünkü yok.

    işte beyler, o an hayatım değişti amk. biraz çekingenimdir, o yüzden konuşamadım kızla bu konuyu. ama birbirimize ilgimiz vardı. yavaş yavaş da başkalarının da dikkatini çekiyordu amk.

    hayatımın en güzel günleri biraz önce anlattığım çocukluğumsa, hayatımın en mutlu anları da bu kızla liseden eve kadar yürüyerek gittiğimiz günlerdi.

    okuldan eve kadar kilometrecelerce yol vardı beyler. önce onların evinin önünden geçerdik, sonra en az 2 kilometre bizim eve kadar yürürdük. bütün yol sohbet ederdik, hoşumuza giden bir yer varsa oturur yemek yer, devam ederdik. bizim eve geldiğimizde, geri döner onu evine bırakır sonra tek başıma yeniden yürürdüm evime. okuldan 3'te çıkıyorsak, ben en erken 5'te gelirdim eve.

    her gün beyler, her gün yürürdük. kimi zaman oğuzhan diye bir arkadaşım var, o da bizimle yürürdü. kimi zaman sadece kızla yürürdük. ama her gün yürürdük. şahane günlerdi. her şey o kadar saf ve temizdi ki, inanamıyorum amk bir zamanlar öyle bir insan olduğuma.
    ···
  14. 11.
    +1
    ben süper lisedendim beyler. bilirsiniz, süper liselerde 6-7 erkek, 23-24 kız olur. başta yadırgarsınız amk. ama sonradan alışırsınız. kızdan da arkadaş olurmuş anlarsınız. açıkçası yakışıklı bir çocuktum, ama liseye gidene kadar hiç kız arkadaşım olmamıştı. her anlamıyla yani, selam bile vermezdim kızlara öyle söylim.

    neyse, yeni arkadaşlıklarım başlamıştı. bana aşık bir kız vardı, ben yüz vermiyordum. hayatımı temelli değiştirecek kız. tüm hayatımı kökten değiştirecek.

    başta uzak duruyordum sınıftan biraz, onlar sinemaya falan gidiyordu. ben gitmiyordum vs. özellikle bu kızın sürekli bana bakıyor olması sinirimi bozuyordu. dişlerinde tel falan vardı, çocuk aklı işte. o yüzden hoşuma gitmiyordu amk.

    ama zaman geçti, geçti ve bu arkadaşlarımın da şahane insanlar olduğunu anladım. artık onlarla takılıyorduk.
    ···
  15. 10.
    0
    @43 hüzünlendirdin lan
    ···
  16. 9.
    -1
    şimdiki çocuklar ne yapıyor peki ??
    sabah kalkar bilgisayar başına geçer kahvaltı etmeden
    sonra öğlen saatinde kahvaltı amk
    sonra yine bilgisayar bilgisayar bilgisayar...
    ···
  17. 8.
    +1 -1
    @4 vardı bilader, ben 1. sınıfa yeni başladığım gün babam almıştı, o günü asla unutmam. yeni apartmanımıza taşınmıştık ve o yüzden çok üzgündüm. hayatımdaki en iyi dostlarımla henüz tanışmamıştım ve yalnız hissediyordum. babam play stationla gelmişti eve.
    ···
  18. 7.
    0
    SABAH SABAH HATIRLATTIN PANPA YiNE
    ···
  19. 6.
    0
    yabancı mahallere gidip maç ayarlardık ah dıbına koyayım ne günlerdi.
    ···
  20. 5.
    +3 -1
    sonra bazı şeyler ciddiye bindi. en sevdiğim arkadaşlarımdan biri anadolu öğretmen okulunu kazanmıştı. yatılı. işte her şey o gün taka sardı. herkes dağılmaya başladı. yine arkadaştık, ama 24 saat değil.

    sonra ben de liseye başladım. ve o gün çoğu bağlar koptu. haftada birkaç kez buluşabiliyorduk anca.

    annem. aaah annem, ona hiç iyi davranamadım. o hep iyi davranıyordu. onun yemeklerini yemekten ek zevk alıyordum, kuaförde arkadaşlarıyla yaptığı muhabbetleri bölüp "eve gidelim karnım aç" demekten ek zevk alıyordum amk.

    neyse beyler, hayattaki en güzel günlerim böylelikle bitmişti. herkes ayrı ayrı liseleri kazanmıştı ve yalnızca yaz ayları görüşmeye başlamıştık. ama her ayrılık yeni bir başlangıcı doğuruyor. bu seferki dostluklarım lisedendi.
    ···