1. 1.
    +27 -4
    eski günler aklıma geldi amk. moralim çok bozuldu. sizinkini de bozucam.

    çok eskide kalan zamanlarda. sabah uyanırdım. annem kahvaltı hazırlardı. kaçta istersem o saatte kalkardım, her şey güzeldi amk. televizyonu açar sabah çizgi filmlerni izlerdim. öğlene kadar aralıksız çocuk programı olurdu. şimdiki sabah kaltakları falan olmazdı amk. kadın programı değil çocuk programları olurdu. çok mutluydum.

    sonra öğle saati ya arkadaşlara giderdim ya da onlar bize gelirdi. (97 yılı falandı) play station oynardık. yeni yeni bölümler geçtikçe heyecanlanırdık.

    güneş en tepeden kayınca dışarı çıkardık. önce futbol çalışırdık, orta kafa gol, aylık vs. akşamüstü olduğunda da mahalle maçına başlardık. zütümüzden terler akardı ama yorulmazdık. şimdi 2 merdiven çıktığımda nefes nefese kalıyorum.

    maçtan hemen sonra birbirimize tak atarak apartmana yürürdük. 1. kattaki arkadaşlarımızın evindeki tüm içme suyunu bitirirdik. bazen annesi peynir verirdi bize, ekmekle onları yerdik. hemen yine aşağı inerdik. bu sefer çeşitli oyunlara başlardık. miço, dokuz kiremit, kendi keşfimiz olan "halilli" vs. akşama kadar oynardık amk akşama kadar. akşam yemeğine gitmek istemezdik ama depolanmak lazım. eve gider yemek yerdik, ilk yemeği yiyen tüm evlerimizin megafonlarına basar bizi aşağı çağırırdı. inerdik, ya allah yine başlardık oyunlara.

    ne güzel günlerdi amk ne güzel. gece 1'lere 2'lere 3'lere kadar züt kadar halimizle sokaklarda kalırdık. uzaylı hikayeleri analtır birbirimizi korkuturduk.

    en çok ben korkardım amk, çünkü biz 7. katta oturuyorduk. herkes asansörle evlere dağılırken ben son 3 katı yalnız çıkardım. korkudan asansörün aynasına bakamazdım.

    daha devamı var beyler, bu 12-13 yaşıma kadarki kısmıydı.
    ···
  1. 2.
    +1
    dıbına koyayım aynı ben niye yazdın
    ···
  2. 3.
    0
    birdir bir yerin dibine gir :(
    ···
  3. 4.
    +4 -5
    97 de playstation mı vardı gavat gotune sega kolu girsin
    ···
  4. 5.
    +3 -1
    sonra bazı şeyler ciddiye bindi. en sevdiğim arkadaşlarımdan biri anadolu öğretmen okulunu kazanmıştı. yatılı. işte her şey o gün taka sardı. herkes dağılmaya başladı. yine arkadaştık, ama 24 saat değil.

    sonra ben de liseye başladım. ve o gün çoğu bağlar koptu. haftada birkaç kez buluşabiliyorduk anca.

    annem. aaah annem, ona hiç iyi davranamadım. o hep iyi davranıyordu. onun yemeklerini yemekten ek zevk alıyordum, kuaförde arkadaşlarıyla yaptığı muhabbetleri bölüp "eve gidelim karnım aç" demekten ek zevk alıyordum amk.

    neyse beyler, hayattaki en güzel günlerim böylelikle bitmişti. herkes ayrı ayrı liseleri kazanmıştı ve yalnızca yaz ayları görüşmeye başlamıştık. ama her ayrılık yeni bir başlangıcı doğuruyor. bu seferki dostluklarım lisedendi.
    ···
  5. 6.
    0
    yabancı mahallere gidip maç ayarlardık ah dıbına koyayım ne günlerdi.
    ···
  6. 7.
    0
    SABAH SABAH HATIRLATTIN PANPA YiNE
    ···
  7. 8.
    +1 -1
    @4 vardı bilader, ben 1. sınıfa yeni başladığım gün babam almıştı, o günü asla unutmam. yeni apartmanımıza taşınmıştık ve o yüzden çok üzgündüm. hayatımdaki en iyi dostlarımla henüz tanışmamıştım ve yalnız hissediyordum. babam play stationla gelmişti eve.
    ···
  8. 9.
    -1
    şimdiki çocuklar ne yapıyor peki ??
    sabah kalkar bilgisayar başına geçer kahvaltı etmeden
    sonra öğlen saatinde kahvaltı amk
    sonra yine bilgisayar bilgisayar bilgisayar...
    ···
  9. 10.
    0
    @43 hüzünlendirdin lan
    ···
  10. 11.
    +1
    ben süper lisedendim beyler. bilirsiniz, süper liselerde 6-7 erkek, 23-24 kız olur. başta yadırgarsınız amk. ama sonradan alışırsınız. kızdan da arkadaş olurmuş anlarsınız. açıkçası yakışıklı bir çocuktum, ama liseye gidene kadar hiç kız arkadaşım olmamıştı. her anlamıyla yani, selam bile vermezdim kızlara öyle söylim.

    neyse, yeni arkadaşlıklarım başlamıştı. bana aşık bir kız vardı, ben yüz vermiyordum. hayatımı temelli değiştirecek kız. tüm hayatımı kökten değiştirecek.

    başta uzak duruyordum sınıftan biraz, onlar sinemaya falan gidiyordu. ben gitmiyordum vs. özellikle bu kızın sürekli bana bakıyor olması sinirimi bozuyordu. dişlerinde tel falan vardı, çocuk aklı işte. o yüzden hoşuma gitmiyordu amk.

    ama zaman geçti, geçti ve bu arkadaşlarımın da şahane insanlar olduğunu anladım. artık onlarla takılıyorduk.
    ···
  11. 12.
    +1
    neyse beyler, sonra bir gün. bir gece, ben bu kıza aşık oldum. emin olun nasıl olduğumu ben bile anlayamam, anlatamam amk. eros ok atmış gibi, bir gecede oldu her şey. arkadaşlarla tiyatroya gitmiştik. her şey o an oldu. anlat deseniz anlatamam, sebebini sorsanız sölyeyemem çünkü yok.

    işte beyler, o an hayatım değişti amk. biraz çekingenimdir, o yüzden konuşamadım kızla bu konuyu. ama birbirimize ilgimiz vardı. yavaş yavaş da başkalarının da dikkatini çekiyordu amk.

    hayatımın en güzel günleri biraz önce anlattığım çocukluğumsa, hayatımın en mutlu anları da bu kızla liseden eve kadar yürüyerek gittiğimiz günlerdi.

    okuldan eve kadar kilometrecelerce yol vardı beyler. önce onların evinin önünden geçerdik, sonra en az 2 kilometre bizim eve kadar yürürdük. bütün yol sohbet ederdik, hoşumuza giden bir yer varsa oturur yemek yer, devam ederdik. bizim eve geldiğimizde, geri döner onu evine bırakır sonra tek başıma yeniden yürürdüm evime. okuldan 3'te çıkıyorsak, ben en erken 5'te gelirdim eve.

    her gün beyler, her gün yürürdük. kimi zaman oğuzhan diye bir arkadaşım var, o da bizimle yürürdü. kimi zaman sadece kızla yürürdük. ama her gün yürürdük. şahane günlerdi. her şey o kadar saf ve temizdi ki, inanamıyorum amk bir zamanlar öyle bir insan olduğuma.
    ···
  12. 13.
    +2
    ben kıza açılmaya yakın -ki açılmama gerek bile yoktu amk sevgili gibi yaşıyorduk- o dönemki en yakın arkadaşım bir gece liseli sarhoşluğuyla beni aradı. o kıza aşık olduğunu söyledi. sen bu kızın ilgisini kabul etmemiştin dedi. ben çok aşığım olm bu kıza dedi. saçma sapan konuştu. ve o gün hayatm bitti işte.

    o çocuk o kıza aşıkken, o kızla çıkamazdım amk. ama ondan uzaklaşamazdım da, uzaklaşırsam nefes alamam beyler. o yüzden hep dibinde oldum, hep yakın oldum. her gün eve kadar kilometrce yürüdük, belki de o her gün ona "seni seviyorum" dememi bekledi yolun sonuna kadar. ama demedim. aptalım ki diyemedim amk.

    ve bilirsiniz işler böyle yürümez. kız belki de beni kıskandırmak için başka biriyle çıkmaya başladı.
    ergen depresyonum başladı.
    ···
  13. 14.
    0
    nese amk dinleyen yokmuş ben kaçar.
    ···
  14. 15.
    0
    zemin katta oturuyoruz hep bizim evden su içerdik :(
    ···
  15. 16.
    -1
    anlat panpa burdayız amk
    ···
  16. 17.
    0
    devam amk
    ···
  17. 18.
    +1
    reserved la kahvaltıdan sonra okurum
    ···
  18. 19.
    0
    aynı ben, tek fark bizim zamanımızda play station yoktu, amiga ya da c64 oynardık :(
    ···
  19. 20.
    0
    okumadım moralimde bozulmadı müzkte açık liselilerde yok ooo devam
    ···