sabah laptop karşısında uyanıyorsunuz

elinizle destek alıp ayağa kalkıyorsunuz. ani bir kararlılıkla bacaklarınızın titremesini hiçe sayıp acilden dışarı fırlıyorsunuz. sağa sola bakıp o sarı kutu araçlardan birine binip "memorial hastanesi" diyorsunuz. bir süre yol alırken kafanızın içinden binbir türlü çeşitliliği size zevk veren acı ölüm şekilleri düşünüyorsunuz onun için. ıssız bir hayalinizde kimsenin olmadığı hastane koridorunda ilerleyip kırmızı kapının kolunu çeviriyorsunuz. içeriye adımınızı atıyorsunuz. odada kimse yok ve gelen tek ses klagib yoğun bakım makinesinin yatakta yatan adamın kalp atışıyla beraber ses çıkararak adamın hala hayatta olduğunu ilan etmesi. başı sargılar içinde olan o dağılmış yüze yastığı geçiriyorsun ve havasız kalana kadar bırakmıyorsun.

ama hiçbirzaman olayların tek bir sorumlusu yoktur. senin yükünü paylaşan binler var çünkü. bir tanesi talihli bir şekilde olay yerinde geberdi. ama diğeri hala yaşıyor. o yaşıyor, babanızın, hiçbir suçu olmayan babanızın yaşayamayıp onun yaşaması dünyanın en büyük adeletsizliği değildir de nedir? o binin haketmediği hayatı elinden almanız lazım. artık senin suçun değil o huur çocuğunun suçu babanın içeride cansız şekilde yatıyor olması.

babanızın cesedi karşısında titremeyen elleriniz titremeye başlıyor. birşey yapamamanıni o acı çaresizliği bütün vücudunuzu vurmuş bir halde öylece oturuyorsunuz. bu olayın sorumlusu sendin çünkü. eğer babanız işe gitmeden önce seni bırakmasaydı kaza yapmadan yolculugunu tamamlayacak, akşam eve döndüğünüzde babanızı koltukta uyuklarken görebilecektiniz. ama artık o yok

artık üzüntünün ve şokun yarattığı boşlugu dolduracak yeni ama dizginlenemez bir duyguyla doluyorsunuz aniden: öfke. olay anı anına kafanızda tekrar canlanıyor. ama daha vahşi ve zalim bir şekilde. babanızın aracında yan koltuktasınız ve resmen babanızın hissettiği o şaşkınlık ve korkuyu hissediyorsunuz. yan pencerede o zengin bininin kaza yapmadan önce ağzı dolu bir kahkaha attığını görüyorsunuz.

polis memuru elini sırtınıza koyuyor ve tok bir sesle olayı anlatmaya başladı. söylediği şeyler boş hastane koridorlarında yankılanıp zaten vurucu olan olayı daha bir travmatik hale getiriyordu.

"otobanda iki spor otomobilin aşırı hız yaptığı söyleniyor. babanızın kullandığı araca şerit değiştirirken arkadan vurmuşlar görgü tanıklarına göre. aracı kullananlardan biri ağır yaralı bakırköy memorial hastanesine sevk edildi. durumu belli değil. diğer araçtaki sürücü olay yerinde hayatını kaybetmiş. babanızı ambulans gelene kadar dayanamadı maalesef. başınız sağolsun."

bitirince haber verinde ben de annesiyle ilgili biseler anlatıcam xd

bekelmeden anlatıyosun bin güzel ama duygulandım amk

devam lan rezörvliyim yarın okıcam

bi işe başladıysan sonunu getireceksin
özet: anlatsana bin !

kanka güzel yazıyosun da hızlı yaz

adam duyguların tercümanı

verdim şuku bin aferin devam

3 tane şuku verdim bin sonunu görmeden bırakmam.

reserved

rezerved

gerçek olsaydı ebemi zikmiştin panpa

devam artık yannanım bu kadar okumuşuz iyi sardı haaa

@40 tamam artık gibtir git

@28 amın oğlu senin yüzünden az kala gidip pedere yaşıyor diye saxo çekicektim

olamaz bu adam ölürse film biter