sabah gözlerimi açmıştım ve bir baktım

bir gün, iki gün derken telsizden birilerine ulaşmıştık. ve kaç kişi olduklarını sorduk, 5 kişi olduklarını ve kızlı erkekli karışık olduklarını söylediler. ve yerimizin adresini verdik, 2 gün içinde bulunduğumuz yere geldiler... onlarla tanıştık ve hepsini birer birer, tedaviden geçirdik. çok şükür ki, hiç biri ısırılmadığı için, hepsi temiz idi. ya da, biz öyle biliyorduk...
sonra 5 kişilik gruba bir tane ev daha verdik, ve o eve yerleştiler... bize geldikleri günün ilk gecesinde etraf çok sessizdi ve herkes kendi evinde oturuyordu...
saat sabah 5 sularında ani bağırma ve çığlık sesleri duyduk, sonra hemen onların kaldığı eve girdik, ve bir baktık ki, arkadaşlarından bir tanesi virüsü kapmış ve bir diğerine saldırıp onu ısırmıştı... ve hiç bir şey demeden ikisini de öldürdük... onları öldürdüğümüzü görünce, diğer arkadaşları çok üzüldü, ama sonra durumu anlattık, ve onlar aramızda olursa, tehlikede olacağımızı söyledik, onlarda bize hak verdiler...

sonra arabadan indiğimizde şehirde gündüz dolaşabilen mutant topluluğu kol geziyordu ve hepsi çırılçıplakdı ve gibişiyorlardı hiçde vahşi görülmüyordu uzaktan onları izlerken arkamızda bir anda doktor kılıklı bir mutant (1 gözü yoktu) 2mizede bir iğne yaptı resmen felç olmuştuk olanları görebiliyor ama hareket edemiyorduk ondan sonra gözlerim karardı ve sokağın ortasında açtık gözlerimizi kız arkadaş ortada ve mutant topluluğu etrafını çembere almış bir anda kıza saldırmaya başladılar hepsi 25 cm damarlı yannanlarını kızın dıbına sokuyorlardı ve kız bundan çok zevk alıyordu PARAYLA DEĞiL SIRAYLA diye inliyordu resmen ve doktor yanımda tekrar belirdi bana şu sözleri söyledi ' ciks bu mutantları uysal hale getiriyor düzdükleri insanlara ileride saldırmıyorlar' hemen zütümü yokladım bir ağrı sızı yoktu olayı farketmemle doktorun 35 cm masmavi damarlı mutant yannanını görmem bir oldu güçlü bir yumrukla beni yere indirdi ve düzmeye başladı düzerkende 'BURSA RULAZ OH YEEAH' diye bağrınıyordu işi bittiğinde hareket edemiyicek konumdaydım ve ayağa kalkamadım. işte tam o anda ÖZGÜR SURiYE ORDUSU nun cesur askerleri orayı bastılar bütün mutantları öldürdüler ve benim yanıma gelip normal olduğumu farkettiler yaklaşık 1 saat muhabbet ettik ve bu işlerin Amerikanın değil Esad ın oyunu olduğunu söylediler

edit: değişik birşey olsun istedim beyler çok walking dead e sarmıştı

yaz keke yaz

izmir'e vardık...
ardından izmirin konak bölgesine gelmiştik, sokaklar paramparçaydı... terkedilmiş arabalar, terkedilmiş dükkanlar...
sonra konak doğum hastanesinin oradan, izmirin bayramyeri bölgesine geldik, oradan da altıntaş mahallesine geldik... yani bizim eski evimize...
ve bir baktık ki, mahallemizdeki bakkal dükkanı olduğu gibi kapalı duruyordu... onu gördüm ve hemen kapısına gidip tüfekle bir iki kere ateş edip kilidi kırdım, sonra dükkana girdik; cips, bisküvi, su, kola, fanta, gazozlar, hazır çorbalar, makarnalar, yani ne varsa aldık bir çantaya koyduk, ardından dükkandan çıktık ve bizim evin apartmanına girdik... ben bizim mahalleyi, bizim evi görünce çok duygulanmıştım.. çünkü oralarda çok hatıralarım vardı...
neyse, sonra bizim kata çıktık, evimizin kapısı kapalıydı, tüfek ile kapıya ateş ettim ve kapıyı açtım, içeri girdik... ev aynen bıraktığım gibiydi.. hatta evi terk etmeden önce, diğer dükkanlardan çaldığım, konserve yiyecekler bile evde duruyordu...
neyse, eve girdik, sonra ben silah ile ateş ettiğim kapıyı yeniden onardım ve sağlamlaştırdım...

günaydın panpa

o geceyi çadılarda geçirdik... ve sonra sabah 7 oldu, hava açtı. ben, annem,babam çadırdan çıktı, ve bir baktık ki, karşımızda yaklaşık, 15,20 tane mutasyona uğramış insan... ve onları görünce hemen benim arabama bindik, kamptan uzaklaştık ve şok olmuştuk... çünkü onlar güneşli hava da dışarı çıkamıyordu, ama bu grup nasıl güneşli havaya çıkmıştı..?...
---
arabayla gitmeye devam ettik, ve sonra manisada ki bir hastaneye geldik. hastane çok güvenli gözüküyordu. arabadan inip, hastaneye girmeye çalıştık, ama hastanenin kapısında çelik duvarlar vardı. ve duvarlar makineye bağlıydı... yani birileri içeriden yönetiyordu onları... sonra biraz bağırdık, yardım istedik ve bir anda çelik duvarlar açılmaya başladı, ve biz içeriye girdik. seslendik ve içeride 2 tane doktor vardı... bizi güzel ağırladılar, durumu anlattılar. ve o mutasyona uğrayan insanların 2 tane türü olduğunu söylediler, bir güneş de duramayan, ikincisi, her türlü hava şartlarında yaşayabilen...

o kamptakiler öldü mü lan :(

sonra o gece hiç uyumamıştım ve yarına hazırlık yapmıştım... güneş açtı ve ben artık silahlarımı, yiyeceklerimi, giyeceklerimi arabaya yükledim ve yola çıktım.

izmirdeydim ve izmirden, manisa sipildağına, yaklaşık 2 saatte gitmiştim. sonra söyledikleri yere vardım ve bir baktım ki; bizim arabamız orada duruyor. bizim arabamızı görünce, annemin ve babamında kampta olduğunu düşündüm ve hemen arabamdan çıkıp dedikleri yere vardım... ve etrafta çadırlar vardı, insanlar vardı, ben yeni geldiğimi söyledim. sonra biraz kampı gezdikten sonra, annemi ve babamı gördüm... ölmemişlerdi. ve onları görür görmez sarıldım... biraz hasret giderdik ve olan olayları konuştuk... yemek yedik falan, sonra hava kararıyordu ve herkes çadırlarına girdi...

yaz panpa yaz

o gün güzel bir gece geçirdim. bol bol yiyeceğim, içeceğim, ve silahlarım, mermilerim vardı... sonra uyudum ve uyandım, yine dışarı çıktım, her zaman ki gibi yine kimse yoktu... ve o gün biraz daha bir şeyler bulmak istedim... hemen bizim ilçe emniye müdürlüğüne gittim ve orada da kimse yoktu, odalara girdim ve bir kaç tane telsiz, pompalı tüfek, tabanca, çelik yelek, gibi şeyler buldum. onları hemen aldım, sonra bir filmci dükkanına gittim, gece izlemek için bir sürü film aldım, sonra eve geldim, saat akşam 6 olmuştu...
sonra telsizlerden bir tanesini açtım, ve beni duyan var mı? orada kimse var mı tarzında şeyler söyledim ama cevap gelmedi. sonra telsizi yanıma koydum ve biraz durdum. telsizden çıtır çıtır sesler geliyordu, ve telsizi elime alıp ayarlarını yaptım ve bir adam konuşuyordu;
hayatta kalan var mı? tekrar söylüyorum, yaşayan birileri var mı??? tarzında şeyler söylüyordu. ben hemen cevap verdim, ve onlara nerede olduklarını sordum. onlarda bana, manisa, sipil dağı bölgesinde hayatta kalan bir gruplarının olduğunu söylediler. ve ben yarın sabahtan yola çıkıp, onların yanlarına geleceğimi söyledim, kabul ettiler ve günler sonra yaşayan birilerini buldukları için çok sevindiler...

Im legend terk

eve geldim, aldığım şeyleri arabadan indirip eve yükledim, sonra gelip kapılarımı kilitledim...

ve saat ilerliyordu. güneş battı ve dışarıdan sesler gelmeye başladı, bir çeşit köpek, aslan hırıltısı gibiydi.. ve çok korkunçtu... ben de hemen perdeyi yarılayıp bir baktım ki, dışarıda bir sürü kendinden geçmiş, dengesizce yürüyen, ağzı yüzü kan içinde, ve vahşi insanlar vardı... bu insanların neden gündüz dışarıda olmadığını ve neden gece ortaya çıktığını çok merak etmiştim. ve aklıma o an, bu insanların virüsün etkisi ile, gündüz güneşinden etkilendiği için, gündüz dışarıya çıkmadıklarını tahmin ettim, ve doğru da tahmin etmiştim...

okuruz gülüm

reserved

seri panpa okuyorum

haberde bir spiker vardı ve çok hızlı, korkulu ve heyecanlı konuşuyordu. ve bir çeşit virüsten bahsediyordu. bu virüs, insana kan yolu ile bulaşan ve insana bulaştığında, insanın beynindeki duygusallığı, hatıraları ,v.b gibi şeyleri yok edip, insandaki katil duygusunu ve et yeme isteğini ortaya çıkaran bir virüsmüş...
ben bunu duyunca çok korktum.. ve aradan yarım saat geçti, tv yayınları kesildi, internet kesildi.. sonra bütün kapıları, pencereleri kilitledim ve evde oturdum. olayları çözmeye çalışıyordum, annem ve babamın nerede olduğunu merak ediyordum...

iyi geceler panpam yarın seri ol

walking dead im legend karışımı az özgün ol lan

eğer bidaha sonra yada ve şöyle oldu böyle oldu kelimelerini kullanmazsan devdıbını okuyacagım.

@17 aynen panpa

ve biz bunu duyunca çok korkmuştuk... doktorlara bunun bir çaresi olup olmadığını sorduk, ve aldığımız yanıt negatif idi...
yani onlara göre hiç bir çaresi olmayan bir şeydi... peki bunun nasıl ortaya çıktığını sorduk, onlar da, amerika özel askerini yaratmak için deneyler yaparken, o deneyler sırasında olduğunu söylediler... ve dünya da kimsenin kalıp kalmadığını sorduk, devlet, hükümet, polisler, ordu v.s gibi... ve yine negatif yanık aldık...
ne ordu, ne devlet, ne de hükümet ayakta kalmıştı... hepsi birer birer çökmüş ve bitmişti...
biz doktorlara, onların yanında kalabilir miyiz diye sorduk, ama onlar bize; o hastanede bir sürü bombalar olduğunu, ve 1 hafta sonra kendi kendini patlatıp, yok edeceğini söyledi..