sabah gözlerimi açmıştım ve bir baktım

prefabrik evler şu şekildeydi; http://2.bp.blogspot.com/...25C4%25B1l+belirlenir.jpg

ve o evlerden bir iki tanesi boştu... bir tanesini bana verdiler.. içinde, yiyecek, içecek, giyecek, yatak, tuvalet, gibi ihtiyaç olan şeyler vardı...
ben çok sevinmiştim. ve artık o askeri ordu ile bir bütün olmuştum. onlar beni koruyordu ,ben onları.. yani birbirimizi koruyorduk, kardeş gibi olmuştuk...
o bölgenin güvenliği bize aitti. ve her saat başı, telsizden anons yapıyorduk, hayatta kalanlar var mı, varsa bize ulaşsın diye...

çok bekliyorum be panpa

reserve

@30 onun linkini bi sallasana

çal keke çal bekliyoruz

reserved

bir gün, iki gün derken telsizden birilerine ulaşmıştık. ve kaç kişi olduklarını sorduk, 5 kişi olduklarını ve kızlı erkekli karışık olduklarını söylediler. ve yerimizin adresini verdik, 2 gün içinde bulunduğumuz yere geldiler... onlarla tanıştık ve hepsini birer birer, tedaviden geçirdik. çok şükür ki, hiç biri ısırılmadığı için, hepsi temiz idi. ya da, biz öyle biliyorduk...
sonra 5 kişilik gruba bir tane ev daha verdik, ve o eve yerleştiler... bize geldikleri günün ilk gecesinde etraf çok sessizdi ve herkes kendi evinde oturuyordu...
saat sabah 5 sularında ani bağırma ve çığlık sesleri duyduk, sonra hemen onların kaldığı eve girdik, ve bir baktık ki, arkadaşlarından bir tanesi virüsü kapmış ve bir diğerine saldırıp onu ısırmıştı... ve hiç bir şey demeden ikisini de öldürdük... onları öldürdüğümüzü görünce, diğer arkadaşları çok üzüldü, ama sonra durumu anlattık, ve onlar aramızda olursa, tehlikede olacağımızı söyledik, onlarda bize hak verdiler...

reserved

benim kampta olduğum günler 4 haftayı bulmuştu... ve arkadaşlarıma, kampa, evime, çok alışmış ve sevmiştim...
bir cuma gecesi, saat 02:00'da herkes kendi evinde oturuyordu... ve ardından 4 el silah sesi geldi, herkes silahlarını alıp evleden çıktı ve bir baktık, 3 tane serseri, keş, 2 tane arkadaşımızı vurup öldürmüş... :(
bizleri ve askeriyeyi karşılarında görünce çok korktular, zaten arkadaşlarımızı öldürdüklerini görünce, biz de bir saniye bile durmadık... ikisini de öldürdük...
aradan bir gün geçti ve öğlen 4 civarında, 3 tane cip kampımıza geldi, ciplerden, 40'a yakın iri yarı, hayvan gibi, 30 yaşlarında adamlar indi... bize arkadaşlarına ne olduğunu sordu, biz ilk başta söylemedik, ama sonra söyledik... ve arkadaşlarını öldürdüğümüzü duyunca, bunlar önüne geleni vurmaya başladı... zaten kampta 13 kişi falan kalmıştık.. o kargaşada ben ve diğer grupla gelen, kübra adındaki kız kurtulmayı başardık...

@50 kampta özel kuvvetler mensubu filan vardı ve 2 tane herife öldüler mi?
iyice sıçtın dıbına çakim

kız ve ben arabaya bindik, evleri ve kampı terk etmek zorunda kaldık... ve arkada kalan asker arkadaşlarımız da, büyük ihtimalle ölmüştü...
kız ve ben arabada bir yerler arıyorduk... ve sonra deniz'e vardık, aşağıya indik, bir tane tekne vardı ve karşı taraflarda ufak bir ada vardı... o adaya gidersek güvende olacağımızı düşündük, ve tekneye bindik. tekneyi çalıştırabilmek için yarım saatten fazla uğraştık ama çalıştırdık. hemen düğümü çözdük, ve adaya doğru yol aldık...
ama silahlarımız yanımızdaydı... yani tedbirli idik...
45 dakika gibi bir süre de, adaya vardık... aşağı indik ve ada gerçekten sessiz ,sakin, ıssız, huzurlu bir yere benziyordu... ada girdik ve ada resmen mini bir şehir gibiydi... ufak barlar, bakkal dükkanları, restorantlar, v.s... ama hepsi terk edilmişti...
biz kızla beraber bir kaç tane markete girdik ve yiyecek, içecek aldık... sonra, ada da kalacak bir yerler aradık, ve sonunda adanın içinde bir tane motorsuz bir karavan bulduk...

hızlı yaz dıbına koyim

aynen panpa hızlı

karavanın içine girdik, karavanda yatak, mutfak, tuvalet gibi şeyler vardı... aslında yaşanacak bir yer idi...
saat ilerliyordu ve biz yiyeceklerimizi karavana yükledik, içeri girdik. bir kaç tane konserve açtık ve yedik... bilirsiniz, konserver yiyecekler kolay kolay bozulmaz...
her neyse, sonra saat ilerledi, ve bir tane yatak vardı... kadın ve erkek, bir yatak... kız ile ben istemesemde, aklımızdan şeytani düşünceler geçiyordu. ne demişler, kadın ve erkek yalnız kalırsa, araya da şeytan girermiş... işte o hesap..
sonra yatağa geçtik. ikimizde çok zor ve stresli günler geçirmiştik. bunların üzerine biraz rahatlamak istedik, ve kızla yaptım... kız da bundan çok memnun kalmıştı, ve kızla aramızda ufak bir elektiriklenme de olmadı değil...

http://imgim.com/happyfish.jpg

o geceyi geçirdik, ve sabah uyandık. adayı iyice gezme ve tanıma zamanı gelmişti. kalktık ve biraz adayı araştırmak istedik...
gittik, gittik, ve bir cafe bulduk, cafeye girdik, işe yarayacak olan eşyaları toparladık,
sonra eşyaları karavan'a getirdik... sonra biraz dinlendik ve adanın orman bölümüne doğru geçtik... resmen filmlerde gördüğümüz gibi klagib bir ada idi...
deniz mavmavi, toprak yumuşacık... ama havalar soğumaya başladığı için denize girmedik, çünkü hasta olursa, doktor ve ilaç yoktu... bu yüzden hasta olmamamız lazımdı...

walking dead filmi var açın izleyin

evet beyler, bu şekilde devam ediyoruz derken, o ada da tam tdıbına 2 ay geçirdik ve iki ayın sonunda, yiyeceğimiz tükenmek üzereydi, kış geliyordu... yeni bir şeyler yapmamız lazımdı... 2 ay boyunca adadaki bütün yiyecekleri toplamıştık, hepsi bitmişti... kış gelecekti, ve o kışı o karavanda geçiremezdik... iyice fırtınalar başlamadan ölü şehire geri dönme kararı aldık... bu arada, şehir izmir idi...
teknemize bindik ve manisaya geri döndük... orada bıraktığımız arabamıza bindik, ama maalesef araba 2 ay boyunca çalışmadığı için, akü bitmişti...
ve arabayı vurdurmaya çalıştık, başarılı da olduk tabii ki...
sonra yola çıktık, yolda gördüğümüz bütün arabaların benzin depolarını boşalttık ve kendi arabamıza koyduk benzinleri...
1,2 saatlik yolculuk sonrası, izmire varmıştık... yani artık ölü olan şehire...

rizörved

Reserved