sabah gözlerimi açmıştım ve bir baktım

haberde bir spiker vardı ve çok hızlı, korkulu ve heyecanlı konuşuyordu. ve bir çeşit virüsten bahsediyordu. bu virüs, insana kan yolu ile bulaşan ve insana bulaştığında, insanın beynindeki duygusallığı, hatıraları ,v.b gibi şeyleri yok edip, insandaki katil duygusunu ve et yeme isteğini ortaya çıkaran bir virüsmüş...
ben bunu duyunca çok korktum.. ve aradan yarım saat geçti, tv yayınları kesildi, internet kesildi.. sonra bütün kapıları, pencereleri kilitledim ve evde oturdum. olayları çözmeye çalışıyordum, annem ve babamın nerede olduğunu merak ediyordum...

adam geleceği görüyor beyler.

çok değil 1-2 sene olacak şeyler bunlar

ve bir geceyi o şekilde geçirdim.. sonra sabah oldu ve uyandım, etraf çok sessizdi. sonra pencereye baktım ve etrafta kimsecikler yok... sadece sokaklarda çok fazla kan vardı ve sokaklar çok incintı... sonra hemen üzerime bir şeyler giyip, babamın av tüfeğini ve fişeklerini yanıma alıp dışarı çıktım. ve etrafı biraz izledim, sonra köşede bir bigiblet buldum hemen o bigibleti aldım vsilahçılardan birine gittim, dükkanı boşalttım bütün tüfekleri, mermileri, bıçakları, hepsini 1,2 tane büyük çantaya koydum ve sırtıma aldım. sonra bigiblete bindim. ama o ağırlıklarla o yolun bitmeyeceğini düşündüm ve sonra bigibleti bıraktım, etrafta bir sürü içi boş ve terkedilmiş araba vardı... sonra o arabalardan bir tanesinin cdıbını indirdim ve arabaya bindim. elektirik, elektronik bölümü bitirdiğim için, arabaya düz kontak yaptım ve arabayı aldım, sonra dönüşte bir markete gittim, yiyecekler, içecekler, gıda ürünleri falan aldım ve eve geldim... artık yavaş yavaş olayı anlamaya başlamıştım...

okuruz gülüm

reserved

eve geldim, aldığım şeyleri arabadan indirip eve yükledim, sonra gelip kapılarımı kilitledim...

ve saat ilerliyordu. güneş battı ve dışarıdan sesler gelmeye başladı, bir çeşit köpek, aslan hırıltısı gibiydi.. ve çok korkunçtu... ben de hemen perdeyi yarılayıp bir baktım ki, dışarıda bir sürü kendinden geçmiş, dengesizce yürüyen, ağzı yüzü kan içinde, ve vahşi insanlar vardı... bu insanların neden gündüz dışarıda olmadığını ve neden gece ortaya çıktığını çok merak etmiştim. ve aklıma o an, bu insanların virüsün etkisi ile, gündüz güneşinden etkilendiği için, gündüz dışarıya çıkmadıklarını tahmin ettim, ve doğru da tahmin etmiştim...

@6 ben efsaneyim filmi ?

Im legend terk

o gün güzel bir gece geçirdim. bol bol yiyeceğim, içeceğim, ve silahlarım, mermilerim vardı... sonra uyudum ve uyandım, yine dışarı çıktım, her zaman ki gibi yine kimse yoktu... ve o gün biraz daha bir şeyler bulmak istedim... hemen bizim ilçe emniye müdürlüğüne gittim ve orada da kimse yoktu, odalara girdim ve bir kaç tane telsiz, pompalı tüfek, tabanca, çelik yelek, gibi şeyler buldum. onları hemen aldım, sonra bir filmci dükkanına gittim, gece izlemek için bir sürü film aldım, sonra eve geldim, saat akşam 6 olmuştu...
sonra telsizlerden bir tanesini açtım, ve beni duyan var mı? orada kimse var mı tarzında şeyler söyledim ama cevap gelmedi. sonra telsizi yanıma koydum ve biraz durdum. telsizden çıtır çıtır sesler geliyordu, ve telsizi elime alıp ayarlarını yaptım ve bir adam konuşuyordu;
hayatta kalan var mı? tekrar söylüyorum, yaşayan birileri var mı??? tarzında şeyler söylüyordu. ben hemen cevap verdim, ve onlara nerede olduklarını sordum. onlarda bana, manisa, sipil dağı bölgesinde hayatta kalan bir gruplarının olduğunu söylediler. ve ben yarın sabahtan yola çıkıp, onların yanlarına geleceğimi söyledim, kabul ettiler ve günler sonra yaşayan birilerini buldukları için çok sevindiler...

yaz panpa yaz

sonra o gece hiç uyumamıştım ve yarına hazırlık yapmıştım... güneş açtı ve ben artık silahlarımı, yiyeceklerimi, giyeceklerimi arabaya yükledim ve yola çıktım.

izmirdeydim ve izmirden, manisa sipildağına, yaklaşık 2 saatte gitmiştim. sonra söyledikleri yere vardım ve bir baktım ki; bizim arabamız orada duruyor. bizim arabamızı görünce, annemin ve babamında kampta olduğunu düşündüm ve hemen arabamdan çıkıp dedikleri yere vardım... ve etrafta çadırlar vardı, insanlar vardı, ben yeni geldiğimi söyledim. sonra biraz kampı gezdikten sonra, annemi ve babamı gördüm... ölmemişlerdi. ve onları görür görmez sarıldım... biraz hasret giderdik ve olan olayları konuştuk... yemek yedik falan, sonra hava kararıyordu ve herkes çadırlarına girdi...

bekletme yaz amk

o geceyi çadılarda geçirdik... ve sonra sabah 7 oldu, hava açtı. ben, annem,babam çadırdan çıktı, ve bir baktık ki, karşımızda yaklaşık, 15,20 tane mutasyona uğramış insan... ve onları görünce hemen benim arabama bindik, kamptan uzaklaştık ve şok olmuştuk... çünkü onlar güneşli hava da dışarı çıkamıyordu, ama bu grup nasıl güneşli havaya çıkmıştı..?...
---
arabayla gitmeye devam ettik, ve sonra manisada ki bir hastaneye geldik. hastane çok güvenli gözüküyordu. arabadan inip, hastaneye girmeye çalıştık, ama hastanenin kapısında çelik duvarlar vardı. ve duvarlar makineye bağlıydı... yani birileri içeriden yönetiyordu onları... sonra biraz bağırdık, yardım istedik ve bir anda çelik duvarlar açılmaya başladı, ve biz içeriye girdik. seslendik ve içeride 2 tane doktor vardı... bizi güzel ağırladılar, durumu anlattılar. ve o mutasyona uğrayan insanların 2 tane türü olduğunu söylediler, bir güneş de duramayan, ikincisi, her türlü hava şartlarında yaşayabilen...

ne çok 've' kullanıyosun mnakoyyim.

the walking dead ??

seri panpa okuyorum

film olur bu senaryodan

ve biz bunu duyunca çok korkmuştuk... doktorlara bunun bir çaresi olup olmadığını sorduk, ve aldığımız yanıt negatif idi...
yani onlara göre hiç bir çaresi olmayan bir şeydi... peki bunun nasıl ortaya çıktığını sorduk, onlar da, amerika özel askerini yaratmak için deneyler yaparken, o deneyler sırasında olduğunu söylediler... ve dünya da kimsenin kalıp kalmadığını sorduk, devlet, hükümet, polisler, ordu v.s gibi... ve yine negatif yanık aldık...
ne ordu, ne devlet, ne de hükümet ayakta kalmıştı... hepsi birer birer çökmüş ve bitmişti...
biz doktorlara, onların yanında kalabilir miyiz diye sorduk, ama onlar bize; o hastanede bir sürü bombalar olduğunu, ve 1 hafta sonra kendi kendini patlatıp, yok edeceğini söyledi..

@17 aynen panpa

eğer bidaha sonra yada ve şöyle oldu böyle oldu kelimelerini kullanmazsan devdıbını okuyacagım.