sağlam hikaye var gelin piçler

annem her gün arıyordu. babamın işleri yolundaydı. para sıkıntımız yoktu. abim madde kullanmıyordu. hayat iki şehirde de yolundaydı. sıkıntı yok benim en çok kullandığım cümlelerden biriydi panpalar ve o an cidden sıkıntı yoktu. iddaa serüvenimse devam ediyordu. yine hafta sonu gelmişti ve 1'e 3 veren 4 kupon yaptım. kuponlara ayrı ayrı 500 tl olacak şekilde 8000 lira yatırdım. bu banko kuponların 3'ü tuttu biri yattı. hesapta 28 bin lira param olmuştu.

panpa kendi manifestonu biraz azaltsanda olaylar hakkında yorum yapsan daha bi sevicem galiba seni eleştiri olarak kabul et soksa giberün

ben senin için doğru adam değilim dedim hıçkırıklar arasında. uzun bir aradan sonra ilk defa bir kızı öperken gözlerimi kapatmıştım. kendimi ona adamaktan çekinmezdim bu noktadan sonra. mutlu da olurdum ama haketmiyordum. 10 dakika boyunca ağlayarak anlattım ona içimdeki huur çocuğunu ve ben senin canını yakarım sadece dedim. ağzını bile açmadı zavallı kız. inanmıştı galiba bir ara o aradığı insan olabileceğime. senin canını yakacağım dedim. sen bana acıdığın için beni bırakmayacaksın ve ben her lanet günümde senin canını yakacağım dedim. sonra gidip varlığımdan tiksineceğim, aynalara bile bakamayacağım. biz lmayız büşra dedim. göz yaşları arasında arabanın anahtarını verdim ve ben çok kötüyüm sen kullan dedim.

geldim panpalar. bir şarkı daha:

http://www.youtube.com/watch?v=Q2B6zpyx96Q

deli gibi öpüşüyorduk büşrayla. belinden cektim. souk alış verişini duymak istiyordum. benden aldığı aşkı ciğerlerinde gezdirip kendininkni de katarak bana geri vermesini. o an nabızım abartısız 160a vurmuştur sanırım.

çektim kafamı büşra dan gözlerimde iki damla yaş vardı. ve tutamadım akmaya başladılar. artık tamamen farklı bir tarafımla konuşuyordum. zaten ağzımı açtığımda çıkan çatallı ses bana ait değildi.

yine her şey güzelken bir gece gökyüzüne baktım. tek bir bulut bile yoktu ve kendimin bile şaşırdığı bir cesaretle büşrayı aradaım. sana bir sürprizim var kameranı tripodunu al gel dedim. o da şoka uğramış bir ses tonuyla tamam 20 dakikaya çıkıyorum dedi. ben de sıkı giyin hava soğuk dedim. o da gülerek çok mutlu bir ses tnuyla tamam deip kapattı. yurdun önünde buluşup arabayla çıktık kampüsten. nereye gidiyoruz dedi. ben de gülerek gökyüzüne dedim. güldü ve hazırım dedi. bir buçuk saat boyunca kahkahalar eşliğinde sohbet ettik ve üsküdara gelmiştik. kandillideydik.

acı her yerimi kaskatı hale getirmişti. 10 dakka öncesine dönüp içimdeki sese kapa çeneni diyebilmek için canımı verirdim. ama kim alırdı. mutluydu büşra yine de. bulunduğumuz semtin şehrin dünyanın güzelliğini anlatıyordu bana ve o bin fısıldadı yine: "polyanna gibmiş bunu." ger dönelim hadi soğudu hava dedim. o da başka zaman 4-5 tane çekeceğiz ama dedi. bende en çok çaba isteyen gülümseme taklidimi yapıp tamam dedim. dönüş yolunda sessizdim yine. kgs bittiği için ceza yedim. hala gelmedi ama o ceza bana. tekrar yurda gelmiştik büşrayla. iyi geceler dedim yurda gelince. yanağıma bir öpücük kondurdu. -3 derece havaya rağmen sıcacıktı dudakları.

@410 o zamanlar kendimden başkasına inanmazdım panpa

Bu beğenmişlikle gidersen yakında yanında kimse kalmayacak söylim.

tatil gelmek üzereydi. büşra hazırlığı atlamayı düşünüyordu. dolayısıyla bende. istanbul da son iş olarak toefl'a girecektim dışarıdan. geçebileceğimi düşünüyordum ama bir sürpriz yaşayabilirdim. toefl dı neticede boru değil. girdim toefl'a büşrala aynı sınav merkezinde. kızcağız 78 alıp 2 puanla kalmıştı. bense 102 almıştım. kendi ellerimle yolumuzu ayırmıştım. o an öfkeden patlayacaktım. arabayı istanbula bırakıp annemlerin yanına döndüm.

ankara'ya döndüğümde annem bende bir sorun olduğunu anlamıştı. beni hiç çaktırmadan resmen elimden tutup pgibyatriste zütürdü. bu 3.cü seferimde. zyprexa yazdı doktor. bilen bilir bu ilacı ve benim durumumu. doktor bile şaşırmıştı benim bu kadar hızlı atak yapan bir hastalığımın olmasına.

ankara dan döndüm. hazırlık bitmişti. eski arkadaşlar var tribine gittim bir gün hazırlığın olduğu yere. büşranın yanına gidip karabük maçı biletlerini gösterdim. maratondan almıştım. sen unuttun ama ben unutmam dedim. güldü. bu sefer bir bahanem yok dedi. cumartesi gününe sözleştik. mutluydum yine. ilaçlar sayesinde günde 3 saat filan uyuyordum. her gün ne kadar uyuduğunu nasıl bu kadar bilebilirsin diyenler için söylüyorum. uyku pgibolojik rahatsızlıkların en önemli semptomu olduğu için bir yıldır her gün ne kadar uyuduğumu düzenli not ediyordum.

kaç senedir hastasın pampa

rezerviua

ertesi gün hayatımda düzenli olan nadir şeylerden birini yapıyordum: fitness. ve orada büşrayı gördüm. direk yanına gidip sen de mi çalışıyorsun haftada kaç gün filan dedim. o haftada 2 gün geliyordu. yine düzenli görebilecektim yani. beni ara berabber gidelim diye yazıldım yine. o da tamam canım dedi.

cumartesi gelmişti. maça gittik. kız bildiğin hakeme dıbınıza koyarsam bir sakıncası olur mu modunda sövüyordu. çok tatlıydı. ben bu kıza aşıktım beyler. maç bitince bebeğe gittik. yemek yedik şarap eşliğinde. birbirimize itiraf edemediğimiz bir sözümüz var gibiydi. biz sevmeyi dokunarak tanıyacaktık, gözlerimizle dokunacaktık birbirimizin yüzüne. normal bir çift gibi eğlenip iki arkadaş gibi sevecektk birbirimizi. sırf yemek yeriz diye rezervasyon yaptırmam da bunun kanıtıydı beyler.

yemek te çok güzel geçmişti. arabayla ta yurduna kadar bıraktım kızı. fitness da düzenli buluşuyor gibiydik panpalar. her gördüğümde ona içimdekleri itiraf edebilmek için tanrıya yalvarıyordum panpalar. ve herşeyin olup bitmesine az kalmıştı.

bu arada beni uyuşturuyor diye ilacı tekrar bırakmıştım. abimle aynı ilacı kullanıyordum. şahin abiyi de epeydir aramamıştım. kısa süreli uyarıcı geçmişim bitmişti yani. uykusuzluk yine devam ediyordu. hergün 1,5 saat ders çalışıyor fitness yapıyor gündemi takip ediyordum.

bir gün fitnessta yine büşrayla beraberdim. film gösterimi vardı; A Clockwork Orange. en sevdiğim filmlerden biriydi. geri nasıl döneceğim dedi. ben de ona bakıp bu da soru mu ben birakcam tabi ki dedim. gittik sonra. filmi izlemeye başladık. film bitti. filmin kritiğini yapıyorduk; defalarca izlediğim filmin... ama bu sefer büşrayla yapıyorduk.

yardir panpa

megalomanlığım yine üstüne sıçarken temiz kalmış yorgun uzuvlarına benliğimin, onlar normal insanlar bakacak ve göremeyeceklerdi.

büşraya baktım ve elini bırakıp ayağa kalktım. fotoğraflarımıza bakalım hadi dedim. 40 dakikalık fotoğrafımda dünyanın dönmesi ve makinenin daha çok ışık toplaması sayesinde karman çorman binlerce yıldız çekmiştim. bana benziyordu bu yıldızlar. uzaktan bakıp tüm yıldızları aynı sanan gerizekalılar için basit ama her yıldızın farklı bir anısını olabileceğini düşünenler için yeterince anlam doluydu fotoğraf.

reserved