sıvacıyla nasıl deliler gibi seviştim

istanbul'da kendi halinde bir semtte eğitim hayatımı sürdürüyorum. geçen sene yurt hayatından bezip 2 arkadaşımla beraber güzel bir ev tuttuk, dayadık döşedik. komşularımızdan sıcak çorba, türlü ve bilumum ev yemeği evimize akın akın geliyordu. özetle her şey gerçek olamayacak kadar güzel gidiyordu.. bütün bunların bir bedeli olduğunu o toz pembelikten anlamalıydım.

günler birbirini kovalıyor, apartman halkıyla olan ilişkimiz gün geçtikçe güçleniyordu. taşındığımızdan 3 ay sonra gerçekleşen rutin apartman toplantısında tüm apartman cemaatiyle tanışma fırsatı yakaladık. emekli asker, hippi genç, milf, zenci ferreci aklınıza ne tip adam gelirse vardı diyemesem de büyük bir çeşitlilik sunuyordu bize güzel apartmanımız.

apartman toplantısı olur da çay börek servisi olmaz mı? sağ olsunlar yemek yapmaktan başka bir işe yaramayan apartmanın yaşı geçkin dişi bireyleri maharetlerini konuşturmuşlardı. dün gibi hatırlarım o toplantıdan sonra 3 gün yemek yememiştim. şimdi düşünüyorum da toplantıda alınacak kararı bilsem boğazımdan tek bir lokma bile geçmezdi.

@5 uzun hikaye.

bu arada şu nesiller arası kopukluktan bahsetmesem kendimi rahatsız hissederim. toplantıda yaklaşık 30 kişiydik ve bunların yirmi sekiziyle " merhaba nasılsınız " " sağ olun ben de iyiyim " " gülücük " muhabbetini yapmak omuriliğimde yeni bir refleks yayı oluşumuna sebebiyet vermişti. kalan iki kişiden birisi ağzıma böreği dayayan teyzelerden biriydi " möaba nogulsunuz " sog oln bondo oyoyom " " öğğğ " , diğeriyse her gece lanet okuduğum yönetici olacak emekli subay...

herkes tıka basa doyduktan sonra köşelerde kümelenmeler başlamıştı. pek yerinde bir benzetme olmaz ama şu takunu çıkarana kadar içmeli üniversite partilerini andırıyordu ortam. partide sarhoş olan çiftler köşede yiyişmeye başlıyordu burada ise yağlı börekleri tombul parmaklarıyla hüpleten orta yaşlı teyzeler toplantıya gelmeyen 28 yaşındaki anestezi uzmanının evine aldığı yakışıklı genci konuşuyordu.

yöneticinin gürültülü boğaz temizlemesiyle gözler sahneye çevrildi. ah size ortamdan bahsetmeyi unuttum, mahalle düğünleri olur ya hani beyaz sandalyelerin gırla gittiği, taktan püsürden bir sahne kurulan ve gelinle damatın üstünde sadece ebeveynlerinin taktığı altınlar bulunan.. işte öyle bir ortam tek ekgib ortalıkta vızır vızır dolanan bebeler. ve kapalı bir mekan.

yönetici olacak dümbük sigaradan pertlemiş sesiyle toplantı progrdıbını okudu. iyi güzeldi her şey, toplantının adı gibi rutindi. lakin bir madde vardı ki işte benim hayatımı değiştirecek olan oydu..

" ... kuzeye bakan cephenin mantolanması. " evet kuzey gerçekten soğuktu. game of thrones geldi aklıma.. surlar. surlar soğuktu ve surlar kuzeydeydi.

değerli yöneticimiz, bu mantolama işini oylamaya sundu. kiracı olarak karar verme yetkimiz yoktu ve bu bizim pek gibimizde değildi. bu maddeyle en çok ilgilenen şişman ve ilk ölecek ölen arkadaşımdı, " ahaah artık mantoyla sıçarız biz de. " eğer bu maddenin hayatıma yapacağım etkiyi bilsem eminim daha fazla ilgilenirdim..

okuyan var mı beyler yoksa boşa kürek sallamayalım?

büyük bir çoğunlukla kabul edilmişti mantolama işi. kuzeye bakan odam artık ufo reklamındaki odalar gibi 20 küsürlü dereceleri görecekti. 1 2 saat sonra olay tamamen aklımdan çıkmıştı. ta ki 15 gün sonra gürültüyle uyanana kadar.

" kaldır kalddıııııırrrr" " getiiiirrr hoopp " noluyordu sabahın 12'sinde dıbına koyayım? pencereden sarkmamla orta çağ terk bir iskeleyle burun buruna geldim. iskelenin etrafında adamlar age of'taki işçiler gibi harıl harıl çalışıyorlardı. hatta bir tanesi kendini fazla kaptırıp aynı noktaya çekiç darbeleri sallıyordu. komik bir görüntüydü fakat o adamın daha sonra hayatıma yapacağı katkıyı bilsem eminim o kadar gülmezdim.

çalışan adamları izlemek gerçekten keyifli bir iş. genelde esmer olan yüzlerinden akan ter damlaları, tamamen emek karşılığında üretilmiş biceps'ler, üstlerine bol gelen tulumları sadece benim mi hoşuma gidiyor bilmiyorum. pencereden sarkıp bu ayrıntıları yakalamaya çalışırken bir tanesiyle göz göze geldim. memeleri aşağı dökülmüş apartman kadını gibi bir hışımla pencereyi kapatıp perdeyi çektim. muallak miydim lan ben neydi bu hareketlerimin kökeni?

üstümü giyinip dışarı attım kendimi, bu gürültüde evden hayır yoktu. biraz dışarda takıldıktan sonra saat 18 gibi eve döndüm. içeri giriyordum ki arkamdan gelen sesle irkildim. şaka lan irkilmedim. ama romanlarda falan böyle yazıyorlar ya onun gibi şaapıyım dedim.

" genç ". evet civardaki en genç adam bendim. arkamı döndüm ve age of işçisi tüm işçiliğiyle karşımda duruyordu. " gel bi çayımızı iç " çay? ne çayı la? biraz ilerde işçilerin oluşturduğu halkayı fark ettim. ortalarında ateş ve ellerinde gitar ekgibti.pek hayıflanıyor gibi değillerdi bu durumdan, sohbetlerinin sıcaklığı açığı kapatıyor gibiydi. çok mu damar oldu? yapacak bir şey yok durum bu.

- rahatsızlık vermiyim size., iyi çocuk mod on.
- lan gel ne rahatsızlığı..
- peki o zaman.

- selamın aleykum., uzun süredir bu selamı kullanmıyordum. belki de ikiyüzlülüktü bu yaptığım. okuldaki mervesu'ya neden seldıbınaleykum demiyordum? veya bu adamlara selam naber demeyişimin sebebi neydi? biliyordum sebebini elbet fakat kendime itiraf etmeye utanıyordum.

- ve aleykumselam gel kardeşim., halkada benim de oturacağım bir boşluk oluştu bir anda. odun gibi kotumla bağdaş kurdum.

- okuyor musun?
- evet abi, 3. sınıfım.
- benim de bi oğlum var o da geçen sene kazanamadı, bu sene çok çalışıyor kazanacak inşallah.
- inşallah kazanır.

kısır bir muhabbet dönecekti belli ki..

bir yandan etrafı süzüyor bir yandan sorulan soruları kısa cevaplarla geçiştiriyordum. adamların hepsi tek tipti sanki. kimisi kısa kimisi uzundu fakat bakışları fabrika çıkışlı gibiydi. bilemiyorum bu satırları bir kitapta okusam gülerim belki ama betimlemelerim kesinlikle abartı değil.

- manitan var mı?

soruyu soran işçiye baktım. age of... bu sıcak ortamda sorulacak soru mu bu it? yoksa ortam sadece bana mı sıcak geliyordu? sahi bu adamlar ne düşünüyordu benim hakkımda?

- yok abi şu anda.
- önceden var mıydı yani?
- sana ne ulan dıbına koduum evladı. 31 mi çekeceksin hayrına?, baştaki çizgiyi silebilirsiniz fazla oldu. bu arada az önce tek tip bakıştan bahsetmiştim dikkatli okuyucular hatırlayacaktır. hatırlamayan varsa da gibtirsin gitsin 5 dakka olmadı dıbına koyayım. heh işte bu age of'un bakışları bi farklıydı. kelimelere dökemiyorum ama vardı bi takluk işte.

- bişeyler oldu da tam anlamıyla bir şeyler yaşamadım.
- oo sen eline vuruyorsun o zaman. ahahaha., hepsi güldü dıbına koyayım. karısını gibtiklerim.

- sen evli misin?, biraz da biz saldıralım amk kaybedecek bir şey yok.
- yok değilim., yüzünden bi gölge geçti bunun, yazar ya bu 800 sayfalık polisiye romanlarda hah o gölgeden bu ite oldu işte. yer misin yemez misin dıbına koduum.
- hayırdır kısmet mi bulamadın?
- ya yok köyde vardı da biri işte olmadı sonra.
- anlat ya biz bizeyiz şurda., vay dıbına koyayım gaza gelmiştim ben de. kimse 31'ime laf edemezdi.. kimse.

bu söyleyeceği lafları kafasında tartıyor gibiydi. ortamın gerildiği de gün gibi aşikardı, sanki ikimiz sahnedeydik diğerleri ise bizi izlemeye gelmişti. dikkatle hamlelerimizi takip ediyorlardı.

- gibtir et o mevzuyu. kalkalım hadi artık geç oldu., kalkın bakalım. kısa süren vedalaşma sürecinden sonra merdivenlere doğru yollandım. açıkçası biraz pişman olmuştum belli ki ona acı çektiren bir şeyler yaşamıştı ve ben o yarayı deşmiştim. engin türk filmi kültürümden faydalanarak sevdiği kızı fakir olduğu için ona vermediklerinde karar kıldım. yaptığım eşşekliği affettirmeyi de aklımın bir köşesine yazdım.

okuyan yoksa worde yazayım dıbına koyayım, ordaki kalemi izler eğlenirim

@45 uzun daha panpa. bir yere bağlanmasını istiyorsan daha vakit var.