Boğazım düğümlenmişti, koltukta oturuyordum ve elimde bir sigara yarısına kadar bitmiş ve külleri düşmek üzere ama hareket edemiyordum. Soğuk soğuk terliyordum ve sanki her tarafım zincirlerle bağlanmış hareket edemiyordum ,gözlerim yanmakta olan küle bakıyordu. Daha yaşım 25 ve çok sağlıklı olduğumu düşünürdüm her zaman.Ta ki şu ana dek. Sağ elimde yarısına kadar doldurulmuş bir bardak kola sol elimde ise hala yanmakta olan sigaram. Evimdeydim.Bekardım.Tek başıma yaşıyordum ve yardım edecek o an kimsem yoktu. Kendi başıma ölümle savaş veriyordum. Tarih 11.02.2017 saat 20.17ydi. Hava kararmıştı.Ve sonunda 13 saniyelik ölümle mücadelem sonunda hiçbirşey hissetmiyor ve duymuyordum. Evet ölmüştüm. Uzun bir sessizlik. Gözlerimi açtım ve üzerimde bir çarşaf.Çarşafı araladım ve o an hayatımda yaşamadığım kadar büyük bi şaşkınlık yaşadım. Olamaz.Nasıl olabilirdi.Bir anda boğazım tekrar düğümlendi gördüklerim karşısında şoka girdim.

okuyan varsa devam edicem

ulan amk evlatları bi tane okuyan yok mu

Devam et şimdi gördüm