sıçsam mı sıçmasam mı anlatıyorum

o yaz yayla havası bana çok iyi gelmişti, gündüzleri diğer çocuklarla elimize bir tane balta alıp meşe ağacaı arardık, meşe ağacını bulduğumuzda kuş lastiği (sapan) yapmak için uygun dalını keser eve getirirdik, meşe ağacından çok sağlam olurdu hiç krıılmazdı, sonra eve getirdiğimizde bıçakla babalarımız yontarak lastiğin geçebileceği şekle sokardı, sapan şekline..

neyse gittik yanyana çadırlarımızı kurduk, o küçük kulubede de yaşayan 4 çocuklu bir aile vardı, onlarla da tanıştık, etrafta bizden başka kimse yoktu yalnızca bu 4 aile, elektrik yok su yok, su şöyle var oraya bi kuyu gibi bişi açılmış ordanda su çıkmış, aileler su ihtiyaçlarını orada gideriyor, çadırların yanına duş almak için plajdaki kabinler gibi yer yapmışlardı babamlar, daha uzağa ise 1 tane tuvalet yapılmıştı, ilkel biçimde, hemen dağın dibinde olduğumuz için, dağ tarafına büyük bir ağaca salıncaklar kuruştuk kendirlerle, büyük salıncaklardı, en az 10 metre gidip geliyorduk, çok eğlenceliydi..

biraz ara vereyim başım ağrıdı devam ederim tekrar..

bizimkisi eski usul yaylaydı bildiğin, elektriksiz, susuz bir yere yaşamaya gidiyorduk 2-3 ay, 3 aile gidiyorduk, biz amcamlar ve amcamların komşusugil, çadır kuracaktık tabi gittiğimiz yere, kamp hayatı gibi yani, kamyon çağrıldı, 3 evinde gerkeli eşyalarını alabilecek kapasitedeydi çadır, 3ünüde yükledik, yolculuk o kadar eğlenceli olmuştu ki anlatamam, 6-7 saat yol gittik, hepimiz kamyonun arkasındaki eşyaların üzerine yatak atmış onların üzerinde uzanarak gidiyoruz, üstü açık kamyon tabi tır gibi değil, amcamın 2 benim yaşıma yakın çocuğu var biri erkek biri kız, komşularının 3 çocuğu var biri benle yaşıt erkek, diğeri benden 3 yaş büyük kız, diğeride en büyük benden 6-7 yaş büyük kız, hepimiz arkadayız anne babalarda var tabi, sıcak çukurova sabahında saat sabah 5 civarında çıkmıştık yola, maraşa doğru yukarılara çıktıkça serinliyoduk, zaten karşımızdan esen rüzgarda bizim serinlememize yetiyodu..

dinliyorum panpa ama sıktın biraz lan ağır gidiyosun

olm dinleyen varsa arada yazsın kendi kendime konuşuyorum burda..

o hastalıktan bir ayda anca kurtulabilmiştim, bu zaman diliminde o liseli kızında etkisini baya baya atlatmıştım, sonrasında tüm sokaklar benimdi gülüyodum eğleniyodum annemde çok mutlu oluyordu, artık eskisi gibi davranmıyordu bana ne bir kere vurdu, nede beni zorla öğle yemeğine çağırıyordu, dışarda oyun oynamamdan zevk alıyordu artık, hatta bizim sokakta maç yaparken arada balkondan gözleri dolu bir şekilde gülümseyerek beni seyrettiğini görüyordum ve sonunda yaz gelmişti, bizim orda o zamanlar yaylaya çıkma durumu vardı, adana çok sıcak olduğundan maraş tarafında serin bir yere giderdik ve hayatımın en eğlenceli aylarından birini bu senenin yaylasında geçirmiştim..

yine serum takıldı yine roda kaldık yine aynı teraneler döndü, sabah oldu bu defa pek iyi hissetmiyordum kendimi, ateşim varmış taburcuda etmiyolardı, neyseki o gün akşamüstüne doğru hastaneden ayrılabildik, beni salodnaki yatağa yatırdılar, o akşam annemle babam arasında şu konuşmalar geçti, acaba okuldan alsak mı seneye birinci sınıftan başlatırız? annem: bilmiyorum, oğlum sen ne dersin diye sordu, olur dedim gitmiim, tamam anasını satim dedi babam, seneye kadar kendini toplar ondan sonra 1.sınıftan başlar benim oğlum dedi, bende sevindim gitmek istemiyordum zaten, 1.sınıfa gitme niyetimde yoktu o zamanın çocuk aklıyla, tamam dedim geçiştirdim, önümde yazdan önce 4 ayım vardı ve yazıda katarsak toplam 7 ay boştum resmen, ondan sonrada 1.sınıfa başlamaya niyetim yoktu tabi, ama şimdilik düşünmüyordum bunları..

gel görki ne zaman mutlu olsam aklıma geliyordu o liseli kız, yine geldi, akşamında hiç moralim kalmadı, akşam bir daha hastalandım uyuyamadım gece, çok kötüydüm bu defa annemin yanına zar zor gittim, ağlıyordum, anne çok hastayım diyip uyandırdım, annem ateşimi kontrol etti, yanıyosun sen dedi, babamı uyandırdı beni tekrar o lanet hastaneye zütürdüler..

o gün çok kanım ısınmıştı o 20lik stajyer hocaya, bundan sonra hep onla olacaktım, belki eğlendirebilirdi beni eskiden olduğu gibi, ama öyle olmadı, 1 haftayı okulda onun dibinden ayrılmadan geçirdim, sonra bir gece o kız tekrar aklıma geldi, ağlamaya başladım, uyuyamadım saat gece 3e kadar, sabah olduğunda o sarılık olduğum günki gibi halsizdim, bugün okula gitmiim anne hastayım, dedim annem kabul etti, hastalığımdan dolayı çok anlayışlı olmuştu artık, o gün yataktan çıkamadım öğlene kadar, öğlen uyandığımda terler içinde uyandımi vücudum buz gibiydi, annem beni banyo yaptırdı, yemeğimi yedirdi, kendimde gibiydim sabahki gibi değildim..

halen konuşma, konuşturma çabasındaydı, parkın ordaki duvarın üstüne çıktım benn oturdum, o da yanıma çıktı, geldi oturdu, elimi tuttu, saçımı okşadı, öptü yanağımdan, aslında hiç yakınlaşmak istemiyordum ama kendi çok acımıştı durumuma galiba, 10-15 dk oturduktan ve konuştuktan sonra, biraz gülümseyerek tahterevalliye binelim mi? dedim, olur dedi, bindik, tabi o ayaklarıyla yerden destekleyerek beni kaldırıp indiriyordu, 25 kilo bişeyim zaten, karşımda kahkaha atıyodu beni eğlendirdiğini sanarak, bende onun iyi niyetli bir şekilde kendini aptal bir duruma düşürmesine ve kahkahalarına gülüyordum sadece, arada bir filmlerde olur ya karşındaki kişinin kayüzü fası gider onun yerine düşündüğün kişinin yüzü gözünde canlanır, onu yaşadım, birden mutlu oldum öyle olunca, donuk donuk bakarak gülmeye başladım ciddi anlamda, daha yukarı daha yukarı diye bağırdım her seferinde, o da gaza gelip beni daha yukarı çıkarıp indiriyordu, sonra zil çaldı, benim elimden tuttu, kantine gittik bana bir meyve suyu aldı, ordan sınıfa geçtik el ele..

sonra ayrıldık ağladığımı görünce aa nooolduuu? dedi böyle uzatarak ve bana çocuk gibi acıyarak, bişey yok teşekkür ederim dedim, ardından biraz dışarı çıkıp hava alabilir miyim dedim, tabi ama bende gelim tek başına olmaz dedi, tamam dedim çaresizce, çıktık kapıdan, açıklama yapmak istemiyodum ama sorup duruyordu, nooldu anlatmak ister misin? bişi yok diyodum her defasında, başka muhabbetler açmaya çalışıyodu, hiç konuşmak istemiyodum, uzattıkça uzatıyodu, okulun içindeki parkı göstererek, oraya gidelim mi dedim? olur dedi, yavaş adımlarla yürüyen ben biraz hızlanarak oraya gittim, o da yanımda geldi..

abarttın dıbına koyim 6 yaşında bunları nasıl hissedecen bu kadar yoğun ben bu yaşımda böyle yoğun hissedemiyorum

kapıyı açtım, kapı aralığından ruh gibi içeri girdim, bu kadar nasıl eğlenebiliyorlardı? gülmeyi unutmuştum haftalardır, daha 6 yaşındaydım, 6 yaşımda.. sınıftaki 50lik öğretmenin yanındaki stajyer öğretmenin yanına gittim, 20 li yaşlarda olan bu kıza sarılmak istedim, gittim yanına size sarılabilir miyim? dedim, tabi dedi hemen kendi sarıldı, küçük çocukları seven bir tipti, tabi benim onla işim yoktu, vücuduna sarıldıktan sonra gözlerimi kapattım,10 sn durduktan sonra, gözlerimi açmadan beni yanağımdan öper misiniz dedim? öptü, o an sessizce ağlamaya başladım, sarıldım iyice görülmeyecek şekilde ağlıyordum üstüne..

okuyan varmı lan

duvarları her tarafı süzüyordum, onu arıyordum, aslında onu değil onun hayalini arıyordum, onunla neler yaptığımızı gözümde canlandırmak istiyordum sürekli, geçtim yemek masasına oturdum, bir keresinde yemek duasını biz değil kendi etmişti, o an geldi birden aklıma, içimden mırıldanarak ve onun o dua ettiği anı hatırlayarak gözlerimi kapattım, sanki beraber aynı anda yemek duasını okuyor gibiydik, gözlerim yaşardı, sonunu getiremedim, kalktım, lavaboya gidip oraya bizim için koyulmuş taburelerden birini koydum üzerine çıkıp suyu açıp elimi yüzümü yıkadım, o an uzun zamandır aynaya bakmadığımı farkettim, kendime acıdım o an, çok acınası bir haldeydim, yüzüm soluktu, tek bir tebessüm bile yoktu, gözlerim yarı kapalıydı, biraz kendimi tokatladım, gözlerim tam açıldı ama gülemiyordum, biraz gülümseme girişimlerinde bulunduysamda bi işe yaramadı, musluğu kapadım ve normalde hep koşarak gittiğim koridoru bu defa yürüyerek ellerim cebimde ve yavaş adımlarla bitirdim, sınıfa geldim..

sınıfın içinde gürültü patırtı almış başını gidiyordu herkes bir oyun oynuyor eğleniyordu, bense ruh gibi dolaşıyordum ortalıkta, yavaş adımlarla etrafı süzerek, yaşayan bir ölü gibiydim 6 yaşımda..

tabi olmadı bunlar, içeri girdim artık, arkadaşlarım çok iyi davranıyorlardı hatta armağan bile iyi davranıyordu ama yapmacık bir iyilik olduğunu en çok onda anlıyordum, kız sürekli gözümün önündeydi, sınıfın içindeki kulübeye gittim, içine tek başıma oturdum, sırtımı duvara verdim, gözlerimi kapattım ve o kızın masal okurkenki sesini hafızamda canlandırdım, sanki hayal etmiyordumda o gelmiş kulağıma fısıldıyordu, bire bir dinliyor gibiydim, o an hiç bitmesin istedim, ona yaklaştığımı hissediyordum, gözlerim kapalıyken masal bittiğinde gelip yanağımdan öpeceğini hissediyordum, elimi yanağıma attım okşadım yanağımı, o an o hayaller aleminden uyandım, karşımda, hiçbir yerde yoktu, kalktım ve çıktım sınıfın içindeki o kulubeden..

okuldaki o 50 yaşındaki öğretmenime anlatmışlardı galiba hastalığımı vs, bana pek bi iyi davranıyordu, okul binasının dış kapısındaki merdivenleri çıkarken o altıma sıçtığımda kızla beraber beklediğimiz gün gözümde canlandı, kız gözümde canlandı, annemin beni zütürürken okul bahçesinden çıkmadan arkamdan baktığı gün aklıma geldi, anneim o anki tokatından sonra yüzünün ekşimesi aklıma geldi, merdivenleri yavaş çıktım bu hayal uzun sürsün diye, sanki canlanacaktı gözümün önünde ve bana yeniden sarılıp öpecekti gibi hissettim..

bi sonraki gün hayat devam ediyordu tabi, uyandığımda serumun ve dinlenmenin etkisiyle biraz kendime gelmiştim, odamdan kalktım ayağa, salona gittim annem orda oturuyordu, beni görünce sevindim geldi yine sarıldı, saçımı okşadı, iyi misin düne göre? iyiyim anne dedim gülümsedimd eona umut vermek ister gibi, kendimi hastalığı biraz atlattığımı hissettiğimden iyi hissediyordum ama fazla sürmedi, yine o kız aklıma geldi, çıkmak bilmiyodu aklımdan, bu yaşta ne biçim bir aşktı bu? canıma tak etmişti artık, o günü güzel geçirdim, sonraki günüde evde geçirdikten sonra, bidahaki gün anne ben bugün okula gidim dedim, tamam dedi, beni o gün okula babam bıraktı..