sıçsam mı sıçmasam mı anlatıyorum

Anlat panpa

okuyan var mı yoksa kendi kendime mi konuşuyorum?

devam panpa

merakla dinliyoruz panpa

okuyan var mı la?

devam panpeyta

ulan adam sıçma hikayesini anlatıyo millette dinliyo bu kadar mı seviye düştü sözlükte

oğlum anlatsana niye sövdürtüyorsun kendine

neyse yürümeye devam ediyorum ama artık tamamen güneş battı, tüm şehir odunlu sobalardan çıkan dumanlarla kaplandı, insanlar olabildiğince azaldı, benim yönümü bulma ihtimalimde giderek düştü ama ben vazgeçtim 2-3 saat daha yürüdüm, bulamayacağımı anlamaya başlamıştım, annem kesin kafayı yemişti, 6 yaşındaki çocuğu saat 8-9 olmuş ortalıkta yok, kesin mahvolmuştu kadın, beni üzen tek şeyde buydu ailemin üzülmesi, en son birisinden yardım istedim, yoldan geçen birine amca ben kayboldum dedim, evin nerde annen nerde baban nerde diye sorular sordu..

hepsine cevabım aynıydı, bilmiyorum, sonra beni tuttu elimde zütürdü, sokakta bir polis buldu ve ona teslim etti, polis beni arabaya atıp karakola zütürdü, orda yine aynı sorular evin nerde annen nerde baban nerde, hepsine bilmiyorum diyince beklemeye başladık, bir müddet sonra annemlerin geleceği düşünülüyodu sanırım, öylede oldu saat 11 gibi babam geldi karakola, beni gördü, koştu bana sarıldı, çok korkmuştu adam, ağlayacaktı nerdeyse, onun yerine ben ağladım, hüngür hüngür ağladım, özlem giderdikten sonra eve gittim, o zamanlar cep telefonu yok babamda, anneme haber veremedi, eve geldiğimizde annem yoktu, mahalleye aramaya çıkmış halen arıyomuş sanırım, babam beni eve çıkardı, kendi annemi aramaya başladı, ben ağlıyordum evde tekk başıma..

bir saat sonra falan geldiler, saat 1e geliyordu, annem nefes nefese kalmış gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuş, bana koşup sarıldı, ben suçluluk duygusu içerisinde hiç cevap vermedim, sonra öptü defalarca, sordu oğlum neden gittin? nereye gittin? ben cevap vermedim bunlara, annem o gün bana çok iyi davrandı, ondan sonraki günlerde çok iyi davrandı, sanırımüstüme gelip tekrar kötü bişey yapmamtan korktu..

hahahaha

o gün öyle geçti sonraki günler rutin devam etti kız aklımda çıkmıyordu bir türlü, tekrar gitmeyi düşündüm ama yine aynı şeyler olacaktı ve bulamayacaktım, çok çaresizdim, ne yapacağımı bilmiyordum, ben gittikçe kötüye gidiyordum, aşk acısı çekiyordum bildiğin, peki o beni neden hiç görmeye gelmemişti, belli ki sıradan bir anasınıfı çocuğuydum onun için..

seri eksiledim

anlat bin sana dertlenip sigara bile yaktım devam et

o geceyi orda geçirdikten sonra serumumu yenileyip, evime gönderdiler, kolumda serumla annem beni arabaya bindirdi, babam sürdü ben arkada annemin bacağına kafamı koyup yarı uyur vaziyette eve geldim, babam beni arabadan çıkarırken kucağına aldı annemde serumu eline aldı arkadan bizi takip etti, merdivenleri birer bire çıktık, yukarı çıkıp beni yatağıma yatırdılar, annem bir çorba yapıp gelip bana içirdi, sonra 4-5 tane ilaç içirdi ve uyu oğlum sen dedi, çok üzgündü kadın, bende öyleydim, halsizdim ve aşıktım, hayatının son günlerini yatakta geçiren yaşlı adamlar gibiydim, yemeği yedikten sonra o kadar stresten sonra bir uyku çöktü güzel bi uyudum..

bi sonraki gün hayat devam ediyordu tabi, uyandığımda serumun ve dinlenmenin etkisiyle biraz kendime gelmiştim, odamdan kalktım ayağa, salona gittim annem orda oturuyordu, beni görünce sevindim geldi yine sarıldı, saçımı okşadı, iyi misin düne göre? iyiyim anne dedim gülümsedimd eona umut vermek ister gibi, kendimi hastalığı biraz atlattığımı hissettiğimden iyi hissediyordum ama fazla sürmedi, yine o kız aklıma geldi, çıkmak bilmiyodu aklımdan, bu yaşta ne biçim bir aşktı bu? canıma tak etmişti artık, o günü güzel geçirdim, sonraki günüde evde geçirdikten sonra, bidahaki gün anne ben bugün okula gidim dedim, tamam dedi, beni o gün okula babam bıraktı..

okuldaki o 50 yaşındaki öğretmenime anlatmışlardı galiba hastalığımı vs, bana pek bi iyi davranıyordu, okul binasının dış kapısındaki merdivenleri çıkarken o altıma sıçtığımda kızla beraber beklediğimiz gün gözümde canlandı, kız gözümde canlandı, annemin beni zütürürken okul bahçesinden çıkmadan arkamdan baktığı gün aklıma geldi, anneim o anki tokatından sonra yüzünün ekşimesi aklıma geldi, merdivenleri yavaş çıktım bu hayal uzun sürsün diye, sanki canlanacaktı gözümün önünde ve bana yeniden sarılıp öpecekti gibi hissettim..

o sokağa doğru öyle bir yürüyüşüm vardı ki bu kadar kendinden eminlik yok, aklımda tek bir şey var ne olursa olsun o kız bugün bulunacak, geldim sokağa, adana trafiği vızır vızır akıyor, zar zor koşarak karşıya geçtim, ordan sonrasını hiç bilmiyorum tek görebildiğim ve zar zor gittiğim o sokaktı, sürekli aşağıya doğru gidecektim sanırım, sokağı geçtikten sonra ağaşı doğru devam ettim, bir alttakine geçtim burda daha fena trafik vardı, bunuda geçtim ve ara sokaklara girmeyeyim mantığıyla o sokaktan sağa doğru devam ettim, gittim, gittim, gittim..

okuyan varsa arada ses versin?