Sessizliği bozan isim Selim abi oldu.

Bak gardaş nereden nereye geldik, gafan dolu bilirim, her zaman yanındayım bunu da bilirsin, ne istersen yaparım, biz o tak çugurlarına beraber girdik, beraber çıktık gardaş, ama gel vazgeç bu işten, dedi.

Selim abinin bunu demiş olmasının sebebi, bir şeylere yeni yeni sahip oluyor olmasıydı, daha düşmemişti Selim abim. Ayaktaydı doğduğu günden beri.

Sıkıntı şuydu en dipteyken zaten düşemezdiniz, Selim abi neler olacağını tahmin ediyor olmalıydı, herşey bittiğinde çukurda olacaktık ikimizde.

Ya yeniden tak çukurlarına inecektik, yada mezarda olacaktık. Fark etmiyordu, ikiside çukurdu.

Ben bunları düşünürken Selim abi bana bakıyordu.

Devam mı şair ?

Devam.

Gözlerini okumuştum. Korkmuyordu. Korkmazdı Selim abim.

Susmamıştı Selim abim, devam etmişti :

Ölüm varsa zarar yok gardaş, korkmam bilirsin, gelirim ben, Buse seni bir kere öldürdü gardaş, ölün ellerimdeydi ellerimde yeniden galktın gardaş, biz taktan bir çugura girdik, çıktık beraber, eğer ki Buseye dakılıp kalırsan, o çugura girmemiz çok yakın, o çugura bir daha sokmam seni gardaş..

Ya dirimiz tepede olur, yada ölümüz mezarda, dedi Selim abim.

Selim abinin çok derin hisler içinde olduğunun farkına vardım. Selim abi boş konuşmazdı, biliyordu bir şeyler.

Biraz rakı çözmemiz gerekiyordu bir yerlerden. Kalktım ayağa, dur dedi Selim abi.

Arkana bak goca oğlan, benim hiç Selim abim yoktu, ama bir tane gardaşım var, rakıyı tekirdağ olanından al, başımı ağrıtır diğerleri bilirsin, dedi.

Yazıyordu Selim abi, eskiden ben yazardım o dinlerdi, şimdi Selim abi yazıyordu, dertliydi, derdi bendim, ölümü bir kere görmüştü, bir daha görmek istemiyordu.

Yazdıkça yazdı Selim abim. Haklıydı, vazgeçmeliydim bu işten.

Vazgeçmeyecektim, demiştim bir kere ben, her ne pahasına olursa olsun, o intikam yemeğini yiyecektim.

Sustu Selim abi kızgındı, gözlerimin içine bakıyordu.

Bana değil, kendine kızgındı, biliyordu, engel olamayacaktı.

Beyler beni bilenler bilir, deliyimdir.

Bir kişi bile yaz dese yazarım. Uyumak isteyenler varsa belirtsinler yarın devam ederim benim için sorun değil.

Uykunuzu bölmeyeyim, yazayım mı, uyuyacak mısınız ?

Oğlum cevap verin, uyku mu ? Hikaye mi ?

Bana göre ikiside mümkün, yazarım. Bir kişi bile kalsa yazarım.

Vereceğiniz cevabi gibiym, ben yazıyorum.

Devam mı şair ? Devam .

Hee uyumuşsunuz beyler. Bende yatayım o zaman, son kez soruyorum okuyan varsa yazarım, yoksa elim gibildi zaten gidip biraz dinleneyim ?

Sabah karakoldaydık Selim abiyle, resmi ifadeyi vermeye gelmiştim, Selim abide beni yalnız bırakmamak için gelmişti. Gelecekti, sonuna kadar gelecekti.

Şirket ikimizindi ama Selim abinin çevresi benimkinden çok genişti, şirketin avukatları bahçede bizi bekliyor, Emniyet Müdürü bizi odasına davet ediyordu.

Avukatlar hiç çekinmeden ezberlediğim ifadeyi anlatmamı, hiçbir değişiklik yapmamam gerektiğini anlattı. Üstelik bu konuşmayı emniyet müdürünün odasında yaıyorduk.

Selim abiydi işte, gardaş demişti bir kere bana, geri dönmeyecekti.

Hala okuyan var mı beyler ?

Ben resmi ifadeyi verirken Meriçin ifadesi de alınmıştı. Meriçin ifadesinde uzay boşluğunu andıran boşluklar vardı.

Bu ifadeyi normal şartlar altında görmem imkansızdı, emniyet müdürünün odasında, avukatlarım ve abimle beraber ifade veriyordum. Bu şartlar normal değildi zaten.

Meriçin ifadesi avukatlarım tarafından incelendi, en ağır cezayı almasını istiyordum.

Balistik sonuçları çıkmış, mermi kovanlarının Meriçin silahından çıktığı belgelenmişti, silahtan alınan parmak izleri de Meriçinkiyle eşleşiyordu.

Bu ifadeler ve belgelerle öğlen çıkacağı mahkemede, 120 yıl hapis istemiyle yargılanacak, muhtemelen 80 yıl yiyecekti. Bunu ben demiyordum, avukatlarım diyordu.

Saat 02:44 bütün entryleri mobilden girdim beyler. Hatta bütün hikayelerimi mobilden yazdım.

Şimdi sizler bu saate kadar benimle kalıp bu kutucuklarda hayat verdiğim karakterleri okudunuz, onların hikayelerini dinlediniz.

Başlığı 5. Parttan sonra trende soktunuz.

Entry girdiniz, kafa patlattınız, şuku verdiniz.

Her şeyden önce kendinizi hikayeye ait hissettiniz.

Bütün hepsi için sizlere sonsuz şükranlarımı ve teşekkürlerimi sunuyorum.

Ben artık yatıyorum. Ellerim ters döndü şaka maka.

YARIN DEVAM EDECEĞiM BEYLER HERKESE IYI GECELER

başlik yarin trendden düşecek finali okumak isteyenler hikayeyi yer imlerine eklesin takip etsin bunca entry okuyup finalden mahrum kalmasin

Hadi iyi geceler, yarın görüşürüzzz.

Öpcük öpcük

Günaydın beyler, 4-5 saatlik uykuyla derse yetişmeye çalışıyorum ben.

Ben gelene kadar sevin buraları.

Başlık nasıl sevilir reyiz ?

1- Ana entryden itibaren hikaye entryleri şukulanır.

2- bayamlik REyiZZ şeklinde rezerve alınır.

Tebrikler başlığı sevdiniz.

Öpcük

Öpcük

13:00 da buluşalım.

Olurda gecikirsem

14:00 En geç buluşalım. Hadi derse girmeye çalışayım ben.

Nasıl da buradayım ? Dakikasında, hemen !!

Dün gece bu kutucuklarda bana 5-6 yıl önce hissettiğim şeyleri yaşatan arkadaşlara bir kaç sözüm var :

Oğlum harbiden yaşadım ben o ruhu, üstadım, büyük usta enlargeyourpenis'i okurken hissettiğim her şeyi, dün gece sizlere yazarken de hissettim.

Her şey için yeniden teşekkürler, okuyanlara şukulayanlara entry girenlere ve hesabı olmadan okuyan gurbetçi zumqilerime şükranlarımı sunuyorum.

Kendinizi hikayeye ait hissetmeniz beni en mutlu eden husus. O yüzden hepinize öpcük.

Devam mı şair ? Devam.

Emniyet müdürü bizi uğurluyor, Selim abiyle aralarında bir şeyler konuşuyorlardı.

Bahçeye çıkınca Selim abiye yanında sigara olup olmadığını sordum, Selim abi bir gün nefes almayı unutabilirdi, ama sigara taşımayı asla unutmazdı.

Kırmızı winston soft'un buruşmuş paketinde 2 dal sigara, biraz hüzün ve geleceğe dair umutlar kalmıştı.

Selim abi arabayla eve gidecek, bense taksiye binip firmaya geçecektim. Uğurladım abimi. Taksiciyi aradım, gelmesini bekliyordum.

Sigaramı içiyor, taksiciyi bekliyordum.

Eğer ben bir şeyi bekliyorsam gelmezdi zaten, bu yıllardır böyleydi. Aksine hiç beklemediğim şeyler karşılardı beni.

Telefonum çalıyordu, arayan taksiciydi. Trafikte olduğunu, gecikeceğini belirtti. Dedim ya, bu hep böyleydi, bu duruma pek şaşırmamıştım o yüzden.

Taksiciye şaşırmamış olmam şaşkın olmadığım anldıbına gelmesin, Buse tam olarak karşımda duruyor ve gözlerimin içine bakıyordu.

Sigaramın dumanını yüzüne üflemeyi tercih edeceğim bir hayal kurdum. Bilirsiniz hayalleri, hayallerdir sadece.

Nasılsın ? dedi Buse.

Nasılsın ? Nasıl mıyım ? Sence nasıl olabilirim dıbınakoyayım ? Buse ? Sence nasıl olabilirim şu durumda ? Çook iyiyim Buse çoook, dedim.

Yaşanan her şey için özür dilerim Melih, sadece seni özlemiştim, bir gece de olsa kokunu çeke çeke uyumak istemiştim, ellerini vücudumda, ruhunu kalbimde hissetmek istemiştim, hepsi bu yüzden oldu Melih özür dilerim, dedi.

Ağlamaktan şişen gözleri yeniden yaşarıyor, etraf bulanıklaşıyordu, hüngür hüngür ağlamaya başladı karşımda.

Sarılmalı mıydım ona ? Her şey yolunda önemli değil mi demeliydim ? Hepsinin benim planım olduğundan bahsetmeli miydim ? Yoksa boşverip geçmeli miydim ?