yaz be oğlum artıklar da sabah okur.

beyler bi ses verin, olmadı yarın akşam devam ederiz kaldığımız yerden

Demir ranzayı altın sarısına boyatıp, bordo renkte kadifeyle kaplatmıştı, çocuğun ranzası kral tahtıını andırıyordu, dört tane de meydancısı vardı. Kendine korumalar falan yapmış acayip şekilliydi, bizim yüzümüze bakmıyor, muhattap bile olmuyordu, koğuşun içinde trencilik oynar gibi geziyorlardı. Serkan yani mümessil ayağa kalkınca 6 kişi kalkıyor o nereye giderse yancıları tren vagonu gibi takip ediyolardı,ilk kez ben böyle bir şeye şahit olmuştum, durumdan çok rahatsızdım.Bir an önce bu saltanatı bitirip Muhsin Abiyi mümessil yapmalıydım. Bizimkileri işlemeye başladım 5 kişiydik, alevi bir arkadaşım vardı adı Ali Rıza çok iri yarı çokta sağlam cesur, cinayetten yatıyordu, önce ona açıldım

Burdayım qumqi yaz

Reserved

devam ediyorum beyler, burda mısınız?

Birkaç gün sonra beni oradan alıp Muhsin abinin yanına verdiler. Onların kaldığı koğuş f tipi değildi, koğuşta 30 kişi vardı. Koğuşun mümessili 28 yaşında bir istanbul biniydi, koğuşu haraca bağlamış mahkumu eziyordu. Mahkumlar çok zavallıydı, işledikleri suçlar çok komik ve önemsizdi biri yengesine ifal etmiş biri koyun çalmış biri at çalmış hepsi köylüydü aptap aptal işlerden ceza yatıyolardı. Gurbet evlerindeki yöresel mahkumlar hemen hemen hep bu tür suçlardan ceza yatar. Mümessil ise tam bir kaşardı, benim gibi sübyandan yetişme bir hapishaneci aynı zamanda Gaziosmanpaşa Sarıgöl çocuğuydu, acımasız kafirin biriydi çok havalıydı…

Yurtta zeki müren dinlerken okuyorum eline sağlık kardaş

Adamların kaybedecek bir şeyi yoktu, hepsinde 150şer yıl ceza vardı,ben onlar için helva olurdum,bu düşüncelerden kapının açılma sesiyle sıyrıldım.iki gardiyan adımı okudu ve “bizimle geliyorsun” ded.ben memnuniyetle koğuştan çıkmaya hareketlendim bu sırada ismi Yakup Cemil olan kişi “Arkadaş bizimle kalsın lütfen,iyi arkadaş olmuştuk” falan dedi,ben gülümseyip “ Allah a emanet olun, Allah kurtarsın diyip “ilerledim * Beni alıp yine hücreye koydular,o katiller cok fena bozulmuşlardı. Yeni geçtiğim hücreye yemek geldiğinde yeni pusulam çoktan hazırdı,bu seferki pusulayı yolda sahip çıktığım Muhsin Abiye gönderdim,ona kendimi tanıtıp, beni yanına almasını rica ettim.

beyler şukuları ekgib etmeyin, hazırladıkça atıyorum partları

Gece burda ol yazmaya devam et

Yaz dostum okuyorum

Rezerved

Onlar da bizim gibi isyandan dolayı sevke gelmişler, yalnız onları başka bir araç getirmişti, tehlike içinde o koğuşta bir gece geçirdim. Hiç uyumadım, sabah kahvaltı getiren gardiyana bir pusula verdim. Pusulada bu koğuşta kalanların hasmım olduğunu ve can güvenliğim olmadığını, derhal bu koğuştan çıkmam gerektiğini, müdüre acil iletmesi gerektiğini yazdım, kimseye fark ettirmeden gardiyana o pusulayı vermek çok zor olmuştu ama başardım. Heycanla korkuyla bekliyordum eğer orada kalsam ya ölecektim,ya da onların maskarası olacaktım,iki seçenekte kötüydü

Arkadaşımın hasımları benim hasmım sayılır, fark etmez bana verecekleri her türlü zarar onlar için büyük lezzet olacaktı, bana onu sordular tanıdığımı fakat görüşmediğimi anlattım ama onlar benim Ercan ile ne kadar yakın olduğumu zaten biliyolardı amacım zaman kazanmaktı o insanlar mücadele edecek kişiler asla değildi üç usta katil ben tek, benim çıkma umudum var onların yok…

Rezervasyon

Sabah olunca gardiyanlar beni müdüre çıkarttı, müdür bi ton şekil yaptı, tehditler falan “burası geldiğiniz yere benzemez akıllı olun”şekli, neyse beni bir f tipi koğuşa verdiler içeri girdiğimde korkudan bembeyaz olduğumu ayağımın altından yerin kayıp gittiğini, başımın dönüp sendelediğini çok net hatırlıyorum. Beni verdikleri koğuşta arkadaşlamın hasımları vardı,3 kişilerdi,her birinde de ikişer üçer cinayet vardı, beni tanıdılar…

Bize maçlarda polis jopla saldırdığında bayılma numarası yapardık, tribünlerde bilinen taktikdi,ben de öyle yaptım bayıldım numaradan… Dayak faslı yani hoş geldin partisi sona ermişti. Beni sedyeyle aldılar arkadaşları, abileri sürükleyerek birer birer hücrelere attılar,ben revire gittim. Elimi bilekten alçı yaptılar sonra beni de bir hücreye koydular. Sabaha kadar 3 metreye 1 metre hücrede kaldım, olayları olup bitenleri süzgeçten geçirdim. isyan,ölenler ,askerler, dayaklar,geride bıraktığımız yanan hapishane... öyle de sabah oldu

Muhsin abi kısık sesle bizleri uyardı “bize hoş geldin yapacaklar, isyan çıkarıp gelen mahkumlar olduğumuz için araçtan iner inmez bizi dövecekler, hazırlıklı olun, kendinizi koruyun, uyanık olun”dedi. Aynen dediği gibi oldu araçtan indiğimizde 5 mahkumduk diğerleri yolda inmişti. Aracın etrafını 20 kadar gardiyan sarmıştı, gardiyanların oluşturduğu diğer halkayı askerlerin oluşturduğu diğer halka koruyordu iki yuvarlak kümenin içinde 5 kişi kalmıştık. Aniden odunlarla daldılar bazılarımız onlara mukavemet gösterip vursa da ben karşılık vermedim odunlardan biri kafamala gelince ikincisini yememek için elimle başımı korumaya çalıştım tahta jop serçe parmağıma denk gel geldi, kırıldı

Araç bir yerde durdu, içinden bazı mahkumlar indi. Malesef Orhan denen o gavat inmedi,o bizimle devam etti, başka ceza evine geldik orada da inenler oldu, nihayet o pislik burada indi, inerken ona akılda kalacak entreasan küfürler ve tehditler savurdum amacım zaten aklıda kalmaktı her şey yolunda gidiyordu. Aklımda ne isyan,ne ölenler,ne anam ne babam,ne de sevdiklerimvardı, yeni serüvene odaklanmış planlar yapıyordum bile, başka seçeneğim yoktu.3 gün süren bu berbat yolculuğun sonunda biz de yeni mekanımız olan hapishaneye gelmiştik, kapı açıldı araç içeri girdi