sönük hayatımın pek sönük hikayesi beyler

yıl 1987 ocak ayı yer ankara iniltiler fazlaca plasenta(azgın babam anam hamileyken de boş bırakmamış) iğrenç akışkan sıvı ve kan. dünyaya gelişim o kadar da enteresan değil aslında gayet normal bir doğum. 4. çocuk 3. erkek. istiklal marşı ve kapanış. pek ilginç bir çocukluğum yoktu ta ki teyzemler üst katımızdaki daireyi satın alıncaya kadar. kocası almanya'da çalışıyor 6 ayda 1 ya geliyor ya gelmiyordu ama yılda en az bir defa mutlaka gelirdi. teyzeme göz kulak olalım diye üst katımızdaki daireyi almıştı eniştem. sahi babamla annemi unuttum 657'ye tabi baba ve her gün koca yannanı bekleyen anne. 7 yaşına kadar ailem onlardı. daha sonra mı?

edit1: yaşadığım bir olaydır. bugün bile sancısını çekiyorum. allah kimsenin başına vermesin.

edit2: ne yapmalıyım. hayatımı anlattım sizlere kimsenin bilmediği şeyleri size anlattım. bana akıl vermenizi istiyorum ne yapayım bundan sonra hayatımı nasıl şekillendireyim, enişteme gerçeği anlatayım mı? bu dert, bu düşünceler beni mahvediyor dostlar.

edit3: bütün bu olanları önce allah sonra teyzem ve ben. artık sizler de biliyorsunuz. nişanlımın haberi bile yok. bilse bir gün durmaz terk eder beni.

teyzem her sabah erkenden kalkardı. o gün de sabah erkenden kalkmıştı. haftasonu idi ve gece pek geç saatte sızdığım için öğleye kadar uyumuştum. haftasonları kahvaltıyı hep 12'de hazır ederdi erkenden hazırlamazdı erken uyanmasına rağmen sırf beni uyandırmaya kıyamadığı için ve hep yanağıma koyduğu öpücükle uyandırırdı beni o öptükten sonra yüzümde aptal bir tebessüm oluşurdu. 11 gibi uyandığımda mutfaktan sesler geliyordu teyzem kahvaltı hazırlıyordu yanına gidip yardım ederdim normal bir gün olsaydı ama yanına gitmeye cesaret edemedim. çok utanıyordum yatağın içinde beklemeye koyuldum vereceği tepkiyi çok merak ediyordum ve kendime küfürler etmeye devam ediyordum. bir daha asla böyle bir şeyi yapmayacağıma dair sözler veriyordum allah'a yeter ki teyzem affetsin beni. bir saat boyunca yatakta sıkıntılarla boğuştum. ama o an geldi çattı teyzemin odama doğru geldiğini sezdim ve hemen uyuyormuş numarası yapmak için hazırlıklarımı tamamladım inandırıcı olmalıydım. kapı açıldı teyzem yanağıma koyduğu bir öpücükle uyandırdı beni. gözümü hafif hafif araladığımda gülümsediğini fark ettim. her şey gayet normal görünüyordu. teyzemin öpücüğü beni biraz rahatlatmıştı. hemen hazırlanıp kahvaltı masasına oturdum teyzem bir kadın programı açmış onu izledik kahvaltı boyunca. galiba o da pişman oldu ve hiçbir şey olmamış gibi davranıyor unutmak için diye düşündüm. korktuğum olmamıştı çok şükür teyzem o gece hiç yaşanmamış gibi davranıyordu. hayatım boyunca hiç o kadar rahatlamamıştım. ben de ona eşlik ettim ve üzerimdeki sıkıntıdan sıyrılıp o gece hiç olmamış gibi davrandım.

bu şekilde geçerken yıllar ben büyümüştüm artık. ergenlik gelip çatmış, sivilceler, hormonlar. büyümüş olmama aldırmıyordu teyzem yine çoğu gece onunla uyuyordum ve hala karanlıktan korkuyordum. günlerden bir gün yine teyzemle uyurken teyzem kendisine sarılmamı istedi ve arkasını döndü. o geceye kadar o sarılırdı bana o gün çok üşüdüğünü ısıtmam için kendisine sarılmamı istedi. sarıldım ben de ısıtayım kollarımın arasında üşümesin diye. sıkı sıkıya sarıldım ve o an bir şey fark ettim gibim. ciks hayatında çok büyük elbecerilerim yoktu topu topu 50 saniye sürerdi. hiçbir kadına dokunmamıştım o güne dek teyzemi birkaç kez çıplak görmüştüm ama çok utanmış kendime kızmıştım hepsi o. teyzeme sarılınca gibim onun kalçasına yaslanmıştı ve giderek büyüyordu. kendime küfürler ediyor utanıyor tiksiniyordum kendimden böyle bir şeyi nasıl yaparsın diye. bir daha teyzemin yüzüne nasıl bakardım. gibim git gide büyümüş oldukça sertleşmişti. teyzemin gibimi fark etmemesi olanaksızdı.

7 yaşıma kadar olan dönemi pek hatırlamıyorum ya da bilinçaltıma atıyor hatırlamak istemiyordum. abilerimin sürekli tartaklaması hatta ablamın bile mahalledeki çocuklara bile tartaklatırdı abim. hep imrenirdim diğer çocukların abilerine zira onlar koruyup kollardı kardeşlerini. evin istenmeyen çocuğu idim. bunu erken yaşta öğrendim. bir kaza sonucu dünyaya geldiğimi biliyordum, hem de çok iyi. pek de arkadaşım yoktu mahallede hepsinden nefret ediyordum. onların da benden nefret ettiğine eminim. yalnızca hasan diye bir çocuk vardı. kapıcımızın oğlu tek arkadaşım o idi. diğer çocuklar onu da aralarına almıyor aşağılıyorlardı. tek ortak noktamız bu idi hasan'la. benim vasat ve kırık oyuncaklarım olmasa hasan'ın da benimle arkadaş olmak isteyeceğini pek sanmıyordum, dost değildi belki ama iyi bir arkadaş idi. arkadaş kelimesine yüklenen bütün görevleri yerine getiriyordu, ekgibsiz bir şekilde. yani sadece menfaat ilişkisi idi bizimkisi. arkadaş kavrdıbının başka bir karşılığı yok bende. artık oynanmayacak kadar kırık olan oyuncaklarımı hasan'a verirdim. daha iyilerini de vermek isterdim ama zaten benim de pek oyuncağım yok idi. hasan verdiğim oyuncağı büyük bir mutlulukla alır, evine zütürür, ertesi gün eskisinden daha sağlam bir şekilde karşıma çıkartırdı. bu durum biraz sinirimi bozsa da hasan'ın mutlu halleri kıskançlık duygumu bastırıyordu.

teyzem ve kocasının bir türlü çocukları olmuyordu. annem ve babam ben 7 yaşındayken teyzeme verdiler. artık yeni annem ve babam teyzem ve kocası idi. kocası da bu duruma çok sevinmişti her geldiğinde bir yığın hediye getirirdi almanya'dan. tabi çoğunu mahalledeki çocuklara kaptırırdım ya da kırarlardı. silik bir çocuktum. teyzem çok severdi beni annemden görmediğim ilgiyi ondan görmüştüm. yeni anneme pek ısınmıştım. hiç ağlamadım, sızlanmadım. öz annemi bir gün bile özlemedim. öz ailem beni teyzeme verdikten sonra teyzemle ilgilenmeyi bırakmışlardı. haftada bir ya görüyor ya görmüyordum öz annemi. görme isteği bile uyanmıyordu içimde. arada bir üst kata gelirdi öz annem ben odama kaçardım, beni tekrar alacaklar diye korkumdan, ama onlar benden kurtuldukları için çok mutluydular. daha az çocuk daha az masraf.

anlayacağınız pek hatıram yok çocukluğa dair. öğrenim hayatım başladıktan sonra işlerin değişeceğini düşündüm neticede artık teyzemle yaşıyordum. ancak okulda da abilerim rahat bırakmıyordu beni. arkadaşlarımın içinde sürekli hakaret aşağılamalar ve tartaklamalar. . kıskançlık bürümüştü ikisinin de içini. sınıf arkadaşlarım hatta bütün okul acınası gözlerle bakıyorlardı bana. sağ olsun sınıf öğretmenimiz ayser hanım da pek esirgemezdi hakaret ve tartaklamalarını. gerçi onun öfkesi kocasındadı. kocası evde onu dövüyor o da sinirini ekseri benden çıkarıyordu. bütün bunları teyzeme açamıyordum. yaramazlık yaptığımı huysuz bir çocuk olduğumu düşünüp beni eski aileme verebilirdi yani ben öyle düşünüyordum. öz ailem en büyük korkum idi, teyzemle yaşamaya başladıktan sonra. ilkokulda arkadaş sayımda artış oldu 2 arkadaşım vardı ve onlar da sadece arkadaştı. ilkokul dönemin ait de hatırladığım pek hatıra yok. tembel bir öğrenciydim, ama teyzem beni hiç tembel bulmaz aksine zeki olduğumu söylerdi hep. herhangi bir yeteneğim de yok idi. tanrı beni sade yaratmıştı, kahve misali. ha sahi aşk hayatımdan bahsetmedim. benim için tek bir kadın vardı. o da teyzem, teyzeme aşıktım ben. başka bir kızı düşünmek ona ihanet olurdu.

kağıt mendil mi lan bu teyzene verdiler

reserved

geceliğinin üstünden göbeğine koyduğum elimi içeriye doğru seyrettirdim. herhangi bir mukavemetle karşılaşmadım. artık arada gecelik yoktu göbeğinde idi elim. göbeği gerçekten çok yumuşaktı. bir süre kendime doğru bastırdım sadece. daha sonra okşamaya başladım. elimle göbeğinin etrafını oval bir şekilde sıvazlıyordum. ilk defa farklı bir sebepten ötürü tenine dokunuyordum. ara ara da avuçlar gibi sıkıyordum, göbeğini. her hareketimin hoşuna gittiğini fark ettikçe daha da cüretkar oluyordum. elimi biraz daha yukarı zütürdüm göbeğiyle göğüsleri arasındaki yere orayı sıvazlıyordum artık. bir yandan da kalçasının içinde dans ediyordu gibim. boşalacak gibi olduğumda gibimi hemen dik hale getirip kalçasına doğru bastırıyordum. bu hareketim gibimin ucunu acıtıyor ve boşalma isteğinin gitmesini sağlıyordu. göbeğinin üstünü sıvazlarken elimi arada çaktırmadan göğüslerine değdiriyor çıldıracak gibi oluyordum. acaba göğüslerine dokunsam ne derdi? bunu öğrenmenin tek bir yolu vardı, denemek. elimi biraz daha yukarı çıkarttım artık göğüslerinin hemen altındaydım. elimi biraz sarkık olan göğüslerinin altına soktum. terlemiş olduğunu fark ettim o an. yine herhangi bir ters tepki vermedi bana.

teyzem bu rahatsızlığımı anlamış olacak ki sürekli beni eğlendirmeye, rahatlatmaya çalışıyordu, başarılı oldu da. böyle bir şey olmayacağına dair kendi kendime söz verdim tekrar tekrar. hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalıştım. masayı hazırlarken bir şey fark ettim. her ne kadar sözler versem de kendi kendime bakışlarım sürekli teyzemin kalçalarına isabet ediyordu. bunu kontrol edemiyordum. hemen çevirsem de kafamı tekrar gözüm çarpıyordu. teyzemin arkası dönükken her baktığımda turkuaz rengindeki donunun altında beliren beyaz üzerine pembe çiçekli küloduna gidiyordu gözlerim. kenarlarındaki pembe renkli dantelli yapı külodunu belirgin hale getiriyordu ve donu kalçasının içine doğru girmişti hafifçe. eğildi bir aralık o görüntü gibimin kalkmasına neden oldu. hemen gibimi göbeğime doğru yaslayıp eşofmanın ipini sıkı sıkıya bağladım belli olmasın diye. sanki kalbim gibimde atıyordu.

nişanlından daha önemli bence evladın

@10 panpam bu içimdekiler dökmek istiyorum sadece umrumda değil takip eden etmeyen bir de ciks hikayesi değil bu

anlattıkça rahatlıyorum amk iyi geldi bayağ

ancak teyzemin de kıçını gibime doğru bastırdığını fark ettim. ne yapıyordum ne yapıyorduk. hem ergenlikten hem de teyzemin suçlu hissetmesini istemediğim için çekmedim kendimi suça ortak oldum o kıçını gibime doğru bastırdıkça ben de gibimi kıçına doğru bastırdım. gibim kıçının arasına paralel bir şekilde uzanıyordu geceliğinin üzerinden. artık gibim taş gibi olmuştu boşalmamak için sıkıyordum kendimi boşalırsam bir daha yüzüne bakamazdım. sıkıntı, stres, utangaçlık, suçluluk duygusu ve şehvet. beni bir hayli terletmişti bu duygular. teyzemden çok kendime kızıyordum ama bu durum beni zevkten deli etmiyor değildi. onun hiçbir suçu yoktu. kocası uzaktaydı ve bazı ihtiyaçları vardı. bir saat boyunca teyzeme sıkı sıkıya sarıldım. uyuduğunu fark ettiğimde tuvalete koştum taşaklarım çok fena ağrıyordu. 3 kez boşaldım sonra kendi odama geçtim o gece pek uyuyamadım. sabahın olmasını istemiyordum. sabah teyzemin yüzüne nasıl bakacaktım.

ulan dıbına koyim senin
mal gibi okudum bide yaa
sezinlemiştim 3. sınıf bi ciks hikayesi olcağınıda niye mal gibi devam ettiysem

o gün eve akşam geç saatte döndüm gözlerim ağlamaktan o kadar şişmişti ki gözümün akı görünmüyordu. kapıyı çarptım odama geçtim ve ağlamaya devam ettim eniştem geldi yanıma bir şeyler söyledi hiçbirisini duymadım başımı okşadı sonra çıktı. yemeğe çağırdı teyzem cevap vermedim o da üzerime gelmedi. o gün sabaha kadar ağladım. öğleye doğru uyandım tuvalete çıktığımda evde kimsenin olmadığını fark ettim, ne teyzem ne eniştem. bir saat sonra geldiler, eniştem odama girdi sana müjdeli haberim var diyerek. yatılı okula kayıt işlemini halletmişler artık yatılı okulda okuyacaktım. hiçbir tepki vermedim, enişteme çocuğun benim olduğunu haykırmak istiyordum, bu isteğe karşı koymakta oldukça zorlandım ama yapamadım.

yine kötü oldum amk panpalar ben birazdan dönerim.

2 hafta boyunca okula gittim geldim, pek yemek yemiyordum. göstermelik sofraya oturuyor, teyzemle neredeyse hiç konuşmuyor, odamda hep o geceyi gözümün önüne getiriyordum. derste, ders arasında, yürürken, uyurken hep aklımda o gece vardı. şeytan tekrar ne zaman girecekti teyzemin aklına, bir an önce gelmesini istiyordum. 2 hafta bu şekilde devam ederken bir gün okuldan eve geldiğimde karşımda eniştem vardı. bu zamanda gelmesi imkansızdı, neden gelmişti, yoksa kesin dönüş mü yaptı? eniştemle sohbete koyuldum, olanları öğrenmek için 3 günlüğüne gelmişti, içim rahatladı o an, ama neden gelmişti. teyzem hastaymış, pgibolojisi bozulmuş ve eniştemi çağırmış, o yüzden apar topar gelmiş eniştem de. teyzem, o geceden bahsetmemişti, eniştemin bana olan ilgisinden anladım bunu ya söylerse? o zaman biter, mahvolurdum. bir daha asla göremezdim teyzemi, ama teyzemin buna cesaret edemeyeceğini de biliyordum kocasını seviyordu. eniştem apar topar geldiği için hiçbir şey getirememişti, bunun için benden özür diledi. önemi olmadığını söyledim. 3 gün boyunca teyzem o adamın koynuna girmişti. acaba eniştem de benim kadar delirtebiliyor muydu teyzemi? benden aldığı zevki eniştemden alabiliyor muydu? bu düşünceler aklımı kemiriyordu, ama 3 gün sonra yine bana aitti o kadın her ne kadar, istemese de elbet şeytan aklına girecekti, buna inancım tamdı. 3 gün sonra nihayet gitti eniştem. çok rahatlamıştım, mutluydum ama içimde hala burukluk vardı.

biraz sonra teyzem odamın kapısını açıp yanıma geldi, oturdu. yüzüne çok ciddi bir ifade takınmıştı. gözüm memelerine gitti bir an, fark etti baktığımı, ama görmemezlikten geldi, yüzündeki ifade hala aynı ciddiyetini koruyordu ve başladı konuşmaya. ona bu ciddi ses tonu hiç yakışmıyordu, ilk kez bu kadar ciddi gördüm teyzemi, neşeli bir insandı özünde. konuşmaya başlamasıyla kulağıma uğultu çöktü söylediklerini anlıyordum ama net bir şekilde duyamıyordum. bana, yaptığımız çok yanlış olduğunu, annem sayıldığını, şeytana uyduğunu, uyduğumuzu, eniştemin duysa ne tepki vereceğini anlatıyordu. her harfi bıçak gibi saplanıyordu kalbime. zehirleniyordum, konuştukça; gözüm kararıyor başım dönüyordu. gözlerimi tavana diktim tekrar o konuşuyor ben tavanda o geceyi canlandırıyordum. bir daha yanıma gelme, ışığı aç uyu ama yanıma gelme dediğini duydum en son. istemsiz başımı salladım, gitti. güzel hülyalarım kabusa dönmüştü. kadınım elimden gitmişti, ama hala tekrar olabileceğinin umudu vardı içimde. şeytanın tekrar onu yoklamasını bekleyecektim. bu kadar kolay bitemezdi, bitmemeliydi.

@112 bekle panpam bekle

Amk huur çocuğu seni. yalan atıyorsun bari destekli salla biraz.lan gece gibtiğn kadın nasıl olsunda sabah tokat vursun. teyzenin pgibolojisi mi bozuk amk