bi bayram günüydü. liseye gidiyorum o zamanlar. arkadaşla harçlıkları topladık eminönü, beşiktaş, taksim, istiklal takılıyoruz. istiklalde galatasaray lisesi (üniversitesi de olabilir tam hatırlamıyorum) yazan bi tabela gördük. ikimiz de gsliyiz, dedik bir gidelim foto filan çekeriz. tabelanın gösterdiği sokağa girdik.

sokak baya tenhaydı. biraz ilerledikten sonra, ilerde 9-10 kişilik bi grup gördük. içlerinden biri kızdı. bağırıyorlar, şişe filan kırıyorlar, gülüyorlar. ben:

- olum geri dönelim buralar tehlikeli olmaya başladı.

+ yok lan nolcak amk istanbul'un orta yerinde gel bişe olmaz amk.

devam ettik. tam bunların yanından geçiyoruz. bunlardan biri "hooopp gençler nereye böyle" diye bağırdı. biz de işte geziyoruz filan geçiyorduk burdan diyoruz. amk 9-10 kişiler domaltıp gibseler bişe yapamayız. içlerinden biri "bi dakkaaa" diyerek elini arkadaşın omzuna atmıştı ki, ikimiz de aynı anda depara kalktık. arkadaş at gibi koşuyo amk, beni 50 metre sonra 4 tanesi yakaladı. diğerleri arkadaşın peşinde uzaklaştılar, göremiyorum arkadaşı.

bu 4üyle baş başa kaldım amk. "biz sana napalım lan şimdi he? napalım söylee ?!" diye sinirli sinirli bağırıyor bi tanesi. ben de abi nolur abi takunuzu yiyim modundayım tabi. bu elini beline attı bişey çıkarıyor. aha dedim gittim amk. her şey buraya kadar. hayatım film şeridi oldu. 16-17 yaşlarındayım artık ne yaşamışsam. işte oynadığım tasolar, misketler, tek kale maçlar, ilk 31im, bi kaç lise anısı filan amk. bi yandan da nereme saplar, çok acır mı acaba diyorum içimden. günahlar da yeni yazılmaya başlamıştır, öbür tarafta nolur diye hesap yapıyorum. bunların hepsi o elini attığı 5-10 sn de aklımdan geçiyor. o derece korkmuştum, gözüm kararmıştı amk.

bu sonra bi çıkardı kelepçe. taktı koluma, ben durumu çakmadım "serseriler kelepçe bulmuşlar gelen geçene çatıyorlar" diye düşünüyorum. az sonra arkadaşla diğerlerinin sesleri gelmeye başladı geliyorlar yanımıza. arkadaş "ya abi niye söylemiyosunuz yaa" diyo, ben hala çakmadım amk şoktayım. sonra bu "abi valla hiç polise benzemiyonuz" diyince anca anladım amk. ben de katıldım sonra buna "abi biz sizi ayyaş, serseri filan sandık" diyoruz, "harbi mi la, ayyaşa mı benziyoz" diyip gülüyorlar. sonra aradılar üstümüzü, cepleri filan boşalttılar. "neyse siz temiz çocuklara benziyorsunuz. buralar tekin yerler değil gençler. siz kaçınca o serserilerden sandık sizi. buralarda çok gezmeyin." dediler ve bıraktılar.
ama o korkuyu hiç unutmayacağım amk.
bu da böyle bi anımdı işte.