-- BÖLÜM 2 --

Yaz ayı bitti okullar açılacak okulumu benden habersiz değiştirmiş babam o zamanlarda hızlıydık bir kız arkadaşım vardı adı duygu yaz boyu telefonda konuşmuştuk o yaşlarda farklı bir mahalleye gidip buluşmak çok zordu yazın 1-2 kere okulun bahçesinde buluşabilmiştik o kadar herneyse okullar açılmadan önce gene 5 senemi geçirdiğim okulun bahçesine gittim haberleşmiştik duyguyla buluşacaktım durumu anlatacaktım bu geldi ilk baş nasılsın neler yaptın muhabbetinden sonra 12 yaşında kendimi bir tak sanan ben geçip kıza böyle böyle oldu bilmeni isterim ben okulumu değiştiriyorum seni görmem zor olacak diyip ayrılacağımızın sinyalini çakıyordum buralara artık uğrayamayacağımı söyledim ve tam bitti derken , şuan hala söylüyorum ağzıma sıçayım ben , kız ben seni görmeye gelebilirim bazen sorun değil msn'dende konuşuruz her zaman webcamde var zaten görüntülüde konuşabiliriz dedi bende üzülmesin ağlatmayayım diye düşündüm sesimi çıkarmadım tabi zaman geldi okullar açıldı ilk gün okula bir gittim okuldaki ortam şuanda okuduğum üniversitede yok birde binler 6.sınıflar ama sınıflar 5'den 6'ya geçerken karılmamış normalde sınıflar değişirdi yani gittiğim sınıf ve okuldaki tüm 6.sınıflar 6 senedir beraberlerdi böyle bir sınıfa yerleşmiştim abi 6.sınıftım ama ben köyde büyümüştüm dıbınakoyayım ben o kültürde yetişmiştim kızların erkeklerle okulun bahçesinde dolaşması bile garip geliyordu 5.sınıfa kadar biz top oynardık kızlar ip atlardı birisini severdin tüm sınıf bilirdi çocukluk işte okul biraz moderndi ve benim 5 senemi geçirdiğim kenar mahalle okulu değil biraz varlıklı ailelerin çocuklarını gönderdikleri bir okuldu herneyse 6.sınıfa geçtim biraz resmi talebe gözükelim diye o kunduraları kim almıştı bilmiyorum ama onunda dıbınakoyayım kunduralarla yakışıklı uslu gözükmek için tarakla düzelttiğim saçlarla okula gitmiştim ilk gün , sınıfta en arka sıraya geçtim oturdum kimseyle muhabbetim yok kimseyi tanımıyorum ama herkes hahahah ohohoho ders başladı hocalardan biri giriyor birisi çıkıyor ama ben teneffüslere dahi çıkmıyordum çünkü alışamamıştım bir teneffüs birisi sonunda beni farketti adı hüseyindi , hüseyin sınıfın en salak çocuğuydu hafif kilolu cüssesine rağmen ufak 3 numara saçlı bir kafası vardı. aramızda şöyle bir muhabbet geçti

h : sen kimsin yea daha önceden seni tanımıyorum ben
b : yeni geldim okula bugün ilk günüm
h : he hüseyin ben sınıfta yeni geleni sevmezler sıkıntı çıkartırlar
b : memnun oldum bende cisa , sorun değil takılıyorum ben böyle
h : heh işte o sıkıntı benim (gülerek)

böyle bir diyalogun ardından tabi hiçbir gibim olmadan haydi kantine inelim davetiyle kantine indik bu başlangıçtı ilk gündü bundan sonraki günlerde böyle devam etti ben akşamları duygu ile msnden konuşuyordum haftada bir kez o okuluma gelip beni ziyaret ediyordu 20-30 dakika görüşüyorduk , okulda ise teneffüslerde hüseyin ile takılarak arkadaşlığımız ilerlemişti fakat ondan başka kimseyle fazla bir muhabbetim olmamıştı bu arkadaşlık biraz daha ilerleyince otomatikman onun teklifiyle sıra arkadaşı olduk adam tek arkadaşımdı dıbınakoyayım öyle gibtir çeksem sınıftaki askılıkla muhabbet ederim diye düşünüp yanına geçtim.

Bugünlük zaten başlangıcı anlatacak kadar yazdığımı düşünüyorum. Yarın devam edeceğim belki okuyan 2 kişi vardır ama belki merak ederler diye yinede yazayım dedim.

-- BÖLÜM 1 --

Sene 2007 günlerden tam tarihi hatırlamasamda ağustosa girmemize 1 haftadan az bir süre kalmıştı ee bizim yörelerde hasat zamanı ve hasat sonrası işlerin en ağır olduğu zamanlar bende anne ve babamın işlerinden o zamane gazetelerinin 3.sayfada bakıcı haberlerinin artmasından dolayı bakıcıya güvenmemelerinden dolayı bebekken anneanneme ve dedeme emanet edilmişim onlar tarafından büyütüldüm tabi ikisinide annem babam düzeyinde severim dedem emekli adam emeklilikten sonrasını onca stresi yılların yorgunluğunu doğduğu büyüdüğü gençliğini geçirdiği köyde geçirmek istemiş birazda tarla toprak varmış işte orta düzey çiftçilik doğal bir ortam bu karar tabi benimde bütün hayatımı etkiledi doğrudan nedeni ise belirttiğim gibi köyde biraz tarla toprak varmış , varmış ama oturacakları bir evi yokmuş emekli maaşlarıda yetmiyor geçinmeye, mecbur tarlalar ekilecek hasat alınacak tabi bu şekilde bizde yazları tarlalarda günleri 92 model şahin'in içerisinde geçirmek zorunda kaldık o arabada uyuduk onda uyandık küçüklüğümden beri her yaz ya şahinde kalırdık yada anneannemin vefat eden kardeşinin evinde düşünün ev alacak ne para ne uzun süre kalınacak merhametli bir akraba vardı ve adamlar bana bakmayı üstlenmişlerdi zor günlermiş bahsettiklerinden anlayabiliyorum hatta anneannem arada hala tebessüm ederek söyler "biz seni pancar tarlalarında pancar öbeklerinde büyütttük oğlum hiç ses çıkarmazdın hiç ağlamazdın öyle büyüdün sen" diye yaz aylarını bu şekilde yaklaşık 10 yıl kadar geçirdim sanırım düşünün dıbınakoyayım çocuksunuz , anne ve babamın maddi durumları o kadar kötü değildi ama oyuncaklarınız yok tarlada zaman geçiriyorsunuz yanınızda arkadaşınız yaşıtınız yok hatırlıyorumda tek arkadaşım kurbağalardı evet dedemler çalışırken bende zaman geçirmek için hep sulama kanalının yanına gider kurbağa kovalamaya onları izlemeye çalışırdım aradada küser suya taş atıp onları kaçırmak isterdim böyle geçti çocukluğum akşam arabada uyurdum farklı bir tarla sabah bir uyanırdım farklı bir tarladayız ee sürekli benim oyun yerleri değişirdi her tarla yeni bir maceraydı benim için bu olay 10 yaşıma gelene kadar devam etti daha sonra eskiden kalan miras paylaşımıyla başımızı sokacak büyük bir evimiz oldu ne sevinmiştim lan o günü hep hatırlarım bundan sonra rahatlamıştık artık düzenimiz olmuştu köyde , böyle bir ufak özetten sonra devam edeyim başta kaldığım o güne yine hasat sonrası bir gün tarladayız 12 yaşındaydım artık ufak tefek işleri yapabiliyordum ama yorulmuştum ağacın gölgesinde oturup karne hediyem olan telefonumdan deliler gibi snake oynuyordum ama sıkıntı yoktu gerçek yılanlar tepemdeki ağaçta keyfime diyecek yoktu derken birden telefonum çaldı arayan babam , babamın mesleği öğretmen benim okulumdaydı beraber gider gelirdik okula , dedim halimizi hatrımızı sorar herhalde daha alo dedim alodan sonraki ilk cümlesi "oğlum ben başka okula tayin oldum ee şimdi evde okula uzak zor olur sana hem eğitimi daha iyi olan bir yere gitmen gerek vs. vs. son sözü okulunu değiştirelim mi ?" oldu ben defalarca hayır dedim demem birşeyi değiştirmedi ne olacak dıbınakoyayım 12 yaşındasın adam açıklamasını yapmış öyle uygun görmüş o zamanlar farklı düşünsemde şimdi haklı olduğunu anlıyorum ama herşeye rağmen okulumu benden habersiz değiştirdi.