rüyamı anlatıyorum anlayanlar lütfen gelsin

Bir kızı sevmiştim beyler, bundan tam 6-7 ay önce. O kadar süre boyunca o kadar bağlanmıştım ki kıza, cesaretimi toplayıp ona açıldıktan ve beni reddettiğinden beri her gece rüyalarıma girer oldu. Aslında reddettiğini söylemedi ama benim hoşlandığımı söylememe rağmen birsey demedi bana. 1 hafta sonra sanki hicbirsey olmamış gibi mesaj falan atıyordu.
Bu normal bi sevgi değildi beyler yemin ederim. Ben onu herseyi göze alacak kadar sevdim.
Acı veren rüyalardı bunlar. Her sabah güne üzgün başlıyordum. Ama dünkü gördüğüm rüya Son 1 aydır gördüklerimden farklıydı. Sabah kalkınca bebek gibi hüngür hüngür ağladım.
Rüyamda kır gibi biryerdeydim. Her taraf ağaçlık, yerleri Çimen ve dar bi toprak yolu olan, cennet gibi bi patikaydı burası. Patikadaki yolu takip ederken ağaçların arasında küçük bi bahçe gibi biryer gördüm. Bahçeye yaklaştığımda çarşaf gibi Bembeyaz lale bahçesi olduğunu farkettim. Neden bilmiyorum içeri girip bütün laleleri topladım. Bahçeden çıktığımda Patikadaki yolda ip gibi sıra olmuş araba konvoyunu gördüm, ama yolun yanında ve yol boyunca demet demet duran beyaz lalelere dikmiştim gözümü. Arabaların nereye gittiğini merak bile etmiyordum. işin garibi ben demetleri elime aldıkça kayboluyorlardı. Yolun kenarından laleleri toplaya toplaya ilerledikçe farkettim ki Arabalar bir kapıdan içeriye doğru gidiyorlardı. Bembeyaz duvarları kilometrelerce uzanan tahta bir kapı. Benim icin onemli değildi, sadece laleleri topluyordum ben. Kapıya doğru yaklaştıkça silah sesleri müzik sesleri falan duyuyordum. Kapının yanına kadar gelmiştim artık ve etrafta hiç ağaç yoktu sadece müzik sesi, silah ve araba kornası sesleri geliyordu. Ama bi tane ağaç görmüştüm, 2-2,5 m boyunda küçük bir çam ağacı. Son lale demeti onun arasındaydı. koşa koşa ağacın yanına doğru gittim. Lale demetini almak için ağacın arkasına koştuğumda bembeyaz gelinlikler içersinde melek gibi duran onu ve yanında damatlıkla duran biri. Sadece onlar yoktu yakin bir arkadaşım ve 1-2 kişi daha vardı. Çocuk yerdeki lale demetini alıp ona verdi. Ama onun yüzünde garip bi hüzün vardı, hiç gülmüyordu. Yakın arkadaşım belinden silahı çıkarıp havaya doğru sıkmaya başladı. Sıkarken silah sıkıştı, diğerleri yavaş yavaş uzaklaşırken arkadaşıma da seslendiler, hadi gidiyoruz falan diyorlardı. Arkadaş bana silahı uzattı "al emre bunun içinde 1 tane mermi kaldı" dedi ve koşarak diğerlerinin yanına gitti. Kız uzaklaşırken bana öyle bi baktı ki, uyandıktan sonra bile silinmiyordu gözümün önünden. Hüzünlü ve ağlayacak gibiydi. Ben elimde tek mermili bir silahla kalmıştım orda. Sonra Uyandım saat 6.20 falandı. Hüngür hüngür ağladım. Sabahtan beri moralim çok bozuk.