rusça entry giriyorum ona göre

alın size bir hikaye

başlık : Το Κοράκι Που Μπήκε Στο Πόδι Του Ένα Αγκάθι

hikaye : ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ, ήταν ένα κοράκι. Πότε περπατούσε στους κάμπους, πότε κούρνιαζε στα δέντρα, πότε πετούσε στον ουρανό. Μια μέρα, μπήκε ένα αγκάθι στο πόδι του κορακιού. Το 'βγαλε από το πόδι του και το έδωσε σε μια γριά, λέγοντας:

- Να σε χαρώ, γιαγιακούλα μου, σε παρακαλώ φύλαξε αυτό το αγκάθι. Θα 'ρθω αργότερα να το πάρω. Η γριά έβαλε το αγκάθι πάνω στο τζάκι. Περίμενε μια μέρα, περίμενε δυο μέρες, καμιά είδηση απ' το κοράκι. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση.

Ένα βράδυ, η γριά πήγε ν' ανάψει το λυχνάρι. Είδε πως το φιτίλι ήταν κοντό. Σκέφτηκε η γυναίκα να τραβήξει το φιτίλι με το αγκάθι για να το μακρύνει. Με το τράβηγμα, όμως, κάηκε το αγκάθι από τη φλόγα του λυχναριού. Την ώρα που καιγόταν το α­γκάθι και γινόταν στάχτη, να σου, έκανε «πιρρ», και παρουσιάστηκε το κοράκι.

- Γιαγιακούλα μου, είπε, ήρθα να πάρω το αγκάθι.

- Αχ παιδάκι μου, είπε η γριά, την ώρα που προσπαθούσα να μακρύνω το φιτίλι του λυχναριού, το αγκάθι σου κάηκε, έγινε στάχτη.

- Καλά, γιαγιακούλα μου, δε θυμάσαι που σου είχα πει ότι θα 'ρθω να πάρω το αγκάθι μου; Η γριά δεν έδωσε σημασία στα λόγια του κορακιού. Το κοράκι δεν έφευγε. Πήγε και στάθηκε στο παράθυρο και άρχισε να κλαψουρίζει:

- Ή το λυχνάρι ή το αγκάθι! Ή το λυχνάρι ή το αγκάθι!

Ώρες ολόκληρες κλαψούριζε το κοράκι, λέγοντας τα παραπάνω λόγια.

Βλέποντας η γριά ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με το κοράκι, του 'δωσε το λυχνάρι. Έτσι, βρή­κε την ησυχία της.

«Πιρρ» έκανε το κοράκι και πέταξε. Πήγε σε μια άλλη γριά και της έδωσε να φυλάξει το λυχνάρι.

Καθώς πήγαινε το βράδυ η γριά ν' αρμέξει τη γε­λάδα της, είπε απ' το νου της:

- Να πάρω το λυχνάρι του κορακιού μαζί μου. Θα φέξει ο στάβλος και θα κάνω καλύτερα τη δουλειά μου. Έβαλε το λυχνάρι πίσω από τη γελάδα και άρχισε να την αρμέγει. Στο μεταξύ η γελάδα δίνει μια κλο­τσιά και το λυχνάρι γίνεται θρύψαλα. Την ίδια στιγμή, να σου, με ένα «πιρρ», φάνηκε το κοράκι.

- Αχ κοράκι μου, είπε η γριά, η γελάδα με μια κλοτσιά έσπασε το λυχνάρι.

- Αφού είναι έτσι, να μου δώσεις στη θέση του τη γελάδα, είπε το κοράκι.

Η γριά δεν έδωσε σημασία στο κοράκι. Τότε το κοράκι κάθισε στο παράθυρο και άρχισε να κλαψουρίζει:

- Ή το λυχνάρι ή τη γελάδα! Ή το λυχνάρι ή τη γελάδα!

Ώρες ολόκληρες κλαψούριζε το κοράκι. Της είχε πρήξει πια το συκώτι της γριάς. Δε βάσταξε η καη­μένη, και για να γλιτώσει από το κοράκι, του 'δωσε τη γελάδα.

Το κοράκι πήρε τη γελάδα και την έδωσε σε μια άλλη γριά.

- Να σε χαρώ, γιαγιακούλα μου, της είπε. Κάνε μου τη χάρη και φύλαξε αυτή τη γελάδα. Θα περά­σω σε λίγο να την πάρω.

Πήρε η γριά τη γελάδα και την έβαλε στο στάβλο. Περίμενε μια μέρα, περίμενε δυο μέρες, πού να φανεί το κοράκι! Πέρασαν τρεις μέρες, καμιά είδηση από το κοράκι. Εκείνες τις μέρες πάντρευε η γριά το γιο της.

- Να σφάξω τη γελάδα, είπε, για το τραπέζι του γάμου. Έσφαξε η γριά τη γελάδα. Μαγείρεψε με το κρέας νόστιμα φαγητά. Την ώρα που τρώγανε οι καλεσμένοι την τελευταία μπουκιά του πιλαφιού με το κρέας της γελάδας, να σου, μ' ένα «πιρρ», φάνηκε το κοράκι

- Γιαγιακούλα μου, ήρθα να πάρω τη γελάδα μου, είπε.

- Ποια γελάδα σου, καλέ; Τη φάγαμε κιόλας. Τρεις μέρες σε περίμενα και δε φάνηκες. Της λέει τότε το κοράκι:

- Αφού δε μου δίνεις τη γελάδα, δώσ' μου στη θέση της τη νύφη. Η γριά τα 'χασε με την παράλογη απαίτηση του κορακιού, και φυσικά αδιαφόρησε. Το κοράκι κάθισε στο παράθυρο και άρχισε να κλαψουρίζει:

- Ή τη γελάδα ή τη νύφη! Ή τη γελάδα ή τη νύφη!

Το κοράκι έκλαιγε ώρες ολόκληρες και δεν είχε σκοπό να φύγει, αν δεν έπαιρνε τη νύφη. Αναγκαστήκανε στο τέλος να δώσουν τη νύφη στο κοράκι. Την ώρα που πήγαινε το κοράκι με τη στολισμένη νύφη, αντάμωσε στο βουνό ένα βοσκό που έπαιζε τη φλογέρα του. Ο σκοπός της φλογέρας άρεσε πολύ στο κοράκι. Λέει του Μόσχου:

- Αν μου δώσεις τη φλογέρα, σου, θα σου δώσω κι εγώ τη νύφη.

- Πολύ καλά, είπε ο βοσκός. Έδωσε τη φλογέρα ο βοσκός και πήρε τη νύφη. Κι αμέσως το κοράκι άρχισε να παίζει τη φλογέρα:

Έδωσα το αγκάθι και πήρα το λυχνάρι,

Έδωσα το λυχνάρι και πήρα τη γελάδα,

Έδωσα τη γελάδα και πήρα τη νύφη

Έδωσα τη νύφη και πήρα τη φλογέρα

Τραλαλά, τραλαλά, τραλαλά λαλά...

Παίζοντας τη φλογέρα του και χορεύοντας, γύρισε όλο τον κόσμο το πονηρό κοράκι.

beyler ben de arapça biliyorum

رنك مايكوب ظل قائما منذ عام 1871.

في كتاب "شعارات من المدن والمقاطعات والمناطق وزرع روسيا الإمبراطورية. 1649-1917" هو القسم تحت اسم : "السادس ، ومقاطعة ومنطقة ومدينة ، شعارات منهم ليست مدرجة في مجموعة كاملة من القوانين الإمبراطورية الروسية ، التي لعبت من دون معطف مايكوب للحصول على موافقتها ، ووصف من هو على النحو التالي : "مايكوب ، كوبان المنطقة. الدرع الذهبية في الجبل الأسود ، يرافقه رئيس الدرع الأزرق السماوي مائج الحزام. وفي الجزء سباحة حرة للشعار النبالة في منطقة كوبان".

وفقا للقواعد القائمة حينئذ من الذهب الشعار (تمثله نقطة) بمثابة رمز للثروة والعدالة والكرم. الحزام على درع شرف وشخصية الشعار ، وتحتل الجزء الثالث من هذا الدرع ، وتوضع أفقيا قد تكون ملتوية أو مسننة. الأزرق السماوي (الأزرق) لون الحزام هو رمز للجمال والوداعة وعظمته. شعار النبالة للدلالة على مايكوب التي تنتمي إلى فئة من البلاد ، ولكن قلة من الناس مدن منطقة كوبان.

فيما يتعلق في تاريخ هذا النوع من مايكوب الشعار ، لا توجد خيارات. حسب توجيهات نيكولاس الأول 1851 ، وجميع الأنشطة الشعار في روسيا كان من المقرر أن النبلاء المكتب ، الذي أنشئ في عام 1857 مع مكتب وزارة أعلام النبلاء. اذا حكمنا من خلال حقيقة أن الصورة من الجبال على المعاطف الأسلحة من المدن من مايكوب ، غروزني ، Batalpashinska (الآن شيركيسك) وبوروفيتشي (Novogorodskaya مقاطعة) -- من نفس النوع ، يمكن القول ان شعار مايكوب خلق الفنان نفسه الذي كان يعمل في هذا المكتب الطوابع. على أساس انه يعتبر ، على الارجح ، مرسوما في عام 1858 على تسمية مايكوب ، الذي أشار إلى إعادة تشييد التحصينات على نهر الابيض في خروجها من الجبال. من الجبال ومتموجة Lazorevaya الشريط.

ეგვიპტური იეროგლიფები — ნიშნები ძველეგვიპტური დამწერლობისა, რომლებიც ძველი ეგვიპტური ენის ჩასაწერად გამოიყენებოდა. ეგვიპტური ნიშნები თავდაპირველად წმინდა იეროგლიფური ხასიათისა იყო (ერთი სიმბოლო მთლიან სიტყვას აღნიშნავდა), დროთა განმავლობაში კი დამწერლობა შეივსო თანხმოვნების აღმნიშვნელი სიმბოლოებითა და დამატებითი, დამხმარე ნიშნებით. ეს დამწერლობა ძვ. წ. 3200–დან ახ. წ. 300–მდე ეგვიპტესა და ნუბიაში გამოიყენებოდა. ეგვიპტურ იეროგლიფებს იყენებდა ასევე პტოლემეური ეგვიპტური ენა. ის ფონოგრამების (ცალკეული ბგერების სიმბოლოები), დეტემინატივებისა (დამხმარე ნიშნები) და იდეოგრამებისაგან (მთლიანი სიტყვის სიმბოლო) შედგებოდა.

თავდაპირველად სიმბოლოთა რაოდენობა დაახლოებით 700–ს შეადგენდა, ბერძნულ–რომაულ ხანაში კი მათი რიცხვი 7000–მდე გაიზარდა. იეროგლიფთა რაოდენობით ეგვიპტური დამწერლობა ერთ–ერთი უმდიდრესია. ჩვეულებრივი ანბანებისაგან განსხვავებით, ეგვიპტური იეროგლიფების თანმიმდევრობა გათვალისწინებული არ იყო; სავარაუდოდ მხოლოდ გვიანი პერიოდის ხანაში უნდა გაწყობილიყო რამდენიმე თანხმოვნის აღმნიშვნელი ნიშანი ანბანურ რიგზე, რომელიც ძალიან გავს, სხვა, იმდროინდელი სამხრეთსემიტური დამწერლობების ანბანურ წყობას