rus çeçen savaşındaydım toplanın

@35 1994`te son operasyonlar yapılıyordu. gönüllü olarak çeçenistana gidenler vardı.
dikkat ederseniz gönüllü olarak gittik yazdım.

edit: savaş 1994 senesinin aralık ayında başladı.

o stalinin dıbına koyayım panpa size bişey olmasın

http://www.youtube.com/watch?v=xH5gCxd27kk

@37 eyvallah panpa, güldürdün.

rgp-ler ateşlendi.ama bekledigimiz gibi tankı falan devirmedi.rus askerlerin bir kısmı öldü.
silahlarımızı alıp taarruza başladık.5-6 kişi dikkatlice davranıyordu sadece, geri kalanlar allah ne
verdiyse yağdırıyorlardı mermileri. ruslar panikledi, bize de cesaret geldi, ağaçlıktan çıktık.biz çıktıkca
onlar geri çekildiler. tuzak ola bilir mi diye düşündüm bir an.ama hazırlıksız yakalandılar,ne ara plan yaptılar amk
dedim kendi kendime.ama bunlar rus, koskoca nazi almanyasını tuzaklarla deviren ruslar.
evet, tuzaktı.tankların yanında geçtik, kampın içine doğru ilerliyorduk.
Salman önde gidiyordu, gitmek ne kelime uçuyordu adeta.
olan da ona oldu.

bekliyoruz panpa

Salman el bombasının pilini çekti, atmak isterken vuruldu.
düşmedi, bombayı atmak için elini kaldırdı. ikinci kurşunu bacağından yedi.
yere düştü, bombayla birlikte. kolu yanımıza kadar uçtu.
son bir umut,"ölmemiştir" dedim kendi kendime, yanına koştum.
mermiler havada uçuşuyordu. önümüzde kocaman bir alay vardı.
gömesek de hissediyorduk. geri çekilmek de imkansızdı.
ateş etmeyi kesseydik ruslar daha da hızlanacak, artık üstümüze doğru gelmeye başlayacaklardı.
Salmanın yanına koştuk, kardeşi bağırıyordu.
"Ateş etmeyin !" (ne strelayti)
ruslara diyordu büyük ihtimal. çünki kendi aralarında hep çeçen dilinde konuşuyorlardı.

reserved

Aslanın (Salmanın kardeşi) kolundan tutup zorla zütürdük. direndi.
bırakın beni diye bağırıyordu. aldırmıyorduk.onun da ölmesini göze alamazdık.
sürükleye sürükleye tankların yanına getirdik onu.
mermi yağmuru vardı sanki, geriye döndüğümüzde bizle gelen 70-e yakın insandan 24-ü yanımızdaydı.
kimi kardeşini, kimi de en yakın arkadaşını kaybetmişti.
Kurşunlardan biri kolumu biri de dizimi sıyırmıştı. aksak-aksak yürüyordum.
o gece sabah kadar uyumadım.50ye yakın kayıp.hem de 1 saatden az bir sürede...

hızlı yazsana amk.. okuyoruz burda bin

http://imgim.com/evstafie...hechnya-palace-gunman.jpg

bu fotoğraf bizim gelmemizden bir kaç gün önce çekilmiş.o bina başkanlık sarayı binası.
Groznı savaşı,böyle nitelendiriyorduk olanları.
aktık bir aydır her gün durmadan,bombalar,roketler atılıyordu başkente.
biz iki gündür burdaydık.ocak ayının nefes kesen havasına sigara ve çayla direniyorduk.
yemek mi? yemek umrumuzda bile değildi.istediğimiz tek şey bu savaşın bir an önce bitmesi,
rus köpeklerinin bir an önce geri püskürtülmesi.
filmlerden,belgesellerden öğrendiğiniz gibi degildi bu işler.korkunun gözüne dik bakmayı daha karabağda
öğrenmiştim ben.başkent saldırı altındayken,şehire bombalar yağarken ben silahım sırtımda,elimde sigara
duvara yaslanmış bombaların nasıl düştüğünü seyrediyordum.

Korku yoktu içimizde, nefret ve savaş ateşi sarmıştı her yanımızı.
Dağlık Karabağda açık savaş bitmişti.
O savaşta kaybettiğim silah arkadaşlarımın, akrabalarımın,çoçukluk arkadaşlarımın öcünü almaya gidiyordum
sanki. nefret insana büyük güç verir demişlerdi de inanmamıştım.
Şuşa şehrinin işgali beni tam anlamıyla yıkmıştı. Karabağın en güzel yeriyidi Şuşa.
Şimdi dağıntılar altında, şerefsiz ve soyunun nerden geldiği bilinmeyen bir milletin işgalı aldında.
Bizim bir atasözümüz var "Vatan toprağından pay olmaz" ama biz onlara bir devlet yaratsınlar kendi vatanımızın parçası olan
bir şehir verdik.

Çeçenistan, şimdi sizde sadece "savaşlar olan bir ülke" düşüncesi yarata bilir. ancak böyle olmadığına yemin ederim.
Bir tarafta insanlığın öldüğü, diğer tarafta ise Allaha olan inamın cihata olan aşkın insanları nasıl ele aldığını görüyorduk biz orda.

B 4-3 B 1-4 ÖÇÖÇÖÇÇÖÇÖ o2o3o4 ben hazırım mk

anlat panpa dinliyorum

resevred alın, komik bir şey degil, dram anlatıyorum panpalarım.

anlat amk

sen ne diyon ak

hikaye anlatıcam binler.
adam gibi dinleyecekseniz dinleyin !

partları şukularsanız sevinirim

Anlat panpa

yatmaya gidiyorum,
bizde saat 05:08 baküdeyim.
yarın yazıcam, arka arkaya.

hadi allaha emanet olun

reserved