Hapse düştüğü ve eziyet olsun diye tek telli bir keman verildiği, keman çalan bir dilenciye yardım ettiği ve ona bir daha dilenmek zorunda kalmaması için çok para kazandırdığı, yine bir konserde kemanının üç telinin koptuğu, o konseri tek telle bitirmek zorunda kaldığı ve konserin sonunda kemanını parçaladığı rivayet edilir. Rivayetler bunlarla kalmaz; kemanı parçalaması herkes tarafından çok beğenilince Paganini’nin her konser sonunda kemanını parçalamaya başladığı ve insanların sırf bunu görmek için konserine geldiği de söylenir. Bir de kadınların konserlerinde orgazm olduğu da efsaneler arasındadır. Adam o kadar iyi keman çalıyormuş ki, “Bir insanın bir kemandan bu sesleri çıkarması mümkün değil” diyerek, “Bu adam kesin şeytana satmış ruhunu, bu adam şeytanın oğlu.” diye etiketlemişler Paganini’yi. Bu anlayış ölümünden sonra da sürmüş. Mezarının üstüne kutsal toprak dökülmemiş ve 1926’ya kadar oradan oraya taşınmış. Hani demişler ya şeytanın oğlu, ruhunu şeytana sattı falan diye. Hah, o işin aslı adamda Marfan Sendromu denilen bir hastalık olmasıymış. Parmakları normalden daha uzun ve esnek olduğu için, keman çalarken bazı pozisyon geçkilerine gerek duymadığı rivayet edilir. Gelmiş geçmiş en yüce keman virtüözü olan Paganini, baş döndürücü çevikliği, son derece duygusal yorumu ile inanılmaz bir müzisyendir. Yeteneği öylesine olağanüstüdür ki, şeytanla işbirliği yaptığı inancı yayılmıştır. Teknik olarak çağının çok ilerisindedir. Bugün bile eşliksiz keman için yazdığı 24 Caprices'i (kapris) tek resitalde seslendirecek ustalıkta kemancı sayısı çok azdır. Özellikle 24. Kapriçyo'nun teması, üstüne en çok çeşitleme yapılmış tema olarak müzik tarihine geçmişti...