Sevgili alt devreler ve üst devrem... ruh çağırma muhabbetini çoğunuz duymuştur. alfabedeki harfler ve rakamlar bir masaya yuvarlak olarak dizilir, ters bir kahve fincanı ortaya konulur ve çağırma başlar. en az iki kişi çağırır ve ruh (artık her ne ise) gelince orda bulunan kişiler işaret parmaklarını fincanın üzerine koyar. soru sorulur, fincan harflere ve rakamlara giderek cevaplar verir.

ecnebiler buna cadı tahtası der. pek çok medeniyette vardır bu mesele. şekiller farklı olsa da sistem hep aynıdır.

ben böyle metafizik muhabbetlere pek inanmayan biri olarak hala açıklayamadığım 3-4 seansta yaşadıklarımı aktarmak istiyorum size.

ilk ruh çağırma muhabbetine ortaokuldayken denk geldim. benden büyük kuzenler çağırdı, ben de onları izledim. ilk başta hiç giblemesem de fincanın hareket etmeye başlamasıyla bi noluyo amk demeye başlıyo insan. hiç denk gelmemiş arkadaşlar mutlaka -içlerinden biri hareket ettiriyor amk- diyecektir mutlaka. benim de ilk yorumum bu olmuştu zaten. ama fincan öyle seri hareket ediyor ki 4-5 kişinin parmağı üstteyken birinin o fincanı o kadar seri hareket ettirmesi imkansız panpalar.

neyse ilk seanstan aklımda kalan tek şey benimle ilgili bir soruya verdiği cevap olmuştu. bir sürü saçma sapan soru sordu kuzenler. sonra bi ara yurtkur ne okuyoacak üni.de diye sordular. ben o zaman fenci olacam, eczacılık okuyacam kafasındayım. aile komple sağlıkçı. çağrılan ruh hukuk yazdı. gibtir lan dedim kendi kendime. sözelde ne işim olur. sonra ortaokul bitti, lise 1'de bazı akilikler oldu ve ben tm'ye geçtim lise ikide. lisenin bittiği sene hukuk ilk defa sözelden çıktı ve tm'den öğrenci almaya başladı ve ben 15 tecihten yazdığım 2 hukuktan birini kazandım.

1-2 yıl sonra çok yakın bir arkadaşımla çağıralım dedik. 3 kulhu 1 elhamla çağrılıyo ve ben bilmiyorum. arkadaş okudu. o ilk defa çağırıyo. neyse biraz uğraştık sonunda geldi amk. evde tek başımızayız, ışıkları kapatmışız, mum ışığında ruhla romantik bir muhabbete girdik. arkadaşım benden, ben arkadaşımdan kıllanıyorum fincanı o hareket etiriyo diye. ama bazen fincan harflere giderken o kadar hızlı şekilde ters yöne hareket ediyordu ki bazen arkadaşın parmağı fincandan düşüyordu. bazen de benim. o zaman tam anlamıyla başka bi enerjinin olduğunu anladık ve tırstık tabi. asıl tırstığımız şey ise sorduğum bir soruya verdiği cevaptı. o arkadaşın amcası 1 hafta önce ölmüştü. ruha amcasını görüp görmediğini sordum. verdiği cevap: ölüler görünmez oldu. amk hiç aklımıza gelmeyen bu cevap iyice korkmamıza sebep oldu ve usulca mevzuyu sonlandırdık.

Bir keresinde de yine yengemlerle falan çağırdık. 5-6 kişiyiz. rahmetli dayımı çağırmıştık. nerdesin, ne yapıyosun falan dediler. ben hep aranızdayım dedi. ölünce enerji olarak etrafınızda oluyoruz dedi. yengemin parası kaybolmuştu. onu sordular. gardrobun içindeki falan elbisenin şu cebinde yazdı. gittiler baktılar harbiden orda amk.

son bi anımı yazayım. yine üni.de ben ve bi arkadaşım çağırdık. o hiç inanmaz amk. neyse geldi yine bizim kanka ruh. biraz soru cevap falan. bu hala pek inanmıyor. dedim ki benim bilemeyeceğim bir soruyu içinden sor. neyse bu sordu, tamam dedi. fincan sırasıyla 3-4-9 gibi 3 rakama gitti durdu. arkadaşa baktım bembeyaz. noldu lan, ne sordun dedim. öss puanının küsuratını sormuş ve doğru yazmış amk.

inanan inanmayan kendi bilir. ben hala mantıklı bir açıklama arıyorum ama açıkçası olanları izah edemiyorum. yalanı olanın sülalesini gondiklesinler. öpüldünüz