içinde o bireysel takılan bütün türleri kapsamaklada kalmaz, bilimsel yönden eklemelerde barındırır. Eğer bir gruba dahil olmak için kitap okuyor, klagib kabul edilen filmleri vesaire takip ediyorsanız bunu görmeniz mümkün olmayacak. Bir rpg oyunun sanatsal değerini görmek için önce önyargılarınızı yıkmanız gerekiyor.

Öncelikle bazı genel tabirlere değilenim kitap üzerine, her kitap her okunduğunda insana farklı duygular yaşatır, farklı yerlere zütürür gibi bir olgu var. Yanlıştır, ne kadar zorlarsanız zorlayın ne kadar hayal ederseniz edin belli bir noktadan sonra sadece yaşadıklarınızı tekrar edersiniz, limitsiz olması sadece kabul edilmiş ama kanıtlanamamış bir teoridir sadece kişiden kişiye farklılık gösterir ama bu durum rpg oyunlarda da vardır, insanlar gelişen olayları kendi açısından yorumlar.

Müziğe gelince ise günümüzde müzikle şiir tamamen birbirine karıştırılmış durumdadır, müzikte enstümanlar ön plandadır çoğu kesimin düşündüğü gibi sözlerin ön planda olması gerekmez (ama bu demek değildir ki sözlerin önemi yoktur.). Müziğin vereceği duygu o anki atmosfere bağlıdır ve birçok rpg oyun bunu hakkıyla vermektedir. En büyük düşmanla savaşırken savaş esnasında duyduğunuz müziğin kalitesi ve size verdiği keyif buna en güzel örnektir. Müzik tek başına kaliteli olabilir ama onu en üst seviyeye taşıyacak olan atmosferdir.

Şiire değinecek olursak, şiirde müziğin aksine sözler önemlidir. Sözlerin seçimi ve doğallığı şiire güzelliğini katar, duygulara çağrışım yapar. Doğal olmayan ve zorlanmış şiirler her zaman ikinci planda kalırlar (insanın hissetmediği bir şeyi en güzel şekilde yazabilmesi imkansız değildir ama bir teoridir ve daha kanıtlanamamıştır, bunu en güzel şiirlerin yaşayanlara ait olduğundan da anlayabiliriz.). RPG lerde ekgib olduğu düşünülse bile çoğu rpg şiir unsurunuda bulundurur lakin sayılı rpg dışında pek başarılı değildir, eğer rpglerde kısmen ekgib birşey varsa oda şiirlerin kalitesidir (yinede bunuda hakkıyla veren rpg lerin olduğunu söyledim.).

Tiyatroyu çok kısa kesiyorum çünkü rpg ler başlı başına bir tiyatrodur, adından da anlaşılacağı üzere role-playing game (rol yopma oyunu.) bir karakterin yerine kendinizi koyarsınız lakin yapay bir metni takip etmez tamamiyle bir karakterle bütünleşir onun doğal yaşdıbını işlersiniz.

Dans ve türevlerine gelince dijital ortamda yapılan her hareket bir çalışmanın ürünüdür ve figürler çok uzun çalışmalar sonucunda tamamlanmaktadırlar, zorluk olarak gerçek hayata göre kolay olsalarda, bir şeyin kolaylığı onun güzelliğini etkileyemez.

Resim sanatına baktığımızda ise bir ressamdan daha çok emek ister ve daha kaliteli işler başarır rpg oyunları, özellikle son teknolojiyle (burda bir örnek veriyorum Ryse Son of Rome, oyununu çıktığı zaman pek beğenmemiş olsamda grafik açışından resmen oyun sektörüne çağ atlatmıştı.) ortaya şaheserler çıkmaktadır. Bana göre bir oyunda ikinci plandadır.

Ve son olarak kitaplara dönecek olursak, bir oyunun hikayesi onu kaliteli yapan benim görüşüme göre en önemli iki unsurdan biridir (hikaye ve oynayış). Güzel bir rpg oyunu oynamak çok sayıda kitap okumakla eş değerdedir, kendinizi güzel bir kitabı okuduktan sonraki aynı boşlukta bulursunuz ve bazen herşeyi unutup sırf hikayenin devdıbını görmek için uykusuz kalır ilerlersiniz. Ve çok güzel bir kitapla bir rpg oyunu karşılaştırılırsa hikayelerinden aldığınız keyif rpg oyunda büyük bir farkla öndedir.

Not: Oyun altıncısına taşımayın, doğru yerde.

---

Özet: RPG oyun şuandaki tüm sanatları içinde kapsar ve daha fazla alanı içinde barındırır. Bir ressamın resim yapması gibi daha fazla titizlikte bir görsel şölen, müzik anlamında ustalar tarafından hazırlanmış kulak ziyafeti ve bir romandan daha kaliteli bir hikaye sunar. Her rpg üstün değildir fakat aynı durum bu sanatların bireysel hallerinde daha ağır basar (kalitesiz şarkılar, anlamsız resimler vesaire.).

---

Bu başlık daha da uzatılabilir beyler, sadece nasıl baktığınızla alakalı herşey.