roman denememi sizlerle paylaşıyorum kanlı taht

bölüm on yedi

Krallığın üstüne bir kez daha güneş doğmuştu. Gökyüzü sanki bir gün önce inanılmaz bir kıyımın yaşandığı savaşa şahit olmamış gibi ışıldıyordu.
Kral Lukos dün gece yapılan savaştan sağ kurtulan komutanlarını ve kendilerine yardım eden gezegenlerin krallarını sarayına çağırtmıştı. Toplantı odasını dolduran komutanlar ve çeşitli gezegenlerin kralları Kral Lukos’un gelişini bekliyorlardı. Kral Bilge Lukos toplantı odasına girdiğinde tüm salon saygıyla ayağa kalktı ve Kralın oturun işaretiyle yerlerine oturdular. Kral; Konuşmama başlamadan önce bir gün evvel yapılan savaştaki gayretiniz ve üstün başarınızdan dolayı hepinizi tebrik ediyorum dedi salondakilere. Var olun, fakat bu savaş ileride karşılaşacağımız tehditlerden çok daha kolay bir mücadele olmasına karşın bizim için zor bir savaş oldu. Eğer gezegenlerinizde bıraktığınız bir askeri gücünüz varsa onları şimdi kullanmanın tam zamanı, eğer Juter, Amoyur ve Haliv bizi burada yenerse onları bir daha kullanma fırsatınız dahi olmaz. Karanlık Evren ışıltılı dünyalarımıza hâkim olur ve evrende barış ve huzur ancak geçmiş zamanların buğulu bir hatırası olarak kalır belleklerde diye devam etti.
Salondaki herkesin sözlerini onayladığı görünce daha büyük bir güvenle konuşmasını sürdüren Kral Lukos; Komutanlarım ve saygıdeğer krallar sizden yapabileceğinizden daha fazlasını istiyorum belki ancak evrenin buna ihtiyacı var. Evrenin ve bizim kaderimiz sizin ellerinizdedir. Bu savaşların sonunda galip gelirsek adınız tarih kitaplarında ve insanların belleklerinde sonsuza kadar bir kahraman olarak yer edecek. Gelecek nesiller sizlere şükran borçlu olacak. Son söz olarak hepinize şimdiden teşekkür ediyor, zafer bizimle olsun diyorum dedi ve konuşmasını bitirip komutanlarla kralları üslerine uğurladı. Krallar son güçlerine kadar getirme sözü vermişlerdi.
Kral Lukos taht odasına gitti ve görüşmek için çağırdığı Komutan Hayil’in kendisini beklediğini gördü.
Komutan Hayil dedi Kral Lukos. Seni dün gece yaptığımız savaşta şehit olan Komutan Luther’in yerine Ordu Komutanlığına getiriyorum. Görevini en az Komutan Luther kadar iyi yapmanı umuyorum, içinde bulunduğumuz süreçte sana çok iş düşecek.
Komutan Hayil verdiğiniz görevi en iyi şekilde değerlendireceğim kralım dedi ve Kral Lukos’un önünde yere kadar eğilerek bir reverans yaptı.
Kralın içinde Komutan Hayil’e karşı bir rahatsızlık vardı ama nedenini kendiside anlayamıyordu. Boş bir kuruntu diye düşündü ve çıkabilirsin manasında bir işaret yaparak Komutan’ı dışarı çıkarıp taht odasında yalnız kaldı.