roman denememi sizlerle paylaşıyorum kanlı taht

incici dostlarım yazdığım roman ilk denememdir ve sizlerle bölüm bölüm paylaşmak istiyorum. Okurken keyif almanız dileğiyle...

Kanlı TAHT

Bölüm Bir

Güneş, Gökyüzü Krallığı’nın üzerinde doğuyor, yeni bir günü müjdeliyordu. Sabahın ilk saatlerinden itibaren Saray Meydanı’na toplanmaya başlayan ve sayıları giderek çoğalan kalabalıkta hiç kimse bu günün evrenin ve Krallığın kaderinin sonsuza kadar değişeceği gün olacağını bilmiyordu. Meydanda toplanmalarının elbette bir amacı vardı, evrende yaşayan sıradan canlıların her zaman göremeyeceği bir olaya tanıklık etmek için toplanmışlardı. Kral Bilge Lukos’un bu görkemli krallığın hükümranlığını en büyük oğlu ve birinci dereceden varisi Alor’a devredeceği üç gün önceden duyurulmuştu ve o andan itibaren evrenin bütün gezegenlerinden bu ana şahit olmak isteyen binlerce kişi yüzyıllardır barışı ve güveni temin eden Gökyüzü Krallığı’na akın etmişti.
Alor’un tahta çıkacak olmasına hemen herkes sevinmişti ve bu beklenen bir şeydi. Halk arasında, asırlar boyu Krallığa hükmetmiş Bilge Lukos’un yaşlandığı konuşulur olmuştu ve bunda haklılık payı da vardı. Tabii ki kimsenin bu konuda yüksek sesle bir görüş belirtmesi söz konusu bile olamazdı ve zaten kimsede bunu dillendirmezdi. Sonuçta Kral Lukos halkının güvenliği ve evrenin barışı için asırlar boyunca uğraşmış, bu güvenlik ortdıbını bozmaya çalışan düşmanlarının her birini önünde diz çöktürene kadar mücadele etmişti.
Saray Meydan’ı Kral Lukos’un babası Kral Bor döneminde yapılmıştı. Son derece görkemli bir şekilde tasarlanan meydanın bir nevi sahne mahiyetinde kullanılan bölümü halkın bulunduğu alanın iki adam boyu yukarısında kalıyordu ve burada yapılacak törene katılacaklar sahneye yürüyerek değil saraydan açılan gizli bir tünelle ulaştıkları platformdan yükselerek çıkarlardı. Bugün de sahnenin etrafı altın renkli üniformalarıyla ve kafalarındaki kızıl miğferleriyle güneşi yansıtan krallık muhafızlarınca çevrilmişti. Göz alabildiğine yükselen ve insanın ucunda asılı olan bayrağa bakması için boynunu son raddesine kadar göğe dikmesini gerektiren bayrak direği sahnenin hemen arkasındaydı. Direğin tepesinde sarı zemin üstüne evrende barışı simgeleyen beyaz güvercin ve onun yanında Krallığın ezici gücünü temsil eden kırmızı bir ok bulunan bayrak dalgalanmaktaydı. Meydanı tamamen dolduran halk artık, yeni kralları olacak Alor, Lukos’un diğer oğlu ve Alor’un kardeşi Haliv ve Kral Bilge Lukos’un gelişini bekliyordu.

Bölüm iki

Altın Saray’da taht odasında Kral Lukos ve Alor tören için hazırlanmışlardı ancak Haliv halen ortalarda yoktu. Bilge Kral halkın meydanı tamamen doldurduğunu haber veren muhafıza Haliv’in odasına gidip, ona taht odasına çağrıldığını haber vermesini buyurdu. Muhafız Haliv’in odasına gittiğinde odada kimsenin olmadığını gördü ve odanın bulunduğu katın muhafızına sorduğunda onunda Haliv’i bugün hiç görmediğini öğrendi. Hemen kralına haber vermek için taht odasına koştu ve Kral Lukos’a Haliv’in odasında olmadığını kat nöbetçisi askerin de onu hiç görmediğini iletti. Kral Lukos endişeli bir biçimde tahtına oturup, Kapı Muhafız Alayı Komutanı’nın çağırılmasını emretti. Kapı Muhafızı, Varis Haliv’in gece olmadan saraydan çıktığını, yanında iki addıbının da olduğunu söylediğinde Yaşlı Kral Lukos tahtına yıkıldı. Odadaki herkes Kral Lukos’un yanına koştu –Alor dâhil- Kral Lukos’u böylesine üzen şey oğlunun isyan etmesiydi. Çünkü kim bilir kaç gün önceden bu günün önemini bilmesine rağmen gece karanlığında bir kaçak gibi sarayı terk etmesi ve yanına adamlarını alması bir isyan başlattığını gösteriyordu. isyan ve ihanet ise Krallık yasalarına göre en ağır suçtu. Oğlu ve odadakiler yanına gelmeden kendisi kalktı ve beklenmedik bir çeviklikle asasını yere vurup, kendinden emin bir şekilde emirler yağdırmaya başladı. Ordu Komutanına dönüp; halka törenin benim rahatsızlığım nedeniyle ertelendiğini söyleyeceksin dedi. Ayrıca kışlaların emniyet halinde tutulması gerektiğini de ekledi. Haliv eğer bir isyan niyetindeyse kışladaki askeri tarafına çekmek isteyebilirdi. Ordu komutanı sakinliğiyle tanınan Kralı’nı ilk kez böylesine sinirli ve aynı zamanda üzgün görüyordu hemen başını salladı ve hızla, sırtını Krala ve varis Alor’a dönmeden odayı terk etti. Lukos oğluna da çıkmasını emretti ve Alor da hışımla odadan çıktı. Kral Bilge Lukos her ne kadar kendinden emin davransa da bu sadece bir kral davranışıydı ve çevresindekilere güven vermezse kargaşa çıkmasından kendisi sorumlu olurdu. içini kemiren üzüntü yaşlı kalbine çok ağır geliyordu. Ama yüzyıllarca dayanmıştı ve oğlu Alor’u, hak eden varisini tahta çıkarana ve küçük oğlu Haliv’i güven içinde saraya getirip düzeni yeniden sağlayana kadar dayanmak için kendi kendine söz verdi.