roma medeniyetinde aile

roma toplumunun temel birimleri ev halkı ve ailelerdi.[68] ev halkı evin reisi paterfamilias (ailenin babası), karısı, çocukları ve diğer akrabalardan oluşuyordu. üst sınıflarda köleler ve hizmetkârlar da ev halkının bir parçasıydı.[68] evin reisinin kalan ev halkı üzerindeki gücü (patria potestas, \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\"babanın gücü\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\") çok fazlaydı. aile üyelerini evlenmeye ya da boşanmaya zorlayabilir, çocuklarını köle olarak satabilir, ailesindekilerin mallarına el koyabilir ve hatta aile üyelerini öldürebilirdi (ancak bu sonuncusunun mö 1. yüzyıldan sonra kalktığı anlaşılmaktadır).[69]
patria potestas yetişkin erkek evlatların üzerinde bile geçerliydi. bir erkek babası hayatta olduğu sürece paterfamilias olamadığı gibi gerçek anlamda mülk sahibi de olamıyordu.[69][70] roma tarihinin erken dönemlerinde bir kız evlat evlendiğinde kocasının ailesinin paterfamilias\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\'ının kontrolüne (manus) geçerdi. ancak cumhuriyetin son dönemlerinde kadınların kendi babalarının ailesini gerçek ailesi olarak seçebilmeleriyle bu durum değişmiştir.[71] ne var ki romalılar şecereyi erkeğin soyuna göre tuttuklarından kadının doğurduğu çocuklar kocasının ailesine ait oluyordu.[72]
birbirine akraba ev halkları bir aile (gens) oluştururlardı. aileler kan bağı (veya evlatlık) üzerine dayalıydı ancak aynı zamanda siyasi ve ekonomik ittifaklardı. özellikle roma cumhuriyeti döneminde bazı güçlü aileler, ya da gentes maiores siyasi yaşama hâkim olmuşlardır.
antik roma\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\'da evlilik özellikle üst sınıflarda romantik bir ilişkiden ziyade çoğunlukla malî ve siyasi bir ittifak olarak görülürdü. babalar genellikle kızları on iki, on dört yaşlarına geldiklerinde koca arayışına girerlerdi. koca neredeyse istisnasız olarak gelinden daha yaşlı olurdu. üst sınıfa mensup kızlar çok genç yaşta evlenirken daha alt sınıftan kızların onlu yaşlarının sonlarında veya yirmili yaşlarının başlarında evlendiklerine dair kanıtlar vardır.