Guzel hikaye lan

Hiçliğin ortasında kalmıştık.. Bi süre ortalığı izledikten sonra savaşın ingiltereden amerikaya geldiğini fark etmemiz çok uzun sürmedi.. Tam bir mantık hatası yapmıştık.. Gerçi yunuslar bana olaydan bahsetmişti ama yalancı olduklarını düşündüğüm için inanmamıştım.. Çaremiz yoktu.. Adaya geri dönmemiz lazımdı

Bu kadar sitrese daha fazla tahammül edemezdim derhal geminin kıç bölümüne çıkıp batan güneşle birlikte ahtapotları düşünüp asıldım. ilk defa. Güneşe gelmiş olmanın verdiği hazla birlikte tekrar kilere döndüm kafestekilerden konuşabilecek durumda olana sorular sordum. Dediğine göre bu kaptan tarihin ilk mülteci kaptanıymış. Bazı ülkelere bazı kişileri kaçak sokarmış. Bu adamların gidecekleri ülke de amerikaymış iyi o zamana siz de gelirsiniz dedim. Ama kafesten çıkmalarına müsaade etmedim. Şımarmalarını istemezdim.

Karnımızı güzelce doyurduktan sonra geminin kıç bölümünde ufka bakıp asıldım. işin kötü tarafı ingiliz gemisi ingiltereye geri dönüyordu ve biz asker kaçağıydık.. gibi tutmuş gibiydik. Adada kaldığımız onca vakitte saç sakal birbirine karışmıştı.. Maria'nın bile badem bıyığı vardı.. Kaptana çaktırmadan bu gemiden ya tüyecektik ya da dümeni elime alacaktım. Başka yolu yoktu.. En olmadı yunusların yıllardır süren cinsel açlığını benimle bastırmalarına izin verip yunuslarla bir olup bu gemiden istediğimiz yere kaçacaktık

Maria ormandan yemiş toplarken biz seboyla inşaat işlerine başlamıştık bile.. Akşama doğru yatılacak bi barakamız olmuştu.. Herşey ne kadar ütopikti.. Bütün dünyadan soyutlamıştık kendimizi.. Aşkım ve en yakın dostum yanımdaydı

Bütün bu karmaşadan sonra sahilde dalga sesleri eşliğinde asıldıktan sonra gece sessizce maria'nın yanına kıvrıldım.. Geldiğimi fark edince bi hışımla arkasına dönüp bana tokat attı.. Ne olduğumu şaşırmıştım..

Okuyan da yok ki anasını

işlerin en taka sardığı anda sebonun aklına müthiş bi fikir geldi.. Gemiyi satıp ingiltere'nin köklü zenginleri arasına karışmak.. Tabi lan.. Verirdik devlete iki üç altın.. Ne savaş kalırdııı ne başka bişey

Bizim eski eve yerleştik gece için sebo da maria da çok durgundu.. ingiltere'yi açlık da vurmuştu.. Acaba ne halt edecektik.. Durumu evin tuvaletinde duvar kaplamalarına bakıp asılarak değerlendirdim.. Ama bi sonuca varamadım

Ortalık çok karışıktı.. Kral kaçmış açlık milleti vurmuş.. Savaş gömmüş geçirmiş anlayacağınız.. Ne şarapçı ron kalmış ortada ne de maria'nın babası demirci tom emmi.. Maria bu haberden sonra yıkıldı tabi

Dedim bu dıbına kodumun gemisi ne güne duruyo.. Nasıl olsa ada bizim.. ingiltereye geri dönme kararı aldık.. En fazla ne olabilirdi ki lan ?

Kararı bizimkilere açıkladım.. Sebo önce kem küm etti ama sonra kabul etti.. Maria zaten dünden razıydı..

Şom ağzımı gibeyim ki bitmedi.. Daha üstünde diğer devletler de alevlenip işi cihan cengine çevirdiler.. giben gibene.. iş osmanlıyı bile vurduysa belli ki bu harp uzun sürecekti.. Adada vakit de geçmez olmuştu..

Ana karadan ayrılalı 1 ay olmuştu..

Maria'nın biraz olsun yüzü gülmüştü.. istikbalimiz belli olmuştu sonuçta.. Ama yinede babasına olan özlemi için yapabileceğim pek bişey yoktu.. Bazen tom amcanın bıyıklarını düşünüp asılmıyo değildim.. Ama herifi ingiltereden buraya getirecek halim yoktu.. Hem savaş eninde sonunda biterdi

Günler bu şekilde birbirini kovalarken yine bir akşam üstü günü gün ediyorduk.. Keyfimiz top sesleriyle bölündü.. Amk adasında bile rahat yoktu.. Savaşı denize taşımıştı pekekentler yaklaşık 1.5 saat birbirlerini topa tutup suya gömdükten sonra yatma kararı aldık.. Sabah sahile inip ne var ne yok bakardık

Yerlilerden henüz ses seda çıkmıyordu.. Sanırım henüz medeniyete erişecek kapasitede değillerdi.. Gerçi altına sıçan adam vardı yanımızda.. Hangi medeniyetse artık..
Ama sebonun hakkını yememek lazımdı.. Herif tropik adada tütün yetiştirmeyi başarmıştı

Maria ise kendince takılmaktaydı.. Sahilden midye topluyor.. Daha fazla yumurta için martı yuvaları yapıyordu. Akıllı kızdı şu maria.. Ben ne mi yapıyordum.. Ya ağaç evle uğraşıyordum ya da sağda solda gibimle bilek güreşi tutuyordum..

Aradan 2-3 gün geçtikten sonra hayatımız rayına oturmaya başlamıştı.. Sebo adada bulduğu bazı bitkilerin yetiştiriciliğine soyundu.. Kışın stoklarız diye.. Ulan adaya kış mı gelir diyemedim.. Duyguları incinsin istemiyordum

Kırılmıştım.. Haklıydı çünkü.

Ertesi sabah erkenden uyandım.. Seboyla ağaç eve sicimlerle köprü yaptık.. Agacımızıın altına ocak kurduk.. Çit çektik.. Aslında sebo da ben de halimizden memnunduk.. Ama maria'nın sözleri hala aklımdaydı.. Benimle hiç konuşmuyordu
itliğim ve uğursuzluğum heryerde karşıma çıkıyor ve beni hayattan soyutlamayı başarıyordu

Ağlıyordu.. Ne oldu dedim..
Sen ne şerefsiz bi insansın şerafettin.. Neler yaptığının farkında mısın.. Bizi aldın bu ipsiz sapsız adaya getirdin kendi peşinden sürükledin.. Resmen hayatımızı elimizden aldın.. Gidemiyorum bile.. Seni asla affetmeyeceğim

Ben daha söze girmeden çatlak bi sesle babam diyebildi. Sahi ya babası tom emmi kim bilir şimdi ne durumdaydı gül gibi kızı biri şizofreni biri avel iki salak tarafından ebesinin fizanına kaçırılmıştı.. Onu anlıyordum. Yavaşça elimi beline koyup mariayı kendime çektim. Gözlerimiz bi anda kavuşuvermişti.. Tam dudaklarımız da bu buluşmaya iştrak edecekken sebo küfürler eşliğinde yukarıya çıktı. Gene saadetimizin içine sıçmıştı. Yanına gidip 'ne var lan sebo' dedim. Sebo korku dol gözlerle 'aşağıda bi kafes adam var dedi'