rezervleri alın beyler efsane baslıyor

yaz bi şekilde bitti. üniversite başladı yeniden. istanbula geçtiğim gün görüştük. dediğim gibi harika vakit geçiriyorduk beyler. bu arada diğer kız yazın sevgilisinden ayrılmış hala peşimde geziyordu. kantindeyken soğuk durduğu birine birden yakın davranmalar falan, kendi çapında numaralardaydı. biz ders aralarında hatta öğle yemeğini çoğunlukla beraber yediğimizden çıldırıyodu.

tuğçenin bana aşık olduğuna da emindim. benzer şeyler yaşayan arkadaşlar daha iyi anlar, ona karşı olan sevgim arttıkça, güvensizliğim de artıyordu. gece uyuyamıyordum. kendi kafamda kurduğum senaryolardan dolayı, ondan soğuyordum. mesaj attığında filan geç cevap vermeye başlamıştım. okuldayken de soğuk davranıyordum. bu yaptığım büyük mallıktı beyler.

o ise kendisinden soğuduğumu düşünmeye başlamıştı. onun da bana karşı hareketleri soğumuştu. onurlu kızdı beyler. ona bişey bile ısmarlayamamıştım.
artık gözlerimin altı mosmor okula gidiyordum. onun ise ağlamaktan kızarmış olduğunu düşünüyordum. neyse beyler, görüşmemiz, konuşmamız, mesajlaşmamız da azaldı. okulun yarısı çıktığımızı bildiğinden özellikle kızlar yavşak bi ağız, suratında gülümsemesiyle ne olduğunu sormaya başlamıştı bile.

o da bursluydu. okulda fazla gözükmemeye başladı, kendini derslere vermişti sanırım. çünkü o dönem hukukta gayet iyi bi ortalama yapmıştı. bölümünü de daha sonra üçüncülükle bitirdiğini öğrenecektim.

1.sınıf da böyle bi mallığımla geçti beyler. finallere doğru toparlanamasaydım alttan ders bile bırakabilirdim. işin iyi tarafı ise baştayken kafamda işleri yavaştan aldığımdan aşık olmamıştım. tabi aşık olamamda onu bana karşı güvensiz yapmıştı. sevsem böyle olmazdı beyler. yaz tatilinde liseden bi arkadaşımla marmarise tatile gittik. gidenler ordaki gece hayatı, barlar sokağı filan bilirler. orda da 1 hafta tatilimiz bizi özellikle beni rahatlatmıştı. o yaz ise fitness ve taksa devam ettim. ispanyolca kursuna gittim. arkadaşlarımla vakit geçirdim.

fitness da bomba şeyler oldu. çıkmam lazım, fitnessi sonra ayrıntılı bi şekilde anlatıcam. ispanyolcada da iyi aile kızı tipine denk geldim. güzeldi başta hoşlandım. bu kız da istanbul üniversitesinde hukuk okuyormuş. 2.sınıf. okul biraz zorlamış bunu filan bu laf arasında şöyle bi cümle kurdu. "niye ben kendimi bu kadar zorluyorum ki bulurum ananem bulur bana zengin birini." beyler yalan olmasın cümleyi tam hatırlamıyorum. böyle bi cümleydi. ben baya soğudum bundan. geri çektim kendimi.

daha sonra devam edicez beyler.