Sıkılgan gibiydi, kısa cevaplar verip duruyordu yüzüme. içine kapanık bir kız olduğu belliydi.. Fazla soru sorup sıkmamak için bu davranışımı kestim ve uzaklaştım. Akşama doğru eşyaların taşınması bitmiş ve nefes alma şansım olmuştu. Annesi onca kargaşanın içinde bizlere soğuk birşeyler ikram etme cömertliği göstermişti. Buz gibi kolayı ağzımdan, yemek borumdan mideme indirirken kızın elindeki bardaktan yudumlar alması garip geldi, hareketleri de tutarsızdı ve kasvetliydi. Bizle de baraber değildi zaten. Az sonra bir arama gelmesiyle ayağa kalkmış eve doğru uzaklaşmıştı. Bu arada yeni taşınanların hemen ilk kata taşındığını söylemeyliyim, ilk kat olmasa eşyaya yardım etme fikrini tekrar gözden geçirirdim.

Kim taşınırsa taşınsın, yardıma koşardım. Yeni ev sahiplerine de aynı şeyi yaptım. Taşınanlar aslında bir aile değildi, baba yoktu çocuk yoktu. Biri genç kız öbürü annesi olduğunu düşündüğüm kişilerdi. Genç kızın yaşı muhtemelen 20-25 arasıydı. Orta boylu, ne zayıf ne şişman, siyah düz saçlı beyaz tenliydi ama güzeldi, etkilendiğimi söyleyeyim. Annesi en az 45 gibiydi ama şişmandı. Şişmanlardan nefret ederim ama kızını sevince bu kadına da bir canım ısınmadı değil. Büyük eşyalar için adam tutmuşlardı, jüçük eşyaları da ben ve kardeşim taşıdık. Kızı orda bayagı görme şansım oldu. Belki bana teşekkür edecekti, ağzından laf alacaktım, sevinecektim. Kız pek oralı olmadı, çekingen olduğu belliydi. Kadın çok ilgiliydi ve güleryüzlüydü de ayrıca. Kızın neden olmadığını merak ettim ama ona ayrı bir çekicilik katıyordu, orasını kabul etmeliyim. Kızla ben konuşma fırsatı yaratmak için yakınlarında bulundum ve eşyalarla iligli sorular sorup duruyordum.

Annemgil 1 saat kadar oturduktan sonra birbirlerini bayagı iyi tanımaya başlamışlardı. Annemgil kalktığında zaten kız da apartman kapısından görüldü, üstünü giyinmiş süslenmiş bir yere gideceği belliydi. Annesi bayagı şaşırmıştı, haberi yoktu nedeninden. Kızına nereye gittiğini sordu, y üzünde ciddi bir sorudan çok tedirhin bir ifade vardı. Sanki kızını ilk defa tek başına bir yere gönderiyor gibiydi. Kız, sınıftan arkadaşla buluşacağını söyledi, benim aklıma hemen erkek arkadaşı gelmişti. Böyle güzel bir kız sahipsiz olamaz diye kaba kaba düşünüyordum işte. Kız birşey unuttuğunu hatırlayıp eve geri döndü, kadın da arkasından gitti. Annem ile ben de şaşkın şaşkın yüzümüze bakıp duruyorduk. Evden hiç düşünmeyeceğimiz bir manzara kulaklarımıza göründü. Kadın kıza bağırıp duruyordu , kızsa ona aynı şekilde karşılık veriyordu. aNNEM olaya müdahil olmak ister bir cüretle yerinden kalkıp apartmana hızlı hızlı yürüdü. Ben ise olaylar biraz yatıştıkran sonra gelirim diye markete doğru yol aldım. Geldiğimde sessizlik hakimdi ama annem eve çekilmişti.

Annemgil de hoşgeldin demek için dışarıda kadının yanındaydı. Kadının isminin Eylem olduğunu da öğrenmiştim fakat kızın ismini öğrenemedim. Annemle kadın bayagı iyi anlaşmışsa benziyorlardı. Kadın ev hanımıydı ve eşini seneler öncesinde bir trafik kazasında kaybetmişti. Kız da trafik kazasından sonraki sene doğmuştu. Gözlerinde ağlamaklı duygusal bir ifade vardı ama ben inanıyor gibi değildim, yapmacık sahte bir ifadeydi bu. O gün düşününce bunun sebebini de anlayamamıştım, kendimi böyle düşündüğüm gibi suçluyordum.

-Evladım bana niye söylemedin, olanları gördün
-Benim hatam düşünemedim işte bir aa olay çıksın istemedim
-Şimdi çıkmıyor da sanki
-Telefonundan arayın bi yanındakini tanıyor musunuz
-Babasının iş arkadaşlarından birinin oğlu
-Yani sorun olmaz illaki gelir neden celalleniyorsunuz ki
-Oğlum gelir gelir de bulaşmasın böyle insanlara

Bu insanların pislik insanlar olduğu belliydi, bulaşmak deyiminden bunu anlıyordum. Beni büsbütün bir merağa sokak bir söz öbegiydi. Annesi telefonla ulaşmaya çalışırken ben de beni bekleyen bir gizem duygusunun içindeydim. Annesi kızına telefonla ulaşınca rahat bir nefes almış, rahatlamıştı.

-Kızım neredesin sen bu kaçıncı olay böyle
-Anne hayatım a karışmanı istemiyorum kimlerle oldugumu biliyorsun sıkma artık beni
-Bunlar nasıl laflar böyle , hani biz aileydik ben annelik yapamıyor muyum sana
-Anne ciddi bir şey değil bir kafeye oturduk sadece bu ne diye uzatıyorsun
-Hemen eve gel bırak artık bu lafları saat kaç oldu
-Araba var anne fazla kalmam kapatıyorum
-Nerdesin hangi kafedesin sen

telefon yüzüne kapanmıştı.

Apartmanın kapısından içeri adımımı attığımda kız da evden cıkıyordu ama parmak üstünde bir çıkış, saklanırcasına. Benle göz göze geldi, korkuyor gibiydi. Ben de umursamaz bir tavırla içeri girdim, ama dışarıdaki unutulmuş eşyayı da sçylemek zorundaydım:

-Dışarıda küçük bir eşya var, sizin sanırım.
-Nerede
-Palmiye ağacının arkasına konulmuş.
-Ya rica etsem siz bana yardımcı olur musunuz?
-Önemli değil, getiririm.
-Benim çıkmam lazım, sen hemen şuraya bıraksınız
-Olur olur problem değil.

Eve girmek istemediği belliydi. Eşyayı da bu yüzden benim üstüme atmıştı. 3 dk içinde kaybolması aklımı aldı. Eşyayı alıp kapılarının önüne bıraktım, kapı ziline elimi zütürmüştüm ama çalma konusunda tereddüdde kalmıştım. Kızın iyiliği için çalmamak en iyisi dedim ve evime geçtim.

Kapıya geçirirken dilimin altındakini çıkardım :

-kızınız biraz önce apartmandan çıktı
-Nereye çıktı ne zaman
-10 15 dk öncesi işte, eve girerken karşılaştım eşyanız dışarıda kalmış dedim
-eee
-Eşyayı taşıdım içeriye eve girdiğimde balkondan gördüm aşağıda biriyle
-Nasıl biri konussana evladım kim vardı
-Benim boylarımda biriydi bayagı sakallıydı karanlıkta pek dikkat edemedim

beyler nasıl gidiyor, yorum da alsak

Durgun hayatımda ilginç, sıradışı bir gün olmuştu. Sıcak havada dönüp dolanıyordum yatağımda ve terlemiştim. Balkona geçtim, tabi Yıldız ı da balkonda gördüm, bir sigara yakmış, içten bir şekilde tüttürüyordu. Elindeki bardağı tutuşu da bende yyakıcı bir erotik duygu bıraktı. Arabalara, diğer apartmanlara ve aya bakınırken göz göze gelmiştik, yüzünde bana karşı bir gülümseme vardı, kesinlikle selam niteliğinde bir gülümsemeydi o. Ben de karşılık olarak gülümsedim.

-Bugün çok gürültü yaptım galiba rahatsızlık verdim.
-Yani kalbini kırmazsam biraz öyle ama apartmanın sessizliği bozuldu biraz.

Biraz güldü. Öyle bir sıcak gülümsemeydi ki bu, heyecandan kusacaktım.

Eve geçtiğimde kızın annesinin burda olduğunu öğrendim, meger ki kız annesinin yokluğunu fırsat bilerek evden çıkmıştı. Bunu anlayınca biraz duraksadım. Ne yapacağımı, neyi nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum. Kadının içeriden sesi geliyordu :

-Babası sert bir insandı bugün burda olsaydı asla böyle olmazdı.
-Canım sen de arkadaşlarıyla buluşmak istiyor gençlerde olur öyle şeyler
-Mesele öyle değil, geldiği çevre ile ilgisini alakasını kesmesini istiyorum
-Aaaa, neden öyle ne oldu da
-Uzun mesele unutsak daha iyi olur buraya yeni bir hayata başlayalım diye geldik

Böyle sürüp giden konuşmalar arasında balkondan aşağıda bir aracın geldiğini gördüm, kız da arabanın içindekiyle bir öpüştükten sonra arabaya atlamış 2 dk içinde gözden kaybolmuştu.

-Neyse ben de kalkayım artık, evde yapacak birkaç işim daha var
-Bir ihtiyacın olursa biz hemen burdayız canım
-ekgib olmayın sağolun

Annesi hemen telefondan bir numara daha çevirdi:

-Taner iyi akşamlar yavrum bir işin var mı
-Buyur teyze, ne oldu sesin garip geliyor.
-Yavrum, Yıldız yok ortada yanında biriyle gitmiş burda perişan oldum laf anlatamıyorum
-Tamam tamam teyze ben gelirim de nerdeymiş biliyor musunuz?
-Ya bunların sürekli takıldıgı Okyanus Kafe, kafedeyim dedi bana sen alsan bi zahmet
-Olur teyze ben 5 dk ya çıkıyorum o zaman
-Sagol yavrum beni ara bak benim pakedim falan yok
-tAMAM tamam teyze sen dert etme ben sana ulaşacağım

Telefon kapandığında kızın ismini de öğrnemiş oldum, kızın ismi Yıldız dı.

2 saat kadar sonra apartmanın önünde bir araç durdu, içinden 'Yıldız' çıktı. Kolunda kuzeni Taner ile apartman kapısına doğru yürüdüler. Taner bayagı uzun boylu, geniş omuzlu karizmatik mi karizmatik bir adamdı. Kızını kolundan tutması biraz kaçıyordu. Merdiven dairesinden adım sesleri duyuldu.

-Kızım neden böyle yapıyorsun Annenin halini görüyorsun işte
(yanıt yok)
-Bizzat ben dedim sana bir kuzen olarak benim de dinlenmeye hakkım yok mu
(yanıt yok)
-hem kendini hem anneni eziyorsun
(yanıt yok)
-Yarın bir yerde buluşup bu konuyu tartışalım mesele kapansın
(yanıt yok)
-Ben seni sonra ararım.

Elindeki bardağı balkonun kenarına koyduktan sonra içeriye gitti, belli ki balkona geri dönecekti. Sigarayı almaya gittiğini düşündüm ve doğru tahmin etmiştim. Çok sigara içtiği belliydi, önündeki kül tablası doluydu, belki de bugün yaşadığı olayların etkisiyleydi bu.

-Aslında pek içmem, yani bu kadar. Kafam bozuk sinirlerim gergin biraz yumuşatıyor beni
-Ben de lisede başladım arkadaş çevresi işte bilirsinç ama ben de fazla içmem

Ben de sigaramı yaktım ve tüttürmeye koyuldum, karşımdaki kızı tanımak istiyordum ve sacma da yersiz de olsa sorular soruyordum. Ard arda degil, aralıklı olarak sormaya devam ediyordum.

-Buraya nereye tasındınız?
-Kenan Evren bulvarından, orda fazla oturmadık ama.

Biraaz sonra balkonun ışığını söndürdü ve karanlığın içinde belli belirsiz bir silüet olarak kaldı. Bense kabak gibi ortadaydım, biraz sonra ben de ışığı söndürdüm. Kardeşim içeriden beni çağırdı:

-Biri arıyor.
-kim?
-Numara falan yazıyor sadece.

Telefonu açtım:

-Emin, iyi akşamlar
-iyi akşamlar kardeşim hayırdır
-Ne hayırdırı olum, illa birşey mi olacak aradık ne yapıyorsun diye.
-ahah ne yapacağız kardo, taşaklarımızı yaya oturuyoruz
-bütün gün yat anca sen biz eşek gibi çalışalım
-ne alakası var olum ben de işe gireceğim zaten yakında
-ne zaman arasam aynı şey bu kadar yalancılık
-lan ben istemesem evdekiler ister mi gireceğim işte bir yere kafeye falan
-Bizim kafeye sokalım seni boşluk var
-ha öyle mi
-dolmadan gel, bizimkilere de söyledim, onun için aradım zaten
-belliydş zaten
-iş konuşmasını bitirelim de yarın birşeyler yapalım diyorum ötekilerle
-iyi olur valla whatsapp grubundan konuştunuz mu?
-konustuk konuştuk da sen nerdesin amk grupta degil miydin sen?
-yok çıktım ya kardeşim biriyle bozuşmuştum ya
-ha anladım paralel grup mu açalım ne yapalım eheheh
-valla yarın ona göre ayarlayın grubu denk gelmeyelim
-abartma olum sen de birbirinizi mi öldüreceksiniz neyin derdi bu
-Olsun be birader rahat olalım biraz
-iyi öyle olsun ben onu ayarlarım iyice
-Tamam o zaman kardeşim diyeceğin birşey var mı
-Yok kardeş kendine iyi bak hadi
-Sen de kardeşim görüşürüz.

Kızlar da garip bir şekilde suratlarımıza bakıyorlardı. Sanki gözümüzü kapatıp onalrı görmesek gülecek gibiydiler. Arkaya dönüp

-Bu arada siz de umarım geciktirmem
-Daha 1 saate yakın vaktimiz var sorun olmaz
-ilerde annemle bir markete gireceğiz.
-Biz de uğrasak iyi olru değil mi Funda?

Demek öbür kızımızın ismi de Funda idi.
-Evet evet atıstırmalık birşey alırız
-Tamam o zaman 2 dk sonra marketin önündeyiz

Tam 2 dk sonra marketin önünde durduk.

-Anne listeyi unuttun listeyi al sunu da
-Kafa mı bıraktın ki insanı söyletmekten

Sırıttım, kızlar da benimle sırıtıyordu.

-Kızlar siz annemle geçin, ben aracı biraz daha ileriye park edip geliyorum.

Kızlar lafını kullanmıstım, bu ne samimiyet olm diye bir boşluga düştüm. Daha dün karşılaştığın kız altı üstü. Kızlar lafının yerini tutacak birşey de bulamıyordum. Belli bir süre sonunda yerine oturur diye düşündüm. Kızlar da aractan indikten sonra biraz ileriye bir dükkanın önüne park ettim aracı. Araçtan inmişken kızların hala markete girmwdiğini fark ettim, biri telefonla konuşuyordu: Funda

(bkz: ) (bkz: )

dıbına koduğum hızlı yazsana oç

Amk liselisi cocukmusun heyecandan kusacan

Telefonu kapattım ve doğrudan yataga attım kendimi. Sigara pakedini de balkonda unutmuştum, bir tane daha odamda içe4im diye balkona çıktım. Kız hala orda oturuyordu.

-iyi geceler
-sana da..

Diyip yataga uzandım. Telefonda da paralel grupta tartısmalar dönüyordu:

-beyler, mekan menderes, hepinize konum attım zaten.
-Önceden bir kafede bulusacagız ama onu da yollarım size.
-Ne kafesi o nerden cıktı amk
-Kafede çalışan arkadaşımız kimdi bakayım.
-He anlaşıldı :D
-Beyler, malzemeler hazır mı, son kez kontrol edin.
-Şu an bir ekgib yok ben öbürleriyle konuştum.
-Ulan hani bendim lideriniz, ben konuşuyordum ayarlıyordum
-Darbe oldu :D
- Neyse şimdi yoldayken alacagımız şeyler belli
-Ben X i araba ile alıyorum,Y sen Z ile geliyorsun, W zatem ufk bir işi varmış, kafeye uğramayabilir bile sonradan gelir.
- şimdilik düşüncek birşey yok o zaman
-aynen

Konusmalar uzayıp gidiyordu, bir sigara içtikten sonra diznin bir bölümüne bakarken göbeğimin üstünde laptopla uyuyakalmısım da annem almıs üstümden.

Aracı calıştırıp yolaa koyuldum, annemle market tartısmasına girmiştik.

-Anne şurdakine gitsen ne olacak, bizi sokturma şimdi şu trafiğe ya

Diye sitem ediyordum.

-Evladım ne trafiği bomboş yol işte
-ilerde tıkanıyor görmüyor musun anne
-Ben bas gelemiyorum bu çocuga benim yine kafamı attırıyor.
-Neyse tamam tamam annemi üzmem

Deyip yanağından bir makas aldım.

Beyler sabredin, duştan sonra devam edeceğim.

5 dk sonra :

-Şu gelen herhalde arkadasın
-Ha evet bir görüneyim
-Seni arıyr galiba

Arabadan cıktı, kızla sarıldılar. Sanırım buraya taşınmadan önce de buralarda oturan bi arkadasıydı. Anlamam pek uzun sürmedi. Özlem cümleleriyle bayagı konusyorlar falan. Kız arkadasını da beraber bırakacagımdan kız bunu dile getirmede utanmasın diye,

-Annem de geldi, hadi geçin

Yanındaki kız arkadaşı yaklaştıkça onun daha güzel olduguna kanaat getirdim. Hafif bir sarısınlık vardı, omuzlara bırakılmıs saçlar ve altın oranlı bir beden. Gözlem amaçlı süzdüm. Annem atıldı:

-Kızlar da mı bziimle geliyor?
-Evet, kursa gitmeleri gerekiyor geçerken bırakacağız.