Ne yapacağıma karar verdim burada daha fazla kalamazdım, kalamazdık. En yakın karakola gidecektim. Evet böyle yapacaktım. Murpynin kulağı çınlasın, bu sefer o haklı çıkmıştı. Daha arabayı kaldırmadan dikiz aynasından iki arabanın petrole girdiğini gördüm, kesinlikle benzin alacak tipler değildi.

Siyah vito önümüzde durdu, diğeri arkamızda. Ne olduğunu anlamadan yaka paça arabadan indirdiler beni. iki kişi kollarımı arkadan tutuyordu. Melisi de indirdiler arabadan kızcağız ağlıyordu amk ciddiyim içim gitti. Sadece benim bırakın lan kimsiniz siz tarzından yakarışlarım bir de melisin hıçkırıkları duyuluyordu. Etrafa bakındım bizim iki huuryu marketten çıkarken gördüm. Sadece meslekleri değil içlerinde de var anlaşılan. Tahminimce onlar aradı. En son arabadan yüzünde derin bir kegib izi olan bi dallama indi vitodan. Ben susmuştum artık, Melis hala ağlıyordu. Toplayın tüm cesetleri pompanın önüne, şu hurdayı da çekin oraya. Siz de arbaya geçin arabaya . Bırakın çocuğu da bir konuşalım. Beni tutan adamlar cesetleri taşımaya gitti. Adamla başbaşa kalmıştık.

Oruç tutan panpalarıma özel seri gönderiyorum bi el atın da yükselelim

up up up

huurlar arabaya geçerken beyaz elbilesi beni kesen hala bana bakıyordu, bakışlarını ayırmada arabaya binene kadar. Camlar filmliydi ama hala bana baktığından emindim. Adamla göz göze geldik. Adamın gözünde nefretten çok sorusuna cevap bekleyen öğretmen bakışı vardı. Konşmak istiyordum, cesaretimi toplamıştım. Yutkundum ama sessizliği o bozdu. Melisi doğru yürüyordu ama benle konuşuyordu. Eve gidebilir mi tek başına, üzülmesin, yazık olur bu parçaya. Elini saçına attı. Kız karşı koyamıyordu. Duramazdım öyle. Adımımı attım ama silahının namlusu beni gösteriyordu.

Kal orda giberim belanı dedi yavşak, el mahkum kaldım orda. Ama gider dedim. yüzüme baktı aptal aptal, eve tek başına gidebilir dedim. Melisin şaşkınlıkla bakıyordu bana. Yersiz bir cesaretle gittim yanlarına umrumda değildi hiçbir şey. Tuttum kolundan bindirdim arabaya. Ehliyetinin olduğunu biliyordum. Aynı zamanda boşuna buzduolabı demiyorduk ya. Sakin ol, eve git, beni ve burayı düşünme dedim. Kafasını sallamakla yetindi. Aslında gitmek de istemiyor gibiydi ama onun burada kalmaması lazımdı.

Tam kapıyı kapatacam şakağımda bir soğukluk. Pis nefesiyle omzumun üstünden konuşuyordu, birine bir şey dersen arkadaşın ölür dedi melise. Son kelimesi kafdıbının içinde yankılanıyordu. Arabanın yanından çekti beni, bende kafamı aşağı yukarı salladım. Melis ağır ağır çıktı ve karanlıkta asfaltta gözden kayboldu. Tüm bunlar 20 saniyede olurken silahın namlusu hala şakağımdaydı.

yalnız kalmıştım, korkuyordum ciddi ciddi. Geç lan arabaya dedi. Arabadaki huurlarla karşılıklı oturuyordum şimdi. Çıt çıkmıyordu. Adamın biri yaklaştı beni arabaya atan dallamaya. Aldık abi kasetleri dedi ve adama verdi. Tamam dedi, gidelim, damlarlar şimdi. Herkes arabalara bindi. Aklımdan binlerce düşünce geçiyordu. O kayıtlar benim masumluğu ispatlardı ama şimdi yanımdaki pgibopatın elindeydi. Aracı asfalta çıktığında durdurdu ve kapıyı açtı. Lan acep beni mi indirecek, gözümü mü korkuttu derken çekti silahını, bağajı açık tofaşa doğrulttu. ilkinde ıskaladı, ancak ikinci atışta lpg yi vurdu. O karanlıkta patlayan araba tüm geceyi aydınlatmıştı sanki.

Olayın üstünü kapatmak için mantıklı bir yoldu, açığa çıkar mıydı çıkardı ama o zamana kadar geçen zaman olayı gündemden uzaklaştırmak için yeterliydi Alevin ışığı ile parlayan dehşetle dolmuş gözlerimle bunlar aklımdan geçerken arabanın kapısı kapattı ve şoföre seslendi, mekana. Boğazıma kadar taka batmıştım, o zaman öyle hissediyordum. Seyit halindeydik, kafam önde, dışarıyı izlemiyordum. Kimse de konuşmadı. Gereğinden fazla hızlı gittiğimizden mi bilmem en fazla yarım saat ile bir saat arasında sürmüştü yolculuk.

Şehrin çok da uzak olmayan bir yerindeydik, tek katlı ence büyük ama lüks sayılmayacak bir evin önündeydik. yükesek bir yerdi, şehrin ışıkları görülüyordu. Arabadan indik, kadınlar bir şey demeden nereye gittiklerini bilircesine eve doğru ilerlediler. Beni kaldıran adam ben ve evin avlusunda bizi bekleyen patron. Beni kaldıran adamın hitabından anlamıştım. Patron değildi belki ama yanımdaki adamdan daha taşaklıydı. Yüzüme bakmadan kapat bir odaya icabına bakarız bunun sonra dedi. Başıyla onaylayarak tutu kolumdan eve doğru zütürdü, direnmedim. Direnecek bir durumum yoktu. Depo vari bir yer beklerken Sıradan bir genç odasını andıran bir odaya bıraktı beni. Kaçmaya çalışırsan ölürsün dedi ve gitti. Sesi tehtidkar değildi, açık ve netti. Yatağa oturdum ve olanları ve olacakları düşünmeye çalışıyordum

Odaya almadan telefonumu almışlardı, saatte takmazdım. Ne kadar süre geçti emin değilim, yaklaşık 1 saat olması lazım. takım elbiseli adamlardan biri beni alıp büyük salona zütürdü. Patron televizyonun karşınsındaki kanepeye oturmuş sırtı bana dönüktü. Odanın diğer köşesinde beni kaldıran adam el pençe duruyordu. Odaya girince gel diye bağırdı. Ben de yanına gittim, hala yüzüme bakmıyordu.

yavaş yavaş konuşuyordu, sen bana bir pekekente mal oldun dedi. Sesinde en ufak bir titreme yoktu. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Ağzımda geveleyerek ancak ben, ben bir şey yapmadım diyebilidim. Bardağındaki içkisinden kocaman bir yudum aldı ve elinin üstüyle dudağını sildi, ilk defa gözgöze geldik, işte bu yüzden hayattasın ya.

Kanım dondu şerefsizim, cümlesini tekrarladı, bana bir pekekente mal oldun. duraksadı ve bana baktı. Hatanı telefi edeceksin. Daha bir şey dememiştim ki adam tüm planı yapmış kafasında anlatmaya başladı, Yarın akşam 8 de 2 huuryu buradan alacaksın, adrese zütürüp bekleyeceksin sabaha doğru işleri biterse alıp buraya getireceksin, sonrasına memnuniyetime göre bakarız. Araya girmeye çalıştım ama izin vermedi, sen gibimde değilsin ama o kızlara bir zarar gelirse o petroldeki manitanı nefesi kokan tecavüzcülerin altına veririm, sana da canlı izletirim.

Başından beri ciddiydi ama sinirlenmeye başlamıştı. Anlamıştım ama nedenini anlamamıştım. El hareketiyle beni def ederken bardaktaki içkisini bitirdi. Moda gir lan süt çocuğu, sonrasında bir şeyler daha söyledi ama odadan çıkarken en son bun kelimeli anlayabildim.

Yakın arkadaşlarım hatta bazen ailem bile kimi durumlardaki aşırı rahatlığımdan şikayet etmiştir. Benimkisi de nasıl bir rahatlıksa kafayı vurup yatmışım. Sabah kalktığımda odaya süzülen güneş ışıkları gözümü kamaştırıyordu, camdan dışarı alabilidiğince yeşillik ve şehir manzarası, burnuma gelen sıcak ekmek kokusu...

Bahçede eli silahlı iki adam görüp de olayın ciddiyetine geri dönmesem kendimi rüyada hissedecem. Gün ışığı sayesinde odayı daha rahat inceliyordum. Aşırı sade bir odaydı kayda değer hiçbir şey yoktu. Bilinçsizce kapıya doğru yürüdüm. Her ne kadar kilitli olsa da içgüdesel hareket işte. Elimi attım kapı koluna. Kilitli değilmiş

Çıktım koridora, sağda solda kapılar, en sağda alt kata inen bir merdiven var. Kaçmak gibi bir amacım yoktu kaldı ki kapıyı açık bırakmışlarsa çok fuzuli bir uğraş olurdu kaçmaya çalışmak. Merdivene doğru yürüdüm. Etrafı da dinliyordum ama hiçbir şey duyamadım sadece kendi ayak sesim vardı. Usul usul indim alt kata. Hemen sol tafafımda bahçeye açılan bir kapı, kpaının az ilersinde kahvaltı yapan 3 koruma vardı. 1 si dün akşamkiydi. Gözgöze gelince el hareketiyle geel işareti yaptı, ben de oraya doğru yürüdüm.

3 kişi otumuş menemen yiyiyordu. Masaya yaklaşınca beni kaldıran adam ayağa kalktı. O kalkınca diğerleri de bana döndü.
-Size afiyet olsun dedi ağzını silerken,
-Sağolasın Halil abi. Halil denen adam geldi yanıma dün akşam Cihat abiyi duydun, bu gün senle işimiz var aptallık yapma, akşam işini hallet sonra gibtirip gidersin kendi hayatına. Kolumdan çekiştirip eve sokacakken dur du ve açmısın la, dedi. Fazlasıyla açtım o kadar da rahat değildim. Yüz ifademden anladı sanırsam, iş bitsin yollarım odana bir şeyler dedi ve tekrar üst kata çıktık

Merdivenleri çıkarken dışardan tek katlı durup nasıl iki katlı olduğuna hayret ediyordum evin. Üst kat alt kattan çok küçüktü ve bu sefer toplam 6 oda saymıştım. stresim de biraz dağılınca odaların oldukça basık olduğuna kanaat getirdim. Sanki adamların yatabileceği küçük kulübeler gibi yapılmıştı.
Neyse girdik merdivenlerin yanındaki odaya. Odada bir sandalye duvara monteli ayna ve duvarın tamdıbını kaplayan bir dolab vardı. Halil dolabın kapağını ardına kadar açtı. Dolab renk renk takım elbise, kravat, ayakkabı doluydu. Omzunun üstünde bana seslendi,
Kaç beden giyiyon la

Dün akşam ağır abi takılan bu adamın şmid kığılıdaki reyon görevlisi rolüne bürünmesinin verdiği şaşkınlıkla konuşamadım, yüzünğ bana döndü ve sorusunu yineledi konuşsana lan it senle mi uğraşacam bütün gün ? Gergin olduğu her halinden belliydi ve bu adam reyon görevlisi gibi naz çekmezdi.
-Şu en sağdaki bana olur herhalde, göz kararı söylemiştim, alsında olup olmaması gibimde değildi. Adam şöyle bir baktı ve sonra bana dönüp sırıttı, iş görüşmesine gitmiyorsun, sen pezeveksin, dedi
Altı üstü küçük bir iş diye kendime telkin ediyordum ama direk yüzüme vurması kendimi farklı hissettirdi. tuhaf oldum, tiksineceğimi düşünürdüm ama garip şekilde bana sırıtarak sen pezeveksin demesi tebessüm ettirmişti