Rezervasyon

Herkes yatıyor ve kimsede hayat belirtisi yok. Ama emin olmadan kalmazdım. Haklı çıkmıştım, önümdeki çekirge yerde debeleniyordu. Az ışık çarpınca elindeki tabancayı fark ettim. Muhtemelen bizim pekekentin silahı almıştı. Ama ayağa kalakacaktan çok can çekişiyor gibiydi. Dizlerimin üstünde kalktım ilk önce. Etrafa bakıyordum. Ne geçen bir araba ne siren sesi. Melis torpido gözünün içine girmiş neredeyse. Memeleri gözüküyor ama kesinlikle sırası değil. Aslında şapkalı market tezgahına bakan dayı yat lan yere diye bağırmasa daha çok bakardım o memelere de önce can sonra am.

kafamı sola çevirdim. Adamın beni telkin eden bir havası yoktu direk beni pozisyona getirip öldürmek istiyordu belli. Şimdiye kadar hep korktuğumu sanardım. ilk defa iliklerime kadar hissediyordum. Abi dur ben, dhaa cümlemi tamamlayamadan hatta ağzımı bile açamadan kes lan huur çocuğu diye bağırdı ve alnıma dayadı silahı amk piskopatı. Sağlıklı bir insan aklından hayatını geçirirdi öyle bir durumda, ben dayının eski vadicelerden olduğu düşünüyordum amk. Aklımda da laz ziyanın sesi. Gözlerim kapalı arkada fon müziği oy asiye açmışım, saykoluk bu ya gülümsemeye çalışıyorum bir de. Ardından tetik sesi.

ardından bir tetik sesi daha, saniyeler içinde iki el ateş edilmişti. Buz kesmiş gibiydim yerimde kalakaldım. Kulaklarım çınlıyordu, gözlerimi araladım. Şapkalı dayı yerde yatıyodu şimdi. Göğsünde kurşun yarası, kalbine ya da çevresine isabet etmiş, anlayamadım çok kan vardı üstünde. Ağzından kan geldiğini görüyordum, her ne kadar az önce beni öldümek isteyen adam da olsa içim cız etti ama yapacak bir şeyim yoktu. Polis sireni yoktu, bana silah doğrultan da. Usulca arkamı döndüm.

Son kalan çekirge elinde silah ve çenesine yediği kurşunla kalmıştı. Daha şapkalı dayının şokunu atamadan gözleri açık yerde yatan cansız bir beden vardı karşımda. Arkadaşlarım her zaman soğukkanlı olduğumu söylerlerdi bu yüzden ne zaman cs atsak awp yi ben alırdım, olaya bak amk. Ama ne olursa olsun o durumda sakin düşünmek zor zanaatti. CSye yeni başlamış liseli oldupum zamanlar geldi. Birileri bir şeyler yapardı, diğerleiri öldürürdü. Haritada dolaşan boş tipler var ya, heh kendimi öyle hissediyordum o an

bekletmeden yazılmış partları atıyorum, ilk entryye bi yüklenin de sesimiz duyulsun

up up up

Neden bilmem gözlerim sigara içen iki huuryu arıyordu, ortada gözükmüyorlardı. Muhtemelen özgürlüklerine kaçmışlardı, kim bilecek bu saatten sonra nerede olduklarını. Melise baktım, son sesle daha da sinmişti koltuğa. ah canım kıyamam. eve zütürsem bi avutacam bi cesur edebiyatı yapacam ama çıkmak mesele buradan. Muhtemel 2 kayıp ve 5 ceset var yerde. Olaylar çok karışmıştı. Benzinliğin etrafına bakındım. tam bizim burayı gören güvenlik kamerası vardı, içim rahatlamıştı.

Ne yapacağıma karar verdim burada daha fazla kalamazdım, kalamazdık. En yakın karakola gidecektim. Evet böyle yapacaktım. Murpynin kulağı çınlasın, bu sefer o haklı çıkmıştı. Daha arabayı kaldırmadan dikiz aynasından iki arabanın petrole girdiğini gördüm, kesinlikle benzin alacak tipler değildi.

Rez alsam iyi olur sardı

Siyah vito önümüzde durdu, diğeri arkamızda. Ne olduğunu anlamadan yaka paça arabadan indirdiler beni. iki kişi kollarımı arkadan tutuyordu. Melisi de indirdiler arabadan kızcağız ağlıyordu amk ciddiyim içim gitti. Sadece benim bırakın lan kimsiniz siz tarzından yakarışlarım bir de melisin hıçkırıkları duyuluyordu. Etrafa bakındım bizim iki huuryu marketten çıkarken gördüm. Sadece meslekleri değil içlerinde de var anlaşılan. Tahminimce onlar aradı. En son arabadan yüzünde derin bir kegib izi olan bi dallama indi vitodan. Ben susmuştum artık, Melis hala ağlıyordu. Toplayın tüm cesetleri pompanın önüne, şu hurdayı da çekin oraya. Siz de arbaya geçin arabaya . Bırakın çocuğu da bir konuşalım. Beni tutan adamlar cesetleri taşımaya gitti. Adamla başbaşa kalmıştık.

Oruç tutan panpalarıma özel seri gönderiyorum bi el atın da yükselelim

up up up

huurlar arabaya geçerken beyaz elbilesi beni kesen hala bana bakıyordu, bakışlarını ayırmada arabaya binene kadar. Camlar filmliydi ama hala bana baktığından emindim. Adamla göz göze geldik. Adamın gözünde nefretten çok sorusuna cevap bekleyen öğretmen bakışı vardı. Konşmak istiyordum, cesaretimi toplamıştım. Yutkundum ama sessizliği o bozdu. Melisi doğru yürüyordu ama benle konuşuyordu. Eve gidebilir mi tek başına, üzülmesin, yazık olur bu parçaya. Elini saçına attı. Kız karşı koyamıyordu. Duramazdım öyle. Adımımı attım ama silahının namlusu beni gösteriyordu.

Kal orda giberim belanı dedi yavşak, el mahkum kaldım orda. Ama gider dedim. yüzüme baktı aptal aptal, eve tek başına gidebilir dedim. Melisin şaşkınlıkla bakıyordu bana. Yersiz bir cesaretle gittim yanlarına umrumda değildi hiçbir şey. Tuttum kolundan bindirdim arabaya. Ehliyetinin olduğunu biliyordum. Aynı zamanda boşuna buzduolabı demiyorduk ya. Sakin ol, eve git, beni ve burayı düşünme dedim. Kafasını sallamakla yetindi. Aslında gitmek de istemiyor gibiydi ama onun burada kalmaması lazımdı.

Tam kapıyı kapatacam şakağımda bir soğukluk. Pis nefesiyle omzumun üstünden konuşuyordu, birine bir şey dersen arkadaşın ölür dedi melise. Son kelimesi kafdıbının içinde yankılanıyordu. Arabanın yanından çekti beni, bende kafamı aşağı yukarı salladım. Melis ağır ağır çıktı ve karanlıkta asfaltta gözden kayboldu. Tüm bunlar 20 saniyede olurken silahın namlusu hala şakağımdaydı.

yalnız kalmıştım, korkuyordum ciddi ciddi. Geç lan arabaya dedi. Arabadaki huurlarla karşılıklı oturuyordum şimdi. Çıt çıkmıyordu. Adamın biri yaklaştı beni arabaya atan dallamaya. Aldık abi kasetleri dedi ve adama verdi. Tamam dedi, gidelim, damlarlar şimdi. Herkes arabalara bindi. Aklımdan binlerce düşünce geçiyordu. O kayıtlar benim masumluğu ispatlardı ama şimdi yanımdaki pgibopatın elindeydi. Aracı asfalta çıktığında durdurdu ve kapıyı açtı. Lan acep beni mi indirecek, gözümü mü korkuttu derken çekti silahını, bağajı açık tofaşa doğrulttu. ilkinde ıskaladı, ancak ikinci atışta lpg yi vurdu. O karanlıkta patlayan araba tüm geceyi aydınlatmıştı sanki.

Olayın üstünü kapatmak için mantıklı bir yoldu, açığa çıkar mıydı çıkardı ama o zamana kadar geçen zaman olayı gündemden uzaklaştırmak için yeterliydi Alevin ışığı ile parlayan dehşetle dolmuş gözlerimle bunlar aklımdan geçerken arabanın kapısı kapattı ve şoföre seslendi, mekana. Boğazıma kadar taka batmıştım, o zaman öyle hissediyordum. Seyit halindeydik, kafam önde, dışarıyı izlemiyordum. Kimse de konuşmadı. Gereğinden fazla hızlı gittiğimizden mi bilmem en fazla yarım saat ile bir saat arasında sürmüştü yolculuk.

Şehrin çok da uzak olmayan bir yerindeydik, tek katlı ence büyük ama lüks sayılmayacak bir evin önündeydik. yükesek bir yerdi, şehrin ışıkları görülüyordu. Arabadan indik, kadınlar bir şey demeden nereye gittiklerini bilircesine eve doğru ilerlediler. Beni kaldıran adam ben ve evin avlusunda bizi bekleyen patron. Beni kaldıran adamın hitabından anlamıştım. Patron değildi belki ama yanımdaki adamdan daha taşaklıydı. Yüzüme bakmadan kapat bir odaya icabına bakarız bunun sonra dedi. Başıyla onaylayarak tutu kolumdan eve doğru zütürdü, direnmedim. Direnecek bir durumum yoktu. Depo vari bir yer beklerken Sıradan bir genç odasını andıran bir odaya bıraktı beni. Kaçmaya çalışırsan ölürsün dedi ve gitti. Sesi tehtidkar değildi, açık ve netti. Yatağa oturdum ve olanları ve olacakları düşünmeye çalışıyordum

Odaya almadan telefonumu almışlardı, saatte takmazdım. Ne kadar süre geçti emin değilim, yaklaşık 1 saat olması lazım. takım elbiseli adamlardan biri beni alıp büyük salona zütürdü. Patron televizyonun karşınsındaki kanepeye oturmuş sırtı bana dönüktü. Odanın diğer köşesinde beni kaldıran adam el pençe duruyordu. Odaya girince gel diye bağırdı. Ben de yanına gittim, hala yüzüme bakmıyordu.