+1
üni 1 deyim abim her zamanki abimdi
üninin heycanıyla abimi pek ciddiye almıyordum ama yine abiligini yapıyordu hayata karşı
herneyse yurtta kalıyorum 5 kişilik bir oda var işte kız mız düşürmeye çalışıyorum o zamanlar günler böyle geçerken abim birden karşıma çıktı yurt kapısında elinde bir poşet vardı bana bakıp sana bir şeyler aldım dedi bende sevindim masumca herneyse güvenlikten iszin alıp odama gittik diger arklarla tanıştırdım bunu bin birde iyi rolcu ha hemen herkesle kaynaşır herneyse poşetten bir kola çıkardı bize pet bardakta sundu içtik işte sohbet muhabbet abim anılarını anlatır işte bodrumda nasıl kedilere işkence ettiginden felan . bende bir halsizlik bir uyku pat kapkaranlık herşey.
saatler sonra odada ki 5 kişi yatak direklerine zincirli çırılçıplak ve agızları kapalı bir şekilde acınası gözlerle bize bakıyorlar benim eller baglı sadece abim sigaraya yakmış bizi izliyor abi dedim napıyorsun ne oluyor lan bunlar ne naptınlar felan sorguluyorum olanları abim agzıma bir vurdu pat dudagım patladı. korktum enseme egilip ırzını gibtigim dediklerimi yapmassan çocuklugunda o seni döven arkadaşına yaptıgımın beterini ederim dedi
iyice korktum 2 damla yaş süzüldü gözlerimden annem geldi aklıma agladım sessizce.
herneyse abim benim pantolonumu indirdi. sert bi tonlar bu 5 liyi ya gibersin ya sijkersin dedi .
abimin nasıl biri oldugunu bildigimden kurtululşumun tek yolunu yaptım
o kıllı vıcık vıcık zütleri birer birer gibtim. girişte zorlandım ama yıldıramadı beni dometes kabukları yıldıramadılar beni.
yıllar sonra...
üniversite bitti mezun oldum iş buldum abim 2 sene önce damdan aşşagı bir yavru köpek atmaya çalışırken ayagı kayıp düştü. şuan bitkisel hayatta.
biz 6 kişiydik ben bedirhan yılmaz ahmet faruk ve hüseyin
haftada 2 gün birbirimizi giber hayata isyan etmezdik mutluyduk kaderimizi yaşıyorduk
Artık dometes kabukları yoktu .güzel günlerdi agda yapmayı ögrenmiştik ...