Kardeşlerim bu başlığı daha önce açtım pek ilgi görmedi bipolar bozukluğu şiirsel bir dille anlatmaya çalıştım bu hastalığı bilen ne demek istediğimi anlar..

zaman: ekim ayı sonları...

internet cafedeyim.. fonda edip akbayram döktürüyor. " üç tek attım sarhoş oldum." diyor usta, şarkının bir yerinde. yazmaya ara verip bırakıyorum bir süreliğine bilgisayarın yakasını. ve bir kıyı kasabasında buluyorum kendimi. ve o bakışları ıslak, gözleri enginler kadar derin ve hayatın bana yaptığı bir ironi olarak kabul ettiğim, eskiden sevdiğim bir kadının adaşı d. geliyor gözlerimin önüne..
çakır gözler, kapkara saçlar, bembeyaz bir ten, küçük sımsıcak eller, bakmaya doyamadığım yüz hatları, bebeksi ifade, masumiyet, gümbürdeyen bir kalp, arada kızaran yanaklar..
ve sonra dönüyorum saat kuleli ve çukurda kurulan bu kente, arabanın bozulmuş olmasına küfür üstüne küfürler ederek, döndüğüm gibi otobüsle ve kapalı gözlerimin önünde o kadın olarak..
ona söz verdiğim gibi izmir'e vardığımda açıyorum bana verdiği zarfı..
ve okuyorum düzgün el yazısını..
" bana üç şey öğrettin sevgilim. beklentisiz, katıksız sevmeyi öğrendim. dokunuşlarını ruhumun ve bedenimin her zerresinde hissedebileceğimi öğrendim. gözlerime o yeşil gözlerinle uzun süre o kadar derinden baktın ki, sevişmelerin en görkemlisinin sadece bakışarak da yaşanabileceğini öğrendim. ve bunları sana ancak üç tek atınca itiraf edebildim."
cafeyi işleten çocuğu çağırıyorum..su katılmamış, sadece dem olan bir bardak çay istiyorum.. ve bir şey daha.. edip akbayramın o parçasını tekrar çalmasını..

hayat güzel.. herşey yolunda.. umutluyum. 

çok mutluyum..
Not. Bu saatte ilgi olurmu bilmem ama okuyanlar kendini belli etsin 1 part daha var hemen onu da atayım