psikolojik hikaye anlatıyorum gelin

reserved

iki üç günüm normal geçti, ve daha sonra bir gece uykum bölündü ama kalkamıyorum uyanığım karabasan vesaire falan da değil sadece kalkamıyorum amk. bir gayret etsem kurtulurmuyum hayır üzerimde aprılık falan hiç bir şey yok bilincim açık hereket edebiliyor gibiyim ama etmiyorum. yani ben normal bir biçimde hareket ediyorum ama dışardan bakıldığında sabitim amk.

böyle bir fizik hali içerisinde düşündüğüm tek şey ise kate upton, işte böyle bir ruh halinde bir insanım lan ben oks sıavındayken gidip tualette gizlice sigara içmiş adamım beni bunlar korkutmaz diye kendimi teselli ediyorum ama nafile tabi. zütümden ter akıyor ter.

Baslangic soyle olsaydi keske o zamanlar 12.5 yasinda falandim

rauf un hayaleti seni gibti demi. çok ileri görüşlüyümdür.

beyler sandığınız gibi hayaletli cinli perili bir olay değil. bu her neyse ben kendimi birden ders dinlerken buldum ve aklımda hiç bir şey yok tamamen hafısazızım hatta hoca adımı söylüyor ve ben üstüme alınmıyorum dersten atıldım. sonra sevgilim mesaj attı kütüphanedeyim diye bende kütüphaneye gittim.

kız arkadaşım zeynep kütüphanedeydi yanına gittim hayırdır dedim kız " asıl sana hayırdır amk, üç sene önce ne tak yediysen her gece odamda kağıt buluyorum ne ayaksın sen?" dedi, ben şaşırdım en sevmediğim sevgilime zütürdüklerine göre bu notları aileme falan da zütürüyorlar demekti. bunu yapabilen 1 kişi olmayabilir birden fazla kişi olabilirdi işin içinde birisi benden saçma salak bir biçimde intikam almaya çalışıyordu ama eğer kim olduğunu bulursam ebesinin dıbını tersten gösterecektim bine. sonra kızı sakinleştirmek için hemen bir yalan uydurdum. " sevgilim ben sana şaka yaptım korktun mu?" dedim kızla biraz kavga edip mevzuun üstünü kapattım ama eğer kegib at başı olaylarına girerseler bunun hiç bir şekilde açıklayamazdım.

neyse ben bu oçlar için webcamı açık bıraktım kızın evinin önünden telefondaki chatdan hem odamı isliyor hem kızın evini izlliyorum 2 saat boyunca bekledim bir gibim olmadı, sonra sabah ezanı okunmaya başladı benim telefonun şarjı bitti ben onunla uğraşırken o sırada kızın odasının da penceresi açılmış ben hemen koştum bahçeye girdim ta 3.kat apartman kapısından girip kapılarını çaldım, kız evde arkadaşıyla kalıyor kapıyı arkadaşı açtı abazalar için yazıyorum transparan sütyeni vardı. neyse hemen kızın odasına girdim yine notu bırakmış notu alıp hemen cama doğru koştum ama ortalıkta kimseyi göremedim.

bende gittim öbür kıza buraa geldiğimi kimseye söyleme dedim kız da tamam deyip onayladı bende hemen çıktım oradan tansiyonum mu ne düştü o sıralar bir gözlerim karardı ve sonra...

okuyan varsa sonrası için 2 saat ara veriyorum işim var amk.

giblenmeyen yazar yavaş yaz. böyle ardarda entry girersen kimse durmaz tabi

hadi amk

bigibtirolgit boyle hıkayemı olur amk hıkaye dedıgın seyde buyuculer super kahramanlar canavalar olur dıbına koyduguum sen bılıgın yaptıgın pıclıklerı anlatmıssın allah allaaah.

gözümü bir açtım hastanedeyim başımda bir tane hemşire var anlıma orta parmağıyla vuruyor, " ne yapıyorsun sen ya?"

" seni uyandırmaya çalışıyorum"

ne olduğunu yine hatırlamıyorum ama o an için beş on dakika içinde bilincim yerine geliyor o zamana kadarda mala bağlayan bir insan oluyorum zaten.

Bu yavaslikla 10 ay a anca biter bu hikaye

neyse kalktım yerimden karşımda brden rauf'un çocukluk hali belirdi birden şok geçirecek gibi oldum amk gözümü bir kapatıp açtım karşımda kenimvarım ben ise nasıl görünüyorum bilmiyorum karşımdaki kendim hemşireyle birlikte odadan çıktı ben yine o geceki gibioldum yani hareket edebiliyor gibiyim ama edemiyorum.

rezerve

reserved

pgiboloji bozulma olayından daha da çok bir şeyler var bilinç altımda ve beni engelliyor tamamen ve oradaydım pgiboloğun yanında bütün bu olanları size anlattığım gibi anlattım ve o da bana sadece şunu dedi kızın ailesini bul ve yüzleş, kızın ailesini nereden bulacam diye düşünüyorum ama bedenim de hala hastanedeymiş gibi ne ara pgiboloğa gelip ne ara olayları anlattığımı bilmiyorurm yani hatırlamıyorum ama o hareketleri yağtığıma eminim bir şeyi öğrenmeden bilmek gibi bir şey bu, işte o hastaneden çıkmışım hemşirenin yanındaki benden ise pgiboloğa hiç bahsetmedim.