psikolojiden iletişimden anlayan büyüklerim

yardımcı olur musunuz? içimi dökmek istiyorum ve önerilerinize ihtiyacım var. ciddi bişey anlatıcam liselilik yapıcaksanız gibtirin gidin.

(liseye gidiyorum ama panik yok sakin)

lise 2 de özel ders almaya başladım kadın bi öğretmen 30 lu yaşlarında haftaiçi evde tek oldugum zamanlar geliyodu, özel derse başlamadan önce annemle konuşuyolardı iyi anlaşıyolardı bir kaç ay geçtikten sonra ailemle iletişimi azaldı neyse konu bu değil. bu öğretmenle ben her şeyimi paylaşırdım aklınıza ne gelirse. ailevi sıkıntılarımı özel hayatımı anlattım dertleştik bi yandan da ders anlatırdı odamda.. o da bana kendi hayatını anlattı konuşuyoduk işte. 6-7 ay oldu artık birbirimize çok güveniyoduk annemden babamdan çok güvenip seviyodum o kadar diyeyim size. kendini de acındırmıştı bebekleri doğarken ölmüş falan filan neyse. ben hep hissediyodum bir yapmacıklığının oldugunu ama inanmak istemiyodum hayata bağlayan tek şey o kadınmış gibi geliyodu bana ama derinlerde bir parçam hissediyodu o yapmacıklığı. bir gün durağa bırakırken dayanamadım söyledim bozuldu falan bende malım işte sonra özür diledim yanlış anlaşılmak istemiyorum diye zırvaladım. 1 sene sonra herkesden güvendiğim kadının öğretmen olmadığını her şeyin yalan olduğunu ortaya çıkartan abimdi. öğretmen olduğunu söylediği okula gitmiş orda öyle bir öğretmen olmadıgını söylemişler. abim de kadının yanına gitmiş bu arada ses kaydı da açık konuşuyolar falan her şey ortada. ben abimi karşıma aldım inanmadım ses kaydını dinletince inandım. çok da pişmanım,o kadına o kadar güveniyodum anlayın artık. bu olay bende derin bir yara açtı.

şimdi dersaneye gidiyorum, küçük bir dersane. öğretmenleri çok sıcak gibiler çok ilgili gibiler. hep pozitif şeyler söylüyolar. mesela sınıf koçumuz sizi rahat bırakmıcam bıkıcaksınız üzülüceksiniz sınıf koçunuz ben öldüm diye o kadar ödev vericem falan diye atıp tutuyodu. 2 ay geçti nerdeyse tık yok. insanları umutlandırıyolar güven veriyolar ama icraat yok. bugün toplantı vardı dersane toplantısı anneme 2 sevdiğim dersinde iyi oldugum öğretmen, ayrı zamanlarda oğlumun karakteri keşke gazbombasinakafaatanliseli gibi olsa gibi laflar etmişler annem eve geldi havalara uçuyo falan... evet iyi karakterli bir çocugum olabilir ama öyle bir paranoya oluştu ki bende aklıma neler neler geliyo. dersanenin müdiresi toplantıdan önce öğretmenlerle konuşup beğendiğiniz öğrencilerin ailelerine böyle böyle diyin falan. tam anlatamadım demek istediğimi ama anlamışsınızdır az çok umarım. bunun gibi bir sürü şey düşünüyorum herkesin yapmacık olduğunu her şeyin altında bir yalanın oldugunu düşünüyorum...
her şeyin para için yapıldığını düşünüyorum ve buna engel olamıyorum insanlara güvenemiyorum. bu insanlar gerçekten kendilerini sevdiriyolar onları seviyorum ve sevdiğim için onların branşı oldugu derslere çalışıyorum.

bunun gibi daha çok şey.. sadece güvenmek istiyorum artık bir kız arkadaşım olsun güvenebileyim o da bana güvensin ve birbirimizi sevelim istiyorum (bu zamanda kim bunu istemiyo ki,benim ki de laf işte.)

şuan bile çok değişik duygular içindeyim. böyle düşündüğümü kimse de bilmiyo kime söyleyip anlatacağımı bilmiyorum. gitsem hocama söylesem bunları diğer hocalara ne düşündüğümü anlatır onlar da bana ona göre davranır falan diye düşünüyorum..

ne yapmam gerek pgiboloğa mı gideyim ne yapayım bıktım artık.

bu arada illa ki anlatımımda bozukluklar olmuştur farkındayım mazur görün lütfen.

sonuna kadar okuyanlara teşekkür ederim.