psikoloji içeren bir hikaye

Yani beğenmediği en ufak bir ayrıntıda bile ısrarcı olmayacağım,

O hangi evi isterse o olacak, bunların hiç birini beğenmezse onun beğeneceği başka bir ev olacak.

Bu konuda odak noktam sadece Gizem, hayallerimi de zaten biliyor en doğru kararı vereceğinden şüphem yok.

Cuma akşamı Gizem’i hastanende alıp eve bırakırken, yarın sabah dışarıda kahvaltı için ısrarcı oldum, Gizem’de sabah annemi olarak onlara gelmem konusunda ısrar etti, ama ben daha fazla ısrarcı olunca bu planı Pazar günü için erteledik.

Hafta sonu,

Güzel ve sıcak bir gün

Gizem’i sabah erkenden evden aldım, iş yaptığım bir arkadaşın önerdiği çok güzel köy kahvaltıların hazırlandığı yeşil alanın hakim olduğu güzel bir mekanda güzel bir köy kahvaltısı yaptık.

Mekan gerçekten çok hoşuma gitti, yer minderlerinde oturuluyor, tahta düşük bir yer masası var, bakır tavalar, demlikler, toprak testiler ve tabaklar tam anlamı ile köy ortamı oluşturuyor, eski günlerdeki evimizin bahçesinde yaptığımız kahvaltıları hatırlattı bu bana.

inanılmaz derecede beğendim ve mutlu oldum, Gizem’in de çok hoşuna gitti. Gizem bu tarz durumları küçüklüğünde yaşamadığı için çocukluğu küçük ilçe ortamlarında geçmediği için ona farklı bir deneyim oldu ama benim için özüme kavuşma biçimiydi.

Kahvaltımızı yaptıktan sonra öğlene doğru evin bulunduğu tarafa doğru yola çıktık, bu tarafta ufak bir işim in olduğunu müteahhit bir müşterimin yanına uğrayacağımızı söyledim oradan da biraz dolaşıp öğle yemeğimizi yedikten sonra dönecektik.

Gizem,

-“işin çok sürer mi bekleyeyim mi arabada ?”

-“Arabada sıkılırsın sende gel benimle çok fazla durmayacağız, ama belki de dururuz.”

Gülümsedi,

-“iyi tamam.”

indik arabadan emlakçı biraz ileride bizi bekliyordu,

Emlakçı ile tanıştık ama Gizem hala bir şeyden şüphelenmiyor eve doğru yürümeye başladık,

Emlakçı yürürken, “evi çok beğeneceksiniz, çok güzel bir deniz manzarası var.” Cümleleri kurunca Gizem ile göz göze geldik. O an her şeyi anladı.

Şok sürprizler olur ya, gözlerde bir şok anı alır ama hemen ardından inanılmaz bir mutluluk belirir gözlerde işte aynısı Gizem’in gözlerinde parladı bir anda.

Bu etkiyle, önce kolumu sıktı, sonra sevincinin göstergesi olarak koluma dolandı ve sarıldı.

ikimizde gülmeye başladık, sarıldım Gizem’e evin önüne kadar beraber yürüdük,

Evin bahçesine girince sanki o gece kurmuş olduğumuz hayaller bir anda gerçekleşiyor gibiydi,

Evin içini dolaştık, annelerimiz ve 2 tane çocuğumuz için ideal bir evdi,

Hayaller gerçek oluyor demiştim ya,

Gizem’in o hali ve tavırlarında bu heyecanı anında yaşadım,

Şurası çocuklarımızın odası olsun,

Şurası bizim odamız olsun,

Salonu şöyle düzenleriz, mutfak ile ilgili aklımda ki düzenlemeleri yaparız,

Merdiven korkuluklarını biraz daha yükseltiriz, zira çocuklar için tehlikeli olabilir.

Daha evi almadan, daha taşınmadan binlerce hayalimiz daha olmuştu.

Her şeyi ile evi çok beğendik, hayalimizde ki eve daha ilk seferde rastlamış olmak ikimizin şansıydı.

Gün sonunda diğer evleri görmeye gerek kalmadığına karar verdik, hayallerimizi gerçekleştirecek olan ev buydu işte.

Gizem çok mutlu oldu, ben de çok mutluydum ama onu mutlu etmek onu mutlu görmek kendi mutluluğumu bin katına çıkarıyor bile…

Aklımda bir fikir daha vardı, memlekette doğup büyüdüğüm en güzel günlerimi yaşadığım evi elden geçirtmek o mutlu günlerimde ki haline getirmek yaz aylarında boş zamanlarımızda belli zamanlarımızı da orada geçirmek için orayı yeniden ayağa kaldıracağım.

O topraklara yeniden gitmem gerekiyor,

Babamı ve kardeşimi ziyaret etme zamanı gelmişti.

Onları gelinleriyle tanıştırma zamanı gelmişti…

Yaz aylarının başına doğru, o evi satın aldık. Daha evlenmemize 1,5 yıllık bir süreç var evi satın almamız biraz garip karşılandı yani 1,5 sene boş mu kalacaktı?
Bu konuda iki fikrim vardı,

ilki şuan ki oturduğum evden oraya taşınacaktım,

ikinci fikrimde ise, bu bizim üzerimizde biraz pgibolojik baskı oluşturacak ama evlilik tarihini belki biraz daha önce çekeriz.

Aslında her erkekte olduğu gibi bende de biraz evlilik korkusu olduğu için, bunu tam kendime itiraf edemiyorum bu fikri biraz dışarıdan gelmesini istiyorum eğer böyle bir fikir ortaya atılırsa buna karşı gelmeyeceğim gizliden gizliye istediğimde bu aslında.

Yaz başında ben, annem ve Gizem memlekete gittik,

Hayatımda geçirdiğim en heyecanlı yolculuk oldu mesafe sanki hiç azalmıyordu,

Sanki çocukluğuma geri dönüyordum, içimde inanılmaz bir sevinç oluşuyordu,

Eğer yükümü sırtımdan atmamış olsaydım sanırım hiçbir zaman oraya dönüyor olmayacaktım.

En nihayetinde yolculuk bitti, memleketime doğup büyüdüğüm topraklara ulaştım.

Çocukluk arkadaşım, bazı akrabalar ve komşular bizi karşıladı,

Yine aynı yol yine aynı heyecan, ilk olarak evimizi görmek istedik, o yol yine bitmedi seneler önceki o heyecan yine aynı yerindeydi.

Ama bu sefer yalnız değildim, bu heyecan ve stresimi gören Gizem elimi hiç bırakmadı,

Bu sefer rüyada değildim, beni nelerin karşılayacağını biliyordum artık babam ve kardeşimin orada olmadığını iyi öğrenmiştim.

Sonunda evimize vardık ne kadar zaman geçerse geçsin çektiğin acılar, kaybedilenler hiç unutulmuyor, yine gözlerimizi hüzün kapladı, eminim buraya bin sefer daha gelsem hep aynı beklentiye gireceğim.

Sanki her şey bir rüya tek gerçek burada yaşadığımız mutluluktu.

Evimiz boştu eşyalarımız yoktu, birazda eskimiş durumdaydı,

Bahçemiz bakımsız durumda, yıllardır kaderine terk edilmiş bir yer olmuştu.

Burada işimiz çoktu yarın ilk iş hemen evin tadilatı yenilenmesi, bahçe duvarları bahçe düzeni her şeyiyle yeniden ilgilenilecek, yıllar önce babamın yaptığı gibi bende burayı bir daha inşa edecektim.

Merkeze de ki bir otelde kalma fikrimiz vardı ama gerek komşular gerekse akrabaların bizi bir yere bırakma niyeti yoktu. Daha bu sözü söyler söylemez, söylediğime pişman ettiler beni.

O bir haftalık süreçte neredeyse her gün bir yerde misafir olduk, misafir olmadığımız insanların kalp kırıkları da cabası oldu.

ilk geldiğimizde ilk iş babam ve kardeşimi ziyaret etmek olacaktı ama ben Gizem ve annemin yanında kendimi ne kadar kontrol edebilirimi kestiremediğim için, bu ziyareti ertesi günü sabahtan yapalım dedim.

En yakın komşumuz bizi evine davet etti, diğer komşular akrabalar ve sevenlerimiz de geldi çok kalabalık bir ortam oldu.

Çocukluk arkadaşım, çocukluğumuzun beraber geçtiği onun bizim evden benimde onların evinden çıkmadığım arkadaşımın eviydi burası daha doğrusu ailesinin eviydi.
O arkadaşım evlenmiş çocuk sahibi olmuş, aslında çok erken evlenmiş daha 20 yaşlarında evlenme kararı almış.

Eşi ile Gizem’i tanıştırdım o kalabalıkta kısada olsa biraz sohbet ettik,

Komşular, akrabalar neredeyse benden çok Gizem ile ilgilendi, bayanlar Gizem’in etrafını sardılar, Gizem’in de keyfinin yerinde olduğunu görünce fırsat bu fırsattır diyerek arkadaşımla hemen kaçtık oradan.

Kafamda tek bir şey vardı, hemen mezarlığa gitmeliydim,

Mezarlığa vardığımızda arkadaşımın arabada beklemesini istedim, yıllardır içimde o kadar çok şey vardı ki biriktirdiğim bunları babam ve kardeşime anlatırken yalnız olmalıydım.

O an yaşadıklarımı, hissettiklerimi onlara neler anlattığımı uzun-uzun yazmayı çok isterdim ama yazmayacağım, yazamam.

Belki iki saat belki daha fazla orada kaldım,

Hayatım boyunca hiç kimseyle bu kadar dertleşmemiştim,

Bunca yıldır içimde biriktirdiklerim, anlatmak istediklerim ama bir türlü anlatamadığım her şeyi anlattım onlara,

Artık ağlamaktan ayağa kalkıp gidecek gücü bulamıyordum kendimde,

Ne olurdu da bunca olan şey hiç yaşanmasaydı,

Biz yine bir arada beraber yaşasaydık…

Buraya son geldiğim tarih üzerinden 16-17 yıl geçti bunca geçen zaman boyunca, onları hatırlamak bana genelde intikam ve hayata beslediğim nefret duygularını hatırlatıyordu ama şimdi onlara bu kadar yaklaşmışken onları ne kadar çok özlediğimi bir kere daha hatırladım.

Belki aradan bir 30 sene daha geçse bu özlem hiç geçmeyecek gibi…

2 saatin sonunda yanıma gelip beni ayağa kaldıran arkadaşım oldu ağlamaktan ilk defa gözlerimden artık yaş gelmediğini hissediyordum.

Bu şekilde eve dönemezdim,

Kendimi toparlamam biraz zaman alacaktı,

Sağ olsun arkadaşım beni alıp, çocukluğumuzda en güzel günlerimizin geçtiği akarsunun kenarına zütürdü.

Bizimkiler beni aramadan önce arkadaşım eşini arayıp benimle beraber eski arkadaşla buluşacağımızı ve geç geleceğimizi söyledi.

Çocukken geldiğimiz bu yer hiç değişmemişti, sanki bizde hiç değişmemiştik,

Ben hep 9 yaşındaydım, o yaramaz çocuk hala içimde bir yerlerdeydi.

O nehir kenarında her an bir yerden babam çıkıp gelecekmiş gibi hissettim eskiden buraya gelir piknik yapardık sanki birazdan çıkıp gelecekti…

Akşam 11 gibi eve döndük, bizimkilerin muhabbetleri hala devam ediyordu, Gizem’in keyfi hala yerinde. Bizde arkadaş abisi ve babası ile muhabbet etmeye başladık ve ilk günümüzü böyle tamamladık.

Her gün birileri misafir etti bizi,

Gizem’in bu sıcaklık ve yakınlık karşısında ki mutluluğu beni daha da mutlu etti,

Oradaki herkesin ortak bir isteği oldu bizden evlendiğimizde bir düğünde burada yapılsındı,

Annem de sıcak bakıyordu bu fikire benimde hoşuma gitti Gizem’in de neden olmasın dedik.

Doğup büyüdüğüm en güzel günlerimin geçtiği her yeri Gizem’le gezdik. Her yeri anlattım ona yaşadığım bütün anıları.

Jo’nun beni okul gelişlerinde karşıladığı bahçe girişini, oyun oynarken tırmandığım ağaçları arkadaşlarla gittiğimiz o nehir kenarını ve daha nicelerini.,

O salıncağı yeniden kurdum, bu sefer salıncakta Gizem’i salladım,

Onu sallarken içim titredi acaba düşer mi bir yeri incinir mi diye…

Öğle yemeklerimizi bahçemizde yedik, eskiden olduğu gibi bahçede o bezin üzerinde oturduk,

Bahçemiz eskisi kadar düzenli değildi, her sabah erkenden kalkıp eve gelip eski düzenine sokmaya çalıştım, 1 hafta boyunca evin tadilatı için insanlarla görüştük kısmen orada olacağım süreç içinde çalışmaları başlattık orada olduğum her süreçte çalışmalara bende katıldım elimden geldiğince bu tadilatta kendi emeğimi de kullanmak istedim. Bahçede ki düzenlemeleri bahçe duvarlarının yeniden yapılması gibi bir sürü işin planlamasını yaptık adam tuttuk, ama bahçenin kazılması düzenlenmesi ekilmesi gibi bir dünya iş vardı bu işi kimseye bırakmadım, orada ki 1 hafta boyunca gezmekten çok çalıştım. Çalışmak bana daha iyi geldi.

Annem nasıl istiyorsa ona göre eşyalar aldık, baştan aşağı en güzel eşyalar ile donattık.

Her anın her saniyesinde eki mutluluklarımızı gördük, bazen mutlu olduk bazen buruk kaldık nihayetinde 1 haftanın sonunda geri döndük, 1 aylık bir çalışma süreci olacaktı,

1 ayın sonunda hafta sonu için geri gelip yapılan işleri kontrol edeceğim, artık bir ayağımız hep burada olacak belki bir gün yeniden temelli olarak burada yaşarım hayali ile…

Yeniden istanbul’a döndük,

Yeniden iş güç telaşı başladı, benim iş yüküm arkadaşımın işe başlamasından sonra hafifledi,

Artık tamamen gelecek planları yapıyordum

Yaz ayının ortasında Gizem’le bir tatil planımız daha oldu, aslında yurtdışına gitmek istiyorduk ama Gizem’in ne kadar tatil yapabileceği kesinlik kazanmıyordu.

Bir hafta kesin olacaktı ama yurt dışına 1 hafta çıkmakta hep sıcak gelmiyordu bize eğer 2 haftalık bir izin kullana bilirse bu planı gerçekleştirecektik.

Bu düşünceler arasında günler geçmeye devam etti,

biz anları yaşamaya devam ettik, hayatta bizim karşımıza yeni gelişmeler getirmeye devam etti...

http://www.youtube.com/watch?v=y4mRw6B2CFM

Merhaba arkadaşlar,

bu hafta sonu hikayemizin finalini yapmayı planlıyorum, uzun da yazsam kısa da yazsam yazacak fazla bir şey kalmadı. hepinizin beklentilerini karşılayacağını düşünüyorum. hepinize teşekkür ederim.

iyi geceler arkadaşlar,

yaklaşık 3 ay oldu hikayeye başlayalı, ilk başlarda yazınca insan rahatlıyor içindekiler yazılarla beraber uçup gidiyordu ama son zamanlarda inanılmaz bir yük getirmeye başladı.

şundan emin olmanızı isterim olabildiğince detaylı anlatmaya o duyguları size yansıtmaya çalıştım bazı konuları detaylı anlatmadım bazı şeyleri hiç açıklamadım yazamadım ama bu konular hakkında affınıza sığınıyorum.

Bunları yazamadım yazamam, bunlar özel kalmalı..



finalimize başlayalım artık,

http://www.youtube.com/watch?v=bU3AcjujqcA