psikoloji içeren bir hikaye

Tahmin edeceğiniz üzere başka biriyle çekilmiş bir resim Ece yeni bir ilişkiye başlamış. Görmek, kavramak ve hissetmek arasında ne kadar ki ince ve keskin çizgi varmış bunu tekrar hatırlamak bile canımı yaktı. Bir anda kendimi bumerang içinde buldum; birlikte olamayacağımıza kendimi inandırdım, normal insanların sosyal hayatı devam eder ve bu sonu elbette bekliyordum,

O zaman canım neden yanıyor?

O zaman bir yanım buna neden seviniyor?

Ve bundan sonra ne olacak?

Canım yanıyor çünkü Ece hep benim olmalıydı onun biriyle bir ilişkiye başlayacak olması elbette kaçınılmaz sondu bu konuda kendimi ikna etmiştim ama Ece’yi başka birinin kollarında görmek, bana ait olan o elleri başkasının tutması… işte buna hiç hazırlamadım kendimi.

Seviniyorum çünkü, Ece’nin gerçekten mutlu olmasını istiyorum onu mutlu edecek birinin karşısına çıkması için dua ettim. Onu mutlu bilmek ona çektirdiğim acılar konusunda vicdan azabımı azaltacak.

Bundan sonra ne olacak? Ece’yi arkadaşım olarak görüyorum ama bundan sonra arkadaş kalamayız. Bunu ne Ece ne de erkek arkadaşı hak etmiyor. Eski kız arkadaşınla arkadaş kalınmaz tezi doğruymuş…

belkide benden böyle bir intikam almak istemişti sizce haksız mıydı?
gelip göğsümü parçalayıp kalbimi sökse yinede alacaklı olan o olacaktı...

Bundan sonra yapabileceğim tek bir şey var, Ece’yi rahat bırakmak için hayatından tamamen çıkmak. Msn adresini kapat, numarısını telefonundan sil, beynine kazıdığın sayıları unutmayı becereceğini günün hayallerini kurmaya başla. peki bunu başara bilecek miyim? Benim gibi duygularına bile hükmedeceğini sanan bir adam için zor olmasa gerek ama Ece bu sonu hak ediyor mu? işte asıl soru bu. Buna karar vermem lazım…

Bir gece daha uykusuz geçti ama sabahında artık önüme bakmak için aldığım kararlar hazırdı.

-ilk olarak Ece’nin hayatından çıkacaktım. Yani onunla irtibata geçebileceğim her yolu kendime kaptım.

-Ece’yi kendi hayatımdan çıkarmayacaktım. Yani asla unutmaya çalışmayacağım.

-Ece gibi uzun süreli bir ilişkim kısa vadede olmayacak zaten uzun bir dönem hatta bundan sonra da kimseyi çok seveceğimi düşünmüyorum.

-Biraz kafa dağıtmak için birileriyle takılmaya başlayacağım ama hiç biri uzun vadeli olmayacak. (Bununla tek yapmak istediğim canımı yakmak..)

Aldığım kararlar bunlar oldu. Ertesi gün kafamın rahatlamış olmasıyla birlikte okula gitmedim ve neredeyse bütün gün uyudum. Yeni güne uyandığımda Ece hayatımdan çıkmıştı ama hep aklımda kalacaktı. Bu değişim süreci çok kısa sürede arkadaşlar arasında da fark edildi arkadaşlarımla arama 1 sene önce ördüğüm duvarın bir anda yıkılması hepsini şaşırttı ama asıl şaşırdıkları noktada onlara önceki yaklaşımlarımdan daha sıcak bir yaklaşımda bulunmaya başladım. Önceden bahsettiğim arkadaş çevrem de çok daha büyüdü.

Beraber olduğum arkadaşlar arasında Bahar isminde bir kız vardı. Şimdi şöyle birini düşünün menfaati söz konusu olduğunda yaklaşamayacağı, iyi geçinemeyeceği bir insan yok menfaati bittiğinde de neredeyse sizi tanımaz. Yaklaşık 1.75 boylarında beyaz tenli ve kızıl saçlı ayaklı bomba bir arkadaş işte. Garip olan da Bahar ile ilişkilerimiz her zaman iyi gitti derslerde başarılı olmama rağmen bu menfaat konusunda bana yaklaşmadı içten içe benden çekindiğini hissediyordum ama bana karşı davranışları her zaman sıcak oldu. Ben de bu sıcaklığa kısmen karşılık verir fazla muhatap olmazdım ama her zaman bu menfaat işlerini çok iyi becerdiği için garip bir şekilde bu huyuna saygı duyardım aynı saygıyı da ondan görürdüm.

O sabah kantinde Baharı gördüm yalnız başına oturmuş çay içiyordu yanına uğradım “günaydın” diyerek selam verdim çayımı alıp arka tarafta beni bekleyen Selen’in yanına geçtim. Selen ile biraz muhabbet ettikten sonra Selen, Pelin ve Eda’nın yanına gitmek için yanımdan ayrıldı. Birkaç dakika yalnız başıma kaldım etrafı izlemeye başladım Bahar’ın olduğu tarafa göz gezdirdiğim sırada Bahar ile göz göze geldik kafasını hafifçe bana doğru çevirmiş kaçamak bakış atarken yakalamıştım. Böyle bir anda göz göze gelince şaşırdı bende şaşırdım ama birbirimize gülümsedik. ikimizde önümüze döndük ikimizde yalnız oturduğumuza göre yanına gitmeye karar verdim çayımı aldım ayağa kalkacağım sırada Bahar’ın ayağa kalkmış bana doğru geldiğini gördüm.

-“Kalkıyor musun?”

-“Hayır, yanına gelmek için hareketlendim ama sen erken davrandın.”

-“Benim yanıma gelecektin? Şaşırtıyorsun beni.”

-“Neden gelmeyeyim arkadaş değil miyiz?”

-“Birkaç gündür beni çok şaşırtıyorsun.”

-“Bilmem belki de bazı şeylerin farkına sonradan varıyorumdur, arkadaşlarımla daha iyi dostluklar kurmak daha yakın olmak için arayı kapatmaya çalışıyorumdur. Umarım çok geç kalmamışımdır.”

-“Bence bu şekilde devam edersen hiçte geç kalmış sayılmazsın.”

Gülümsedi, gülümsedim…

Biraz daha konuştuk havadan sudan sohbet ettik sonra ders saati geldi amfiye geçtik ben boş gördüğüm sıraya doğru ilerledim Bahar’da arkamdan geldi geçtik bir uca beraber oturduk. Ben bu duruma biraz şaşırdım ama çaktırmadım hiç.
Ders boyunca birbirimize sürekli kaçamak bakışlar attık, bazen şakalaştık ve ders dinledik.

Biraz öğrenci tipimden bahsedeyim. Notlarım hep yüksek oldu, elimden geldiğince derslere girerdim, kaytardığım ve keyfi davrandığım zamanlarda çok oldu ama dersler konusunda hep istikrarlı oldum. Önceden bahsettiğim gibi normalde birinin bana bir şey anlatması beni çok sıkar bana cazip gelen anlatılanlara farklı pencerelerden bakmak, öyle değil de böyle yapınca da bu olur tarzına girmek çok hoşuma giderr. Bu tarzı sevmeyen hocalar da vardı o yüzden onlara bulaşmadım o hocalar da benim varlığımı sadece aldığım notlarda hatırladılar, bu tarzı seven hocalarla aram gerçekten çok iyiydi. 3. sınıfta yeni bir dersimize giren hoca bir keresinde dersi bölüp “bu sınıfta sen olduğunda ders anlatmaktan büyük keyif alıyorum” iltifatına nail oldum.

takipteyim panpa

Akademik kariyer düşünmediğim den, ilerisi için asistanlık konusuna sıcak bakmadım. Bir hocamın “3 yıldır derslerimden aldığın notlar ve bundan sonra alacağın notları bildiğimden bu vize sınavının sorularından bazılarını senin hazırlamanı istiyorum” isteği ile karşılaştım. 3 adet soru hazırladım sınavında çıkan beş sorudan ikisi benim hazırladığım sorular oldu. Bu hocamın akademik kariyer tercihim için çok ısrarı oldu ama planlarımda akademik kariyer olmadığı için böyle bir düşüncemin olmadığını hep söyledim. (bu hocam ile hala görüşüyorum)

inek bir öğrenci olmadım, sadece gösterilen resme bakınmakla yetinmedim o resmi kaldırıp ters çevirdim yan çevirdim dik tuttum her acıdan bakmaya çalıştım. Bu halimle arkadaşlarım arasında her zaman takdir edildim, sınıfımda ve çevrem de bana karşı hep bir saygı oldu, bu saygının en büyük nedeni de benim de onlara karşı duyduğum saygıydı. Ben o okulda kimseden zeki değildim kimse de benden zeki olmadı bana göre işin sırrı aslında herkesin boynunun üstünde taşıdığı o hazinedeydi beni başarılı kılan sadece o hazineyi nasıl kullanacağımı bilmekti.

Zaman ilerledi Ece ile en ufak bir temasım olmadı, kendisinden en ufak bir haber almadım.

Geçen zaman içinde Bahar’la olan arkadaşlığımız son sürat devam etti, onunla hiç hayata dair konuşmadık, hep eğlenceli şeylerden bahsettik. Size hiç bahsetmedim ama benim kişiliğimin altında yatan çok esprili bir kişiliğim vardır. Espri yapma yeteneğimi konuşturmaya başladıktan sonra Bahar buna çok şaşırdığını kahkahalar arasında söyledi.
Çok garip bir döneme giriyorum, duygusal anlamda içimde nefretim dışında hiç bir şey kalmadı. Ece’yi özleyemiyorum, Bahar’a karşı en ufak bir şey hissetmiyorum, kimse beni heyecanlandırmıyor tamamen duygusuz bir hal aldım.

Biraz Bahar’dan bahsedeyim, yukarıda da bahsetmiştim fiziksel olarak 1,75 boylarında beyaz tenli kızıl saçlı, çok güzel yüz hatlarına sahip deyim yerindeyse taş gibi hatun. Normalde yolda yürüsem yanımdan geçse dönüp arkasından bir daha bakacağım, dışarıda peşinden koşsam bana yüz vermeyecek güzellikte bir kız. Ama aramızda çok garip bir bağ oluştu birbirimiz hakkında çok fazla şey bilmiyorum onun sadece Kütahya’lı olduğunu ailesinin Bursa’da yaşadığını, burada son sınıftan bir kızla evde kaldıklarını biliyorum. Kendi hakkımda da neredeyse hiçbir şey anlatmadım. O kadar muhabbet ediyoruz ama birbirimiz hakkında hiç bir şey bilmiyoruz.

Bu kızın nasıl erkek arkadaşı olmaz diye kendime soracağım ama erkek arkadaşının olup olmadığını bile bilmiyorum o derece bir ilişki oldu aramızda. O da hiç sormadı ama parmaklarımızda yüzük yok beraberken telefonların yüzüne bile bakmıyoruz, Ece’den sonra telefon elimden düştü neredeyse sadece okul arkadaşları ve dışarıdan arkadaşlar tanıdıklar vb. haberleşiyorum. Bahar’da telefonuyla pek alakalı değil. Bu gözlemle erkek arkadaşının olmadığını sadece tahmin edebiliyorum.

Öğleden sonra dersimiz yok, arkadaşlarla kantinde oturduk 9 kişiyiz Bahar dâhil 4 bayan 5 erkeğiz çok güzel muhabbet dönüyor Bahar hemen yanımda, zaten yanımda olmasa arayıp bulacak kadar alıştık birbirimize. Bir cafeye gitmeye karar verdik, okuldan çıktık cafeye girdik biraz yaklaşık 2 saat oturduk sohbet ettik, espriler havalarda uçuştu. Dağılma vakti geldi diyerek herkes yoluna koyulma kararı aldı o sırada Bahar koluma girerek biz biraz yürüyelim diyerek uzaklaştırdı beni. Biraz ilerledikten sonra,

-“Hayırdır neden kaçar gibi uzaklaştık?”

-“Çoğumuz beraber metroya binecek oradan otobüse binecek falan uzun iş biz biraz dolaşalım işte.”

-“iyi tamam, canın dolaşmak istiyorsa dolaşalım ama umarım ayıp olmamıştır çocuklara.”

-“Olmamıştır, işin falan var mı? Sen nereye gidecektin?”

-“işim yok eve gidecektim. Bu arada ben açıktım biraz oturalım mı bir yerlere?”

-“Bende aslında seni bu yüzden kaçırdım bize gidelim sana yemek yapacağım.”

-“Sen yemek yapacaksın?”

-“Yüzünün ifadesini yemeklerimi tattıktan sonra da göreceğim.”

-“Yanılmayı umacak kadar çok açıktım”

Tekrar girdi koluma üzerimizde garip bir sevinç metroya doğru yürüdük. Bahar’ın evine ilk kez gideceğim içimde garip bir heyecan oluştu bana yemek yapmak istemesi çok hoşuma gitti.

Eve girmeden önce markete uğradık Bahar bir sürü şey aldı misafir olmam nedeni ile benim ödememe ısrarla karşı çıktı ama bütün poşetleri de misafirine taşıttı

3. kata kadar bir güzel taşıdım poşetlerini her katta da bu ayıbını yüzüne vurmaktan bunun üzerine espri yapmaktan kaçınmadım. Bahar’da sürekli” az kaldı değerli misafirim, yaptığım lezzetli yemekler ile bunları unutacaksın” diyerek takıldı bana. 3. kata ulaştık anahtarla kapıyı açıp “ev arkadaşım akşam gelir” açıklaması ile eve girdik.

iyi geçler kenkss

sayfa 16

bu gecede yazz kenks

sabah bir hevesle açtım okumak için ama yazmamışsın panpa!

kenks yazcnmı buakşam haberı olan varmı???