/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +11 -1
    Ortaokulun sütleri arasında olmaktan sıkılmıştım. Bir deri bir kemik bir çocuktum. Kavga etmekten hep korkardım. Gücüm kimseye yetmez, anca kendi dengimdeki çocuklara artistlik yapabilirdim. Ama beni severlerdi. Sağlam güvenilir bir çocuktum. Hala da öyleyim. Her ne kadar çok utangaç olsam da arkadaşlarımla her türlü konuyu konuşurduk. Fakat üst sınıflar beni çok hırpalarlardı. Ben buydum işte. Şu an kendime bakıyorum da dünyada ki en büyük değişimler arasında yer alabilirim. Eğer varsa dinlemek isteyen rezlesin 5 dkya başlıyorum.

    Not:Uygun gördüğüm isimleri değiştiricem beyler. Çünkü ismini googleye yazıp arattığınızda kolayca bulabilirsiniz. Çoğu avrupa dünya şampiyonları. ifşa etmek istemem.

    Edit: Bitmiştir.
    ···
  2. 2.
    +3
    3 ay sonra nerdeyse sınıfın çoğuyla tanışmıştım. Hatta dönemimdeki çoğu kişiyi tanıyorum desem yeridir. Bu arada o asosyal çocuğun sen yeni gelen güreşçi çocuk değil mi diye sormasının sebebi, okulda bizim Emrenin ağa olmasıymış. Güreşçilerden korkulurmuşmuş falan. Bunları öğrenince akşam kafamı yastığa koyduğum an eski günlerim geldi aklıma. Ulan guresci panpa sen neydin ne oldun dedim kendi kendime. Okulların kapanmasına 1 hafta kalmıştı. Memlekete dönmek için can atıyordum fakat antremanları kaçırmak istemiyordum. Eğer başarı sağlanmaz ise ilişiğin kesiliyormuş. Korktum. Artık hayatım güreş olmuştu. Belge falan da alamayacaktım bu dönem. Sınavda vardı. Liseye geçiş sınavı. Açıkçası hiç takmıyordum. Okullar kapandı, sınava girdim. Çok relaxtım. Hocadan 2 hafta izin alarak memlekete döndüm. Otobüsten indiğim anda bir kızla çarpıştım. Kız yere düştü. "Dikkatli olsana be!" diyen sesi tanıyordum beyler. Kızın yanına gidip ayağa kalkmasına yardım ettim. Karşımda Simayı gördüm.
    ···
    1. 1.
      0
      Tamam kesin mta seni bulacam az kaldı
      ···
  3. 3.
    +3
    Sabah kalkıp spor salonuna gittik. istanbuldan bir çocukla yapacaktım. Geçen senenin şampiyonu. Biliyordum onu. Ondan güçlüydüm ama çok hızlı yapıyordu teknikleri. Teknik bakımından da iyiydi. Göreceğiz şimdi dedim içimden. Çok hırs yapmıştım. Mindere girdim. Rakibimde girdi. Bizim bütün takım minderin kenarında bana destek için gelmişlerdi. Bizde anca beraber kanca beraber olur. Hakem düdüğü çaldı başladık..

    Biraz güçlerimizi tarttık. Güçlüydüm dediğim gibi. ikimizde çok sakindik. Tuttum kollarından dengesini bozmaya çalışıyorum tak diye giriverdi ayaklarıma göremedim. Çerme attı sırt üstü düştüm tuş pozisyonunda tuttu. Ama nasıl debeleniyorum. Kurtuldum. 6-0 yeniliyorum. Hasgibtir dedim. Hoca eğer yenmezsen ırzını giberim diye bağırıyor kenardan. Klüpten atılacağımı da biliyorum. Bizim çocuklar huur karılar gibi avaz avaz bağırıyorlar kenardan. Yüzümü tokatladım devam ediyoruz maça. Bir tane çok sağlam el ense geçirdim. Çocuk kalktı hakeme "Hocam bu ne ya" derken beline girip saltoyu yapıştırdım. Hoca "Afffferim oğlum." diye bağırarak bütün salonu inletti. Ben tuttum bırakmıyorum çocuğu. Gücü yetmiyor. Tam tuş edecem devre bitti. Kenara gittik. Bizim çocuklardan biri havlu sallıyor. Hoca "Zayıf noktasını bul oğlum. Hadi aslanım benim. Hadi. Bunu yenersen şampiyonsun." der demez benim şalterler attı. Nasıl gidiyorum ortaya doğru ama görseniz. Hakem düdüğü öttürdü maç başladı. Sağdan soldan giriyor ama kurtuluyordum. Sağ koltukalttımdan elini sokup asmıştı. Tam o sıra sağ ayağıma tek dalma yaptı. Benden ayağımı doladım çocuğun sol ayağına. Kolundan çekerek ve ayağını kaldırarak tak diye yere vurdum. Maraş çangalı denir bu harekete. Adamsın adaaaam. Afferim oğğğlum nidaları eşliğinde yerde bir sağa bir sola çeviriyorum çocuğu. Maç bitti. Kazanmıştım beyler. Allahım sana şükürler olsun diyerek ayağa kalktım.

    Tribüne çıkınca çok yorulduğumu hissettim. Çok sevinmiştim ama. Bu sene yaptın yaptın. Birdaha derece falan yapamazsın dedim içimden. Uyudum.
    ···
  4. 4.
    +3
    Oda arkadaşım Emre adında bir çocuktu. Kare bir oda düşünün iki kenarında bizim yataklarımız var. Tam karşı duvarda ortalanmış bir şekilde lcd ekran küçük bir televizyon var. 2 tane masa 2 tane dolap var. Güzeldi. Yemekler isi 10 numara 5 yıldızdı beyler. Hayatımda öyle güzel yemekleri bir arada görmedim. Çünkü sporcuyu iyi besleyesin ki sana karşılığını veresin ilkesi uygulanıyordu. Emre Türkiye 2. olmuş geçen sene. Bu sene karşılaşmamıştık ama Sinopta. Aynı yaştaydık. 9 senedir güreşin içindeymiş. Oha dedim bir an. "Benim daha 1 sene olmadı." dedim gülüştük. O yenildiğim çocuğu gördüm yemekte geldi selam verdi. "Nasılsın kardeşim? Karnında birşey yok değil mi?" dedi. "iyiyim iyiyim yok birşeyim sağolasın. Sen nasılsın?" dedim. "iyiyim bende takılıyoruz öyle görüşürüz sonra." dedi. ismi Barışmış.

    1 saat sonra idman varmış. Bana yeni güreş ayakkabısı, antrenmanda giymek için yeni eşofman takımı, yeni çoraplar, yeni güzel bir adidas ayakkabı verdiler. Emre "Bu daha başlangıç." dedi. "Vay anasını." dedim. " ilk geldiğimde bende öyle demiştim." diyip güldü. Antrenman salonuna gittik. Girer girmez ananı gibeyim bu ne dedim içimden. Tam 8 güreş minderi büyüklüğündeydi. Bizim merdiven altı salonun nerdeyse 10 katı büyük. Sıraya geçtik hocalar geldi. Tanışma faslı derken başladık idmana. Çabukluluğa yönelik idman yapacaktık. Yapamadım ilk gün lan. Kustum. Çok ama çok ağırdı idmanları. Biz oyun oynuyomuşuz amk dedim içimden. Hoca izin verdi ilk gün. Gittim dinlendim. Yarın yeni okuluma başlayacaktım. Az da olsa heyecan vardı.
    ···
    1. 1.
      0
      Ankara mta mi bu kulüp
      ···
  5. 5.
    +3
    Pazartesi gençlikspor merkezine babam arabayla bıraktı. "Hocan içerde bulursun." dedi. "Tamam baba akşama görüşürüz." dedim. Gitti. Bim gördüm hemen orda. Gittim büyük bir şişe su aldım ve içeri girdim. Güvenlik görevlisi geldi yanıma. "Buyur yiğenim birini mi aradın?" dedi. "Abi ben güreş hocasını arıyordum." dedim. "Şurda antrenör odası var oraya bak." dedi. "Peki abi sağolasın kolay gelsin." dedim. Kapıya yaklaştıkça heyecanım artıyordu. ilk entryde yazdığım gibi çok utangaçtım. Kapıyı tıklatıp içeri girdim. "Ben güreş hocasını arıyordum." dedim. Yapılı biri ayağa kalkıp cevap verdi. "Güreş hocası benim. Sen gurescipanpasın galiba babanla konuştum." dedi. "Evet hocam." dedim. "Gel salona gidelim." dedi.
    ···
  6. 6.
    +2
    Bizim çocuklarla selamlaştık. O gün yattım durdum akşama kadar. Diğer gün idman vardı iyice dinlenmeliydim. Yeni takımlar gelmiş onları almaya gittik aşağıya. Adidas bir ayakkabı. 5 boxer, 5 çift adidas çorap, 2 adidas t-shirt, 1 adidas alt eşofman. Güzeldi.

    Okullar açılacaktı. Simayla artık iyice kesmiştim konuşmayı. Arada burlardaki kızlarla konuşuyordum. Sıkıyordu artık. gibimsonik bir liseye gidecektim. 2 yıl kadar monoton devam etti. Daha türkiyede derecem yoktu fakat 11.sınıfa kadar.
    ···
  7. 7.
    +2
    Telefonun lanet sesiyle uyandım. Ama aklıma Simaya alacağım geldiğinde hemen kalkıp güzel bir kot, üstüme tam oturan güzel bir t-shirt giydim. Evden çıktım bir pogaça aldım fırından yiye yiye gidiyorum gara. Telefonum çaldı. Simay arıyordu. "Geliyorum Simay yoldayım." dedim. "Beni babam alacakmış guresci kusura bakma." dedi. dıbına koyayım dedim içimden. "Tamam ya sorun yok görüşürüz." dedim kapadım direk. 2 ekmek alıp eve döndüm o gün. Uyudum öğlene kadar. Mesaj atmamış bende atmadım. 2 gün sonra izin günüm bitiyordu. Anneme eşyalarımı verdim yıkasın diye. Akşam da bizim çocuklarla buluştuk. Sabah erkenden Ankaraya gittim.
    ···
  8. 8.
    +2
    "Si-simay." dedim. "Guresci" dedi. "Ne yapıyosun burlarda." dedim. "Teyzemin yanına gideceğim. Otobüsü bekliyordum. Sen ne yapıyorsun? Hayırdır." dedi. "izinliyim eve geldim. Sonra görüşürüz o zaman sen otobüsü kaçırma." dedim. "Görüşürüz." dedi. Gittim. Giderken gülümsedi. içime oturdu amk. Eve gittim. Evdekilerle hasret giderdik. Nerdeyse 4 ay olmuştu. Babam:"Baya gelişmişsin lan. Beni yenersin artık he." diyip kahkaha attı. "Yenerim tabi baba hayvan gibi çalışıyoruz." dedim. O gün öyle geçti. Akşam yatağa uzandığımda aklıma Simay geldi. Mesaj attım yatarak. Saate baktığımda 23 sularıydı. Direk cevap verdi."Efendim."

    Havadan sudan konuştuk o gece 1 e kadar. 1 hafta içinde dönecekmiş. Buraya geldiğinde görüşelim dedim. Olur demişti. 1 hafta boyunca havadan sudan mal mal konuştuk. Döneceği gün ben onu alacaktım otobüs garından. Akşam aradı. Biniyorum otobüse diye. "Sabah 9 gibi orda olurum" dedi. "Tamam alırım" dedim. Sabah 8 e saatimi kurup uyudum o gece.
    ···
  9. 9.
    +2
    Aradım aradım açmadı Simay. ikinci maçım yaklaşıyordu. Bende telefonu kapatıp çantamın derinliklerine sakladım. Çalıyordu binler. Maç için ısındım güzelce. Hocam kırmızı mayo giyeceğimi söyledi. ilk maçtan daha çok heyecanlanmıştım. Onu yendiysen bunuda yenersin dedim kendi kendime. Bir maç kalmıştı benim maçıma. Minderin kenarında hazırdım. Bizim çocuklar gelmiş yanıma ısındın mı diye soruyolardı. Onlara hiç cevap verecek halim yoktu. Biri "Güreşeceğin çocuk geçen sene Türkiye 3.olmuş." dedi. Hasssssgibtir diyerek ona baktım. "Eminmisin?" dedim. "Evet. internetten baktım şimdi." dedi. Aha yaraklara geldik dedim. Hocam geldi yine aynı motivasyonu yaparak gönderdi mindere. Çocuk hayvan gibi birşeydi beyler. Gözüm tırstı ilk görünce zaten. Düdük çalındı maç başladı..

    Çocuk çok sakindi. Ben ise heyecandan kendimi gibecektim. Bir kaç fake verdi bana. Hemen yere düştüm arkama geçti. Çırpamadı. 1-0 yeniliyordum. Ayağa kaldırdı hakem. Sol kolumu onun sağ koltukaltındın asmış bekliyordum. Aniden kafakol hareketine girdim tak diye oturdu. 2-1 yeniyorum. Yerde tuşta yakaladım 4-1 oldu. Ayağa kalktık. Çocuk artık zütünü sıktıı bana sağlı sollu giriyor. Ben ise ayakta durmak için çabalıyorum aşırı derece yoruldum. Hoca kenardan bağırıyor: "DAYAN GURESCi DAYAAAN!! HADi OĞLUM HADi KOÇUM!". Ben hocayı duyamıyorum tabi o heyecanla. Skorboarda baktım devrenin bitmesine 25 saniye var. Dayanmam lazım dedim içimden. Kafamı skorboarddan alır almaz çocuk altıma girdi bacaklarımdan tutup omzuna aldı. Havada döndürdü döndürdü üstüme hoplayarak yere attı. Sağ omzu karın boşluğuma girdi. Ben bağırdım tabi hemen acıdan. Sonra bıraktım maçı tuş oldum. Köşelere gittik. Hocası "Aferim oğlum. ismin neydi?" dedi. "Guresci Panpa." dedim. Sonra hocamın yanına gittim. Hiçbirşey demedi. Git otur dedi. "Hocam ismimi niye sordu?" dedim. "Hayırlı olsun." dedi güldü.
    ···
  10. 10.
    +2
    Okulun ağası bizdik. Güreşçi çocuklar. Emre ve ben aynı sınıftaydık. Şubat ayında yıldızlar türkiye şampiyonası grupları vardı. Çok çalışıyorduk. Okulda da ilk iki ders uyurduk her gün. Hayatımız tamamen güreş olmuştu. Aylık paramız da 600ytl olmuştu. Karşılığını vermeliydik. Okuldaki hocalarımızda bildiğinden laf etmiyolardı. Nisan ayı geldi çattı. Hepimiz hazırdık. Özgüvenimiz yerindeydi. Güzel büyük bir otobüsle grupların yapılacağı ile doğru yola çıktık. Tam takım gidiyorduk. Herşeyimiz aynı. Çantalarımız, terliklerimiz, ayakkabılarımız, eşofmanlarımız. Çoraplarımız bile aynıydı amk. Güzel 5 yıldızlı bir otele yerleştirdi hocalarımız. Bizimkiler kola falan almışlar içiyolar odada. Benim 2 kilo vereceğim vardı yiyip içemiyorum tabi. Tartıldım 63 kiloydum. 2. yapılı bendim en iyi rakiplerimin arasında. Tıka basa yemiştim yemekte. Diğer gün güreş günüydü. iyice dinlenmem lazımdı. Uyudum geç olmadan.
    ···
  11. 11.
    +2
    Okulların açılmasına az bir süre kalmıştı fakat hoca daha gelmemişti. Pazar günü hoca aradı. "Oğlum ben artık oraya gelemeyeceğim. Benim yakın dostum sizinle ilgilenecek." dedi. Çok üzülmüştüm. Seviyordum hocamı. Antreman saati geldikten sonra sıkıla sıkıla salona gitmek için yola koyuldum. Ayaklarım adeta bana direniyordu. Gitme diyorlardı. Salona gittiğimde yeni hocamızı gördüm. Tanışma faslı falan derken antremana başladık. Hafif oldu idman. Çıktım eve gidiyorum bizim sınıftan 2 kişiyi gördüm. "Nabıyon lan gurescipanpa." dedi Batuhan. "Antrenmandan çıktım eve gidiyorum siz nabıyonuz?" dedim. "Dolaşıyoruz, hangi spora gidiyon?" diye sordu. "Güreş." dedim. "Gitsen ne taka yarayacak sanki dünya şampiyonu olacan." dedi ve güldüler. Birşey demeden gittim yanlarından. Çok dokunmuştu bana. Olacaktım. Kafaya koydum olacaktım. Hayallerimin arasına onu da koydum. Eve vardığımda mis gibi kokular burnumda süzülüyordu.
    ···
  12. 12.
    +2
    2 Hafta su gibi akıp geçti. Rusyaya yola çıktık. 2000 euro cep harçlığı verdiler. Milli takım elbiseleri giymiştik. Hayallerime ulaşmama az kalmıştı ve bu bir kısmıydı.

    Rusyada çok iyi güreştik. Takımca 1.olduk. Ben 2.olmuştum. Sevincimden ölecem beyler o derece. Arada kızlarla konuşurdum öyle takılmalık olarak. iyice tanınan biri olmuştum. Aileme güzel hediyeler almıştım o parayla. Herşey güzel gidiyordu. Klubümüzde dünya avrupa şampiyonu abilerimiz vardı. Onlar as takımdılar. Beni ve 2 kişiyi artık o takımla birlikte idmana soktular. Çok iyilerdi fakat bende onlar gibi olmak için çok hırslandım. Ve iyilerle yapa yapa insan bir süre sonra kendide iyi oluyor gerçekten beyler. Her zaman sizden iyi kişilerle antrenman yapın. Bu sene böyle geçti. Hiç tatilim olmuyordu. Sabahları koşular akşamları idmanlar. Zaten okulda bitmişti. Üniversiteye gitmemiştim bu sene. Milli sporcu olmuştum zaten hayatım kurtulmuştu.

    Beni o sene milli takıma aldılar yine. Turnuvalarda başarı sağladığım için. Bu takım Avrupa şampiyonasına gidecekti.
    ···
  13. 13.
    +2
    Ülkenin ismini vermeyeceğim araştırıp bulabilirsiniz. Boşu boşuna ifşa olmayalım.

    Takımımız iyiydi. istanbullu da vardı. ilk başlarda gıcık gidiyordum fakat sonradan baya cana yakın olmuştuk. Zaten bir süre sonra zaten bütün çevreniz güreşçi oluyor. Annem hatim indirdi diyebilirim. Benim için ettiği duaları bir ben birde Allah bilir. 2500 euro harçlık verdiler yine. Zaten düşünsenize. Futbolda milli takım avrupa şampiyonasına gidiyor. 2500 euro veriyorlar. Hiç kimse maça çıkmaz değil mi ? Birde bu güreş ne başarılı olduğumuz spor branşı.

    http://www.shazinem.net/o...a-alan-sporcularimiz.html

    isterseniz buraya bakabilirsiniz. Bu yüzden şu sisteme çok kızıyorum neyse konumuza dönelim.

    Ruslar ve Azeriler gerçekten sağlamdı beyler. Zaten biz ve bu 2 ülke ilk üçü alıyorduk hep. Ben ilk tur rus biriyle yaptım. Zorda olsa yendim. Gerçekten çok zorlandım zaten. Ama bu rus sporcular hepsi çeçen. Rusya himayesi altına falan aldı ya. Çok güçlüler bu çeçenler. Çeyrek final maçında ermeni çıktı. Anasını gibtimin oğlunu gibtim attım beyler. Azeriler bana destek çıktı hep. Zaten konuşurduk hep azeri kardeşlerimizle. Severdim hepsini. O maçı da aldım. Ermeniyi savaştan çıkmışa benzettim. Baya vurmuştum. Yarı finalde Azeri biri çıktı. Ona yenildim. Gerçekten çok iyiydi. Bugünlerde görüyorum onu bazenleri. Hala da çok iyi. O finale çıktığı için 3-5 maçı yapacaktım. Gürcüyle yaptım o maçı. Ayağım sakatlandı fakat devam ettim. Kaşım patladı devam ettim. O maçı yendim.

    O güzelim ay yıldızlı bayrağımızı alarak mindirde tur attım. O kadar güzel bir duygu ki.

    Kürsüde istiklal marşımızı okutamadım fakat bunada şükür dedim Allaha. Takımca 3.olduk orda. Derece yapamayan arkadaşlarımızda oldu. Ülkemize döndüğümüzde çok güzel karşılandık. Çicekler, baklavalar, konvoylar falan. Klübüm bana bir adet ev verdi hediye olarak. Güzel villa bir evdi. Maaşım 3500 lira oldu. Devlet 50bin tl ödül verdi.

    Beyler düşünün 19 yaşında bir adet evim 1 adet sıfır arabam vardı.

    Hep böyle devam ettim. 21 yaşında dünya 3.oldum. Artık bütün şampiyonlarla içiçeydim. Nerden nerelere gelmiştim. Ama şampiyon olamadım. Fakat emeklerimin karşılığını fazlasiyla aldım. Üniversiteye gittim. Besyoya. Oraya gidince zaten ip koptu. Sigaraya başladım. Karı kız ortamı falan iyice bozuldum. Antremanlara gitmez oldum. Paramı alıyordum hayvan gibide güreşiyordum fakat çok tıkanıyordum. Artık milli takıma giremiyordum. Üniversite gerçekten bozuyor insanı.

    Eski milli sporcu olduğumdan dolayı üniversitede 1000lira parada alıyordum. Böyle okuyup gittik. Kpssye girmeden direk atandım. Şu an normal bir hayatım var. Güzel sakin bir yerde evim var. Arabam kapımın önünde. Hayatım güzel gidiyor Allaha şükür. Yaptığım işe gelirseniz, orası bende kalsın.

    Eğer evlenip güzel bir evlada sahip olursanız 5-6 yaşında verin gitsin güzel bir spora. Ben pişmanım niye daha önce gitmedim diye.

    Beyler iyi geceler kendinize iyi bakın. Sorunuz falan olursa pmden beklerim.
    Tümünü Göster
    ···
  14. 14.
    +2
    Tartıldım. Kuramı çektim ve öğle arası oldu. Tam 42 kilo gelmiştim. Kilo almış halim bile 42 kiloydu amk. Güreşler başlamıştı. Cazgır 42 kilolar toplasın diye anons etti. Bende gittim er meydanına doğru. Eşlendiğim çocuk mardinli biriydi. 1 senedir yapıyormuş. Neyse hakem bizi aldı. Başladık güreşmeye. Kollarını tuttum demir gibiydi. Kafasıyla oynadım bir kaç kere. O da bana yaptı aynısını fakat çok sert yapmıştı. Bende sinirlendim vurarak el ense çektim. Bu aniden ayağıma daldı. Yere düştük. Arkadan atmaya çalıştı yerdeki çimleri tuttum atamadı. Ayağa kaldırdı hakem. Devam ettik. Ben tek dalıp çiftledim yere düşürürken elimden kaydı belimden tutup attı beni. Sırtım yere değdi. Yenildim. Hocanın yanına gittim hemen. Hiç kızmadı hatta "Aferin oğlum senden bu kadar beklemiyordum. Yeni gelen birine göre gayet iyiysin." dedi. Sevinmiştim lan. içimden ben güreşi bırakmıycam dedim. Sevmiştim gerçekten güreşi. Hoca sevdirmişti. Memlekete dönünce antremanlar ağırlaştı. Daha çok çalışmaya başladık. Çok yoruluyordum fakat babam hırsa getiriyordu beni. Güreşiyorduk babamla, gücüm yetmediği için kafamı halıya sürtüyordu. Bende sinirlenip seni yeneceğim baba diyip odama gidiyordum. O gün hoca aradı. "Gurescipanpa ben Kahramanmaraşa gidicem, geldiğim zaman size haber edeceğim. Arkadaşlarına haber et." Takımın bir nevi kaptanı olmuştum. Hepsine haber ettikten sonra metin2 oynadım o gün.
    ···
  15. 15.
    +2
    Beyler 10 da işe gidecem uyumam lazım. Yarın devam ederiz. Takip edenler yorum atsın da gözüm açılsın biraz. Sanki kendi kendime anlatıyorum. iyi geceler.
    ···
    1. 1.
      0
      pampa hikaye ne zaman gerçekleşiyo
      ···
  16. 16.
    +2
    Sarı minderin içinde kırmızı bir daire vardı. Stadyumun altındaydı salon. Merdiven altı gibi bir yer. Vay dıbına dedim içimden. Hoca "Geç mindere ısının arkadaşlarınla." dedi. Yunus, Enes, Emin, Furkan birde ben vardım. Tahminimce bunların hepsi benden küçüktü. Koşarak ısınmaya başladık. Isınma bitti ben zütümden soluyordum. Koştuğum yoktu hiç. Hoca: "Alışırsın alışırsın." dedi güldü. "Yunus sen sivrisineği al dalmayı göster." dedi. Yunus temel duruşları falan gösterdi. Tek dalma hareketini gösterdi. ilk gün güzeldi. Akşam eve gittiğimde bilgisayar açacak halim yoktu. Biraz televizyon izleyip yattım. Sabah yep yeni bir gün beni bekliyordu. Kalktım direk bilgisayarımı açtım. Saate baktım. 10:38 di. Antremanlarımız akşam üzeri 4te başlıyordu. Antreman saatine kadar metin2 oynadım. Eşofmanlarımı giyip yürüye yürüye gittim salona. Hoca "Oturun ben geliyorum." dedi. Oturduk hocayı bekliyoruz. Elinde topla geldi. "Futbol oynayacaz bugün." dedi. Bi sevindim görseniz. 2 saat kadar futbol oynadık. Fakat oynadığımız futbolda kurallar farklıydı. Vurmak ve çermek takmak hariç herşey serbestti. Bir ara topu aldım forvete kadar çalımladım 2 kişiyi tam kaleye gol atıcam bir an ayaklarım yerden kesildi havada döndüm ve yere çakıldım. 5 saniye şok olmuş şekilde ne oldu diye anlamaya başladım. Hoca pis pis güldü gitti topu aldı. Suplex atmıştı bana. Fakat o zamanlar o hareketin ismini bile bilmiyorum.
    ···
  17. 17.
    +2
    7.sınıfı teşekkür belgesi ile kapatmıştım. Evdekiler alışmış olduklarından artık takdir takdir diye zırvalıyorlardı. Ders çalışmayı da sevmediğimden takmıyordum. Durumumuz çok iyi olmadığından evde takılırdım genelde yaz tatilinde. Memlekete giderdik 1 ay kadar durup gelirdik. Yaz tatilim bundan ibaretti. Babam okulun kapandığı akşam eve yüzü gülerek geldi. Bende metin2 oynuyordum zamanın efsane oyunlarından. "Pazartesi güreşe başlıyorsun." dedi. Hiç sevinmemiştim. Hatta üzüldüm desem yeridir. Daha modern spor olabilirdi diye düşündüm. Futbol falan. "Tamam gideriz." dedim.
    ···
  18. 18.
    +2
    Bitiriyorum beyler bu gece hızlı hızlı geçicem zamanım olmuyor yazmaya. Çalışıyorum, iftardan sonra kız arkadışımla geziyoruz sahur derken zaten gün bitiyor. Uyumaya ihtiyacım oluyor.
    ···
  19. 19.
    +1
    Yalnız acayip sarıyo devam et panpa
    ···
  20. 20.
    +1
    Sabah emre uyandırdı. Aynı okula gidecektik fakat sınıflarımız farklıydı. Yan yanaydık ama. Beraber gittik okula. Ne kadarda güzel bir yer dedim içimden. Sınıfa girdiğim an herkesin gözü üzerimdeydi. Çok heyecan yapmıştım. Arka sıralarda asosyal olduğunu düşündüğüm bir çocuğun yanı boştu. Yanına gidip "Ya-yanın boşmu?" dedim. Salak gibi heyecandan kekelemiştim. "Evet gel gel." demişti. Oturdum. "Sen yeni gelen güreşçi çocuksun değil mi?" diye sordu. "Evet." diyerek güldüm. "Ne oldu ki?" dedim. "Yok birşey kardeş ya çok konuşuldun bende merakımdan sordum." Çocuğun tam bir mal olduğu kanaaitindeydim.

    Sınıfa giren herkes ilk girişte beni kesip yerine geçiyordu. Bende bu durumdan rahatsız olmuştum. Dışarı çıkıp Emreyi buldum. Zil çalana kadar beraber takıldık sonra sınıflarımıza ayrıldık. Sınıf hocasının dersiymiş. Rehberlik dersi. Beni görünce direk yanıma geldi. ismin ne? Nerden geldin? Niçin geldin? tarzı sorular sordu. Bende gayet sade cevaplar vererek cevaplamıştım. ilk gün öyle geçti. Akşam Emre ile antremana gitmek için odaya uğramamız lazımdı. Gittik eşyalarımızı alıp çıktık. Çok ağır bir antreman sonunda ikimiz de bayılıp yataklara yatıp uyuduk o gün.
    ···