Şuku veya çügü siz bilirsiniz . Amac prim değil . Ki amaç prim olsa "dinleyen varsa devam edicem" yazarım amk. Toplamda 2 ya da maksimum 3 part olacak. Rahat rahat okuyun elinizde sigara ve çay ile *

Bir çarşamba günüydü. Telefonumun alarmı çaldı ve uyandım. Okul için hazırlanıp mutfağa gittiğimde kimseyi göremedim. Her gün ailemle karşılaşır ve ben okula gidene kadar muhabbet ederdik. Bu benim için ilginç olmuştu fakat uyuyorlar diye düşündüm ve yola çıktım.

Neden bugün hiç bir ses duymadım ve 1 araba bile hareket etmiyordu? Bekleyeceğim otobüs ve dolmuşun gelmeyeceğine emin oluyordum artık. Son çare evimden bigibletimi aldım ve yola çıktım. Yolda kimse yoktu. En azından birkaç kuş görmek istiyordum ama etraftaki sessizlik bu hissimi bastırıyordu. Okula gitmekten vazgeçtim ve eve dönmeye karar verdim.

Eve girdiğimde ailemi aradım . Bütün odalara her yere baktım fakat dışarıda olduğu gibi evin içindede kimse yoktu. Neler oluyordu ? Dün gece herşey normaldi. Peki ya şimdi ne yapacaktım ?

Komşuları kontrol etmek aklıma geldi. 10 Komşuyu en alt kattan başlayarak zillerine bastım fakat kimse bakmadı. Son çare olarak kavgalı olduğum komşunun ziline bastım ve kapı açıldı. Kim açmıştı bu kapıyı ? Yoksa benden korkuyor muydu?

Iceri attığım ilk adım beni ürküttü. Çünkü zemin bir hayli soğuktu ve üşümeye başlıyordum. Mutfaktaki ocağın açıldığı sesi geldi ve mutfağa yöneldim. Evet ! Orada bir kız vardı ! Bulmuştum birisini ! Fakat neden köpek sesi geliyordu kulağıma ?

Düşünceli anımın tam ortasında iken kız üzerime koştu ve köpek sesi çıkarıyor , hırlıyordu. Hemen evime girdim ve kapıyı kilitledim. Binamıza girenler kimdi ve ellerinde neden silah vardı ? Geldikleri araba tam bir ölüm makinesi gibiydi. Her tarafı kan olmuştu. Belkide beni arıyorlardır diye düşündüm.

Bütün kapıları kırarak yukarı çıktılar. Bir el ateş sesi ve köpek sesi geldi. O kızın öldüğüne emindim.
Sanırım sıra benim evimdeydi. Evet bu tahmin doğruydu. Evimin kapısı kırıldı ve eli silahlı 2 kişi girdi . Saklandığım yerden görebiliyordum. içlerinden birisi "yaşayan insanları kurtarma ihtimalimiz var mı ?" dedi diğerine. Sanırım aradığım insanları bulmuştum ve kurtulacaktım.
Saklandığım yerden çıktığım an bana silah doğrulttular. " Durun lütfen ben onlardan değilim ! " diyebildim. Isırık olup olmadığına baktılar ve beni o ölüm makinasına benzeyen araca koyup zütürdüler. Gözlerimi bağlama ihtiyacı duymadılar. Neden ? Hiç mi şüphe etmiyorlardı benden ?

Lakabı "kaptan" olan birisine getirdiler ve önüne oturttular. Nazik davranıyorlardı fakat korkuyordum ne yapacaklardı ? Ben bunu düşünürken karşımda oturan Kaptan bana şu sözleri söyledi . " Merak etme , canın yanmayacak. Tabi eğer acı hissetmiyorsan! "

1/3 bitti.
2.part akşama.