polonyaya giden panpalar

her şeyden önce, benim kalbim bu şehirde gömülü.. bendeki yeri çok ayrı olan bir şehir, biriciğim patrycja'nın yaşadığı şehir bir kere, aşk nedir bana öğreten kadın yaşıyor bu şehirde, hayatı sevdiren kadın.. bu sebeple beni hayata bağlayan şehir krakow...

patrycja ile eylülde tanıştım, eskiden kıçımla güldüğüm ilk görüşte aşk masalına inandırdı beni, artık masal dedirtmem ama, hakaret kabul ederim... ben hiç bir şeyi içinden tutamayan bir mahluk olduğumdan mütevellit tanıştığımızın ikinci günü dökülüverdim ona, aşkıma onu da kendimi de inandırmam için krakow'a sırf onun için gitmem gerekti ama değdi be sözlük..

varşova'dan bindim trene, indim krakow glowny'de, böyle mi güzel karşılar bir şehir insanı, capcanlı bir alışveriş merkezi olan galeria krakowska'ya çıkıyor tren garı'nın gelen yolcu çıkışı.. orada bir coffee heaven molası verdikten sonra attım kendimi sokağa, yaktım bir sigara, iyilik meleğim de oradaymış meğer, şehrin en düzgün hostelini sorduğum kız oranın resepsiyonisti çıkıverdi... okumazsın, okusan da anlamazsın ana sen bir meleksin anetaswh... neyse efendim, bahsi geçen hostel, atlantis hostel, krakow'un görülmesi elzem mahallelerinden kazimierz'in hemen başladığı yerde, old town'a ve şehir kalesi'ne yürüme mesafesinde. bana mariott'u ya da hilton'u sunsalar tercihim yine bura olur bu arada. hostele yerleşip arıyorum aşkımı, ben geldim diyorum, nası yani diyor, krakowdayım diyorum, susuyor...

old town'da, o tarih kokan meydanda buluşuyoruz aşkımla, ne çok özlemişim seni öpmeyi... şehir onun şehri, gidiyorum peşinden, elim elinde... carpe diem girdiğimiz barın adı; ağırlıkla metallica, iron maiden vesaire çalan, becherovka bulunabilen, harikulade polonya biraları içebileceğiniz güzel bir mekan, yanımda meleğim, carpe diem baby diyor içiyoruz sözlük...

ikinci gün geziyoruz beraber, kaçak göçek biniyorum tramvaylara, müzeler, tarih kokan sokaklar, cennetteyiz evet... cracovia stadının karşısındaki müze mutlaka görülmeli, işte müzecilik bu, bir çok tarihi envanteri deneyebiliyorsunuz, türkiye'deki gibi kavgaya girmeye hazır müze görevlileri yok burada, fotoğraf da serbest... akşam kazimierz'deyiz, mekanın adı alchemia ama bana onunla her yer nirvana...

rüya gibi iki gün, dönme vakti gelip çatıyor, glowny'de beni uğurlayan yine onun dudakları, kalbim krakow'da kaldı.. bir gün, elbet bir gün tekrar gideceğim, tekrar seveceğim seni krakow... kalbimi çaldın evet, ama geri isteyen yok, sakın geri verme olur mu...