Hakkım olan 1 mayıs'ı kutlamak için taksim meydana ve istiklal caddesine giden tüm yolları kapatmışlar. istiklalin parelelinde bir süre girecek yol aradım. bulamayınca vazgeçip tophane üzerinden beşikataşa ineyim dedim. istiklalelin ortasında bulunan heykelin yanından tophaneye inen bir yokuş. oraya geçeyim dedim. baktım insanları oradan geçiriyorlar. yani meydan yönüne çıkmazsanız sıkıntı yok. ben de oraya yöneldim. gülümseyerek tophaneye ineceğim dedim. polisin yanından geçtim az ilerlemiştim ki arkamdan nereye gidiyorsun lan diye bağırdı. çevremi hemen 3 polis sardı. sanki bir şey yapmışım gibi duvar kenarına çekip suçlu gibi arkamı döndürüp üst araması yaptılar. kimliğime gbt me baktılar. yaşımı ve meselğimi sordular. dedim herkes geçiyor bana niye böyle davrandınız dedim. sen bizi sallamadın, devletin polisini hafife aldın saygısızlık yaptın gibi ipe sapa gelmeyen iddaalarda bulundular. ben bunların hiçbirini yapmadım dedim. beni tutacak bir şey bulamayınca git dediler ve geçirmediler. ben de herkes gibi boyun eğip yalvarır gibi geçmek isteiğimi iletsem, onların o kaf dağındaki egoları okşasam geçirirlerdi. hiç bir şüpheli tarafım olmadığı halde tecavüzcüye, hırsıza, rüşvetçiye, katile vs... göstermedikleri tavrı sade vatandaşa bana gösterdiler. şunu anladım bugün. en baştan düz memuruna kadar yetkiyi alan da bir güç zehirlenmesi var şu ülkede. gücü yeten yeteni ezmeye çalışıyor.

o polisler seni orda gibmeliydi

eksileyen amk evlatları bir gün polis tarafından haksızlığa uğradıklarında anlarlar beni. ne polise sövdüm ne saygısızlık ettim. gördüğüm muamele bu.

polisime laf yok

updullah

up up up