36 yaşında bi panpanızım. Vanda polisim ve lojmanda kalıyorum. Güzel bir aileye sahibim Çok sevdiğim karım ve 2 çocugum var.
büyük oğlum(ahmet)5 yasında kuçuk oğlum (kadir)1.5 yaşinda.bi gece hepberaber uyurken karım kadirin ağlamasına uyanmış ve uyanmasıyla salondaki sesleri duyması bir olmuş salondan 10-15 tane çocuğun bağırışması geliyormuş. benimde bir sonraki gün nöbetim var diye ilk başta uyandırmak istememiş ama sonradan çok korktuğu için uyandırdı.Ben uyanmamla şok olmam aynı anda gerçekleşti salondan sürüyle çocuk sesleri geliyordu çok korktum ve işe yaramayacağını bile bile silahımı aldım ve salona doğru yavaş adımlarla yürüyordum kapı kolunu indirdim ve tam o sırada kadir ağlamayı bıraktı ve sonra tüm sesler bi anda kesildi neyse bu olayı fazla üstelemedik ama hep aklımızdaydı. Sonraki gün ben nöbetteyken karım her zamanki gibi çocukları uyuttuktan sonra yatmış ve uyumuş sabah kalktiğinda uzerinde hiçbir kıyafeti yokmuş..
beyler rezleri alın kahve yapıp geliyorum.

Bem eve döndüğümde bana anlattı ve ben iyiden iyiye iyice korkmaya başlamıştım bu meselelerden ama elimden birşeyde gelmiyordu karımı ve çocuklarımı evde tek bırakmak istemiyordum fakat bırakacak kimsem yoktu zaten vanda tanığımız kimsemiz yoktu neyse bigün işten geldim karımla bile konuşmaya çekiniyorum bu konuyu konuşmadıkta gece oldu yatağa yattık ama ikimizde uyuyamıyoruz birbirimiz uyuyomuş gibi yapıyoruz diğerinin içi rahatlasın diye ama ikimizde durumun farkindayız karım bi zaman sonra uykuya daldı ama ben bir türlü uyuyamıyordum bu olayları düşünürken bir çıglık sesi geldi hiç duymamış gibi davranmaya calistim ama hemen ardından bitane daha ne yapacağımı bilmiyordum içimden bildiğim bütün duaları okudum fakat sesler azalmıyordu aksine her geçen dakika artıyordu ne yapsam diye düsünürken..

Varliğinizi belirtin beyler boşa yazmiyim telden yazıyorum bide

Gece 12 den sonra anlatmaya devam edicem beyler

Yattığım yerden tuvaleti görebiliyordum ve en küçük çocugum gece kalkarsa korkmasın diye o lambayı açık bırakmıştık ve ordaki aynayı görebiliyordum en sonunda yataktan kalkıp bakmaya karar verdim tam yataktan doğrulurken aynanin en altinda 70 cm boyunda simsiyah bir silüet vardı kapkaranlıktı görmemle tekrar yatağın içine girmem bir olmuştu kendimi korkak gibi hissediyordum karımı çocuklarımı nasıl koruyacaktım ama elimden hiçbirsey gelmiyordu çığlıklar atmak istiyordum kurtulmak istiyordum fakat olmuyordu.Bir daha doğruldum fakat orda değildi aynadan butun eve bakmaya çalışırken ayaklarımın ucunda olduğunu gördüm ve en son çıglıklar attığımı hatirliyorum uyandigimda sabah olmustu ve hastanedeydim. Durumu yardımcı olabilecek herkese anlattım ve en sonunda bana yardımcı olabileceğini düşündüğüm bir hoca buldum...