iyi kötü o şirkette işlere devam etmeye başlamıştım beyler. işler tıkırında gidiyodu. zaten çok fazla bi gib yaptığım yoktu. şirketin daimi çalışanı değildim. yerimi falan benimsemeye yada kendime göre bi ekip oluşturmaya işte ne biliyim tepedeki gavata ayar vermeye falan çalışarak kendimi strese sokmaya gerek yoktu. er yada geç 6 ay sonra bu cehennemden kurtulacaktım. benim için burası sadece kısa dönem askerlik gibi bişeydi. neyse cezası çekip dönecektim şirketime. banane amk kim ne tak yiyosa yesin benim işim değil diyodum her bir tersliğe. bizim patronun taşakları bu gavatın taşaklarına yetmemişti evet. ve bu çukura düşmüştüm. ve ne yazıkki 6 ay boyunca bu muallaknin şirketinde bu evrakları takmaya çalışacaktım. kovulma yada başka bi korkum olmadığından akşama kadar oturuyodum. sıkıldığımda zaman geçsin diye evrakları takıyodum. zaten gelip benimle daha fazla uğraşarak kaybedecekleri boş vakitleri yoktu. beni oraya attılar. ve evrakların arasında boğulmamı bekleyerek bana büyük bi ceza verdiklerini sandılar. yani yeterli gördüler daha doğrusu. hoş ceza gayet yeterliydi. amk koskoca şirketin yöneticisiyim. şirkette benden büyük taşak yok. fakat kendi projeme sahip çıktığım için başka bi şirketin evrak deposunda vaktim harcanıyodu resmen. tam 6 ay boyunca salak gibi orda duracaktım ve hiçbişey yapamayacaktım. yani 6 ay piyasadan iboyu sürmüşlerdi. zoruma giden tek şey buydu. moralimi bozan tek şeyde buydu. arada sigara molasına çıktığım zamanlarda sevdayla karşılaşıyoduk. bazen ben çıkıyodum. sigara içerken o geliyodu. sigaralarımız bitene kadar sohbet ediyoduk. sonra gidiyoduk. bazen ben geliyodum bakıyodum ki sigara içiyo. gene sohbete takılıyoduk. sevdayla sadece orda muhabbet ediyoduk. ki zaten o da ancak orada kendisini rahat hissedebiliyodu galiba. şirkette başka sigara içen yok muydu bilmiyorum ama orayı galiba sadece ikimiz kullanıyoduk. çok taşaklı bi kızdı yani samimiydi. her gün hergün o karanlıkların içinde loş ışıkta o karılar ve erkeklerin içinde aynı dosyaları görmekten bunalmıştım amk. ilk bi hafta sadece 1 kutu evrak takarak geçirmiştim. ki bu benim en yavaş halimdi. diğerleri üç erkek bi kutuyu üç kızda diğer bir kutuyu bitirememişti bir ayda. amk yerinde o kadar yavaş çalışıyolardı ki anlatamam. huy olmuş galiba bende de bi şeylere düzen getirmek. yada alışmışm demek ki çalışmaya .durunca batıyo amk. ben tek başıma bir kutuyu bir haftada en yavaş halimle bitirdim. onlar üç kişi birer kutuyu bitiremediler amk. böyle de saçma bi işleri vardı işte. bütün gün orada boş boş oturup telefon kurcalamanın nesi güzel geliyo anlamadım. insan sıkılır çalışır. benim şirketimde olacak bunlar dıbına koyarım onların. o kutular 3 gün içinde biterdi amk. bi ara düşündüm. bu şirkete de geldiğimiz belli olsun bi düzen tertip getireyim diye. ama boşver amk benim işim değil dedim. abi oturuyoruz arşivde. herkes işine bakıyo. kızlar aralarında dedikodu yapıyolar. telefonla selfi yapıyolar. instaya falan atıyolar. erkekler kendi aralarında iddaa kuponu falan dolduruyolar. sohbet muhabbet. ben iki grubun tam ortasında bi yerde oturuyorum. sıkılıyorum amk haliyle. dedim dur en azından şu bebelere yanaşıyım. şunlarla biraz makara yapıyım amk sıkıldım. gittim yanlarına napıyonuz beyler dedim. baktım gazeteyi açmışlar. kutuyuda siper ediyolar. amk posta gazetesi almışlar. bi yandan ordaki çıplak karılara bakıyolar. bi yandan iddaa kuponu dolduruyolar. bi yandan maç muhabbeti yapıyolar. amk hiç gelmesem daha iyiydi dedim. gibiyim tek başıma otururken daha az sıkılırım. bu ne saçma insan grubu. bu ne saçma erkek topluluğu amk. ne yazık ki erkeklerin büyük çoğunluğu şu gruba ait amk. hala gazetedeki karı fotoğraflarına falan bakıp azanlar var. hala bahis oyunlarına kafa yorup yarım saat bi kuponu tartışanlar var. hala maç muhabbetine deli gibi konuşup aptal saptal yorumcu havalarında gezenler var. bide sanki bilge kağan sanki pekekent gerile gerile havalı havalı "abi takım bu maçtan önceki gün zaten çalıştı. buraya geldiklerinde yorgun olacaklar yani. ben sana diyorum bak. bu maç alt bitecek. birden bir bu" diyo. amk birden bir üçten beş beşten on bişeyler anlatıyolar kendilerince. oz büyücüsü gibi geliyo bunlar gözüme. nefret ederim böyle ayak takımından. beyler. ganyan, spor toto, şans oyunları, milli piyango, bahis oyunları, iddaa gibi her türlü kumar veya bahis oyunu aptalların işidir. işe güce yaramayan ve aklı bir 15 yaşındaki çocukların aklından düşük olan insanlar bunlarla uğraşır. eğer aranızda şunlara kafa yoran varsa ve hala beni okuyosa Allah kitap aşkına bırakın şu safsataları.

dedim erkeklerden bize ortam çıkmaz. kızlara yanaşayım. onlarda ortaya bi tane video açmışlar. youtube'da bi kız kendine makyaj yapıyo onu anlatıp duruyo. makyaj videosu izliyolar. naber kızlar dedim yanlarına çektim sandalyeyi. kafamı kafalarının arasına soktum ne izliyonuz bakıyım burda fısır fısır heğ ? dedim pis pis. ne izliycez be diye apar topar kaldırdı gülsüm salağı telefonu. şaşırdım amk. lan yoksa pis pis şeyler mi izliyodunuz ha zilliler dedim. diğerleri tabi şakadan anladıkları için gülüştüler sadece. gülsüm denen gerizekalı kezban üf sanane be salak moduna girdi direk. dedim ne bu afra tafra ya ? bu hava niye ? geldim şuraya iki rekat muhabbet edelim diye aptal saptal bu tavırlar nedir ? özel gününde falan mısın dedim. ortam gerildi tabi. herkes buz kesti gene. gülsüm denen gerizekalıda iyice gaza geldi heycanlandı amk. bana bak terbiyeli konuş bak sanane kim ne yapıyosa yapıyo seni ne ilgilendirir falan diye saydırıyo böyle. bende dirseği masaya koydum çenemide böyle elimle tuttum masaya dayanıp. izliyorum sadece. amk tam bir kevaşe varya. hani bu karı mesela sevgilin olsa dert olur sana dert. yani hiç canın sıkılmaz. bi laf verirsin ağzına. o kendi kendine dokuz saat konuşur amk. arada canın sıkılırsa cevap verirsin. bi dokuz saatte ordan konuşur. vir vir vir. bide özürlü gibi bi ses tonu var zaten. tam gel beni gib diye çığlık atıyo yani. bitince böyle ne bakıyosun ? dedi. bitti mi dedim giblemez bi ifadeyle. allahallaaa diyerek arkasını döndü. diğer kızlardan birine eğildim böyle yarı tonda boşver takma dedim. bazı kızlar 30 yaşına kadar çıkamıyolar ergenlikten. dedim. kalktım kendi saldalyeme doğru gidiyodum. ya sabııııır ya sabıııır diye cinlendi bu iyice. bende sinirlendikçe keyifleniyom amk. malzeme çıktı işte ne güzel. amk ayğaa kalktı bu sefer. sen kendini ne sanıyosun dedi. ortadaki kutuyu çektim hemen önüme. ne demek koskoca evran deposunda çalışan elemanım ben dedim. şuna bak ya dalga geçiyosun bide dedi. ya ne dalgası burda çalışmıyo muyum evrakçıyım işte hepiniz gibi ne sancam kendimi dedim. tanıyoruz senin kim olduğunu. burda bize hava basmaya kalkma. insanlarla da dalga geçme. hayır ne diye sana ibo bey ibo bey diye saygı duyuyolar anlamadım dedi. dedim onlar beni tanıyolar biliyolar. o saygıya değer birisi olduğuma kanaat getiriyolar ki diyolar. ondan dolayı yani. küstah dedi. ukaladan başka bişey değilsin. kendini beğenmiş egoist herifin tekisin. haddinden fazla abartıyolar seni. bence işe yaramzsın dedi. bence ağırdan al biraz. beni tanımıyosun. yaptığım işleri bile bilmiyosun. sinirden saydırmana gerek yok çocuk gibi dedim. yaptığın bütün işleri bilmeme gerek yok. ben burası için söylüyorum. büyütüldüğün kadar bi adam değilsin dedi. amk öyle diyince biraz zoruma gitti. ne demek bu dedim. hayır büyütüyolar. amanda ibo bey şöyledir ibo bey böyledir. bilmem neydir. geldin buraya girişte havanı bastın. herkese hava attın patrona gittin atarlandın. geldin buraya. bizden farklı yaptığın tek şey bir kutu evrak bitirmiş olman. ki bizde çalışsak zaten biter o bi kutu evrak. kimse sallamıyo. yani senin hiçbir farkın yok. abartıldığın kadar bi adam değilsin dedi. ya dedim şunu söyleyip durma. hakaret etme aşamasına geçme istersen. sinirlerimi bozmaya başladın dedim. boz be ? boz sinirini mi bozccan neyini bozcaksan boz. napcan işten mi attırıcan beni ? sıkıldım artık. tabi sizin paranız var mevkiiniz var falan diye aşağılık kompleksine bağladı. beyler aşağılık kompleksi olan insan hiç çekilmez. karşısına geçip telafi de edemezsiniz. memnunda edemezsiniz. motive de edemezsiniz. bunlara bi tak yapılmaz. bu mallar kendilerinin düşük mevkiide olduklarını yada bizim ondan üstün olduğumuzu ve bu üstünlüğümüzü ona karşı kullandığımızı falan düşünürler. ve sen altına yatıp taşağınıda yalasan kullanmadığını ve aslında aranızda böyle bi üstünlük olmadığını anlatamasın onlara. inanmazlar yani. aşağılık kompleksi böyle saçma bişeydir. bu anlatıp duruyo ben tamam yeter diyorum. susmuyo daha tamam diyorum hala susmuyo. lan tamam dedim tamam tamam tamam dedim böyle bağırdım. inledi amk arşiv. zaten boş ya yankılanıyo bide. tamam uzatma. dön önüne işini yap dedim. hiç sesini çıkarmadı küsmüş kızlar gibi döndü önüne amk. hareketleri falan yıldız tilbeyi anımsatıyodu. zaten o yüzden ince bi tatlılığı vardı. yoksa ağzını giberdim onun.

ceketin cebinde bu gibi durumlar için kulaklık taşırım. zaten bu şirkete geldiğimden beridir kulaklığı çok sık kullanır oldum. bazen yolda yürürken falan hızlı olmam gerektiğinde kulaklığı takıyorum. yürürken müzik dinlemesi çok iyi oluyo amk. baya hani filmlerde falan böyle adam giderken müzik çalıyo diğer sesler falan tamamen kesiliyo ya. sanki müzik altı bi sahnede oynuyomuşum gibi hissediyorum. havaya girip hızlıca yardırıyorum gideceğim yere. gün içerisinde böyle küçük zevklerim vardır kaçırmadığım. kulaklığı taktım kulağıma. güzelde bi müzik patlattım. karışık modu açtım. hadi bakalım dedim. başladım çalışmaya. evrakları takıyorum ama. beyler bilmiyorum bunu size nasıl anlatırım ama. belli bi zamandan sonra konuşmaladaki estetik, hareketlerinize de yansıyo. eğer playboy olmak istiyosanız , gerekli bi kültüre , bilgi birikimine ve genel kültüre, kısaca adab-ı muaşeret kurallarından bir çoğuna sahip olmanız gerekiyo. bunlar zamanla size konuşmada ve hareketlerde zarafeti ve estetiği getiriyo. babanın tarzında dans eder gibi çalışma vardır. her bir hareket birbiri ile uyumludur. işi sevmek veya sevmemek önemli değil. işi yapıyorum ve yaptığım işi keyifli bi hale getiriyorum. yani dosyayı elinde çevirerek almak mesela, işe getirilecek bi estetiktir. bunu uygulamalı göstermeden anlatamam. ama tabi baba müziğe kaptırdı kendini. bu salaklardan soyutladım kendimi tamamen. ve başladım dosyaya evrak takmaya. bi işe konsantre olduğumda işlerin nasıl bittiğini siz bile anlayamazsınız. izlemesi bile keyiflidir. baba yaparken keyif aldığı için. daha doğrusu keyifli bi hale getirdiği için. gece yarısına kadar orada evrak taktım. gece yarısı şarj %15 olunca benim telefon uyarı veriyo. dırıdırı falan diye uyarı verip müzik kesilince, ya vay amk noldu ki sana diye telefonu cebimden çıkarıp baktım ki saat yarım olmuş. vay amk dedim. bi baktım odaya. bu gavatların hiçbirisi kalmamış. amk karnım acıkmış falan. hay ecdadını gibiyim kaç saattir evrak takıyom lan ben dedim. resmen saatlerdir evrak takıyorum. baktım ilk kutuyu bitirmişim. ikinci kutuya başlamışım. yarıya gelememişim. uu beybiii dedim ve çıktım odadan. bi yemek söyleyim dedim ama gece açık olan çok az yer biliyorum amk. yukardaki mutfağa gittim. amk her tarafın ışıkları kapanmış tabi. kimse yok şirkette. bi tek ali dayı var. mutfağa gittim. baktım dayı orda televizyonun karşısında uyukluyo. bu arada ali dayı oranın herşeyi gibi bişey. geceleri bakımını yapıyo. genel temizliğinden falan sorumlu. sürekli olarak orda mı yaşıyo bilmiyorum ama mutfaktan o sorumlu yani. o kadarını bilmiyorum. televizyon dediğim de böyle salonda televizyon karşısında uyumuş sanmayın. mutfakta duvarda çakılı bi televizyon var. genelde çay salonlarında şirketlerde olur. bi tane kanal vardır hep açık durur. o televizyonun kumandası kimde kimse bilmez. çay alırken gelir orda biraz tv izler çalışanlar. 5-10 dakikalık kafa izinlerinde falan kullanılması içindir. motivasyonu tazelemek amaçlı. ayrıca tabi ofislerde falan led tv ler var oralar ayrı. ayrıntılara girmediğim için her taku anlatmıyorum. ali dayı orda ne iş yapıyodu o saate kadar bilmiyodum ama uyuyakalmış amk tvnin karşısında. vay amk meğer bundaymış kumanda dedim. göbeğinin üstünde duruyo. o kumandaya her zaman hasta olduğumdan atladım direk. sessizce göbeğinin üstünden kaldırdım. amk bak o kadar çay koydum. şangır şungur bardak aldım ordan. ketıla su koydum. o su fokur fokur kaynadı. bardağa şeker attım. az da olsa şıngır şıngır karıştırdım. ordaki püskevitlerden birisini açtım çatır çutur. yani şu kadar ses çıktı uyanmadı herif. göbeğinin üstündeki kumandayı hafifçe havaya kaldırdım. kumanda kendinden gitti ya. tam bir ev babası amk. hemen apar topar kalktı hı ne ? kim var orda? kimsin sen diye telaşla böyle. yavaş ali dayı yavaş çayı döktürecen yavaş dedim amk. haa sen miydin ibo pardon dedi. amk bu ev babalarında böyle bi huy vardır beyler. fabrika çıkışlarındaki bir özellik galiba. tv karşısında uyuyakalıyolar. ve o televizyonun sesinden rahatsız olmuyolar. yemeğe çağırırsın duymuyolar. yanlarıında gürültü yap bağğır çağır gitar çal top at. rahatsız olmaz uyanmazlar. ama o kumandayı uyurken yanlarından al. yada kanalı değiştir. hemen zıplıyolar amk. neden böyle bilmiyorum. ama böyle.

hayırdır ali dayı sen napıyon burda dedim. toparlandı biraz. avrat almadı mı yoksa seni eve dedim. yav hiç sorma ibo tartıştık biraz dedi. noldu dayı gene ceviz kırmaya mı gittin dedim. ne cevizi olum. fındık bile kıramıyoz artık biz bizden geçti o işler hohohoho diye güldü gene. sakallarını kaşıyarak kalktı. benim ikinci bardak çay için ayırdığım suya çöktü. kendine bi çay aldı amk. düğün mevzusundan mıdır nedir karıyla takışmışlar. birinin düğünü varmış. karı çeyrek mi alalım demiş yada altın mı alalım demiş bişey demiş. buda yok ille para takalım ne gerek var falan diye zorlatmış. amk karıyla ne tartışıyosun bu konularda. verecn istediğini susacak. başına niye iş alıyon ali dayım dedim. para mı var amk dedi. e dayı başka yapacak bişey yok dedim napacan. al noldu şimdi dedim ? işte sen hep böyle yapıyon da herşeye para buluyon benim dediğime gelince para yok diyonda hiç istediğim gibi olmuyo sırf ben böyle dedim diye yapmıyon ben demesem yapardında bilmem neyde diye vir vir vir başladı. beende çıktım buraya geldim napıyım dedi. biraz kafa dağıtıp gidecektim uyuyakalmışım dedi. iyi etmişsin dayı dedim. e sen napıyon yiğenim burda bitmedimi işin dedi. orda biraz böyle muhabbet ettik çaylar bitene kadar iyi oldu amk bana da hem midem kazındıydı bi püskülüt falan bişeyler yedim. çay içtim. hemde kafam dağıldı biraz ferahladım. iyi hadi dayı ben iniyom tekrar görüşürüz dedim. indim tekrar aşağıya. biliyosunuz babanın bünyesi sabahlara kadar çalışmaya alışık. o yüzden zorlanmadım. telefonu şarja takmıştım. ali dayıyla muhabbet esnasında müzik dinleyebilecek kadar dolmuş. ki artık zaten kulaklığa ihtiyacım yoktu. herkes gittiğine göre şarja takılmış telefonumda var hazır. verdim coşkuyu son ses. ama bir çalışıyorum öyle böyle değil. sabaha kadar o ikinci kutuyu da bitirdim. sabah geldiklerinde ben hala çalışıyodum ama belim melim ağrımaya başlamıştı artık. boş kutularıda zütürdüm gülsüm gerizekalısının önüne bıraktım. üçüncü kutuya başlamış dörtte birini takmıştım. kutu diyince aklınıza küçük salça kutuları falan gelmesin market kutuları gibi. koca koli beyler. yani bir kolinin içerisinde bin den fazla evrakvar. kaç bin Allah bilir. abartmayayım da yani binden fazla olduğu kesin. epey büyük yani. bir gün içerisinde yani tamamen bir gün 24 saat içerisinde 2 koliyi bitirip üçüncüye başlamak takdir edilesi bi hız yani. ordakiler 6 kişi tam kapasitede çalışsalar yapamazlar bunu. çünkü yetenekleri yok amk. hızları yok. işi bilmiyolar.

saate baktım. bu gerizekalılar da işin başına gelince sıkıldım zaten ortam baydı. yanlarında çalışmak istemiyodum. ki ben adam akıllı bi ekip olsun sabahtan akşama kadar beraber çalışıyoruz sonuçta keyifli bi atmosfer yaratalım diye muhabbet kurmaya çalıştım. aptal saptal triplere girerek o şansı kaybettiler. neyse programımın zaten bir hafta falan ilerisindeyim kalanını daha sonra takarım kolay gelsin size dedim çıktım ordan. dışarıya sigara içmeye gittim. ali dayıdan çayımı alıyodum ki baktım ilerde bi topluluk var. bi sesler falan yükseliyo. o tarafta çalışma masaları falan var. çalışanlar oturuyolar. filmlerde görmüşsünüzdür karma bi şekilde dağıtılmış strafor gibi aralara çekilmiş bariyerlerle bölünmüş ufak ofisçikler verirler. masalar bilgisayarlar sandalyelerden oluşan. herkes orda çalışır kendi alanında. o bölümde işte. noluyo la orda kavga mı var dedim. gidiyimde seyrediyim biraz diye çayımı alıp oraya doğru yöneldim. beş altı tane kadın toplanmışlar. karşılarında da bizim şirket müdürü yavşak var. onlara bağırıp duruyo. ama nasıl bağırıyo. bağırdığı kadınların bi çoğu anası yaşında gavatın. öyle böyle değil. "aptal saptal bahaneler uydurmanız için mi para veriyorum ben size he ? burdan para kazanıyosunuz. şu lanet olası raporları getirmeniz için para veriyorum. hayır bi rapor işini dahi beceremiyosanız ne diye burdasınız ki ? arkanızı toplamaya başka bi eleman daha mı alayım ? " falan diye yardırıyo. amk cinlerim tepeme çıktı gene .biliyosunuz baba böyle şeyleri sevmez. ama kendi kavgam olmayan yerde de kahramanlık yapmanın alemi yoktu. senin işin değil ibo dedim. bunlar senin işin değil. burası senin işin değil. sabret. bu adamı sen adam edemezsin. bu senin işin değil diyerek döndüm ordan arkamı. amk sinirlendim ama. bi yandan kendime yediremiyodum. bu zamana kadar hiç bi haksızlık karşısında susmadım. fakat burada durabildiğim kadar uslu durmak zorunda olduğum için ses çıkarmamam gerekiyodu. ve o gibtiğimin herifiyle ne kadar az takışırsam benimle o kadar az uğraşırdı. ve şu altı ay o kadar kafam rahat geçerdi. o yüzden bu muallakyle uğraşıp başımı daha fazla ağrıtmak istemiyodum. döndüm terasa doğru giderken bağırdığı kadınlardan bi tanesi ağlayarak koştu gitti yanımdan lavaboya doğru. ama ne biçim ağlıyo. arkasından da bizim sevda çıktı kapıdan karıya yetişmek teselli etmek için ama. karı durmadı. oda çaresizce kaldı yanımda böyle. ben terasın kapısını açtım. kafamla çağırdım gel diyerek. üzülerek geldi oda. çıktık sigaraları yaktık. noluyodu orda dedim.

karşılaştığımız bi projemiz var. daha doğrusu bi dava. finansal hareket içerisindeki bazı kalemlerin karşıt incelenmesi için rapor istedi patron muhasebedeki o gördüğün kadınlardan. fakat istediği raporları oluşturabilmek için o kadınların hepsinin 24 saat boyunca çalışıp bi yığın evrağı incelemesi gerek. ki gene de çok zor yani istediği raporları oluşturmaları. 24 saat çalışıp kolilerce evrakı inceleseler bile yetişmeyebilir. üstelik o ağlayarak giden kadının da geçen haftalarda babası vefat etti. cenaze işleriyle falan uğraşmak için izin aldı. patron en fazla 3 gün izin verebilirim diyerek sadece defin ve veraset işlemlerini yapacak kadar bi süre tanıdı. kadının yas tutmasına bile müsaade etmedi. o pgibolojiyle gelip burda hala işini yetiştirmeye çalışsa da evraklar bitecek gibi değildi zaten. en sonunda yetişmedi. aslında hala bi kaç gün var fakat. yapmaları imkansız. patronda bunu bildiği için bugün durumu sormaya geldi. raporların hala hazır olmadığını ve olmayacağını anlayınca da. dedi sustu. bastı kalayı demi dedim. yani der gibi kaşları falan kaldırdı. sigaralardan çektik bi nefes. amk aklımdan geçirdim bi an. dedim ben hazırlayım raporları. ben halledeyim. evrak işini biliyorum. önünüze yığınla evrak koyar bu evrakların içinden çıkmanızı isterler. vergi dairesi yada karşı inceleme yapan yeminlilerle uğraşır durursunuz. çoğunlukla avukatlar size bunları gönderirler. karşı şirketlerin salakça bi işi yüzünden sahte faturası olur sahte imzası olur bilmem neyi olur mevzu vergi dairesine taşınır. vergi dairesindeki müfettişler inceleme isterler. dosyaları getirin evraklarınızı kontrol edicez derler resmi bi dille. patronda evrakların içerisindeki diğer yalan yanlış kalemlerin incelenemesini yada görülmesini istemediği için gidecek bütün evraklarını önünüze serer. ve bazı raporlar ister. sizde o yığınla evrakı teker teker inceleyip kalem kalem rapor hazırlamak için uğraşırsınız. hatırlarsanız daha önceden benzer işler yapmıştım. ki benim için çokta zor bi işlem değil. vakit alırdı sadece. fakat imkansız değildi. kafamdan kuruyorum böyle. en sonunda dalmışım. senin işin değil ibo. senin işin değil dedim. amk sesli söylemişim bi an efendim ? dedi sevda. pardon ya sesli düşündüm bi an dedim. ne senin işin değil dedi. ya dedim raporları bi an ben hazırlayım dedim. kadınların haline acıdım yani üzülmelerini istemem. sonuçta o şerefsiz patronunuz gereksiz yere üzüyo kadınları. haksızlığa karşı susup oturmak tarzım değil. ama benim işim değil bu. buna karışmak o gavatla savaşmak istemiyorum. 6 ayım bitsin gidiyim diye sabrediyorum dedim. doğru düşünmüşsün dedi. zaten yetiştirebilmen imkansız dedi.

imkansız kelimesi garip bi şekilde şevklendiriyo beni biliyo musun dedim. ahahaha diye güldü. valla hiç heveslenme şampiyon. üç gün içerisinde o kolileri inceleyip bi rapor oluşturman güçlü bi ekiple bile zor. kaldı ki bi başınasın. imkansız. dedi. ikinci defa imkansız dedin. galiba bu raporları benim üstüme yıkıp işten kaytarmayı planlıyosunuz dedim. güldü. evet hepsi büyük bi planın parçası. sırf bu raporlar için diğer şirketten seni buraya getirttim. herşey oyunun bi parçasıydı diye kravatıma falan asıldı trollüğüne. güldüm bende. şaka bi yana. gerçekten şeyapma sen. olan oldu. dediğin gibi senin işin değil. dedi sigarasını söndürüp gitti tekrar içeriye. imkansız kelimesine karşı bi gıcığım var beyler. gib beni der gibi bağıran huurlara benziyo. imkansız lafını duyunca o iş benim beynime kazınıyo amk. takıntı haline geliyo. o işi yapmam lazım oluyorum direk. ama dediğim gibi. benim işim değildi. buna karışmamalıydım. üstüme vazife değildi. sigara bitince içeriye girdim şirkette biraz dolaşmaya başladım. böyle teker teker geziyorum. burası neymiş. ha burası tuvalet. bura ney ? bu oda da günübirlik evrak odası gibi bişey galiba. burası ? ha merhabalar. sizin odanız mı ? ibo ben. flalan diye odalara bakıyorum böyle tek tek. koridorda yürüyorum böyle. ulan ilerde bi odadan sesler gelip duruyo vıcır vıcır. kapıda aralı. noluyo la orda dedim. kapıyı inceden araladım. gözümü soktum o aralıktan. bi baktım. gibik patron odadaki karıya yavşayıp duruyo. orda zütünü mötünü elliyo. hayır karınında gönlü olsa neyse diycemde. bırakın selim bey. lütfen yapmayın selim bey falan diyip duruyo. amk kapının kolunu sıktım sinirden. baya baya taciz ediyo gavat. kapının kolu gıcırdayınca muallak irkildi. görmedi beni orda. durunca bi anda apar topar kapıya doğru yollandı. bende kapıyı bırakıp arkamı döndüm gitmeye başladım. kapıyı açtı dışarıya çıktı. ben koridoru yarıladıydım. heey diye bağırdı bu. giblemedim. ibooo bak buraya diye bağırdı. durdum. kafamı çevirmedim. sen ne arıyosun burda dedi. döndüm elimde çay bardağıyla. çay içiyorum gördüğün gibi dedim. ne geziyosun bu tarafta ? senin yerin aşağıda değil mi dedi. sorgular gibi. canım sıkıldı. eğlenceli bişeyler arıyodum dedim. sen ne arıyosun burda ? senin yerin yukarda değil mi ? sende mi eğlenceli bişeyler arıyosun dedim. kapıyı kapattı. hızlı adımlarla yanıma geldi. kolumdan tutup beni çekiştirmeye başladı gel buraya diye. soteye çekti. ne ima ediyosun sen dedi. bişey ima etmiyorum. çay almaya geldim. çayımı aldım. sigara içtim aşağıya iniyorum dedim. bana bak dedi. kolumdan tuttu. bardağı kenara bıraktım. bende bunun kolundan tuttum. sen bana bak dedim. ittirdim bunu duvara sırtını çarptı. bak dedim. ne yapmaya çalıştığıının farkındayım. ne tak yediğinle de zerre ilgilenmiyorum. benim işim değilsin. 6 ay şurda vakit geçiricem. patronla olan anlaşmanızın benim üstüme düşen kısmını yerine getiricem. her ne kadar senden tiksinsem de sana bulaşmamak ve ellerimi kirletmemek istiyorum. o yüzden beni tehdit ederek iyice kaşınma istersen. benim işim değilsin. anladın mı beni ? şimdi git ne yapıyosan yap. ilgilenmiyorum dedim. ve arkamı dönüp indim aşağıya. ama iyice içime dert olmuştu. amk çocuğu hem çalışanlarına köpek çekiyodu. hem artis artis ortada geziyodu. hemde çalışanlarını taciz ediyodu. amk yerinde iyi bi dersi ve cezayı hakeden birisi varsa oda oydu aslında. ama gel gör ki ihtiyar bizi salak bi anlaşmaya bağlı bıraktı. elimi kolumu bağladı. o yüzden bi gib yapamıyodum. sabrediyodum. benim işim değil diyerek kendimi hep geri çekiyodum. ama ne zaman patlak verecekti dur bakalım.