bende çayım ve sigara geri döndüm. bölünmüş zevkimi yarım yamalakta olsa tamamladıktan sonra tekrar içeriye geçtim. çocuklara seslenecektim ki işiniz bittiyse gidelim demek için benim telefonum çaldı bu kez. baktım bizim kocaoğlan arıyo. açtım telefonu efendim hafız dedim. ibo ne yaptın sen dedi bitkin bi sesle. hayırdır noldu dedim. olum ne deyim sana bilmiyorum ki ne yaptın adamlara niye saygısızlık ediyosun dedi. dedim patron benlik bi durum olmadığını kendinde biliyosundur. adamlara umarım gereken cevabı vermişsindir dedim. beni savunmasını bekliyodum. yani adamlar beni şikayet etmek için patronu aradıklarında siz ne diyosunuz lan amcıklar ibo kimseye yanlış yapmaz. eğer telefonu kapattıysa siz bi tak yemişsinizdir ne yaptınız lan benim çalışanıma dıbınıza korum hepinizin diyerek beni savunmasını bekliyodum. ama tabi bu tür durumlarda genellikle para konuşur. patron lansmanı bitir. işlerini toparla. eşyalarını toplayıp derhal ofise gel dedi. istanbuldaki ofisi kastediyo tabi. o muallaklerin şirketteki. peki tamam dedim. bilgisayarımı falan kişisel eşyalarımıaldım. bebelere de dedim siz biliyosunuz programı. aynen devam edin. benim şirkete gitmem lazım. zaten diğer hedefe gidip otele yerleşip kalacaklar yani. bi tak yapacakları yok. bi kaç gün sonra diğer lansman yapılacak. dedim gidiyim de şu gibiklerin haddini bi bildiriyim bakalım. neymiş dertleri. gittim şirkete. girdim danışmaya sordum nereye geçiyorum dedim. efendim ? dedi aptal sarışın. baktım buna. beni tanıyo musun dedim. kusura bakmayın çıkaramadım dedi. çıkartayım ben dedim. senin patronunla görülecek bi hesabımız olduğu söylendi onun için geldim. nerde bekliyo göbekliler beni dedim. yanındaki arkadaşına baktısaf saf. baktım bu aptallarla uğraşarak zaman kaybediyorum. danışmanın arkasına geçtim. efendim napıyosunuz buraya giremezsiniz falan çekiyolar bana. sarının yanındaki karabaşa sordum patronun dahilisi kaç dedim. 27 dedi. kaldırıp telefonu çevirdim. açtı bu söyle diyerek. sen söyle nereye geliyim dedim. sende kimsin be dedi. beni çağırmadın mı lansmanı bırakıp geldim. söyle nereye geliyim napıyoruz dedim. telefonu kapattı. bende kapattım. danışmanın önüne geçip dikilmeye başladım. üst kattan tıkır tıkır geldi rugan ayakkabılarıyla. merdivenlere yarıya kadar inip eliyle gel diye işaret etti. çantamı yerden alıp merdivene yöneldim. çıktım üst kata. takip ettim arkasından. hiç konuşmadım. bu burnundan soluyo amk. üst katta beni bi toplantı salonuna zütürdüler. baktım üç dört tane ortak dizilmişler. salak salak benim sunumlara bakıyolar bilgisayardan. benim sunumu görünce anladım hemen. yetiştirmiş bizim yavşak. mail atmış galiba bunlara. bizim patronda diğer koltukta oturuyo. gittim bunla tokalaştım sadece. hacı naptın diye. geçtim oturdum bi köşeye. beni karşılarına aldılar. bilgisayarın ekranını bana doğru çevirip eliyle slaytı gösterdi. elimi iki yana açtım ee ? dedim. bi terslik görüyomusun ibo dedi. hayır göremiyorum dedim. sence bu burada beraber izleyip onay verdiğimiz slayt mı dedi. sadede gelin lütfen dedim. sen böyle bişeyi nasıl yaparsın diye başladı bu saydırmaya. birincisi bana saygısızlıkettin. sen kim olduğunu sanıyosun da bana karşı böyle ahlaksızca konuşuyosun ha ? kimsin de bana karşı telefonu kapatıyosun. hayır bide slaytı değiştiriyosun. bizim iznimiz olmadan nasıl böyle bişey yaparsın ? şu saçmalığa bak. şu gerizekalı fotoğraflara bak. şunlara bak dedi vurdu ekrana laptop düştü yere. sinirlendim amk. ama hiç taviz vermedim. sonuçta patronda orda. ve efendiliğimden taviz vermek istemiyorum. onu ele elaleme karşı mahcup etmek hata olurdu. o yüzden o yavşaklık yapsada ben genede sinirlenmiycem dedim. bu saydırıyo da saydırıyo. ben dayanamıyorum amk kuduruyorum yerimde. patrona doğru baktım. oda boynunu bükmüş. böyle alttan bana baktı. işaret parmağını kaldırdı. sakın yapma der gibi. dua et benim şirketimde değilsin dedi. şahsen altımda çalışan birisi olsaydın çoktan kapının önüne koymuştum seni dedi. baktım bunun suratına. önümü ilikledim. ayağa kalktım. patronda irkildi amk. bi şey yapacam sandı. ama tir tir titriyo amk koca adam nolur bi delilik yapma diye. baktım suratına dik dik. bitti mi dedim sakin bi ses tonuyla. gülerek arkasını döndü. ortaklarla bişeyler konuştu. ayakta beklemeye devam ettim. sonra tekrar bana döndü. bundan sonra projenin başında değilsin. şirketine dönüp istediğin işinle ilgilenebilirsin. fakat burdan sonra lansmanları da projeyi de satışıda her bir parçayı sadece bizim şirketteki elemanlar halledecek anladın mı dedi. orda ipleri kopardı işte. ileriye doğru bi adım attım. patron kolumdan tuttu. diğer elimle patronun elinden tuttum. iki şap şap yaptım eline merak etme bende der gibi. çekti elini. beni kontrol altında tutamayacağını oda biliyodu. bunun yüzüne kadar yaklaştırdım suratımı. burnumuzun ucu birbirine değecekti neredeyse. tok bi ifadeyle anlamadım dedim. bi adım geri çekildi. ben hiç istifimi bozmadan durdum orda. ne demek anlamadım ? gayet açık. çık. defol. şirketine dön. burdaki işin bitti artık dedi. parmağımı kaldırdım sus der gibi. dedim bi dakka. bi dakka dur. sabahtan beri sen konuşuyosun ben ağzımı açmadım. birincisi ben burdaki ortaklarda dahil projede sermaye sahibi olan hiç kimseye saygısızlık etmedim. aksine karşı şirketinizin projenizin baş adamı olan insanı arayıp siz bana size ve şirketinize hiç yakışmayan bi üslupla hakaret ettiniz ve aşağıladınız. aynı üslubuda sürdürüyosunuz. bana burda saygıdan yada ahlaktan bahsetmeyin. hala da ahlaksızlığa ve saygısızlığa devam ediyosunuz. bunların hepsini sineye çekebilirim. evet size göstermeden slaytın bazı bölümlerini değiştirerek insiyatif almam belkide fazla düşüncesiz bi hareketti. hata bile denebilir. kabul ederim. tamam. ama aylarca ellerimle büyütüp nihayete erdirdiğim projemin alkışını bi başkasının toplamasına müsaade etmeyeceğim dedim. ellerini yana doğru açtı. bunu o slaytı değiştirirken düşünecektin delikanlı. kendi kafana göre hareket etmeden önce düşünecektin dedi. ne konuşuyosun hala dedim buna. biraz önce sana müsade etmeyeceğim dedim. tam olarak neresini anlamadın dedi. bu senin verebileceğin bi karar değil dedi. yüzüne baktım gülümsedim. inan aksi de senin verebileceğin bi karar değil. hadi yiğitsen uslandır beni dedim. baktı suratıma boş boş. bi kaç saniye öylece kaldık sessizlik oldu. diğer ortakların yüzüne baktım. kimsenin diyecek tek bi sözü yoktu. patrona baktım. patron dedim. selamımı verdim. müsaademi aldım. odadan çıktım.

dıbına koyduğumun çocukları aylardır köpek gibi çalıştığım projenin başına başkasını getirecekler. bütün işlemlerini benim yaptığım at gibi peşinde koşturduğum işi o yavşak herif çıkıp aptal aptal sunumlarıyla şöyle yaptık böyle yaptık diye sahiplenecek. kimse iboyu ve yaptıklarını bilmeyecek. aksine o yavşağı ve anlattıklarını bilecekler. yedirir miyim lan ben kaç aylık emeğimi amk. döndüm tekrar. bunların gideceği yerleri biliyorum. otelde zaten daha önceden yerim ayrılmıştı. ama artık oraya gidemezdim. çünkü büyük ihtimalle ya yerimi iptal ettireceklerdi. yada orda olduğumu öğrendikleri anda peşime adam takıp girip sabota etmemi engelleyeceklerdi. fakat tabiki babayı bunlarla yıldıramazlar. gittim. ilk otobüsle ertesi gün sunumun yapılacağı yere kadar gittim. biraz zor aldı arayıp bulmak ama. gece vakti bide. insan da yok amk. araştırıp buldum. mekan gene aynı minvalde bi mekan. üst katlarda. binanın görünürde bir tane girişi var. ama o kapıdan mümkün değil beni içeriye sokmaz bu gavatlar. orası aşikar. başka bi yol bulmalıydım. sağına soluna çevresine baktım biraz. güvenlik farkedene kadar çevreden inceledim. fakat yok yani binanın başka bi girişi gözükmüyodu. yapabileceğim tekbişey vardı. oda kılık değiştirmek. hangi kılıkta, nasıl bi şekilde geçecektim o kapıdan bilmiyodum. yakınlarda bi otele gittim. bi oda aldım kendime ve yatağa uzandım. kolumu başımın altına alıp düşünmeye başladım. bütün bir gece planımı düşündüm. aslında plan kısmı sadece ve sadece kapıdan geçene kadardı. vakti zaten az kalmıştı. gece yarısını geçeli çok oldu. ertesi günsunum olacaktı. ve benim derhal uyumam lazımdı. amk sabaha kadar plan yapıyım uyumadan gidiyim falan derdim normalde ama eğer uyumazsam gözler mözler haşat olur bi de yorgun argın amk sunum mu yapılır millete. dinç olmam lazım enerjik olmam lazım. zinde olmam lazım. neyse abi. ertesi gün oldu. ben sunumdan tabikide 3-4 saat önce kalktım. ilk olarak aklıma gelen plan taktik maktik yok bam bam bam dı. oraya gidecektim. güvenlikten geçecektim. içerde insanlardan davetiye yada kimlik alıp bakıp kontrol eden kızlardan bi tanesiyle kısa çaplı bi muhabbet edecektim. kızı orda iki güldürüp muhabbet ettikten sonra çapkın bir eda ile içeriye doğru süzülecektim. aklını alıp uzaklaşacaktım içeriye kaynayacaktım kalabalığa. ve sonra uygun anda tıpkı o yavşağın bana yaptığı gibi kalabalık sahnede onu beklerken sahneye fırlayıp sunumu devralacaktım. vakit erken olduğu için biran önce içeriye girmek istiyodum. tabiki kalabalık henüz gelmemiş olacaktı. kalabalığın içinde çok daha çabuk kaynayabilirdim. şansım giderdi. ama eğer ki ters giderse o zaman işler düzeltmek için çok az zamanım kalacaktı. o yüzden şansımı erkenden denemem lazımdı. ne kadar erken geçersem o kapıdan o kadar rahatlayacaktım.

neyse abi takımları çektim hemen. güzelce saçları maçları hallettim. tipimi falan düzelttim bi güzel. elimi ayağımı yıkadım. hazırlıklarımı tamamladım. mis gibiydim amk jilet gibiydim. öyle de bi zütüm kalkmış ki. aynanın karşısında kendimi dolduruyorum. hadi olum. ibosun lan sen. yaparsın amk sen hangi kızı istedinde zütürmedin ki amk. halledersin olum sen. lan her zaman yaptığımız şey işte amk ya. germe bu kadar rahat ol hadi. gidip şunların dıbına koyalım falan diye konuşuyorum kendimle. çıktım otelden. anahtarı falan bıraktım resepsiyona. yardırıyorum salona doğru. zaten yakın. güvenliğe geldim çok geçmeden. kafamda kuruyorum. şimdi daha hazırlıklar yapılıyodur. muhtemelen beni almazlar. resepsiyonda bekletirler. bende o sırada resepsiyondaki kızlarla muhabbete dalarım. üç aşağı beş yukarı derken içeriye bi şekilde sıvışırım falan diyorum. zaten beni tanıyan ne kadar adam varsa şuan yukardadır sunum yapılacak salonda at gibi koşturuyodur falan diye düşünüyorum. güvenliğe kendimi tanıttım. merhabalar işte lansman için geldim ben dedim. öyle mi dedi kel kafalı bin. beyefendi sunumun yapılmasına ortalama 4 saat falan var dedi. hadi ya. bana demekki yanlış mail gönderdiler dedim. çünkü şirkette okurken biz ortaklarla beraber burada buluşacaktık. yada sonradan bi düzeltme maili geldi ama bitek ben farketmedim galiba. hay aksi falan yapıyorum böyle. e dedim ben buraları da bilmiyorum napıcam şimdi dört saat dedim. bilmiyorum der gibi elleri falan kaldırdı böyle. öfff dedim demirlere yaslandım beklemeye başladım. ulan 5 dakka durdum yok. 10 dakka durdum yok. sınırını zorluyorum huur çocuğunun. iyice tırssın benden de ayakta bekletmesin falan diye. arada telefonu alıyorum elime böylebi yerleri arar gibi kulağıma zütürüyorum. diyorum ki kapıda bekliyorum kaç saattir bu ne biçim bi terbiyesizlik hayır böyle bişey olacaktı madem en azından lobide bekleyeyim. saçmalığa bakar mısın bu ne sorumsuzluk falan diye bağırıyorum böyle. iyice tırsıyo dangalaklar. olum bilmiyolar haliyle. o kapıdan yüz kişi geçecek amk bi kaç saat sonra. kimi bilmem nerenin müdürü kimi bilmem nerenin ceo su kimi şirket sahibi kimi holding sahibi. yani bi yamuk yapıp işlerinden olmak istemiyolar haliyle. kel utana sıkıla geldi. yuttu zokayı. beyefendi isterseniz içeriye geçip lobide bekleyin böyle ayakta beklemeyin. arkadaaşlar size içecek bişeyler söylesinler. en azından vakit geçirirsiniz dedi. baktım şöyle sağa sola. iyi peki dedim memnuniyetsiz bi şekilde. içeriye geçtim. resepsiyonun karşısında oturmaya başladım. tanıdık biri gelmesin diye dua ediyorum. hele hele o prenses denen yavşak gelirse ağzını bununu kırardım amk. kimseye görünmeden içeriye sızmam gerekiyodu ama. resepsiyonda birileri vardı amk. yanaştım biraz. amk bi de ne görüyüm. resepsiyondakilerin ikisi de erkek. hay ananı gibiyim dedim. ulan dünyanın neresine gidersen git resepsiyonda hep kızlar olur. her zaman böyledir amk. karşılama her zaman bayanlar tarafından yapılır. mesela küçük bi avukat ofisine gidin bakın. ofiste çalışan bayanı hep kapının karşısına oturturlar. onun masası içeriye girenin ilk göreceği masa olur. her yerde böyledir amk. bu iki hödüğü kim dikti buraya. tam bir şanssızlık abidesi. yani tam manasıyla hani gökten ölük ölük am yağsa benim başıma yarak düşer dersin ya. aynen öyle amk. oda seker zütüme girer. tam manasıyla böyleydi. bütün plan taka batmıştı. anında başka bi plan yapmalıydım. sevgili ayağı yapamazdım haliyle ama en azından kanka ayağı yapıyım dedim. yanaştım bunlara. iki muhabbet ettik sağdan soldan. daha sonra içerden bi tane daha genç geldi. tam huur çocuklarını kafalıyodum ki aaa ibo bey sizin ne işiniz var burda diye geldi muallak. bu resepsiyondakilerin kıdemlisi mi müdürü mü neyse artık öyle bişeymiş amcık. hay ananı gibiyim dedim. tam tanınanacak zamanı buldum. bozuntuya vermedim. hiç dedim ya uğradım öylece. napıyosunuz işler nasıl gidiyo diye bi bakayım dedim. en azından şirketime varlığımla destek vereyim falan dedim. yalnız biliyosunuz ibo bey kusura bakmayın ama kesin talimatlar var sizi bu şekilde içeriye alamam dedi. dedim saçmalama istersen. kendi yaptığım projenin sunumunu izlemeye geldim. sunum izlemeye hakkım var galiba dedim. yani haklısınız evet ama kesin talimatlar bu şekilde. sizi buradan bi üst kata çıkarmamakla görevliyiz. emirler böyle lütfen anlayış gösterin. kabalık etmek istemem dedi. önemli değil kardeşim dedim canın saolsun. sende sonuçta emir kulusun yapacak bişey yok. iyi peki o zaman dedim. tekrar tokalaştım. muallakler bide fotoğraf çektiriyolar. amk sanki bana ağaoğluyum. ne ara bu kadar ünlendim bende bilmiyorum. aslında çok fazla tanıyan olmuyo böyle. ama arada sırada tek tük çıkıyolar .bende hayret ediyorum amk. artık nerde görüyolarsa bilmiyorum. neyse abi. çıktım ordan hızlı adımlarla. iyice uzaklaştıktan sonra bi binaya yaslandım. iyice taka batmış durumdaydım. içeriye nasıl gireceğime dair hızlı bi plan yapmalıydım.

mağazadan içeriye girdim. sadece kadın ürünleri satan bi mağazaydı orası. daha çok butik gibi ufak bi yerdi. çok büyük değildi. bu vitrindeki elbiseyi sordum. amk tek parça elbiseye bi fiyat biçtiler anlatamam sana. beyler hayatımda ilk defa bu tarz bişey yaptım bazılarınız sövebilir ama. yapılacak bişey yok. o sunuma girmeliydim. vaktimde yoktu. alternatif bişey düşünemedim. laf edeni yatırır giberim şerefsizim. neyse. aldım elbiseyi, üstüme deneyecek halim yoktu zaten. fakat vaktim azaldığı için deli gibiydim. bi tane de şapka uydurdum kafama. kadınların taktıkları varya la böyle yuvarlak şapkalar. şu kapak fotoğrafındaki gibi. o tarz bi kokona şapkası geçirdim kafaya. bunuda alıyorum dedim. kadınlar ilk defa takım elbiseli bi adamın böyle bi alışveriş yaptığını gördüler heralde bakıyolardı bön bön. ama onları gibleyecek durumda değildim. ki laf edecek kimseyide giblemeyeceğim. çünkü hayatımın projesini tutupta yaban ellere teslim edecek değilim amk. zütümü yırttım ben o proje için aylarca. mağazadan çıkıp dosdoğru bi kadın kuaförü aradım. acilen kadın kılığına girmem gerekiyodu. yüzüm müzüm ayazda kalmış bekçi zütü gibiydi amk. sakallar makallar taş gibi. amk yerinde normalde 100 tane kadın kuaförüne rastlarım. nasıl bi yerse sağa gidiyom sola gidiyom bi tane kuaför bulamadım. kırkbeş dakka kalmıştı. vakit daraldıkça iyice telaşlanıyodum amk. stresim artıyodu. birini çevirdim yoldan. dedim buraya en yakın kadın kuaförü neresi. bi yer tarif etti. aşağı yukarı 200 metre falan yürüdüm amk. belki daha fazladır. kala kala 30 dakikam kalmıştı. otuz dakika içerisinde nasıl kadın olup oraya tekrar yetişecektim merak konusuydu. inanın bende bilmiyodum ama. oraya girecektim amk. kafama koydum bi kere. taşağı çıkarıp o masaya vurmuştum bi kere geri dönüşü yoktu onun. tamam durumum itibariyle pek taşaklık bişey yapmıyodum ama. olsun. karı da olsam iboydum ben amk. o salona girilecek , o sahneye çıkılacaktı. hayatta bazen bazı şeyler için taviz vermek zorunda kalabilirsiniz beyler. bazı şeyleri elde etmek için taviz verebilirsiniz. faakt bu tavizi abartıp iyice şerefinden haysiyetinden vazgeçen insanlardan bahsetmiyorum. iyi amk hem sütüm ekşimesin hem zütüm gibilmesin var mı lan öyle bi dünya. arada bir bişeyi isteyeceksiniz. ama elde etmek için zütünüz gibilecek. yapacak bişey yok. herşey güllük gülistanlık değil. neyse abi. zar zor da olsa kuaförü buldum. normalde böyle bi hayvanlık yapmam ama acelem vardı o yüzden direk dükkandan içeriye daldım. kapıdan içeriye girdiğimi gören kadınlar ayy oyy falan diye çığlık atarak sanki internette bi video var ya la kahveye dalıyo bi tane boğa. adamlar kaçışıyolar böyle. sanki amk içeriye dalan boğaymışım da benden kaçan kahve halkı gibi sağa sola koşuşturmaya başladılar. noluyoruz amk dedim. dükkanın sahibi ablamız elini belinde kavuşturarak beni dışar ıatmaya çalıştı. napıyosun be sen çık dışarıya çııııık ççııııııık falandiye böyle . hanımlar bi saniye falandiye anlatmaya çalışıyorum meseleyi ama. amk hepsi bir ağızdan öyle bi afaroz ediyolar ki anlatamam. amk hindi gibi glu glu glu glu bi konuşuyolar. lan durun diyom. ya bi dakka diyorum. biri sağımdan ittiriyo. biri solumdan ittiriyo. biri boyuna çığlık atıyo falan. kapıyı tuttum amk. çarptım kitledim yeter lan diye bağırdım bunlara. çekil lan kenara çek elini ayağını giberim şimdi dirseğğini çekil açıl şöyle deidm bağırdım bunlara. amk tırstılar. kapıyı falan da kitledim ya iyice korktular amk. bu ne lan böyle iki dakka durun bişey anlatacam size dedim. bi sessizlik oldu. oh be dünyavarmış dedim. kadının yanına indim. şimdi dedim sahibi sizsiniz galiba buranın. evet dedi. öncelikle özür dilerim içeriye girip huzurunuzu kaçırdığım için. hanımlar sizden özür dilerim ama gerçekten aciliyetim olmasa böyle bi hayvanlık yapmazdım. sorunum şu ki benim acilen kadın olmam lazım dedim. biriki tanesi güldü biriki tanesi tövbeeee falan diye böyle cık cık lamaya başladılar gene. ne oldu dedim. kadın gene üstüme geliyodu afaroz etmek için. yav dedim dur bi dakka allahalla. bak dedim açıklama fırsatım yok. vaktim de yok. benim acilen kadın kılığına girmem lazım. ben şu şirkette görevliyim. elimden görevimi haksız yere aldılar. ve dakikalar sonra o projemi sanki kendilerinin projesiymiş gibi satacaklar. ve beni o sunumun yapılacağı binaya almıyolar. o kapıdan geçmeminde tek şartı bu. aylardr çalıştıığım projemi başkasına kaptırıcam. lütfen yardım et bana dedim. gerçekten zararını da hayvanlığımın bedelini de yaptıklarını da fazlasıyla ödemeye hazırım. para sorun değil dedim. kadın şöyle bi durdu. tek ayağının üstünde biraz bacağını salladı böyle sinirli sinirli. lütfen ? dedim . kendimi acındırdım iyice. kadınlar böyle şeylere dayanamıyolar amk. düşün. beni bile tatlı sayabiliyolar yani o derece. iyi tamam ama bu kadar kısa sürede ben sana ne yapabilirim ki dedi. ya dedim sen kralsın yaparsın bişeyler. bu kadar kadın sana geliyosa bi bildikleri vardır dedim. yoksa ne diye sana gelsinler. vardır senin ustalığın dedim. bak. o anda bile nasıl yönlendiriyorum amk karısını. böyle dedim ya şimdi ele elaleme hava atmak için canla başla çalışacaktı amk karısı. sunuma 15-20 dakka ya var ya yok. elbiseyi çıkardım. bak dedim bunu giycem. içerde yeriniz vardır orda giyerim dedim. üstüne şu şapkayı takıcam. zaten yüzümün belli bi kısmı örtülecek. üstüne zaten gözlüğü de takarım. iyice kapancak. sadece şu kollarımdaki kılları al. yüzümdeki sakalları falan kapat. onları al ordan soy. pürüssüz kadın suratı gibi olsun. dudaklara ruj at. ne biliyim az biraz makyaj yap. kollardaki kılları al. göğüsteki görünen bölgeye biraz bişeyler yap dedim. kadın varya öyle bi çalıştı ki şerefsizim o anki halimi görseniz ömür boyu posta garantisi vardı amk. ki aynada kendime baktığımda inan ben bile aşık oldum amk. zaten kendime aşık bi adamım narsist bi yanım var ama. hakkaten güzel oldum olm makara bi tarafa. kadın işin ibitirince arkaya gittim. elbiseyi giydim. hızlı bi şekilde kolumdaki kılları falan temizledi. ki hayat kurtaran bi kadındı gerçekten. içerden bana bi tane südyen ayarladı. tabi onu kadınlar görmedi. ben üstümü değiştirirken pat diye daldı odaya. amk tam bi kerhane şefiydi karı. öyle böyle değil. napıyon bile diyemedim. sanki kırk yıldır yanında soyunuyodum kadının. öyle bi rahatlık veriyodu. neyse girdi içeriye. şunu tak dedi. amk dedim yıllardır kadınlardan çıkardığım şeyi şimdi kendime takıyorum bu nasıl iş diye diye giydim. südyenin içine de ordan bişeyler doldurdu. artık memelerim bile vardı. şapkayı taktım. eller falan ojeli. biraz hayvan eli gibi ama olsun amk. kıllı falan değil en azından. olum o ağda olayı ne kadar can yakıyo ya. bide o ağzıyla iplikle falan bişeyler yaptı karı. o ne olum ya. canımı aldı resmen. birazcık gecikmeli de olsa yetişebilecektim. allahtan ayakkabıları çıkarmama gerek kalmıyodu. çünkü robadan boydan boya bi elbiseydi. ayakkabılar görünmüyodu. takımı da katlayıp çantaya kaldırdım. herşeyim tamamdı. içerde herşeyi halledecektim. kadına teşekkür ettim. sarıldım öptüm. hayatımı kurtardın inan bana dedim. sunumdan sonra tekrar geleceğim dedim. rica etti. ödemesini falan yaptım. çıktım dükkandan. koştum salona doğru.

kapıdaki güvenlikler tip tip bakıyolardı. dıbına koduğumun abazaları. ulan elbiseyi giyip azcık bişey güzel olunca hemen zütüm kalktı kezban oldum. olum kızlara kızmayın lan. hakkaten kezban olmamak elde değil. amk sokakta yüürüyorum salona doğru. en az 10 tane herif dönüp bana bakıyo. amk çıkarıp ellerine verecem canavarı korkudan altlarına sıçacaklar. bilmiyolar. ama genede dönüp bakıyolar. nası zütleri kalkmasın ? nası kezbanlık yapmasınlar. ben 10-15 dakka oldum. hemen zütüm kalktı. düşün. onlar bi ömür buna maruz kalıyolar amk. haliyle züt tavan arşı feza. heralde kalkar yani. ama herşeye rağmen en eğlenceli oyunlarımdan birisiydi amk. ne yalan söyleyim felaket keyif alıyodum amk. neyse. geçtim abi güvenlikten. içeriye girdim. resepsiyondaki bebeler ağızlarının suyu aka aka hoşgeldiniz falan dedi. rujlu dudişlerimle ince bi gülümsemeyle kafamı sallayarak kapıdan geçtim. zaten geç kaldığım için sunum başlamak üzereydi hızlı hızlı geçtim kapıdan. zaten öyle bi havam vardı ki beyler. bana durupta pardon bi bakar mısınız temek yetmiş beş kilo taşak isterdi amk. o dereceydi. koşa koşa tuvalete gittim. tabi önce tuvaleti buldum. üst kata çıktıktan sonrası kolaydı benim için. güvenliği atlattıktan sonra koşabilirdim nasılsa. topuklarım zütüme vura vura koştum. erkekler tuvaletinde şimdi tanıdık falan olur görür tanır manır diye tırstığımdan bide şimdi elbiseyle giricez takımla ibo olarak çıkacaz. içerde birisi varsa yarağı yeriz. kadınlardan yoktur amk diye kadınlar tuvaletine daldım direk. şansımı gibiyim ki iki tane avrat aynanın karşısında biri gözünü biri ağzını ayırmış bişeyler yapıyolardı. giblemedim amk koşa koşa tuvalete girdim. kapıyı kapattım. bunlar aralarında konuşup duruyolar. üstümdeki elbiseyi çıkardım. bi hışımla gömleği pantolonu ceketi falan geçirdim. acele etmem gerekiyodu. 1-2 dakika içerisinde salonda anons edilecek ve sunum başlayacaktı. gömleği falanda iliklemeden çıktım amk dışarı. karılar gene salondakiler gibi bi çığlık attılar .yanlarına geldim. merhaba hanımlar dedim hiç giblemeden. birisinin çantasından bi ıslak mendil aldım. dudağımı falan sildim. yüzümdeki makyajı falan çıkardım. amk yerinde o malzemeler ne kadar zor çıkıyo olum ya. anlatama msize. bide kadın baya abartı bişeyler yaptı galiba bana. amk ıslak mendille zımparaladım resmen. karılar ağızları açık bana bakıyolar varya. nası şaşkınlar. amk bende olsam bende şaşırırım. neyse işim bitince elimi yüzümü falan yıkadım. gömleğimi düzelttim. kravatı falan bağlayıp taktım hemen. saçlarıda bi su vurup düzelttim. kafamı kaldırıp aynaya bi baktım. yeaa beybi demişim amk. kadınlarda şaşırdı. bende bi an içinde bulunduğum durumun farkına varınca şaşırdım. fakat hakkaten jilettim jileeeet jleeeeet. biraz önce bayan jilettim. şimdi ibo jilet oldum gerçi ama. olsun. teşekkürler diyerek artistik bi şekilde çıktım. sonra elbise aklıma geldi. amk geri girdim. çantayı aldım. elbiseyide o ıslak mendil aldığım kadına verdim. bence sana çok yakışır harika bi fiziğin var şanslıysam senin üzerinde de görürüm. görüşmek üzere dedim. ellerine tutuşturdum. ve çıktım tuvaletten. hala ağzı açık donmuş kalmış duruyolardı orda. amk koşa koşa salona girdim. kapıyı açtım. şimdideee diye anonsa başlamıştı tam kız. bizim şirketin adını ve o prenses denen dümbüğü anons etti. sahneye doğru öyle bi depar atmışım ki anlatamam. onun önüne geçmeyi başardım ama. sahneye çıktım. nefes nefese kalmıştım. mikrofonun önüne çıktım. benim geldiğim igörünce olduğu yerde kaldı huur çocuğu dondu kaldı. sadece suratımdaki ifade yeterdi nasıl gibtim ama dıbına koduğumun çocuğu seni demeye. lafla demedim ama. bakışlarımla gibtim pekekenti. mikrofonu elime alıp başladım şov taym a.

evvvet bayanlar ve baylar. hoşgeldiniz. en son ne zaman geldiğimi hatırlayamadığıma göre epey zaman geçmiş olmalı görüşmeyeli. özlediniz mi beni diye bi konuşmayla girdim. tam bir henkırmendim amk. tam bir şov adamıydım. tam bir sahne insanıydım. ben konuşmaya başlayınca salon yıkılıyodu bildiğin. burada bi iddia atmıyorum ortaya kesinllikle. hayvani bi ünüm yada herkesi etkileyen bi karizmam her yerde tanıyan fanlarım falan yok. evet. ama iş dünyasında birbirini tanıyan adamlardık bizler. aynı camiada iş yaptığımız için mutlaka karşı karşıya geldiğimiz yada konuştuğumuz illaki biriin kuyruğu size sizin kuyruğunuzda başkasına değiyo yani. aynı pazardayız en nihayetinde. o yüzden ulan ibo da neşeli adam haa denilen biadamdım. o yüzden konuşmalarım sevilirdi. bahsettiğim şey bu. sahneye çıkıp hiç projeyle falan ilgili konuşmadım amk. öyle sen nasılsın o nasıl bu nasıl yer nasıl falan diye baya stand up yapıyorum amk. gösteriyi sabota ediyorum. ama baya eğleniyorum anlatamam sana bide şimdi sahnedeyim ya. şov bitene kadar kimse bişey yapamıyo amk. onuda biliyorum. yardırıyorum o yüzden. ama bunlar nasıl fitil oluyo nasıl fitil oluyo anlatamam. huur çocukları benim projemi satacaksınız ha ? ananızı giberim lan sizin siz kim oluyosunuz amk benimle oyun oynuyosunuz at taşakları. biraz şovumu yapıp eğlendikten sonra slaytı açtım beyler. tabiki kendi bilgisayarımdan. kendi sunumumla. başladım sunumumu yapmaya. bu sefer ki tamamen farklı bi slayttı. herşeyini kendim ayarlamıştım. herşeyiyle projeyi anlatan ve projeye yatırım isteyen fevkalade bi anlatımdı benimkisi. bunlar gibi abartı laflara yada sırf göz boyamak için koyulmuş grafiklere falan girmeden direk olarka neyse onu gösteren fotoğraflar ve görüntüler vardı içinde. ki düşün o koskoca salona işçilerle beraber sabah kahvaltı yapıp oyun havasıyla oynadığım görüntüleri izlettim. amk koca salon bi gülüyo bi gülüyo anlatamam. olum gülünmeyecek gibi de değil ki. antebin hamamları çalıyo arkada. bi grup inşaat işçisiyle ben gömleği ceketi falan dağıtmışım. inşaatın ortasında oyun havası oynuyorum amk. video bittikten sonra dedim ki. epey eğlendiniz. gördünüz. bizzat tanıklık ettiniz. iş dünyasında herkes birbirinin kuyusunu kazar. bunu hepimiz çok iyi biliyoruz. ve buradaki herkes tabiri caizse devler liginde yürüyen devler liginde çarpışan adamlar. çünkü hepsi dev gibi adamlar. ama işi ve projeyi yapanlar bu işçiler. o yüzden tepedeki insanların hiçbirisi bu işçileri bilmezler. tavandakiler tabandakilerden habersizdir. bir kere bile görüşmezler. buluşmazlar. konuşmazlar. o yüzden de hiçbişeyinden tam olarak emin olup bilgi veremezler. sadece kağıtlarda yazanlar kadardır bilgileri. bense elimdeki çimentoyla üstümdeki terle ve videoda sizlerde gördünüz zor çalışma koşulları altında diyerek sırıttım. salonda müstehzi bi gülümsemeyle güldüler. inşaatın her evresinde takipte ve bilgide kaldım. hal böyle olunca da size sayılar veya göz boyayacak grafikler yerine sağlam bir gerçeklik ve gerçek bir sağlamlık sunuyorum. karar tamamen size kalmış. eğer ki projeye yatırım yaparsanız kutlamanın nasıl yapılacağı konusunda da herkes hemfikirdir artık galiba dedim. salon gene zütleri tavana değene kadar güldüler. teşekkürler dinlediğiniz için kendinize iyi bakın az yiyin ha diyerek indim sahnede nalkışlarla. amk benimdi lan orası. orası benim yerimdi. daha doğrusu benim yerim buralardı işte. ne yapayım.