neyse abi artık bizim arkadaşlığımız derslerimiz falan belli bi noktaya geldi. bunlar beni tanıdılar sevdiler anlattım işte da baya güzel bi ilişkimiz var hepsiyle. hoca öğrenci gibi. beni sürekli boluya çağırıp duruyolar. işte nolur gel arkadaşlarımız seni çok merak ediyolar. işte seni misafir etcez. şöyle yapcaz böyle yapcaz. tanıştırcaz falanda filanda bi izzet bi ikram. bende de tabi ilgiye alakaya bi düşkünlük var. inceden bi narsistlik var bilenler bilir. dayanamıyorum amk. gidiyim bi gün felekten bi gün çalayım dedim amk ne çıkar. gittim. sabahtan şirkete uğrayıp işlerimi hallettikten sonra patrona söyledim. benim biraz işlerim var. günübirlik boluya gidip gelicem diye anlattım. kızları falan bilmiyo da bu tarz söyledim ben kaçıyom hacı hadi görüşürüz der gibi. zaten ihtiyarla aramız iyidir. amk çok kafa adam ha. ihtiyarlara öyle bakmayın beyler. çok kafa adamlar muhabbetleri ayrı bişey. bi ara bunla biz mesaiye kalmışız. daha doğrusu bu hanımla tartışmış. bende şirketteyim. bi ara kapıdan çıktı geldi. ben tabi amı zütü dağıtmışım şirkette. ceket bi yanda kravat bi yanda. müzik açık sonuna kadar. sigara falan yakmışım kafama göre işlere bakıyorum rahat rahat. bu kapıdan içeriye geldi. vay dıbına koyum senin ne işin var burda ihtiyar hayırdır dedim. sorma ibo yav dedi geldi oturdu bi yere. kültablasını falan kaldırdı baktım sağı solu karıştırıyo. hayırdır ne arıyon dedim. cigara var mı dedi iki parmağını dudaklarına vurarak. attım bi sigara da buna. yaktı güzelce. dertli dertli bi of çekti şöyle üfürdü. vay arkadaş dedim. hayırdır amk da anlat işte. patronla samimiyetim vardır beyler. genelde buna ihtiyar derim. ha çalışanların arasında demem tabikide. kendi aramızda. zaten oda beni oğlu gibi sever. o nedenle böyle mesafeli ve seviyeli bi arkadaşlığımız var. çok işini gördüm biliyosunuz olanları. arada takılacağım zaman takunu çıkarmadan böyle hayırdır ihtiyar anlat bakalım falan diye hitap ederim yani. baktım dertli. bende çektim sandalyeyi yanına. hayırdır dedim ya. sıkıntı ne. sorma yav. yengen evden kovdu bizi dedi birazda sırıtarak. amk güldüm istemsiz. koskoca adam la saçlarına aklar düşmüş. karı evden kovdu diye çıkmış şirkete gelmiş. hayırdır dedim yaramazlık mı yaptın yoksa. yav yook ne yaramazlığı dedi. artık kadının özel bi gününe mi denk gelmiş neymiş. gerginmiş. bu da tabi tam bir öküz. pek anlamaz bu işlerden. kadına çay koy falan demiş. artık nası dedi bilmiyorum böyle anlattı bana. çay istedim. buda dellendi. bende bağırdım çağırdım. ortalık karıştı. kovdu beni evden bende çıktım buraya geldim dedi. valla dedim istiyosan kalk bize gidelim burda yatma dedim. yok yok ben şuraya kıvrılırım gerek yok dedi. la dedim saçmalama. kendin bilirsin ama burası göründüğü kadar rahat değil ben bi kere denedim belim zütüme giriyodu dedim. tabi züt möt demedim de. belim melim haşat oldu tüm dedim. yapma yav dedi. amk çok acayip hulusi kentmen gibi bi herif la. muhabbeti çok sarıyo gavurun. la kalk gidek yürü işte inat etme kalk dedim. hem bak genç adamım ben istiyosan iki de manita çağırırım gece. şöyle neşen yerine gelsin ne diyon ihtiyar dedim. güldü la ibo yapma sadadsadahha Allah iyiliğini versin diye diye kalktı yerinden.

kalktık bunla yolda gidiyoz gece. kimse yok. bi yandan karı kız muhabbeti yapıyoz. şu yaşıma geldim daha şu karıları anlayamadım ibo. aklın varsa evlenme diyecem ama. evlilikte güzel şey şimdi amk. evlilik gibisi var mı. ama giberim evliliği amk. evli olmasam şimdi tekmeyi basardım karıya. başka karı çağırırdım gece. diyo. bi iyi diyo bi kötü diyo. bi alıyo bi veriyo karıyı. böyle böyle söve söve gidiyoz yolda ama görmen lazım makara on numara. o sıra yoldan bi şahinci geçti böyle. abartı egzozu taktırmış. boooooommbobmbobmbom diye gerizekalı sesiyle geçti yanımızdan. sırıttı bu. bende şu ekzozlara hastayım işte ihihi diyo amk. la koskoca adam koluma girmiş egzozların hastasıyım diyo ya. ya anlatılmaz bişey olum ya. garip bişey amk. neyse. konuya dönelim. bunlar çağırdı abi beni. bende dediğim gibi patrona söyledim. iyi hadi yaramazlık yapma çok fazla diye gönderdi beni. çıktım gittim sabahtan boluya. bunlarla buluştuk merkezde. geldiler benim öğrenciler. e hani dedim arkadaşlar var falan diyodunuz bu kadar mıyız sattılar mı yoksa sizi dedim. yook seni görmeye gelmek istemediler ilgilerini çekemedin yeterince anca biz katlanırız sana ooolooom ne sandııın diye bana takılıyolar zilliler. la gidin şurdan amk dedim. gel gel diye kolumdan çeke çeke zütürdüler beni bi yere. böyle iki katlı bi yer beyler. giriş katında da bir sürü masa var. üst katında da bir sürü masa var. kafe tarzıı işleyen oraların konsept kafelerinden birisi. bu konsept kafe işiyle alakalıda bişey daha anlatıcam. onuda unutturmayın arada kaynamasın. neyse abi. girdik kafeye otuuyoruz. biriki bişeyler söyledik. ulan menüye bakıyorum. hiçbişey anlamadım. herif yazmış bambam tostu diye. amk içinde ne var yazmamış. bi tane de tost fotoğrafı koymuşlar oraya. bambam tostu ney olum. taş devrinden mi geliyo amk tostu. duvarlarda falan böyle ucuna kaya bağlanmış sopalar bilmem neler falan var. sandalyeler falan ahşap. la adamlar ellerinden gelse artık ilk çağ konseptli kafe yaptık diyip taşa oturtup marul yedirecekler amk bize. artık o noktaya gelmiş millet. ha yapsan tutar mı ? şerefsizim tutar. ilk çağ konsepti de. yerlere tak falan at. garsonları falan böyle yapraklar takarak giydir. çatalı bıçağı kaldır. bütün yemekleri odunla keserle falan yedir millete. akın akın gelirler. bana güven bak. öyle böyle değil. konsept dediğin zaman iş bitiyo. artık yeni çağın akımı bunlar. ticcaret önemli takip edin. neyse abi. bunlara dedim ben bundan bi gib anlamadım siz bişey söyleyinde yiyek bari. bunlar kafalarına göre bişeyler söylediler. bana bi tane ufak dört köşe tost geldi. hiçbişeyli heralde içinde hiçbişey yok bunun dedim. gülüştük. yiyoruz içiyoruz sohbet muhabbet ediyoruz. herşey iyi güzel bunlar bana işte okulda olanları anlatıyolar. öğrendiklerini arkadaşlarına anlatıp nası hava yaptıklarını falan söylüyolar ben tabi gururla geriliyorum falan neyse. o arada birer ikişer arkadaşları gelmeye başlıyo. artık dersleri mi işleri mi varmış bilmiyorum ama. birer ikişer geliyolar. zaten masa genişledikçe genişliyo. kafadan bi 5-6 kişi biz vardık. üç dörtte sonradan geldi olduk sana 10 kişi. daha gelecekler var tabi. amk ben sünnetlik çocuk gibi kızların arasında oturup mal mal gülüşüyorum. ilgileri alakaları övgüleri topluyorum. bi masa dolusu kızla kafede muhabbet ediyorum. bi saatten sonra tabi kızlar dedikoduya dönüyo ben de masaya dirsekleri koyup bunları izliyom mal mal o noktaya geliyoruz. hazır o noktaya gelmeden muhabbetin tadını çıkarıyorum. aslında herşeyin iyi ve güzel gittiği bi noktada benim önceden anlamam lazımdı bi gib çıakcağı. bi olay çıkacağını bilmeliyim amk. genelde zaten biliyosunuz benim hayatımda ne zaman ulan herşey iyi güzel gidiyo cümlesini kursam. biriki gün mutlu mesut takılsam hep bişey olur. amk bilecen ki işte bi tak geliyo. bişeyler hazırlanıyo sana. orada ömrümün ikinci büyük yıkımını yaşadım beyler. bilenler bilir. içeriye bi grup daha öğrenci girdi. 5-6 kişi falan. gülüşerek konuşarak. bizimkiler aaa geldiniz mi diye kalktılar ayağa. herkes ayağa kalkınca kim geldi kim gitti göremedim tabi. herkes teker teker öpüşüyo sarılıyo falan. aradan bi kol çıkıyo. tutuyorum merhaba diyorum. bi kolun altından bi kafa çıkıp merhaba ibo sanırım diyo. o arada tanışıyoruz sonra geri kayboluyo sonra bi bakıyorum kolumun altından birisi gelmiş bi sakallı surat merhaba kardeş bertuğ bende diyo peltek konuşmasıyla. ibo kardeşim bende memnun oldum falan diyorum. amk tokalaşmalar bitsede şu gibtiğimin yerine otursak artık. diye bekliyorum böyle. o ara kalabalıktan birisiyle tokalaştım. tekrar önüme dönüyodum. merhaba diye bi ses duydum. tanıdık bi sesti. ulan nerden tanıyorum bu sesi dedim. o sıra başka bi bebeyle tanışma faslındaydım tabi. onun elini bıraktım. elimi önüme aldım. kadının eli elime değdi. elimi tutup tokalaşmaya başladı. elim kadında benim kafa arkaya dönük bebeyle konuşuyorum amk. 1-2 saniyelik bi an ama anlamışsınızdır o anı.. bebe bitirmedi bi türlü işte çok anlattılar sizi çok bahsettiler gerçekten anlattıkları kadar varsınız diyo. saol kardeşim eyvallah ekgib olma saolasın geç otur ya konuşuruz gene falan diyorum neyse. geçti bu. bende gülerek önüme döndüm kim bu tokalaştığım amk diye. oda aynı şekilde kafasını kurtardı arkasında sözü bitmemiş başka birisinden göz göze geldik. tuttuğum bu eli tanıyodum. elime gelen yüzüklü parmağını da tanıyodum. baktığım gözleri. bu dudakları. bu yüzü. bu sesi. herşeyini biliyodum. herşeyini. ama hala hayatta olduğunu bilmiyodum. yıllar önce ciddi düşündüğüm tek kızdı o. parmağına yüzük takıp gerçek manada ailemle tanıştırdığım tek kızdı ozamana dek. ailemin yüzüne bakamadığım tek kızda o olmuştu. beni en büyük kederlere sürükleyen kızlardan birisiydi o. ölümüyle ortalığı yakıp yıkan beni günlerce eve hapseden derdest eden kızın ta kendisiydi kanlı canlı karşımda duran. evet. sizde tanıyosunuz onu. mevsimlerden bahar. ellerimde bahar vardı resmen. kanlı canlı karşımda duruyodu. öldü denildiği zaman ölümden beter olduğum bahar. beni aldattığını öğrendiğim zaman kalbimden vurulmuşa döndüğüm bahar. baharları kış, kışları cehennem, günleri haftaları ayları ve yılları haram eden bahar.

Evet baharla orda el ele tutuşmuş tokalaşıyoduk. Ömrümde daha önce böylesine dramatik bir sahne daha yaşadım mı bilmiyorum. Göz göze bakıyoduk. Benimde onunda dudakları titriyodu. Yaşlar gözlerime öylesine dolmuştu ki hareket etsem üç damla birden damlayacaktı sanki aşağıya doğru. Bütün bir salon, bütün bir bolu, bütün bir cihan durmuştu sanki orada. Sesler kesilmişti. Yüzler kesilmişti. Herkes bize, ikimize bakıyodu sanki. Bende ona bakıyodum dudaklarım titreyerek. Yıllar sonra karşımda bu şekilde görmek, öldüğünü sanarken görmek. Bana yaptıklarından sonra hala onun için içimde yanıp tutuşan bişeylerin olması. Tokalaştığım elini bırakamam mesela. O şekilde uzun süre kalınca kızlar farkettiler durumu. Bir tanesi yavaşça sandalyesini geriye çekip ayağa kalktı ağır hareketlerle. Baharın omzuna dokundu. Sessizce noldu ? diye sordu. Baharın dudakları 3 kere ard arda titredi. Gözlerinden yaşlar süzülecekken arkasını döndü. Ve hızla kafeden çıktı. Koşarak terketti mekanı. Elim öylece hava kalmış duruyodum. Boğazıma binlerce nefes dizilmiş, hiçbirisini alamıyodum sanki. Arkasından bende koştum. Kapıdan çıktım. Elini ağzına zütürmüş gözlerini silerek koşturuyodu. Arabaların arasından karşıya doğru geçti. Yolun karşısına geçerken arkasından bağırdım Bahar!! diyerek. Dönmedi. Bahaaaaar dedim. Avazım çıktığı kadar. En sonunda boğazım yırtılır gibi Bahaaaaar dedim. Canım yanıyodu bağırdıkça. Benim sesimden adını duymayalı yıllar olmuştu. Dudaklarıma adı değmeyeli yıllar olmuştu. Gözlerinden akan yaşların gönlüme gönlüme düşmesi de ayrı bir acı verici şeydi. Yolun tam karşısında durdu. Artık oda ağlıyodu. Bende. Yavaşça bana doğru döndü yüzünü. Makyajı akmaya başlamıştı gözlerinden. Beyaz yüzünden aşağıya kara kara iniyodu göz yaşları. Onu durdurmuştum evet ama. Sorabileceğim bi soru yoktu. Bi hesap yoktu. Söyleyebileceğim bişey yoktu. Ne diyebilirdim ki ? Neden mi diyeyim ? Dediğimi varsayın. Ne cevap verebilirdi ki ? Böyle bişey yapmasını haklı gösterecek ne gibi bi nedeni olabilirdi ? Sorulacak hiçbir soru yoktu. Verilecek hiçbir cevapta. Ama öylece dönüp gitmesini isteyemiyodum. Kalsın istiyodum ya. Olum hayatımda o kadar kız geldi geçti. Ben hiçbirisinde bahar gibi olmadım. Hiçbirisine bahara baktığım gibi bakmadım. Hiçbirisine bahara dokunduğum gibi dokunmadım. Onu sevdiğim gibi sevmedim hiçbirini. Bahar gerçekten baharımdı benim. Benim hayatımda önemli temel taşlarından birisiydi bahar. Aşka olan inancım gibi bişeydi. Zaten onu anlatırken de öyle söylemiştim galiba. Bahar benim masumiyetimdi. Miladım olmasını istediğimdi. Yolun karşısında durmuştu. Birbirimize bakıp hüngür hüngür ağlıyoduk. Yanına gidemiyodum. Oda yanıma gelemiyodu. Kaçmak istiyodu haliyle. Titrek sesimle Gitme! diye bağırabildim. Ben öyle deyince onunda benimde gözlerimizden yaşlar boşaldı. Kafasını olmaz der gibi sağa sola salladı. Sanki konuşmamaya yemini vardı baharın benimle. Söz çıkmıyodu ağzından. Sesini özlemiştim. Sesini duymak istiyodum. Gitme Lan! Gitme ! diye bağırdım. Bahar arkasını dönüp tekrar koşmaya başladı ağlayarak. Ben ulan ben. Yemin ediyorum ben orda dizlerimin üzerine çöküp ağlamaya başladım. Yoldan gelip geçenler bana bakıyodu. Esnaf bana bakıyodu. Kafedekiler bana bakıyodu. Hiçbirisi umrumda değildi. Dizlerimin üzerine çöküp haykıra haykıra ağladım. Nihayet ağlamaktan bitkin düştüğümde bütün bir enerjimi toplayarak bi hışımla içeriye girdim. Kendine gel ibo. Bu sen değilsin diyerek kendimi avutmaya çalıştım. Koşarak masaya geldim. Meraklı bakışlar ve noolldu ? ibo nooooooldooo sorularına aldırış etmeden ceketimi alarak aynı hızla mekandan çıktım. Ve baharın arkasından koşmaya başladım. Gittiği yöne doğru koştum. Dediğim gibi çok fazla bilmem. Ara sokaklara girdim. Caddelere girdim. insanlara sordum. Baharı gören oldu mu ? Buralardan geçti mi ? Çiçek gibi kokan bi kız. Tanımamanız imkansız. Rüya gibi gözleri olan ? diye soruyodum herkese. Delirmiş gibi ciğerlerim yırtılana kadar koştum. En nihayetinde kendimi bir caminin avlusunda buldum. Yorulmuştum. Gerçekten o kadar uzun mesafede aralıksız koştuktan sonra insan nefessiz ve zayıf düşüyor. Bitkin bi halde avludan içeriye girdim. Ulan hayatım gibilmişti be. Hayatım gibilmişti. Birisine bağlanmak bu yüzden çok kötü bişey beyler. Kimin ne yapacağını asla kestiremezsiniz. Bağlanmak güzel şey aslında ama. Doğru kişi ise güzel şey. Eğer benim gibi yanlış kişiye bağlanırsanız. zütünüz gibilir böyle. Bi noktadan sonra acısını çekmekten bile zevk alacak pgibopatlığa erişirsiniz. Keza öylede oldu. Ciğerim yangın yeri. baharı bulmak gibi bir misyon edinmiştim kendime. Caminin avlusundayken içeriye girdim. Elimi yüzümü yıkadım. Biriki avuç su içip şadırvanda oturup nefes almaya kafamı toplamaya çalışıyodum. Caminin kapısına kadar geldim. Ayakkabılarımı çıkarıp metanetle ayakkabılığa yerleştirdim. Üstüme başıma çeki düzen vererek huzura girer gibi girdim içeriye. Caminin tam ortasına kadar geldim. Dizlerimin üzerine çöküp başımı önüme eğdim. Gözlerimi kapattım. Ve sessizlikte gönlümden geçenleri Allah'tan istedim. Orada o şekilde kaç saat durdum inanın bilmiyorum. Kalkmaya çalıştığımda bir kaç dakika ayaklarıma basamıyordum. O kadar uyuşmuştu ki, sanki biraz daha otursam kangren olcaktı. Dakikalarca uyuşukluğu geçmedi. En arka safta oturup ayaklarını uzata uzata geğirerek ettehiyyatüyü okuyan dayılar gibi bi kaç dakika ayaklarımı uzatıp uyuşukluğun geçmesini bekledim. Zaten ben ne zaman böyle bi maneviyata bürünsem pekekentin birisi gelir bütün bi ortamı mahveder. Orada dua ediyorum kendimce. Kendimden geçmişim. içim yanıyo kafam bulanık. Gözlerimi kapatmış manevi bi hal içerisine girmişim. Dayının biri tıslaya tıslaya geldi. Başka yer yokmuş gibi elinde tesbihle omzuma dayana dayana yanıma oturdu. Otururkende esssaaalaamu falan diye söylene söylene oturdu. Tabi göbek sıkıştırınca içerde gazlarda sıkıştı kulağımın dibine doğru bi ufak geğirik bıraktı. Son derece normal bişey yapmış gibi de hiç sallamadı oturup duvardaki motifleri inceleyerek tesbihini çekmeye başladı. Ya dedim dayı yapacağın işi şimdi. Hayır küfür de edemiyorum. Ne desem ucu bana dokunacak. Neyse dedim ibo. Yürü. Artık biliyoruz ki yaşıyo. Onu bulmam lazım. Konuşmam lazım. Ama bunu hayatıma bakarak yapmam lazım. Hayat akıp gidiyo. Ve benim onu durduracak gücüm yok. Ama hayatın akışı içerisine baharı bulabilecek bi gücüm var. Aklımdaki fikir şuydu. Ben o gün orada baharın geleceğini bilmiyodum. Baharın öldüğünü sanıyoduk hepimiz. Sizde bende. Bütün tanıdıklarımda. Ama tamamen tesadüf eseri hiçbir aracı tanışıklık falan olmadığım kızlarla buluşmak için geldiğim kafede bahar çıkıp elimi tutup benimle tokalaşmıştı. Demek ki kaderde onu yeniden görmek vardı. eğer ki tekrar göreceksem, bi yerden mutlaka çıkacaktı. Ben onu bi şekilde mutlaka bulacaktım. O yüzden bu şekilde bi umutla doldurup kendimi çıktım camiden. Biraz daha iyiydim. En azından toparlamıştım kendimi. Şoku atlatmıştım. Ayakkabılarımı falan giyip doğru terminale gittim. Biletimi alıp düzceye döndüm.

şirketteki işlerime bakmaya başladım. tabi aklım devamlı bahardaydı. Planını çözmeye çalışıyodum. Nedenini çözmeye çalışıyodum. Kafamda binbir türlü hesap, binbir türlü şey vardı. Beni aldatmışmıydı hakikaten ? Çünkü anlatmamıştı bişey. Anlatacaktı. Dinlemedim. Daha sonra çıktım gittim. Ve peşinden defalarca kez aramasına rağmen açmamıştım telefonlarını. Belkide başka bişey anlatacaktı bana. Ama şunu da düşünüyodum. Eğer ki bahar hakikaten bana ulaşmak isteseydi telefonlarına çıkmama gerek yoktu. Beni bulacağı yerleri çok çok iyi biliyodu. Gerçi günlerce eve kapanıp halil sezai gibi kimseye bi ses vermemiştim. Evde durup öylece duruyodum salak gibi. Oda var. Belki gelip kapıyı bile çalmış olabilir yani. Bilmiyorum diyip bitiriyodum her düşüncemi. Çünkü hiçbişey bilmiyodum hakikaten. Kafayı yiyecek gibiydim. Planlı bi şekilde baharı aramam lazımdı. iş yerinde boş kaldığım zamanlarda facebook'a falan kayıt oldum. Daha doğrusu bi feyk hesap açtım öyle. Belki bulurum diye. Adını soyadını yazarak aradım. Olmadı. Yıllar sonra bile hala hatırlayabildiğim telefon numarasını yazarak aradım bulamadım. Adının harflerini değişik şekillere sokarak aradım gene olmadı. Mail adresinden aradım bulamadım. Arkadaşlarının profillerine girip arkadaşlarına baktım. Hiçbirisinde baharın adı geçen bi hesap yoktu. Baharın kullanabileceği feyk bi hesap olsa onu bile tanıyabilirdim ama. Yoktu maalesef. instagramda da aynı yöntemleri deneyerek aradım. Yoktu. Bildiğim bütün sosyal medya platformlarına baktım. Bi işi bitirdiğimde 5-10 dakika dinlenme fırsatım olursa eğer direk bu işlere bakıyodum. Hemen onu aramaya koyuluyodum. Ogün beni arayıp bahar öldü ibo diyen arkadaşına ulaşmaya çalıştım. Bahara dair herşey resmen sır olmuştu. Bulamamıştım. Yoktu. hiçbi yerde ne bir iz. Sezen aksu şarkısı gibi. Ne bir ses, nede haber gelmiyordu artık ondan. Öylece kalakalmıştım, deli hasretimle ben. Bir yabancı selamı ile hüzünlere dalmıştım. Kendi ellerimle ben, beni kederlere salmıştım. Sonunda bir oyuncak, kara sevda almıştım ondan yani değişmedim hala, öyle biraz çocuk kalmıştım. Yok, öyle el gibi durma gül biraz sana gülmeler yakışır demek istiyodum yolun karşısında ağlayan kadına. kafamda dönüp duran o an da kalmıştım çünkü ben. Yok öyle güz gibi soğuk olma demek istiyodum hiç konuşmaya ndudaklarına. Güz ayrılık taşır diye bağırmak istiyodum. Bir sezen aksu şarkısının içerisinde hapsolmuş gibiydi hikayem. Ve çıkaramıyodum bi türlü. Böyle durumlarda ben genelde işe asılırım. içimi tarifsiz bir öfke kaplar. Ve aynen o şekilde tarif edemeyeceğim kadar büyük bir öfkeyle işlere dalmıştım. Hangi iş varsa, ne iş bekliyosa anında yapıyodum. Hemen şunuda yapıyım. Bunuda getirin şunada bakalım hmm bu böyle miymiş falan diye ondan ona ondan ona atlıyodum. Hatırlarsınız, bu durumu daha öncede yaşamıştım. Gene bu şekilde geçiştirmeye çalışmıştım. Ve beni katil bara zütürüp sövüp sayarak teselli etmişti. Ama bu sefer durum farklıydı tabi.

Neyse beyler işin özeti. Herşeyini takip etmeniz lazım ki birincisi inşaat projeye uygun olsun. inşaatlarda proje çizilir. Her santimi, her bir kolonu, her bir cartı curtu yazılır. Oraya ne kadarlık kalasla dayı o çimentoyu dökecek, ne kadar demir koyacak, o kolon nasıl yapılacak falan hepsi projeye dahildir. Tesisatlar keza aynı şekilde. Eğer ki giberim amk 1-2 santimden nolur daya daya gibtir et diyen bi usta olurda kolonu projeden 1-2 santim farklı yaparsa, ve bu teftişlerde ortaya çıkarsa belediye inşaatınıza ruhsat vermez. inşaatı o şekilde tamamlayıp bitirdikten sonra da yapı kullanma ruhsatı ve tapuyu alamazsınız. Koskoca bir inşaatı 1-2 santim için yıkar düzeltir tekrar yaparsınız. Gerçekten böyledir. Projede ne yazılıysa onun yapılması mecburidir. Size daha öncede söylemiştim. Adından sonra usta gelen insanlardan artık nefret etmiştim amk. Ustalar kompleksli insanlar. Yemin ederim bu bin ustalarda olan kompleks bizim şirkette bende yok patronda yok amk. Öyle böyle değil. Neymiş efendim sabahleyin 8-9 arasında kahvaltısını yapıp kapıda semaverini yapmadan bi çivi bile çakmazmış. öyle bişey ki beyler. bide ortam meselesi var. şimdi çevreden şikayet var. bu binin yaptığı iş baya gürültülü bi iş. hiltiyle miltiyle çalışıyo. Ama tabi bunsuzda inşaat yürür. Günün her saati yapabilir bunu. Bütün bi işi bu değil tabi. Belli aralıklarla hiltiyle bazı yerleri delecek. Gün boyunca oralara işte ne biliyim amk demir girecek somun girecek bilmem ne girecek. onu bi kerede hepsini delmesi lazım. Bu binte hepsini birden delipte gürültüyü bi sefer yapıp kesmiyo. E tabi istanbul burası amk metropol. Yanımız böğrümüz hep iş hanı. Çevreden şikayet var. Diyolar ki inşaatın gürültüsünden işlerimiz aksıyo. Konu bana kadar geldi. Dedim nedir mesele ? Usta sabah geliyo inşaata diyolar. Kahvaltısını yapıyo. Kapıda semaverini yapıyo falan. Orda keyfi bitince, kafasına göre sallana sallana açacağı atıyorum 16 tane delik var. 3 ünü sabah 10 da açıyo. 3 ünü 1 de açıyo. 5 ini 2 de açıyo. öyle öyle akşamı ediyo diyolar. Kalkıp gittim bunun yanına. Selamun aleyküm aleykümselam. Sabah gittim bide. Bakıyım amk durumlar nedir diye. Dayı bi tane ahşap kasa ayarlamış kendine. Ama o biçim yani. üstüne gazete falan sermiş güzelce. Tabaklara doğramış domatesini hıyarını peynirini zeytinini falan. yağ var bal var amk. Öyle böyle değil bakıyo kendine huur çocuğu. Çayıda semaverde içiyo. Öyle de bi ehli keyif. Keyfinden ödün vermiyo yani. Usta ya. Bi ayrıcalığı bi forsu var yani. Usta adam semaverden içer amk. Güya taşak gösterisi yapıyo. Neyse gittim oturdum bunun yanına .Afiyet olsun usta dedim. Hoşgeldiniz ibo bey dedi. Oturduk orda kahvaltı ettik. Çay çorba içtik. Yalnız semaverde çayda bi başka amıniyüm ya. Valla bak öyle böyle değil amk harika bişey. Çayın her türlüsü güzel gerçi de. Demlendiği sürece hiçbir sıkıntı yok.

Neyse bitti kahvaltı. Çayları doldurduk. Birer tane de sigara yaktık. Günün ilk saatleri daha. Sabah 9 gibi falan işte. pardon yanlış olmasın. 9 yada 10 olması lazım. Yandaki ofislere falan millet yeni yeni geliyo. Durumu anlattım ustaya. Dedim usta böyle böyle. Yandakilerden falan şikayet var. Bu iş prestijli bi iş. Senin çalıştığın şirket, yani biz de prestijli bi şirketiz. O yüzden toplumda böyle bi rahatsızlık istemiyoruz. Bi iş yapıyosak yakıp yıkarak insanları rahatsız ederek falan değil. insanlar bizi tolere ediyosa, bizde bu işin takunu çıkarmadan olabildiği kadar hassas davranmaya çalışalım falan diyorum. Usta ağzında sigara gömlek yarıya kadar açık atleti görünür vaziyette beni ti ye alır bi şekilde rahatsız oluyolarsa müzik falan açsınlar ya bastırır o onu falan diyo gevşek gevşek gülerek. Bak dedim usta. Senin yapacağın iş ne ? Şu delikleri açmak. Sabah kaçta geliyosun buraya ? 7 de 8 de neyse. Çevrendeki elemanlar 9 da 10 da iş başı yapıyolar. Adamlar tam işe başlayacak sen burdan zırıl zırıl hiltiyle beton kırıyosun. Kimse işini yapamıyo. Bide bi kere değil iki kere değil. Aralıklarla yapıyosun bunu. Dedim bi zahmet şu keyfinden biraz feragat et. Diğer insanları da düşün. Bencillik etme. inşaata gelince erkenden şu delikleri aç. Ne işin varsa gürültülü bitir. Sonra gel otur kahvaltını et semaverini yap çayını iç akşama kadar kimsenin sana karışacağı görüşeceği bişey yok. Kimsede sana bişey demez. diyorum. Daha diyoki valla ibo bey miydi ? he. kimse kusura bakmasın. Burda sabahın ayazında geliyom ben şuraya. Bi kahvaltım bi semaverim var. Bunuda yapmazsam çalışamam ben. Ellemeyin bana diyo. Tövbe yarabbim dedim gibecem şimdi semaverini senin. içimden sövüyorum ama inşaatta gerginlik çıkmasını istemiyorum. Birincisi tekim orda. ikincisi de adamı işçilerinin önünde rencide etmek istemiyorum koskoca herif ne olursa olsun amk. Sonuçta işçiler buna usta diyolar. Orda biraz daha sertleştim. Dedim bundan sonra hiltidir matkaptır ne gibim yapılacaksa gürültülü sabah 10'a 11'e kadar bitmiş olsun. Bu inşaatta 11 den sonra çekiç sesinden başka bi ses istemiyorum. Buraya çalışmaya geldiniz. Herkes işini yapsın. Keyfine düşkün olanlar izin gününde gidip mangalını yapsın semaverini yapsın keyfine baksın dedim. Kalktım ayağa. Usta da tamam tamam falan etti böyle. iyi dedim amk heralde biraz sert yapınca işe yaradı. Orda öğlene kadar durdum inşaatın başında. Sağı solu kontrol ettim. inşaaatın durumuna baktım. Geziniyorum ki işçiler kendilerini başı boş sanmasın. Denetlenmiyo sanmasın yani anladın ? arada bi kendini göstereceksin. Yalandan biriki uyarıyorum işte oğlum şurası bak biraz yamuk gbii duruyo orayı niye öyle yaptınız falan diye sağa sola bakıyorum böyle. neyse abi dedim heralde tamamdır bu iş. Döniyim ben amk. işleri halledip tekrar döndüm düzceye.