Sagopa Kajmer - Ahmak Islatan -

Yakın sigaraları beyler. Ben sizi tanımam sizde beni. Sırf bu yüzden buraya yazıyorum ya zaten. Okumayacaksanızda canınız sağ olsun. Benim gibi olan kim varsa selam olsun...

" Onlar anlatsanda anlamazlar. Bir anlam da yüklemezler. Çıldırdığını düşünürler. O büyük düşünürler. Gözün yaşta kalır anlamadıklarında. Keşke anlatmasaydın dersin. " Bu başlık ben ve benim gibi platoniklere. Söyleyemeyenlere, karşılık bulamayanlara...

Seversin bir kızı aniden. Seninde bilmediğin bir anda. Beklemediğin bir anda. ismi kazınmıştır kalbine. Boşuna uğraşma dost. Çıkartamazsın işte onu. Hele birde her gün görmek zorunda kalıyorsan ayrı bir dert. Onu düşünürsün her an. Yatarken kalkarken her yaktığın sigaranın külünü çırparken. Unutamazsın benim gibi. Bütün sosyal medyada çevrim içi olmasını beklersin usanmazsın. Durumunu değiştirmesini beklersin. gibimtırak bir sözlüğe bile sifrende onun adını kazırsın. Bir çocuk gibi ağlarsın. Elinden en sevdiği oyuncağı alınmış bir çocuk gibi. Istemsiz gözünden süzülürken yaşlar. O kimi düşünür? Fotoğrafını kendin bile bulamayacağın yere saklar durursun. Öylece arkasından bakarsın. Bir şey bekler gibi. Hadi olur ya
bi an yanlışlıkla döner yüzüne gülümser yada bir şey söyler. Kalbin çıkacakmış gibi olur ya. Konuşmaya çalışırsın sesin titrer.
Ezberlersin her haraketini. Gülüşünü, o saçlarını atışını her şeyini. Vermez misin ha. Vermez misin o ellerini tutmak için her şeyini. Olur da yanına birisi oturur sevdiğinin. Teni tenine değer. Kalbin parçalanacak gibi olur. Bakarsın uzaktan şöyle. Bir of çekersin en derinden. Dersin tutayım o oğlanın kollarından. Değdiği dokunduğu neresi varsa kırıp elinde vereyim. Olmaz ama. Kımıldayamazsın. Sen onun neyisin ki ? Daha sevdiğini bile bilmiyor. Bilse ne olacak ki. Sevmeyecek seni be. Sevmeyecek! Var mı ötesi. Sen sevmişin umrunda mısın ki. Varken onca yakışıklı bin. Ne yapsın senin dumanlanmaktan kararmış kalbini. Tipsiz suratını. Ha ne yapsın. Sen bile sevemezken kendini ne yapsın. istersin yine de. Bir umut hep durur. Gecenin karanlığında yakılmış bir mum gibi. Sönmez ne yapsanda işte o. Sönmez.
Ulan o ellerini tutmak için. Sadece bir saniye tutmak için, o saçlarını oksayıp kokunu içime çekmek için neyimi vermezdim be. Hıçkıra hıçkıra ağlayarak seni seviyorum demek. Uzaktan baktığın bakmasına korktuğun o gözlerinin ta diplerine bakarak seni seviyorum demek.

Neden be hayat. Neden ben. Neden?! O karaktersizler sevmese bile kullanmak için yaklaşırken sevdiğime. Ben uzaktan izliyorum. Ne suçum vardı. Dünyaya gelmem mi suçtu. Dünyaya geldim diye mi suç oldum. Şuan bunları yazarken bile ağlamamak için kendimi tutuyorum. Adını duysam bir hoş oluyorum. Ne yapsam olmuyor be. Biliyorum sevmeyeceksin beni asla. Bende söyleyemeyeceğim. Uzaktan da severim seni ama bunu bil.
Olurda bir sevgilin olur. Onunla mutlu olmaya çalış sevdiğim. Her saç teline tutulduğum. Seni kullanmaya çalışırsa inanma olur mu. Olurda yaparsan bir hata ve ayrılırsan ondan ağlama. Kıyamam senin gözlerinden akacak yaşa.

" Zor çıkar içinden açılmamış ne kadar kutu varsa "
" isterdim uyanmak birden bir kötü kabustan cidden. Aniden, sahiden"

Okuyan herkese teşekkür ederim. Üzmek istemem daha fazla sizi.