platonik olanı sorun değilde karşılıksız

Altı yıl oldu altı yıl , eğer seni bir gün görür yakalarsam benden çekiceğin var kardeşim

devam be napalım hala arada girerim bu başlığa hala devam yazıcak birtek şeyim bile yok buraya bittim daraldım kurudum , çok seviyorum seni..

NEREDESiN huur ÇOCUĞU BEN HALA BURADAYIM DOSTLARINI ALMADAN GiTTiN

platonik aşk asla iyi bir sonuç da vermez. hiç bitmez hayatına kim dahil olursa olsun unutamazsın. unutmak için yapmadığın iş kalmaz yine rüyanda onu görüp ağlayarak uyanırsın.

ayna karşısında ağlayarak artık açıl, artık söyle de ne tak oluyorsa olsun dersin ama donup kalırsın yine. her gece bir yaratıcı varsa dua edersin artık olsun diye sonrada ona güzel bir hayat vermesi için.

önce görürsün. hani insanın hayalleri olur ya hayallerinde bir kadın olur, işte onun kadar tatlısını görürsün. izlemekten asla sıkılmazsın. sonra tanırsın yavaş yavaş. onun hakkında her şey sana keyif verir. durmadan hayal kurarsın hakkında. olur ya insan hayatını düşünür bir hayat çizmiştir kendine sonra o hayatın her karesine onuda sığdırır. sanki beraber mükemmellermiş gibi olur ama aslında hepsi birer hayaldir.

peki hem platonik olup hemde asla olmucak bir duaya amin demek insana ne kadar koyar onu düşündünmü

edit : 4 yıl bir kıza platonik aşk besleyip karşılık alamamak dahada kötü tecrübeyle sabit en sonunda keşke dersin keşke içimde yaşamaya devam etseydim yada hiç tanışmamış olmayı dilersin

bir gün anlarsın sevilen dudakların
sevilen gözlerin erişilmezliğini
o hiç beklenmeyen saat geldi mi
düşer saçların önüne ama bembeyaz
uzanır gökyüzüne ellerin
ama çaresiz
ama yorgun
ama bitkin
bir zaman geçmiş günlerin uykusuna dalarsın
sonra dizilir birbiri ardınca gerçekler acı
sevmek neymiş bir gün anlarsın
bir gün anlarsın hayal kurmayı
beklemeyi
ümit etmeyi
bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir
bütün vücudunu saran o korkunç geceyi
lanet edersin yaşadığına
maziden ne kalmışsa yırtar atarsın
o zaman bir çiçek büyür kabrimde kendiliğinden

bir gün seni sevdiğimi anlarsın

http://www.youtube.com/watch?v=aZJlrXy7lLY

bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu
şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin
gün gelir de sesini bir kerecik duymak için
vurursun başını soğuk taş duvarlara
büyür gitgide incinmişliğin, kırılmışlığın
duyarsın
ta derinden acısını çaresiz kalmışlığın
sevmek neymiş bir gün anlarsın
bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin
niçin yaratıldığını
bu iğrenç dünyaya neden geldiğini
uzun uzun seyredersinde aynalarda güzelliğini
boşuna geçip giden yıllarına yanarsın
dolar gözlerin için burkulur
sevmek neymiş bir gün anlarsın

ilk bir iki hafta çok güzeldir, nerdeyse mutlusunuzdur hatta. fakat zaman içinde yaşadıklarınız bu ilk anları silmeye başlar. Uzaktir size.. sairin dedigi gibi "bakislarin, gittigin yerden uzak. Yoksa gelirdim"

onun size ilgisizce bahşettiği öylesine bir gülümseme, bir göz kırpış... belki 1-2 saniye süren o efsuni anlar hayallerinizin içine işlemiştir. hiç durmadan hayal edersiniz. bağımlı hale gelirsiniz. çevrenizdekiler günün meşgalesi dahilinde sizinle konuşmaya çalışırlar, sorular sorarlar ve bir sürü boş laflar. onları kısa cevaplarla uzaklaştırırsınız, zira tüm bu lakırdıyla sizi büyüsünde yüzdüğünüz hayal dünyasından alıkoyarlar. tek arzunuz oraya dönmek ve gerçeklikten olabildiğince kopmaktır.

yediğiniz yemek tatsızdır. içtiğiniz sigara boğazınızı yakar. hava hep soğuktur. espriler gülünç değildir. kimse önemli değildir. dinlediğiniz şarkıdan kendinize uygun kesitler ararsınız. bir iki kelime ya da bir kısacık melodiyle günler geçirirsiniz, tekrar, tekrar ve tekrar. hiç biri içinizdeki kasıp kavuran fırtınayı yeterince tasvir edemez

ufak parçalarla yetinmeyi öğrenmeyi icap ettirir platonik aşk. bir bakış, onu görebildiğiniz bir kaç dakika ve şanslıysanız onun size seslendiğini duymak... adınızı onun ağzından işitmek ne muazzamdır!

her yerde onu ararsınız. adını duyduğunuzda kulak kesilirsiniz. onu muntazaman beklersiniz. kalbiniz onu özümsemek, onun içinde var olmak ister. gözleriniz herkeste onun güzelliğini, yüzündeki detayları arar.

fakat o ne yazık ki ancak "o" dur. uzaktır, ulaşılmazdır. her şeyiyle tam, muhteşem... çevresindeki insanlarla; arkadaşları, ailesi belki sevgilisi ile kendi içinde dönen bir hayatı vardır. siz ise, mutlaka bu çemberin dışındasınız.

fonda albinoni'nin adagio'su( http://www.youtube.com/watch?v=mfkznnaxfyo ) çalarken, hareketsiz bir şekilde, yanaktan süzülen yaşlarla, tek bir saniye bile gözünü ayırmadan dakikalarca o'nun resmine bakmak, bakarken titreyen parmaklarla ekrandaki o'na, çenesine, gözlerine dokunmaktır.
evet yalnızca bu gelir elden. bütün benliği o'nun için çırpınırken, yalnızca soğuk bir cama dokunarak o'nu hissetmeye çalışır platonik aşka tutulmuş insan. yalnızca budur yapabildiğinin en iyisi..
o'nun gözlerine çare yok, ok gibidir onlar, laf da dinlemiyorlar, canımı acıtmaktan vazgeçmiyorlar..

nasıl biteceğini kestiremezsiniz, prensip olarak biteceğini tahmin etseniz bile buna asla inanamazsınız.

Platon’a göre, Yaratılış’ın başında, erkekler kadınlar bugünküne hiç benzemezlerdi; sadece bir gövdesi, bir boynu ve her biri aynı yönlere bakan çift yüzlü kafaları olan androjen varlıklar mevcuttu. Sanki iki yaratık sırt sırta yapıştırılmış gibi, iki cinsel organı, dört bacağı, dört kolu vardı bunların.

Ama kıskanç Yunan tanrıları, dört kollu bir yaratığın çok fazla çalışabildiğini fark ettiler; ters tarafa bakan iki yüz sürekli tetikteydi, dolayısıyla bu varlıklara kalleşçe saldırmak mümkün değildi; dört bacak sayesinde fazla yorulmadan uzun süre ayakta durabiliyor ya da yürüyebiliyorlardı. Ve en tehlikelisi: Çift cinsiyet organlı bu yaratığın üremek için kimseye ihtiyacı yoktu. Bunun üzerine, Olympos’un mutlak hakimi Zeus ,dedi ki:’ Şu ölümlülerin gücünü elinden almak için bir planım var.’ Şimşeğin fırlattığı gibi androjenleri ikiye bölerek erkekle kadını yarattı. Dünyanın nüfusu bir anda artıverdi, aynı zamanda da üzerinde yaşayanlar güçten düştüler ve yollarını şaşırdılar; artık kayıp yarılarını aramak, yeniden onunla kucaklaşmak ve bu sarılmayla eski güçlerine, ihanet önleme becerilerine, yorgunluğa karşı dirençlerine tekrar kavuşmak zorundadır.iki bedenin tek beden olmak üzere kaynaştığı bu kucaklaşmaya aşk denildi. platonik aşk ise diğer yarısını hatırlamayacak kadar geç bulmuş olmak..

tabi

sevdim sevilmedim bende sadece uzaktan bakarak sigara içtim : (

rezerved yaz panpa

reserved

karşılıksız olduğu için ona da duygularını söylemezsiniz, sizi sevmediği her halinden, her söylediğinden, her davranışından bellidir. sürekli evde uyuma isteğiniz gelir ve eski konusmalarınıza bakıp bakıp ağlarsınız. umutsuz olmak, hayata küsmek, onu beyninin içinde yaşamak ve acıyla yoğurulmuş bir bünye.
dünya onunla dönüyor, güneş onunla doğuyor sanki. o olmayınca dünya dönmüyor, güneş doğmuyor sanki. aydınlıklar içinde karanlıkta yaşamak ve yüzündeki o acılı tebessümün izlerini olgunluk bünyesiyle taşırken hayatın çaresizliğine verdiğin o anlam ve isyan ettiğin o durum haykırışlarının feryadıdır. ölüp dirilmelerinin bir sebebi yoktur. kendi kendini yakarsın. yan kalbim yan külden adam olursan* misali.